استعدادیابی موسیقی مسیر موفقیت و رسیدن به هدف موسیقیایی را برای فرد مشخص می‌کند. استعدادیابی در تمامی زمینه‌ها از جمله موسیقی از مهم‌ترین الویت‌هاست، تا کسانی که نسبت به بقیه مستعدتر هستند؛ در مسیر رشد قرار گیرند. یادگیری موسیقی نیازمند مهارت‌های خاصی است که این مهارت‌ها در بستر توانایی‌های فرد شامل توانایی‌های ذهنی، ادراکی، بدنی و … شکل می‌گیرد. در صورتی که هنوز برای کشف استعداد کودکان خود اقدام نکرده‌اید، همین الان با شماره‌های درج شده تماس بگیرید.

منبع: استعدادیابی موسیقی چطور سنجیده می شود؟

استعدادیابی موسیقی و شاخه‌های آن

در زمینه استعدادیابی موسیقی زمینه‌ها و شاخه‌های متعددی وجود دارد که بهتر است فرد ابتدا نسبت به این زمینه‌ها و استعداد مورد نیاز برای آن‌ها آگاهی لازم را کسب کند. برای اشنایی با سایر انواع استعدادیابی کودکان کلیک کنید.

اطلاع از شاخه‌های مختلف موسیقی و استعدادهای مورد نیاز آن به فرد کمک می‌کند، ویژگی‌های خود را با ویژگی‌های مورد نیاز هر شاخه، تطبیق دهد و متناسب با استعداد خود در مسیر درست رشد و پیشرفت قرار گیرد. در ادامه به ارائه توضیحاتی پیرامون شاخه‌های مختلف موسیقی پرداخته‌ایم.

آهنگسازی

یک قطعه و یا اثر موسیقیایی، توسط یک آهنگساز ساخته می‌شود. فردی که قصد دارد در شاخه آهنگسازی از موسیقی فعالیت کند، باید داری خلاقیت و ذوق موسیقیایی باشد. داشتن خلاقیت در آهنگسازی از اهمیت بالایی برخوردار است و فردی که نتواند ایده‌های جدید را در جهت ساخت آهنگ‌های جدید ارائه دهد، نمی‌تواند در این شاخه موفق باشد.

البته علاوه بر ذوق موسیقیایی، یک آهنگساز باید اطلاعات کاملی از تئوری موسیقی، هارمونی، فرم، سبک‌ شناسی و ارکستراسیون نیز کسب نمیاد.

برخورداری از برخی توانایی‌های مغزی در یادگیری آهنگسازی بسیار حائز اهمیت است، چراکه یادگیری این شاخه نیازمند فعالیت برخی نواحی مغز که وظیفه پردازش اطلاعات را برعهده دارند، می‌باشد. بنابراین یک آهنگساز باید دارای توانمندی‌های زیر باشد:

• توانایی شناخت بسامدهای صوت
• درک چگونگی ساخته شدن یک ملودی و تلفیق صداها به صورت هماهنگ (هارمونی)
• تشخیص رنگ صوتی
• داینامیک
• درک مناسبی از فواصل صوتی، چندصدایی‌‌ها، ریتم و اجزای آن
• تحلیل ارزش‌های زمانی ضرب آهنگ‌ها و فاصله توالی آن‌ها (برخورداری از درک و استعداد ریاضی)
• و …

استعدادیابی موسیقی | تنظیم آهنگ

کسی که شاخه تنظیم آهنگ را در موسیقی دنبال می‌کند، دارای وظیفه پشتیبانی از آهنگساز است. در واقع تنظیم آهنگ به معنای سوار کردن انواع ریتم‌ها بر روی آهنگ اصلی می‌باشد و باعث تنوع بخشی صداها می‌گردد.

تنظیم آهنگ با طراحی و پردازش صداها به صورت الکترونیک ارتباط دارد؛ به همین جهت علاقه مندان به تنظیم آهنگ حتی می‌توانند در شاخه تنظیم الکترونیک نیز فعالیت کنند. کسی که علاقه مند به تنظیم آهنگ است، باید از توانایی‌های مربوط به آهنگسازی برخوردار باشد.

میکس و مستر

میکس و مستر در موسیقی به معنای مهندسی صدا است و به کسی که اقدام به میکس و مستر می‌کند، میکسمن گفته می‌شود.

میکسمن در واقع به تنظیم کیفیت‌های مرتبط با فیزیک صوت شامل شدت، پهنای باند، جهت صداها، فاصله و دوری و نزدیکی صداها و … می‌پردازد.

شاخه میکس و مستر در موسیقی مناسب کسانی است که توانایی درک کمیت‌های مختلف فیزیکی صوت و انطباق آن‌ها با اعداد را دارند. از جمله توانایی‌های مورد نیاز برای میکس و مستر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :

• توانایی تحلیل کمی و عددی کمیت‌های فیزیکی صوت
• درک هندسی از صوت
• توانایی اپراتوری نرم‌ افزار‌های مشخص و مورد نیاز

استعدادیابی موسیقی | نوازندگی

نوازندگی نیز از دیگر شاخه‌های موسیقی است که نیازمند ذوق موسیقیایی و توانایی بدنی است. باید اشاره کنیم که سازهای بسیاری برای نواختن وجود دارد که فرد باید متناسب با هر کدام از توانمندی مرتبط برخوردار باشد که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده ایم :

• درامز : برخورداری از هماهنگی کامل بین تمام اعضای بدن
• ویولن :داشتن درک قوی از اصوات و پیاده سازی آن روی یک حافظه سلولی از دست و انگشتان
• سازهای بادی : داشتن ریه های قوی
• و …

خوانندگی

از دیگر شاخه‌های موسیقی خوانندگی است که نیازمند داشتن حنجره قوی، باکیفیت و انعطاف پذیر است. از مهم‌ترین توانایی‌های مورد نیاز برای خوانندگی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :

• داشتن ریه‌های قوی برای حمایت از صوت حنجره
• رعایت تغذیه مناسب و بدون ضرر برای حنجره
• انجام تمرینات مناسب تقویت حنجره
• و …

نقشه راه آموزش موسیقی

پس از شناخت شاخه‌های مختلف موسیقی، می‌توانید متناسب با استعدادهای خود قدم در راه آموزش موسیقی بگذارید. در این مسیر برخی فاکتورها از اهمیت بالایی برخوردار است که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم :

• علاقه : داشتن علاقه برای شروع هر کاری از جمله موسیقی از ملزومات است.
• استعدادیابی : سعی کنید برای اینکه در مسیری که قدم می‌گذارید، موفق شوید، استعداد و توانایی خود را تشخیص دهید.
• توجه به نیاز مارکت موسیقی ایران : علاقه و استعداد زمانی شما را به موفقیت نزدیک می‌کند، که مطابق با نیاز مارکت موسیقی فعالیت کنید.
• طراحی مسیر آموزش : پس از تعیین هدف و تصمیم گیری در مورد اینکه قصد دارید در کدام شاخه‌ها فعالیت کنید، سعی کنید برای رسیدن به این هدف برنامه ریزی نمایید. بهتر است برای طراحی مسیر آموزش با متخصصین در این امر مشورت لازم را داشته باشید.
• تعیین بودجه : سعی کنید متناسب با شرایطی که دارید، مشخص کنید که به چه میزان بودجه برای پرورش استعداد و موفقیت خود نیاز دارید.
• دسترسی به آموزش‌های مورد نیاز : در آموزشگاه معتبر و مناسب برای گذراندن دوره‌های مختلف شرکت کنید.

استعداد یابی موسیقی چگونه انجام می شود؟

در حال حاضر افراد مختلف که در شاخه‌های موسیقی جزو افراد موفق هستند، اقدام به برگزاری دوره‌های استعدادیابی موسیقی می‌کنند.

این افراد برای استعدادیابی موسیقی، تست‌های مختلفی را طراحی می‌کنند که در این تست‌ها معیارهای بسیاری بررسی و تحلیل می‌گردد. آزمون‌های استعدادیابی موسیقی با تکیه بر فاکتورهای زیر انجام می‌شود:

• بررسی معیارهای استعداد، ترکیبی از معیارهای عرفی، عمومی، علمی و پارامترهای مورد نظر
• ابزار شامل موارد مختلفی همچون حنجره شرکت کننده، ساز و یا نرم افزار کامپیوتری
• آزمون طراحی شده مطابق با معیارها و با استفاده از ابزارها جهت سنجش استعدادهای شرکت کننده
• مستند سازی نتایج آزمون برای هر شرکت کننده و مقایسه آن‌ها
• تحلیل نتایج مستند سازی شده و اعلام نتایج افراد مستعد در زمینه موسیقی

در آزمون‌های استعدادیابی موسیقی که مطابق با معیارها و ابزارهای تعریف شده انجام می‌گردد، موارد زیر بررسی و تحلیل می‌شود :

• توانایی‌‌های مربوط به گوش
• درک و توانایی دریافت صوت با بسامدها و شدت‌‌های مختلف
• توانایی‌‌های مغز
• تشخیص بسامد و رنگ صوت
• درک ریتم
• تشخیص جهت منبع صوت
• توانایی‌‌های بدنی و فیزیولوژیکی در جهت نوازندگی و رهبری ارکستر
• چابکی و سریع بودن اعضای بدن و انگشتان
• خصوصیات بیومتریک شامل اندازه دست‌ها و انگشتان، قد، طول پاها، سایز پا و …
• توانایی عضلات
• توانایی‌‌های تنفسی و ریه‌ها برای سازهای بادی

توجه

• ممکن است افرادی که اقدام به برگزاری دوره‌های استعدادیابی موسیقی می‌کنند نیز با شرکت کنندگان در این دوره ها صحبت کنند و با برخی تست‌های روانشناسی متوجه زمینه علاقه مندی آن‌ها شوند.
• امتیازدهی به شرکت کنندگان توسط یک هیئت ژوری که گروهی متشکل از بزرگان در حوزه موسیقی است، انجام می‌شود.

برای دریافت مشاوره در زمینه استعدادیابی موسیقی می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره کودک با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

منبع: استعدادیابی موسیقی چطور سنجیده می شود؟

تشنج نوزاد از جمله موارد نگران کننده برای هر پدر و مادری است. نوزادان و کودکان با بیماری‌ها و مشکلات مختلفی ممکن است در طول زندگی روبرو شوند. برخی از این مشکلات و بیماری‌ها و عوارض ناشی از آن‌ها، صدمه و آسیب‌ها جدی به سلامت کودک وارد می‌نمایند. بنابراین به عنوان والد یا مراقبین سلامت کودک، باید با بیماری‌ها و روش‌ها مراقبت از آنان آشنا باشید. تصویه می کنیم مقاله نشانه های سلامت نوزاد را مطالعه نمایید.

یکی از بیماری‌هایی که ممکن است در دوران نوزادی، کودکی و پس از آن برای فرد اتفاق بیفتد، تشنج است. تشنج نوزاد علل مختلفی دارد. ممکن است تشنج نوزاد و کودک به دنبال تب بالا و یا بیماری صرع باشد. البته رخ دادن تشنج به دنبال صرع بیشتر مربوط به دوران بزرگ‌سالی است.

حمله تشنجی در واقع یک حمله ناگهانی و غیر قابل کنترل است که به دلایل و با علائم مختلفی خود را نشان می‌دهد. این حمله ناگهانی و غیر قابل کنترل منجر به تغییراتی در احساسات، رفتار، آگاهی و توانایی حرکتی فرد خواهد شد.

در ادامه مطلب به تعریف تشنج، علل، علائم و درمان‌ها آن اشاره شده است. برای اقدام مناسب و بالا بردن اطلاعات خود در زمینه تشنج کودک با ما همراه باشید.

منبع: تشنج نوزاد | علت، علائم و نحوه درمان تشنج نوزاد

تشنج نوزاد چیست؟

نورون‌ها سلول‌ها عصبی تشکیل‌دهنده مغز هستند. ارتباط یک نورون با نورون دیگر از طریق جریان الکتریکی بوده و به این روش پیام‌ها منتقل می‌شوند. به دنبال فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در مغز، تشنج به وقوع می‌پیوندد.

هنگامی که نورون‌ها به صورت هم‌زمان پیام‌ها الکتریکی فراوانی را به سایر مناطق می‌فرستند، در نتیجه، مغز فرد با این امواج غیر طبیعی درگیر شده و تشنج رخ می‌دهد.

تغییرات رفتاری، احساسی، عدم توانایی در کنترل ادرار، گرفتگی عضلات، اختلال در حرکت معمولا همراه با تشنج ایجاد می‌شوند.

جریان تشنج نوزاد ممکن است بسیار سریع رخ دهد و هم‌چنین اکثر حملات تشنجی در نوزادان معمولا کمتر از ۳۰ ثانیه اتفاق می‌افتد. اگر حملات بیشتر از ۵ دقیقه به طول بینجامد، در واقع یک وضعیت اورژانس پزشکی است که نیازمند مداخلات پزشکی فوری است. شما در هر جایی که هستید می توانید از خدمات مشاوره کودک نی نی مایند بهرمند شوید.

تشنج به چه دلایلی رخ می‌دهد؟

نورون‌ها موجود در مغز با دریافت جریان الکتریکی و تولید پیام با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند؛ هر عاملی که مسیرها ارتباط بین نورون‌ها را مختل کند، منجر به تشنج می‌شود‌.

صرع را شایع‌ترین علت تشنج می‌دانند که بیشتر مربوط به تشنج‌ها دوران بزرگ‌سالی است. با اینکه صرع رایج‌ترین علت تشنج است، اما علت هر تشنجی نمی‌تواند باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیماری صرع کلیک کنید.

ابتلا به عفونت، آسیب به سر، ضربه به سر نوزاد، ضربه مغزی، خونریزی داخل مغز، کاهش قند خون نوزاد، تب بالا، کاهش کلسیم موجود در خون، کمبود اکسیژن در طی زایمان، سایر اختلالات مغزی، سندروم محرومیت نوزاد از علل دیگر ابتلا به تشنج دوره نوزادی به شمار می‌روند.

مادران بارداری که در دوران بارداری از داروها خاص یا مواد مخدر استفاده می‌کنند، نوزادان آن‌ها پس از تولد به علت عدم دسترسی به این مواد دچار سندروم محرومیت می‌شوند که ممکن است موجب تشنج نوزاد نیز شود. توصیه می کنیم مقاله مصرف متادون در بارداری و عوارض اعتیاد در بارداری را مطالعه نمایید.

علائم و نشانه‌ها

نشانه‌ها مربوط به تشنج نوزاد بستگی به نوع و شدت تشنج دارد و از خفیف تا شدید متغیر است. برخی از این علائم عبارتند از:

• تکان خوردن غیر قابل کنترل اندام‌ها
• خیره شدن به یک نقطه و عدم توجه به اطراف
• استرس و اضطراب
• از دست رفتن هوشیاری
• احساس سردرگمی

هنگام بروز تشنج چه اقدامی باید انجام داد؟

آرامش و خونسردی خود را هنگام مشاهده تشنج کودک حفظ کنید و به مشاهده حرکات تشنجی او بپردازید. پس از مراجعه به پزشک، آنچه را که هنگام تشنج مشاهده کردید برای پزشک توصیف کنید، زیرا توصیفات شما در تشخیص علت تشنج بسیار کمک می‌کند.

توجه کنید که نگه داشتن دست و پا کودک هنگام حمله تشنج نمی‌تواند از لرزش و حرکات اندام‌ها جلوگیری کند. به علاوه کودک را به پهلو بخوابانید تا محتویات معده کودک هنگام استفراغ وارد ریه نشده و به این طریق از خفگی پیشگیری نمایید. مراقب باشید زبان کودک در جریان حمله تشنج، بین دندان‌ها گیر نکند.

سعی نمایید هر چه سریع‌تر کودک را به بیمارستان و مراکز درمانی انتقال دهید. در آن‌جا اقدامات بیشتری برای تشخیص تشنج انجام خواهد شد.

روش‌ها تشخیص تشنج در مراکز درمانی

پزشک ابتدا به توصیفات والدین و اطرافیان کودک در طی حمله را بررسی می‌کند. سایر روش‌ها تشخیص دیگر، شامل موارد زیر است:

آزمایش خون

جهت بررسی عواملی مانند کاهش قند خون، کاهش کلسیم خون، عدم تعادل الکترولیت‌ها، علائم عفونت

نوار مغزی

فعالیت الکتریکی مغز به کمک الکترودها متصل به سر کودک ثبت می‌شود. الگو امواج ثبت‌شده در نوار مغز ممکن است بروز حمله جدیدی را آشکار کند.

پونکسیون کمری | تشنج نوزاد

تهیه نمونه از مایع مغزی نخاعی جهت بررسی ابتلا به عفونت‌ها به عنوان یکی از علل تشنج

سایر روش‌ها | تشنج نوزاد

کمک گرفتن از MRI و CT scan برای بررسی ساختمان مغزی و تشخیص ناهنجاری‌ها مغز

درمان تشنج نوزاد

درمان به علت، شدت و نوع تشنج بستگی دارد. اغلب درمان‌ها به کار رفته در درمان تشنج استفاده از داروهاست. دارودرمانی با هدف یافتن بهترین دارو با کمترین عوارض برای فرد مبتلا انجام می‌شود.

اگر دارودرمانی پاسخ درمانی مناسب ایجاد نکند، ممکن است جراحی انجام شود. محل شروع حمله تشنجی در مغز به کمک جراحی از بین می‌رود.

توصیه می کنیم در صورتی که با تشنج نوزاد در فرزند خود مواجه شدید هر چه سریعتر به پزشک متخصص کودک مراجعه نمایید.

برای دریافت مشاوره کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

منبع: تشنج نوزاد | علت، علائم و نحوه درمان تشنج نوزاد

اعتیاد نوزادان به مواد مخدر از همان لحظه‌های آغازین تولد و به صورت ناخواسته شروع می‌شود که متاسفانه مسئله‌ای بسیار دردناک و نگران کننده است. بر اساس آمارهای به دست آمده حدود ۱۰ درصد از معتادان جامعه را زنان تشکیل می‌دهند که اگر این زنان باردار شوند اعتیاد آنان از طریق بند ناف و جفت و به وسیله گردش خون به نوزادان انتقال می‌یابد. درمان اعتیاد نوزادان مسئله بسیار مهم و حساسی است چراکه ممکن است پیامدهای جبران ناپذیری در آینده برای کودک ایجاد نماید. برای درمان و کاهش آسیب‌های ناشی از اعتیاد نوزادان بهتر است که از یک مشاور با تجربه و متخصصین کمک بگیرید. برای کسب اطلاعات در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.

منبع: اعتیاد نوزادان | نوزاد معتاد را چگونه با کمترین اذیت ترک دهیم ؟

اعتیاد نوزادان

مادران باید به تمامی آنچه که در بارداری می‌خورند، می نوشند و حتی استنشاق می‌کنند، توجه داشته باشند. چرا که تمامی این مواد به واسطه بند ناف و جفت می‌تواند به جنین برسد. در نتیجه اگر مادری اعتیاد داشته باشد به احتمال خیلی زیاد نوزاد بعد از تولد نیز به آن ماده اعتیاد خواهد داشت. اما این تنها آسیب وارده نیست؛ بلکه اعتیاد نوزادان منجر به انواع آسیب های ذهنی و جسمی خواهد شد که در ادامه آن‌ها را بررسی خواهیم کرد.

تاثیر مواد مخدر بر روی نوزاد

مواد مخدر در انواع و اقسام مختلفی یافت می‌شود که هر کدام از آن‌ها نیز پیامدها و عوارض متفاوتی را به دنبال دارند. در واقع شدت آسیب وارده به جنین به نوع مصرف مادر بستگی دارد. مواد مخدر علاوه بر اعتیاد فرزند پس از تولد، ممکن است در دوران جنینی در روند رشد نوزاد نیز اختلالاتی را ایجاد نمایند.

متاسفانه بسیاری از مادران به دلیل عدم آگاهی از عواقب مصرف مواد مخدر و تاثیر آن بر جنین، همچنان به مصرف آن ادامه می‌دهند. در ادامه به برخی از تاثیرات مواد مخدر بر روی نوزاد پرداخته خواهد شد:

-کم وزنی شدید هنگام تولد
-اختلال در عملکرد شناختی و تاخیر در آن
-مشکلات و آسیب‌های رفتاری
-ایجاد اضطراب
-اختلال در برقراری روابط اجتماعی و حفظ آن
-مشکل در حفظ شغل
-افزایش احتمال گرایش فرد به مواد مخدر در بزرگسالی

بیشتر بخوانید: خطرات بارداری

اعتیاد نوزادان | عوارض مواد مخدر گوناگون بر روی نوزاد

اعتیاد والدین می‌تواند بر روی جنین تاثیر گذار باشد و سهم مادر در این زمینه بسیار بیشتر است. چرا که اعتیاد پدر می‌تواند بر میزان کیفیت رشد اسپرم اثر گذاشته و سقط جنین را به دنبال داشته باشد. اما ایجاد نقص مادرزادی و انتقال اعتیاد از پدر به فرزند امکان پذیر نیست. البته احتمال اعتیاد نوزادان و فرزندانی که از پدر معتاد متولد می‌شوند در آینده به دلیل الگو پذیری فرزند وجود دارد. در ادامه به عوارض هر کدام از مواد مخدر بر روی نوزاد پرداخته خواهد شد:

1. اعتیاد به الکل

هر چه میزان مصرف مادر به الکل بیشتر باشد، احتمال آسیب جنین نیز افزایش می‌یابد. ناهنجاری جنین الکلی و یا FASD از مهم‌ترین عوارض مصرف الکل می‌باشد که علائم آن به شرح زیر هستند:

-کوچک شدن غیر طبیعی دور سر نوزاد
-پهن شدن استخوان گونه
-کندی در یاد گرفتن مهارت‌های حرکتی
-مشکلات یادگیری در بزرگسالی
-ضعیف بودن حافظه و تمرکز
-عدم توانایی در نگهداری دوست و شغل

2. اعتیاد نوزادان | اعتیاد به کوکائین

مصرف کوکائین در دوره بارداری، بر روی مسیرهای دوپامین و سروتونین تاثیر گذاشته و باعث تغییرات عصبی در درون رحم می‌گردد. وزن کم و کاهش رشد جنین از دیگر عوارض مصرف کوکائین در دوران بارداری می‌باشد. از جمله خطرات کوکائین در بزرگسالی می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

-احتمال خطر تشنج
-افسردگی
-اختلال اسکیزوفرنی
-پارکینسون

3. تاثیر هروئین بر روی نوزاد

تاثیر در رفتار و تکامل شناختی، از عوارض مهم هروئین بر روی نوزاد می‌باشد. بر اساس تحقیقات صورت گرفته تنها درصد کمی از کودکانی که در نوزادی اعتیاد را تجربه کرده‌اند، از تولد تا ۵ سالگی با مادر خود زندگی می‌کنند. همچنین وزن کم و کوچک شدن دور سر از دیگر عوارض این ماده مخدر محسوب می‌شود. از عوارض بلند مدت هروئین می‌توان موارد زیر را نام برد:

-اختلال بیش فعالی
-داشتن ضریب هوشی بسیار پایین
-تضعیف حافظه

4. اعتیاد نوزادان | تاثیر کافئین، نیکوتین و ماریجوانا

مصرف کافئین در حد اعتدال نمی‌تواند مشکلی داشته باشد اما اگر این میزان از ۳۰۰ میلی گرم فراتر رود، باعث کاهش وزن در نوزاد شده و نواقص قلبی را به دنبال خواهد داشت. همچنین مصرف سیگار ارتباط مستقیمی با سندروم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) دارد. مصرف نیکوتین نیز در دوران بارداری ممکن است باعث اختلال در یادگیری شده و در آینده مشکلاتی نظیر بیش فعالی و افزایش حالت اضطراب را برای فرد به دنبال داشته باشد.

برای مخدر ماری جوانا هنوز عوارض بلند مدتی ثبت نشده اما مصرف بیش از حد این مخدر، وزن کم در زمان تولد و همچنین مشکلات رفتاری را برای فرزند به همراه دارد. لازم به ذکر است که برای ترک ماری‌جوانا باید به مشاور و روانشناس مراجعه نمایید. چراکه روانشناسان با ارائه خدمات حرفه‌ای روانپزشکی و روانشناسی شما را در پروسه ترک اعتیاد یاری می‌دهند.

بیشتر بخوانید: عوارض اعتیاد در بارداری

درمان اعتیاد نوزادان

علائم خماری مواد مخدر پس از گذشت ۲۴ الی ۳۶ ساعت ظاهر می‌شود اما علائم مصرف الکل پس از ۳ الی ۱۲ ساعت خود را نشان می‌دهد. همچنین علائم خماری مهارکننده‌هایی که برای بازجذب سروتونین مورد استفاده قرار می‌گیرند پس از چند روز نمایان می‌شوند.

اگر نوزاد شما به کمک‌های انجام شده واکنشی نشان ندهد و علائم خماری را از خود بروز دهد، بهتر است برای جلوگیری از تشنج، کاهش وزن و تب از شیوه دارودرمانی کمک بگیرید. راهکارهای زیر برای افزایش آسایش نوزاد معتاد می‌تواند مفید باشد :

1. کمک به راحتی نوزاد به شیوه‌های مختلف
2. کاهش دادن میزان نور و صدا
3. قنداق کردن نوزاد
4. تاب دادن نوزاد
5. استفاده از دارودرمانی جهت کم کردن نشانه‌های خماری

نکته مهم در درمان اعتیاد نوزاد

پروسه ترک اعتیاد مواد مخدر در نوزادان اعم از هرویین، تریاک، الکل و… باید زیر نظر پزشک متخصص باشد؛ پس هیچ وقت تصمیم به ترک خودسرانه در منزل نگیرید. چرا که این کار ممکن است شرایط را از آنچه که هست بدتر کند و پیامدهای جبران ناپذیری را برای مادر و نوزاد به همراه داشته باشد.

ترک اعتیاد به خصوص برای نوزادان بسیار سخت و زمان‌بر بوده و به بررسی‌های پزشکی نیاز دارد. در واقع درمان اعتیاد قبل از بارداری می‌تواند بهترین گزینه برای ترک باشد تا جنین نیز از عوارض و پیامدهای اعتیاد در امان بماند. کمک گرفتن از تجربیات و راه حل‌های روانشناسان در این زمینه می‌تواند بسیار کمک کننده باشد.

برای دریافت مشاوره در زمینه اعتیاد نوزادان می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا دارودرمانی برای ترک اعتیاد نوزاد مفید است؟

بله در صورت تشخیص پزشک، دارودرمانی می‌تواند یکی از روش‌های تاثیرگذار در ترک اعتیاد نوزاد باشد.

علائم اعتیاد در نوزاد چند روز پس از تولد نمایان می‌شود؟

علائم اعتیاد چند ساعت پس از تولد یا ۱۳ روز پس از آن ظاهر می‌شود.

منبع: اعتیاد نوزادان | نوزاد معتاد را چگونه با کمترین اذیت ترک دهیم ؟

کنترل خشم والدین در مقابل فرزند امری ضروری است. فرزند شما ساعت‌های زیادی از روز را در خانه است و گاهی شیطنت‌ها و رفتارهایی انجام می‌دهد که باعث خشم والدین می‌شود. وقتی فرزندتان شما را عصبانی می‌کند عکس‌العملتان چیست؟ آیا از کوره در می‌روید و سر فرزندتان داد می‌زنید؟ یا سعی می‌کنید با حفظ آرامشتان او را متوجه اشتباهش کنید؟ یادتان باشد که عصبانیت شما در مقابل فرزندتان پیامدهای منفی بسیاری را برای هر دوی شما به همراه خواهد داشت. خشم بیش از حد شما حتی ممکن است تبعات زیادی برای شخصیت آینده کودک داشته باشد. به همین جهت در این مقاله قصد داریم راهکارهایی برای کنترل خشم والدین از فرزند را به شما معرفی کنیم. با رعایت این نکات می‌توانید خشمتان را کنترل کرده و رفتار صحیحی با فرزندتان داشته باشید. این را نیز به‌خاطر داشته باشید که کمک‌گرفتن از یک مشاور متخصص برای تربیت فرزندتان می‌تواند بسیار مفید باشد.

منبع: نحوه کنترل خشم والدین در مقابل فرزند

اهمیت کنترل خشم والدین در مقابل فرزند

کودک از خشم شما چیزی یاد نمی‌گیرد

اولین دلیل برای اینکه شما می‌بایست خشمتان را کنترل کنید این است که خشم بار آموزشی برای فرزند شما ندارد. در واقع با تنبیه و بدرفتاری کودک شما فقط احساس می‌کند که نباید این کار را انجام می‌داد. اما نه دلیل آن را متوجه می‌شود و نه رفتار جایگزین را یاد می‌گیرد. پس در واقع شما هرگز نمی‌توانید با پرخاشگری فرزند خود را تربیت کنید.

خشم شما به فرزندتان آسیب می‌زند | کنترل خشم والدین در مقابل فرزند

پدر و مادر مهم‌ترین تکیه‌گاه‌های کودک در طول زندگی هستند. وقتی فرزندتان شما را عصبانی می‌بیند دچار اضطراب و نگرانی می‌شود. و این می‌تواند سلامت روحی او را به خطر بیندازد. متخصصان معتقدند رفتارهای پرخاشگرانه شما با فرزندتان گاهی اوقات باورهای آنها در بزرگسالی را نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. پس بهتر است زمان‌هایی که خشمگین می‌شوید قبل از هر رفتاری به سلامت روحی فرزندتان هم فکر کنید.

کودک رفتار پرخاشگرانه را یاد می‌گیرد

یکی از بدترین مشکلات پرخاشگری این است که فرزندتان آن را یاد می‌گیرد. یادتان باشد شما الگوی کودک هستید؛ و هر رفتاری که انجام می‌دهید توسط او یاد گرفته می‌شود. پس سعی کنید رفتارهای درست را به وی آموزش بدهید.

رابطه شما و فرزندتان با خشم آسیب می‌بیند

اگر وقتی عصبانی می‌شوید پرخاشگری‌تان را کنترل نکنید به رابطه خود و فرزندتان آسیب می‌زنید. شما با این کار باعث می‌شوید کودک از شما بترسد. و یا اگر پرخاشگری‌هایتان بیشتر تکرار شود احتمالاً او در ذهنش یک تصویر بد و نامهربان از شما می‌سازد. و درست به همین خاطر تلاش می‌کند تا از شما دور باشد. پس می‌توان گفت پرخاشگری‌های شما رابطه‌تان با کودک را خراب خواهد کرد.

راهکارهایی برای کنترل خشم والدین در مقابل فرزند

خودتان را آرام کنید | کنترل خشم والدین در مقابل فرزند

گاهی اوقات سخت‌ترین کار دنیا این است که در مقابل رفتار فرزندتان سکوت کنید. وقتی او شما را عصبانی می‌کند درست مانند هر موقعیت دیگری هورمون‌هایی در بدنتان ترشح می‌شود که شما را به مبارزه و خالی‌کردن خشمتان دعوت می‌کند. در این شرایط سعی کنید با کشیدن چند نفس عمیق و یا ترک کردن محیط به خودتان زمان بدهید که کمی آرام‌تر شوید. یادتان باشد هیچ‌چیز به ‌اندازه امنیت روانی فرزند شما اهمیت ندارد. به‌علاوه تحقیقات نشان داده است که وقتی شما عصبانی هستید کودک چیزی را یاد نمی‌گیرد. در واقع حرف‌هایی که شما در عصبانیت می‌زنید هیچ فایده‌ای ندارند. پس مهم‌ترین کار این است که به‌جای برخورد با فرزندتان تلاش کنید تا شرایط را آرام نگه دارید.

احساس خود را برای فرزندتان توضیح دهید

وقتی خسته و بی‌حوصله هستید این موضوع را برای فرزندتان توضیح دهید. کودکان به‌خودی‌خود متوجه احساسات ما و موقعیتی که در آن هستند نمی‌شوند. اما اگر شما شرایط را برای آنها توضیح دهید اتفاقاً به‌خوبی با شما همکاری خواهند کرد. برای مثال به فرزندتان بگویید که الان خسته هستید و احتیاج به کمی سکوت و تنهایی دارید. مطمئن باشید که کودک متوجه این موضوع خواهد شد.

به فرزندتان کمک کنید احساساتش را بشناسد

کودکان احساسات خود را نمی‌شناسند. بیشتر اوقات آنها احساس خود را با غرزدن یا بدرفتاری خالی می‌کنند. وقتی فرزندتان دچار چنین حالتی می‌شود به‌جای بدرفتاری با او به کودک کمک کنید تا احساسش را بشناسد. برای مثال در چنین شرایطی به فرزندتان بگویید “به نظر می‌رسد از چیزی عصبانی و ناراحت شده‌ای؛ آرام باش و احساست را برایم تعریف کن! سپس می‌توانیم با کمک هم برایش راه حلی پیدا کنیم.” با این روش شما نه‌تنها از شدت‌گرفتن رفتار منفی کودک و همین‌طور خودتان جلوگیری می‌کنید بلکه فرزند شما راه صحیح کنترل هیجان و حل مسئله را نیز یاد خواهد گرفت.

افکار منفی را از خود دور کنید | کنترل خشم والدین در مقابل فرزند

وقتی عصبانی می‌شویم افکار منفی مختلفی را تجربه خواهیم کرد. مثلاً ممکن است فکر کنید که فرزند شما هیچ چیزی را بلد نیست. سپس افکار منفی بیشتری راجع به آینده کودک ذهن شما را درگیر می‌کند. به دنبال این افکار منفی، احساساتی مثل غم، اضطراب و خشم را تجربه خواهید کرد. و این شرایط تبدیل به یک دلیل تمام‌عیار برای پرخاشگری با کودک می‌شود. پس به‌محض اینکه می‌بینید افکار منفی در ذهنتان شروع شده جلوی آنها را بگیرید. به خودتان بگویید فرزندتان هنوز خیلی کوچک است و راه زیادی برای یادگرفتن اصول و قواعد دارد. به‌علاوه بهتر است نقاط قوت کودک را نیز در ذهنتان مرور کنید. این کار باعث می‌شود از بروز آن خشم تا جای ممکن جلوگیری شود.

برای فرزندتان حدومرز تعیین کنید

به گفته روان‌شناسان یکی از تکنیک‌های مهم برای داشتن فرزندپروری صحیح و اصولی تکنیک تعیین حدومرز و محدودیت برای کودک است. این تکنیک شامل سه مرحله است:

الف- همدلی با کودک

اگر می‌خواهید برای بازی‌هایی که فرزندتان نباید در خانه انجام دهد، محدودیت تعیین کنید. ابتدا با او همدلی کنید. به او نشان دهید که احساساتش برای شما مهم است ” من می‌دانم این بازی را خیلی دوست داری و انجام آن تو را خیلی خوشحال می‌کند “

ب- شرح محدودیت | کنترل خشم والدین در مقابل فرزند

پس از همدلی و بیان احساسات، شمرده و آرام ولی با لحنی قاطع قانون موردنظر خود را شرح دهید ” این بازی برای داخل خانه مناسب نیست زیرا به وسایل آسیب می‌رساند. برای انجام این بازی به فضای بزرگ‌تر نیاز داری پس هر زمان به پارک رفتی می‌توانی با دوستانت این بازی را انجام دهی”

ج- تعیین جایگزین

” برای خوشحال بودن می‌توانیم کارهای دیگری انجام دهیم مثلاً می‌توانیم یک موسیقی گوش کنیم و با هم تمرین رقص کنیم موافقی؟ “

بادکنک‌های آبی و قرمز

با استفاده از دو بادکنک آبی و قرمز هیجانات را برای فرزندتان توضیح دهید. بادکنک قرمز یک انسان عصبانی و بادکنک آبی یک انسان آرام است. تمام ویژگی‌هایی که هرکدام از این دو شخصیت دارند را با فرزندتان فهرست کنید. هروقت که احساس می‌کنید فرزندتان عصبانی شده به او بگویید که رفتارش شبیه بادکنک قرمز شده و اگر می‌خواهد شما به صحبت‌هایش گوش کنید باید رفتارش را شبیه بادکنک آبی کند.

با فرزندتان ارتباط برقرار کنید

کودکان نیز درست مانند همه ما دوست دارند که از طرف دیگران درک شوند. پس وقتی فرزندتان عصبانی و پرخاشگر می‌شود با او صحبت کنید. از او بخواهید آرام باشد و دلیل ناراحتی‌اش را برای شما بیان کند. یادتان باشد که وقتی متوجه دلیل نگرانی او شدید همدلی داشته باشید. به فرزندتان حق بدهید که به‌خاطر آن شرایط ناراحت شده باشد. سپس با کمک هم راهکاری برای تغییر شرایط پیدا کنید.

آموزش را فراموش نکنید | کنترل خشم والدین در مقابل فرزند

همان‌طور که گفتیم کودکان هیجاناتشان را نمی‌شناسند. پس یکی از وظایف شما این است که به آنها آموزش بدهید. برای این کار در یک شرایط مناسب به فرزندتان کمک کنید احساساتش را برای شما بیان کند. روی این احساسات و رفتارها نامی بگذارید. مثلاً بگویید به این احساس تو عصبانیت گفته می‌شود. این کار باعث می‌شود فرزند شما با هیجان‌هایش آشنا شود. و این موضوع تأثیر بسیاری در کنترل آنها خواهد داشت. سپس راه‌های کنترل این احساس را به او آموزش دهید.

کنترل خشم و اهمیت مشاوره

اینکه بتوانیم خشم خود را در برابر کودک کنترل کنیم کار آسانی نیست. فشارهای زندگی و مشکلاتی که داریم ظرفیت روانی بسیاری از ما را کم می‌کند. و در چنین شرایطی شیطنت‌های یک کودک می‌تواند باعث شود از کوره در برویم. به‌علاوه بسیاری از مواقع پدر و مادرها بدون اینکه خودشان بدانند درگیر بیماری‌هایی مثل افسردگی و اضطراب هستند. و این توانایی آنها برای برخورد سالم با فرزندشان را کم می‌کند. با همه این‌ها همان‌طور که گفتیم رفتار پرخاشگرانه شما چیزی به کودک یاد نمی‌دهد. بلکه شما تنها به رابطه خود با او و همین‌طور سلامت روان کودک آسیب می‌زنید. پس اگر فکر می‌کنید کنترل کردن عصبانیت برایتان کار سختی است بهتر است راجع به این مسئله از یک مشاور کودک کمک بگیرید.

برای دریافت مشاوره والدین و کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سؤالات متداول

وقتی عصبانی می‌شوم فرزندم را کتک می‌زنم؛ و بعد خودم از این کار پشیمان می‌شوم؛ چطور می‌توانم این اخلاق را ترک کنم؟

وقتی نشانه‌های عصبانیت را در خودتان احساس می‌کنید برای مدتی از کودک دور شوید. چند نفس عمیق بکشید یا یک لیوان آب بخورید و سعی کنید جلوی افکار منفی‌تان را بگیرید. تا زمانی که آرام نشده‌اید به فرزندتان نزدیک نشوید. همچنین می‌توانید احساس خود را برای کودک توضیح بدهید و از او بخواهید شرایط شما را درک کند.

منبع: نحوه کنترل خشم والدین در مقابل فرزند

از جمله آسیب‌های روانی دوران نوجوانی که زمینه ساز مشکلات بسیار زیادی خواهد شد بارداری در سن پایین و درگیر شدن مسائل مرتبط با بارداری است. در شرایطی که دختران نوجوان هنوز از لحاظ جسمی و به ویژه از نظر رشد شناختی به بلوغ کامل نرسیده‌اند، بارداری و تربیت فرزند، آسیب‌های زیادی را برای خود مادر و همچنین نوزاد به همراه می‌آورد. در این شرایط لازم است که مادر در طی 9 ماه بارداری زیر نظر متخصص و روانشناس باشد تا بتواند زایمان موفقی را تجربه کند و دچار افسردگی پس از زایمان نشود. همچنین بتواند خود را برای تربیت و بزرگ کردن کودک آماده کند. در این مطلب قصد داریم شما مادران عزیز را با معایب بارداری در سنین پایین و راهکارهای لازم در راستای کاهش مشکلات آشنا سازیم پس همراه ما باشید.

منبع: بارداری در سن پایین

بارداری در سن پایین

احتمال افتادن و سقط در بارداری های سنین پایین بسیار زیاد است، چرا که معمولا بارداری‌ها این خانم‌ها ناخواسته بوده و اقدامات و مراقبت های لازم برای این موضوع انجام نشده است. همچنین گاه به حدی دختر جوان است که امکان رشد جنین و تولدی فرزندی سالم بسیار پایین است و پیشنهاد می‌شود که اگر قصد بارداری در این دوره سنی را دارید حتما پیش از آن با متخصص زنان و زایمان مشورت های لازم را انجام دهید.

مناسب‌ترین سن برای بارداری

متخصصان زنان و زایمان دائما از رسانه‌های جمعی و فضای مجازی به عوارض نامطلوب بارداری در سنین زیر 20 و بالای 35 سال اشاره می‌کنند و معتقد هستند در سنین پایین وضعیت بدن مادر در شرایط نرمال برای حمل جنین قرار ندارد و رحم دچار تحریک پذیری خواهد شد. از نظر این متخصصان بهترین سن برای باردار شدن بین 24 تا 28 سالگی است چراکه در این سنین، کمتر بودن چرخه‌های بدون تخمک گذاری، قابلیت باروری خانم‌ها را افزایش می‌دهد. این در حالی است که خانم‌ها در این سنین از لحاظ روانی، عاطفی و اجتماعی هم آمادگی لازم را پیدا خواهند. برای شناخت بیشتر درباره زمان و سن مناسب برای بچه دار شدن کلیک کنید.

خطرات بارداری در سن پایین

خطرات و عوارض نامطلوب بارداری خانم‌ها در سنین پایین فقط متوجه مادران نمی‌شود بلکه کودک نیز در معرض پیامدهای منفی این مسئله قرار می‌گیرد. مهمترین تهدیدی که سلامت جنین را به مخاطره می‌اندازد زایمان زودرس است. به طور طبیعی بارداری طی 40 هفته طول می‌کشد اما در صورتی که عواملی از جمله بارداری در سن کم دخیل باشند، این محدوده زمانی کوتاه‌تر خواهد شد و در نتیجه رشد جنین نیز به حد کافی نخواهد رسید. مشکلاتی که در پی بارداری مادر در سنین کم برای نوزاد اتفاق می‌افتد به دوران بعد از زایمان نیز مرتبط خواهد بود زیرا نوزادی که رشد کافی نداشته است از توانایی لازم برای گرفتن سینه مادر برخوردار نیست و نمی‌تواند به اندازه کافی شیر بخورد.

رشد کم نوزاد و عدم وزن گیری مناسب او زمینه را برای بروز اختلالات قلبی، مغزی و حتی دیابت در بزرگسالی ایجاد می‌کند. تجربه این خطرات باعث می‌گردد که مادران برای زایمان‌های بعدی نیز استرس و اضطراب را تجربه کنند و دوران سختی را سپری نمایند. از جمله دیگر خطرات بارداری در سن پایین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• سقط جنین
• وزن گیری ناقص نوزاد
• فشار خون بالای مادر
• رشد ناکافی جنین
• تکامل ناکافی لگن و عدم پیشرفت زایمان
• پارگی‌های نسج کانال زایمانی
• خونریزی‌های حین و پس از زایمان ناشی از کم خونی مادر
• جمع نشدن رحم
• بروز عفونت و خونریزی پس از بارداری

برای آگاهی بیشتر درباره مراقبت های قبل از بارداری کلیک کنید.

پیامدهای اجتماعی باردار شدن در سنین کم

دختران نوجوان در دوران تحول و رشد شناختی خود نیازمند فعالیت‌های فیزیکی و پرداختن به اموری مانند تحصیل و غیره هستند. آن‌ها هنوز به رشد روانی لازم برای تحمل بار زندگی زناشویی و درگیر شدن به مسئله بارداری و تربیت فرزند نرسیده‌اند. فشارهای ناشی از این مسائل می‌تواند تا حدی مادران کم سن را تحت فشار بگذارد که ترک تحصیل نمایند و از آرزوهای خود دست بکشند. این موضوع در سطح سواد عمومی نیز تاثیر گذار خواهد بود چرا که اگر در جامعه‌ای بارداری در سن پایین معمول و رایج شود به همان نسبت ترک تحصیل نیز افزایش خواهد یافت و جامعه از لحاظ علمی پس رفت خواهد نمود. به همین خاطر لازم است که اگر قصد بچه دار شدن را دارید برنامه ریزی‌های لازم را انجام داده و شرایط را در زمینه‌های مختلف برای 9 ماه بارداری آسوده فرآهم آورید.

برای آشنایی بیشتر درباره برنامه ریزی برای بچه دار شدن کلیک کنید.

در صورت بارداری در سن پایین چه کنیم؟

با وجود تمام مواردی که ذکر شد و با وجود اینکه امروزه اطلاع رسانی و شبکه‌های اجتماعی گسترده‌ای در این زمینه وجود دارد که علم و آگاهی افراد را در رابطه با سن مناسب برای بارداری افزایش می‌دهد باز هم گاهی خواسته یا ناخواسته بارداری در سن پایین اتفاق می‌افتد. در صورتی که شما در سنی کمتر از سن مجاز باردار شده‌اید، اولین و مهم‌ترین اقدام ارتباط مستمر با یک مشاور متخصص در این زمینه است تا راهنمایی‌های لازم را دریافت نمایید و از خود و فرزندتان به نحوه صحیح مراقبت به عمل آورید. همچنین یک مشاور می‌تواند شما را از نظر روحی برای مادر شدن و پذیرفتن این مسئولیت سنگین آماده نماید. حتی اگر سن کمی دارید و به هر دلیلی می‌خواهید اقدام به بارداری نمایید حتما قبل از اقدام خودتان و همسرتان مشاوره کودک دریافت نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه بارداری در سنین پایین می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا فشار خون بالا به دلیل کم سن بودن مادر افزایش می‌یابد؟

معمولا اکثر خانم‌ها در زمان بارداری خود با مشکل فشار خون بالا درگیر هستند. این مسئله به ویژه در مورد خانم‌هایی که در سن مناسب بارداری قرار ندارند (سن کمتر از 20 سال و بالاتر از 35 سال) با احتمال بیشتری به وقوع می‌پیوندد.

آیا خطر سقط جنین به علت بارداری در سن کم وجود دارد؟

خطر سقط جنین و مرده زایی به دلیل بیماری‌های ناشی از بارداری در سن پایین و اختلالات کروموزومی به نسبت بارداری در سنین بالاتر افزایش خواهد داشت. کاهش کیفیت تخمک گذاری در زنان به دلیل بیماری‌هایی همچون دیابت و فشار خون بالا دلیل مهمی برای سقط جنین در سنین پایین به حساب می‌آید.

آیا خطر دیابت بارداری برای خانم‌هایی که در سن پایین باردار می‌شوند بالاتر خواهد بود؟

مادرانی که در سن پایین باردار می‌شوند باید از لحاظ دیابت مورد آزمایش قرار بگیرند و اگر مشکلی دارند، رژیم غذایی خاصی برای آن‌ها تجویز شود. گرچه در مشاوره قبل از بارداری وضعیت مادر از نظر قند، چربی و فشارخون بررسی می‌شود اما سن پایین مادر موضوع مهمی است که الزاما در طول دوران بارداری رعایت رژیم غذایی خاصی را می‌طلبد.

منبع: بارداری در سن پایین

چه غذاهایی باعث نفخ نوزاد می شوند و چه مشکلاتی را برای او به وجود می‌آورند؟ نفخ شکم یکی از موضوعات و مسائل شایعی است که بسیاری از نوزادان به دلیل مصرف غذاهای مختلف یا مصرف شیر مادر تجربه می‌کنند با این حال نفخ نوزاد عمدتاً به دلیل غذای مصرفی مادر است که از طریق شیر به نوزاد انتقال می‌یابد. همچنین نفخ شکم یک حالت ناخوشایند برای نوزاد است که با بی قراری همراه می‌گردد. از این جهت آشنایی با علائم نفخ نوزاد و غذاهایی که می‌تواند باعث نفخ بشود اهمیت زیادی دارد که در ادامه بیشتر درباره آن صحبت خواهیم کرد. در همین راستا بهره بردن از مشاوره کودک کمک می‌کند تا والدین بتوانند آگاهی خود را افزایش داده و با مشکلات کمتری در سال‌های ابتدایی تولد نوزاد روبه‌رو شوند. برای دریافت اطلاعات لازم برای مشاوره کودک تماس بگیرید.

منبع: چه غذاهایی باعث نفخ نوزاد می شوند

ارتباط تغذیه با نفخ نوزاد

نفخ یک حالت ناخوشایند برای نوزاد است که با دل‌پیچه و گاز در روده و معده بروز پیدا‌ می‌کند و با پریشانی و بی‌قراری همراه است. شایع‌ترین و بارزترین علامت نفخ، باد کردن و متورم شدن شکم، آروغ زدن و خروج گاز است. این حالت ناخوشایند باعث می‌شود تا نوزاد گریه کند و همین گریه کردن منجر به نفخ بیشتر نوزاد شود چراکه هوای بیشتری وارد معده و روده نوزاد می‌گردد. از آنجا که نوزاد تنها از شیر مادر یا شیر خشک تغذیه می‌کند شاید عجیب باشد که او نفخ کند، اما با خواندن ادامه مقاله متوجه ارتباط غذاهایی که باعث نفخ نوزاد می شوند در تغذیه مادر و انتقال آن از طریق شیر مادر به نوزاد می‌شوید. برای آشنایی با علت و نشانه های کامل نفخ نوزاد کلیک کنید.

علائم و دلایل شایع نفخ نوزاد

اولین نشانه‌ای که ممکن است نوزاد با آن مواجهه شود آروغ زدن است. آروغ زدن بیش از حد و تکرار شونده می‌تواند نشان دهنده وجود هوای زیاد به علت خوردن شیر یا گریه کردن باشد. همچنین شکم نفخ‌دار می‌تواند به معنی تجمع گاز درون روده باشد. این مسئله حتی می‌تواند بر وضعیت خواب نوزاد هم تاثیر منفی بگذارد. در مواردی نفخ زیاد نشان دهنده این است که دستگاه گوارش نوزاد در حال بزرگ‌تر شدن است.

زمانی که نوزاد در حال شیر خوردن است اگر درست در آغوش مادر قرار نگرفته باشد ممکن است کمی هوا وارد معده‌اش شود. گریه بیش از حد نوزاد هم می‌تواند عاملی برای ورود هوا و نفخ شکم باشد. گذشته از مسائل مرتبط با نوزاد، تغذیه‌ای که مادر مصرف می‌کند، مواد مغذی آن می‌تواند از طریق شیر به نوزاد هم منتقل شود، از این جهت خوردن غذای نفخ دار توسط مادر منجر به نفخ نوزاد هم می‌شود.

چه غذاهایی باعث نفخ نوزاد می شوند

غذاهایی که باعث نفخ نوزاد می شوند خیلی اوقات از طریق شیر مادر به نوزاد انتقال پیدا می کند. شما باید نسبت به تغذیه خود و نوزادتان توجه کافی داشته تا فرزند خردسال تان بدون ناراحتی رشد کند. در ادامه به برخی از مهترین غذاهایی که باعث نفخ نوزاد می شوند اشاره کرده ایم. برای آشنایی با بهترین تغذیه نوزاد تا شش ماهگی کلیک کنید.

1- غذاهای شور

نمک موجود در غذای شور باعث می‌شود تا فرد احساس تشنگی کند و به اصطلاح آب درون معده گرفتار شود. این احساس تشنگی و محبوس ماندن آب درون معده منجر به ورم معده و نفخ خواهد شد.

2- چه غذاهایی باعث نفخ نوزاد می شوند | میوه و سبزیجات

به طور کلی خوردن میوه‌ها و سبزیجاتی مانند موز، خیار، گوجه سبز، انار، زردآلو، شاه‌توت، گیلاس، زرشک، پوست انگور، فندق، پیاز، ترب، کاهو، کلم و… باعث ایجاد نفخ می‌شوند و مواد مغذی این خوراکی‌ها می‌تواند توسط شیر به نوزاد منتقل شود و نوزاد هم دچار نفخ شود.

3- غذاهای با کربوهیدرات بالا

امروزه مصرف غذاهای آماده و فست‌فودی رواج بسیاری پیدا کرده است. غذاهایی مانند پیتزا، پاستا، لازانیا و دیگر مواد غذایی فست‌فودی حاوی سطح زیادی از گلیکوژن می‌باشند. وجود گلیکوژن باعث می‌شود تا ذخیره آب بدن بیشتر شود و این کار باعث ورم معده و نفخ شکم می‌گردد.

4- چه غذاهایی باعث نفخ نوزاد می شوند | حبوبات

شایع‌ترین مواد خوراکی که باعث نفخ می‌شوند شامل انواع حبوبات مختلف مانند نخود، لوبیا، عدس، لپه و… است. از آنجایی که حبوبات دیر هضم است همیشه 24 ساعت قبل از مصرف، در آب خیسانده شود.

5- جویدن آدامس

جویدن آدامس و مکین آب‌نبات‌های مختلف باعث ورود هوا به داخل معده می‌شود. این ورود هوا معمولاً به صورت ورم معده و نفخ بروز پیدا می‌کند.

6- غذاهایی که باعث نفخ نوزاد می شوند | لبنیات

در بین لبنیات‌ها مواد خوراکی مانند شیر و کشک بیشترین میزان نفخ را دارند. لاکتوز موجود در شیر و کشک به راحتی به بدن نوزاد منتقل می‌شود و از آنجایی که بدن نوزاد آنزیم‌های مورد نیاز هضم این مواد را ندارد دچار نفخ می‌شود.

7- غذاهای ادویه‌دار

خوردن غذاهای حاوی ادویه تند، فلفلی، سس گوجه فرنگی و… روده و معده را تحریک پذیر می‌کنند و منجر به نفخ و ناراحتی معده می‌شوند.

8- چه غذاهایی باعث نفخ نوزاد می شوند | سایر مواد غذایی

خشکبار‌هایی مانند پسته خام، فندق و انواع دیگر آجیل خشک می‌تواند باعث نفخ شود. همچنین خوردن موادی مانند زرشک، تخم مرغ و خاکشیر هم منجر به ایجاد نفخ در مادر و نوزاد می‌شود.

چه غذاهایی مانع از نفخ نوزاد می شوند ؟

همانطور که برخی ازمواد غذایی باعث نفخ می‌شوند برخی دیگر غیر نفاخ هستند. خوراکی‌های غیر نفاخ عمدتا شامل ماش، هلو، شوید، جعفری، عرق نعنا، زیره سیاه، چای سبز، آویشن، رازیانه و… می‌باشند. توصیه می‌شود اگر در شرایطی مادر غذای نفخ‌دار مصرف کرد، با خوردن مواد غذایی غیرنفاخ، جلوی نفخ غذای خورده شده را بگیرد یا کاهش دهد.

روش هایی برای کمک به رفع نفخ نوزاد

فشار دادن شکم نوزاد

فشار دادن آرام و ملایم شکم نوزاد می‌تواند باعث خروج گاز معده و در نتیجه رفع نفخ شود. به آرامی شکم نوزاد را کمی فشار دهید و چند دقیقه صبر کنید تا گاز معده خارج شود.

آروغ زدن پس از خوردن شیر

همیشه پس از خوردن شیر و یا در فواصل خوردن شیر، اجازه دهید تا نوزاد آروغ بزند. همچنین اطمینان حاصل کنید که نوزاد را به درستی در آغوش گرفته‌اید تا بتواند پستان را به طور صحیح بمکد زیرا اگر این کار درست انجام نشود، همراه با خوردن شیر مقداری هوا وارد معده نوزاد می‌شود و نوزاد در حین شیر خوردن آروغ می‌زند. این کار باعث می‌شود تا شیری را که خورده است بالا بیاورد.

ماساژ شکم

ماساژ شکم یک روش مناسب برای آرام‌تر کردن و استراحت دادن به نوزاد است. علاوه بر این که ماساژ شکم می‌تواند باعث ایجاد حرکات روده و خروج گاز و رفع نفخ شود می‌تواند درد ناشی از نفخ را هم کاهش دهد. به طور کلی بهتر هست همیشه قبل از خوابیدن نوزاد کمی شکمش را ماساژ دهید تا آرامش بیشتری پیدا کند.

تهیه فهرست غذای مناسب برای مادر

برخی از افراد به خوردن برخی از مواد غذایی حساس‌تر هستند. بهتر است مادر فهرست غذایی که باعث نفخ در بدنش می‌شود را شناسایی کرده و از خوردن آن‌ها اجتناب کند یا حدالامکان خوردن آن‌ها را محدود نماید.

برای دریافت مشاوره در زمینه غذاهایی باعث نفخ نوزاد می شوند می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا خوردن غذا‌های نفاخ توسط مادر باعث نفخ در نوزاد می شود ؟

عمدتا می‌توان گفت ورود هوا به داخل معده نوزاد می‌تواند عامل اصلی نفخ معده باشد اما باید توجه داشت که مواد مغذی موجود در غذاهایی که مادر مصرف می‌کند می‌تواند توسط شیر به نوزاد هم منتقل شود. در نتیجه غذایی که مادر می‌خورد اهمیت زیادی دارد چراکه اگر آن غذا نفاخ باشد، نوزاد هم پس از خوردن شیر مادر دچار نفخ می‌شود.

منبع: چه غذاهایی باعث نفخ نوزاد می شوند

آیا از تاثیر اضطراب مادر بر جنین و نوزاد آگاهی دارید؟ دوران‌حاملگی یکی از مراحل مهم و تاثیرگذار زندگی مادران محسوب می‌شود که نگرانی‌هایی را با خود به همراه دارد. اگر این نگرانی‌ها شدت پیدا کند و به طور مداوم وجود داشته باشد، می‌تواند تبدیل به اضطراب و استرس مادر شود. اضطراب مادر می‌تواند هم بر جنین داخل رحم و هم بر نوزاد متولد شده تاثیر منفی بگذارد. مهمترین مسئله‌ای که باعث انتقال اضطراب مادر به نوزاد یا جنین می‌شود، ترشح هورمون کورتیزول است. این هورمون می‌تواند به طور مستقیم روی جنین و یا از طریق شیر دادن به نوزاد منتقل شود. طبیعتاً هر مادری به دنبال افزایش سلامت و کاهش آسیب به خود و فرزندش است. از این جهت توصیه می‌شود تا از تاثیر اضطراب مادر بر جنین و نوزاد و راهکارهای مدیریت آن اطلاع داشته باشید. برای دریافت خدمات مشاوره بارداری کلیک کنید.

منبع: تاثیر اضطراب مادر بر جنین و نوزاد | تاثیر استرس بر جنین

استرس و اضطراب در دوران بارداری

به طور کلی دوران‌بارداری با استرس و اضطراب خفیفی همراه است. اما در برخی موارد این اضطراب شدت پیدا می‌کند که می‌تواند منجر به ایجاد علائم و مشکلاتی برای مادر و جنین و یا نوزاد متولد شده شود. از جمله نشانه‌ها و علائم اضطراب می‌توان به علائم زیر اشاره کرد:

-تغییرات خلقی وافزایش تحریک پذیری
-تغییر در اشتها
-علائم بدنی (مانند، سردرد و انواع شکایت‌های جسمانی)
-نگرانی بیش از حد در ارتباط با مسائل کوچک
-خستگی مفرط
-ضعف و بی حالی
-بی قراری
-سرگیجه
-مشکلات گوارشی
-برانگیختگی و آشفتگی مداوم
-مشکل در تمرکز
-منقبض کردن عضلات
-ترس‌ها و نگرانی‌های نامعقول

برای آشنایی بیشتر با عوارض استرس در بارداری کلیک کنید.

عوامل تاثیر گذار در استرس و اضطراب مادر بر جنین

دوران‌بارداری یک مرحله مهم و حساس در زندگی مادر محسوب می‌شود. همین مسئله به تنهایی می‌تواند باعث ایجاد استرس و اضطراب در مادر شود. با این حال عواملی هستند که این تاثیر اضطراب مادر بر جنین را شدت می‌دهند که از جمله این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

-مشکلات روانشناختی قبلی مادر
-بارداری اول
-نگرانی و افکار منفی در ارتباط با سلامت جنین
-فقدان حمایت‌های اجتماعی
-وضعیت نابسمان خانواده
-فقدان ارتباط صمیمی با همسر

برای آشنایی با سایر خطرات بارداری کلیک کنید.

تاثیر اضطراب مادر بر جنین

اضطراب مادر می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. اما آنچه که اهمیت دارد این است که اضطراب مداوم و طولانی مدت مادر می‌تواند منجر به افزایش سطح تولید هورمون‌هایی مانند کورتیزول در بدن خود و جنین شود. هورمون کورتیزول از جفت عبور می‌کند و می‌تواند به طور مستقیم وارد بدن جنین شود و مشکلات زیادی را برای جنین به وجود بیارود. افزایش سطح هورمون کورتیزول باعث کاهش افت کیفیت خواب مادر، خستگی مفرط، ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن مادر و جنین و آسیب به دستگاه گوارش آنان می‌شود.

از جمله آسیب‌های دیگری که می‌تواند به دلیل اضطراب و استرس طولانی مدت مادر بر روی جنین به وجود بیاید شامل زایمان زودرس، کم وزنی، سقط جنین، احتمال نارسی و تاخیر رشدی می‌‌شوند. همچنین اضطراب و استرس می‌تواند با جنسیت جنین هم ارتباط داشته باشد. مادرانی که حتی قبل از بارداری اضطراب و استرس زیادی دارند، احتمال اینکه فرزند دختر بدنیا بیاورند بیشتر است. درست است که تعیین جنسیت توسط کوروموزوم‌های پدر تعیین می‌شود اما میزان سطح بالای هورمون کورتیزول در بدن مادر باعث می‌شود که لانه گزینی جنین پسر در رحم با موفقیت انجام نشود.

برای رفع پیش زمینه ها و بیماری مادر باردار کلیک کنید.

تاثیر اضطراب مادر بر نوزاد

اضطراب و استرس مداوم علاوه بر این که می‌تواند بر جنین داخل شکم تاثیر منفی بگذارد، بر نوزاد متولد شده هم اثرات منفی خواهد داشت. اضطراب و استرس مادر می‌تواند به طور مسقتیم و غیر مستقیم بر روی نوزاد تاثیر بگذارد. مادری که مضطرب است سطح هورمون کورتیزول در بدنش بیش از حد می‌باشد. در نتیجه همین هورمون کورتیزول می‌تواند از طریق خوردن شیر به نوزاد منتقل شود؛ این مسئله باعث می‌شود تا کورتیزول در بدن نوزاد هم افزایش پیدا کند.

نوزادی که از ابتدای تولد سطح بالایی از هورمون کورتیزول را دارد به احتمال بیشتری مستعد ابتلا به بیماری‌ها و پریشانی‌های روانشناختی نظیر افسردگی، ناآرامی، بیش‌فعالی، هوش‌بهر پایین، اضطراب و ترس مفرط هستند. علاوه بر این نوزادان بسیاری از رفتارها را از والدین و خصوصا از مادر خود الگوبرداری می‌کنند و یاد می‌گیرند.

مادری که به طور مضطربانه نسبت به اتفاقات واکنش نشان دهد، نوزادش نیز این رفتارها را الگوبرداری کرده و کم کم رفتار مضطربانه را یاد می‌گیرد و این رفتارها را به سایر جنبه‌های زندگی‌اش تعمیم می‌دهد. اضطراب کودک همچنین می‌تواند خود را به شکل ترس از اجتماع، ترس از ارتفاع، ترس از مبتلا شدن به بیماری و… نشان دهد. برای درمان اضطراب کودک بهتر است از یک فرد متخصص کمک بگیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.

راه‌هایی برای کاهش تاثیر اضطراب مادر بر جنین و نوزاد

1. اگر مادر استرس و اضطراب زیادی را در دوران‌بارداری تجربه می‌کنید بهتر است حتماً از یک روانشناس یا مشاور کمک بگیرد.

2. انجام ورزش روزانه و منظم در می‌تواند سطح اضطراب و هورمون کورتیزول و تاثیر اضطراب مادر را بر جنین کاهش دهد.

3. استفاده از تکنیک‌های آرام‌سازی بدن، تمرین‌های تنفسی و کاهش استرس نظیر تمرینات یوگا و ذهن‌آگاهی می‌تواند بسیار مفید باشد. برای اینکه اطلاعات بیشتری در ارتباط با این مسائل بدست بیاورید بهتر است با یک روانشناس گفتگو کنید.

4. سبک زندگی سالم همیشه موثر است. سعی کنید خواب کافی و تغذیه مناسب را رعایت کرده و از خوردن نوشیدنی‌های کافئین‌دار اجتناب کنید. زیرا کافئین می‌تواند باعث افزایش استرس و اضطراب و افزایش ضربان قلب شود.

5. رابطه خوبی با همسر خود داشته باشید. بارداری یک مسئله حساس در زندگی است و می‌تواند با اضطراب زیادی همراه باشد، اما اگر حمایت اطرافیان و همسر به اندازه کافی باشد، می‌تواند این اضطراب و استرس را بسیار کاهش دهد.

برای دریافت مشاوره در زمینه تاثیر اضطراب مادر بر جنین و نوزاد می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

چگونه اضطراب را به نوزادم منتقل نکنم؟

اگر پیش ازبارداری مشکلات اضطرابی دارید بهتر است قبل از تصمیم به باردار شدن مشکل اضطراب خود را با مراجعه به یک روانشناس برطرف کنید. اگر هم در دوران‌بارداری دچار اضطراب زیاد شدید حتما با اطرافیان خود در ارتباط با این موضوع گفتگو کنید؛ در بسیاری مواقع حرف زدن با دیگران می‌تواند اضطراب را کاهش دهد. به طور کلی برای اینکه اضطراب به فرزندتان منتقل نشود باید بتوانید آن را مدیریت کنید. برای انجام این کار بهتر است با یک روانشناس گفتگو کنید تا راه‌های مدیریت و مقابله با استرس را به شما آموزش دهد.

منبع: تاثیر اضطراب مادر بر جنین و نوزاد | تاثیر استرس بر جنین

راهکارهای کاهش استرس بارداری کدام‌اند؟ بسیاری از بانوان در دوران حاملگی استرس و اضطراب‌های زیادی را تجربه می‌کنند. علل و عوامل مختلفی در بروز این مسئله نقش دارند. برای مثال مشغولیت فکری با تغییرات ظاهری، نگرانی در مورد سلامت جنین و ترسیدن از فرآیند زایمان از جمله رایج‌ترین مواردی هستند که باعث استرس بارداری می‌شوند. روانشناسان برای مقابله با این مشکل راهکارها و فنون مختلفی را آموزش می‌دهند. ما در ادامه این مقاله به معرفی چند مورد از موثرترین آن‌ها پرداخته‌ایم. در همین راستا بهره بردن از مشاوره روانشناسی نیز کمک می‌کند تا با توجه به شرایط زندگی خود بتوانید راهکارهای مناسبی را برای کاهش استرس بارداری انتخاب نمایید و زایمان راحتی را تجربه کنید. برای دریافت مشاوره بارداری کلیک کنید.

منبع: کاهش استرس بارداری

کاهش استرس بارداری | اهمیت مدیریت استرس در دوران بارداری

بسیاری از مادران با شروع حاملگی استرس و اضطراب زیادی را تجربه می‌کنند. این مسئله از علل و عوامل گوناگونی نشات می‌گیرد. برای مثال داشتن مشغولیت فکری با مسائلی نظیر چاقی و بروز تغییرات بدنی، نگرانی در مورد سلامت جنین و ترسیدن از فرایند زایمان از جمله رایج‌ترین مواردی هستند که به تجربه استرس در مادران باردار می‌انجامند.

از آنجایی که استرس با افزایش هورمون کورتیزول در بدن همراه خواهد بود بسیار اهمیت دارد که آن را مدیریت کرده و اجازه ندهید این مسئله به طور مزمن شما را بیازارد چراکه مواجهه طولانی بدن با افزایش هورمون کورتیزول سیستم ایمنی را تضعیف کرده و در نهایت ریسک بروز بیماری‌های مختلف در حاملگی را افزایش می‌دهد. همچنین نوزادانی که از مادران مضطرب متولد می‌شود از همان ابتدا تحریک پذیری بالاتری را از خود نشان می‌دهند و مشکلاتی نظیر بی خوابی و بیقراری را نیز بیشتر تجربه می‌کنند.

راهکارهایی برای کاهش استرس بارداری

برای اینکه بتوانید استرس بارداری را در خود مدیریت نمایید روانشناسان راهکارهای مختلفی را پیشنهاد می‌دهند. ما در ادامه به چند مورد از موثرترین موارد در این زمینه اشاره کرده‌ایم. برای آشنایی با عوامل ایجاد استرس در بارداری کلیک کنید.

1- به بهداشت خواب خود اهمیت دهید و استراحت کافی داشته باشید

بسیاری از بانوان در دوران بارداری به خصوص در سه ماه اول به دلیل نوسانات هورمونی احساس خستگی مفرط، کمبود انرژی و رخوت را تجربه می‌کنند. با این حال نگرانی در مورد افزایش وزن و چاقی باعث می‌شود فرصت کافی برای استراحت را در اختیار خود قرار ندهند. بسیار اهمیت دارد که بتوانید شرایط خود را در این دوران بیشتر درک کنید و بیش از حد به خودتان سخت نگیرید.

از همین رو به علائم بدنی‌تان توجه کرده و اگر نیاز به استراحت دارید آن را از خود دریغ نکنید. در همین راستا به بهداشت خوابتان بیشتر توجه کرده و سعی کنید برنامه روتین و منظمی برای ساعات خواب خود تعیین نمایید. بررسی‌ها نشان می‌دهد داشتن خواب کافی و با کیفیت تا حد زیادی می‌تواند در کاهش استرس بارداری به مادران کمک نماید و شما را از خطرات بارداری از جمله زایمان زودتر از موعد دور نگه می‌دارد. اگر با مشکل بی خوابی یا کابوس‌های شبانه مواجه هستید بهتر است برای بهبود اوضاع از یک روانشناس کمک بگیرید. برای اطلاعات بیشتر درباره خطرات بارداری کلیک کنید.

2- ورزش‌های سبک را در برنامه روزمره خود بگنجانید

ورزش کردن با آزاد کردن مواد شیمیایی خاصی در مغز نظیر آدرنالین تا حد زیادی در کاهش استرس بارداری و بهبود روحیه تاثیر می‌گذارد. برخی بانوان فکر می‌کنند در دوران بارداری نباید هیچ گونه تحرک بدنی خاصی انجام دهند. این در حالی است که ورزش‌های سبک نظیر تمرین‌های کششی مخصوص دوران بارداری آسیبی به شما و جنین نمی‌رساند و می‌تواند تا حد زیادی در بهبود سلامت روان شما نقش داشته باشد. برای اطمینان بیشتر در این زمینه و پیدا کردن ورزش‌های مناسب در دوران حاملگی بهتر است که با یک متخصص مشورت نمایید.

3- برای کاهش استرس بارداری خود را برای زایمان آماده کنید

بسیاری از استرس‌های دوران بارداری به نگرانی‌هایی که مادران در مورد فرایند زایمان دارند برمی‌گردد. در این شرایط ثبت نام در کلاس‌های آمادگی برای زایمان و گفت و گو با متخصصین سلامت روان به شما کمک می‌کند تا به طور جسمانی و روانی برای فرایند زایمان آماده شده و در نتیجه هنگام قرار گرفتن در موقعیت آن بدانید باید چه کارهایی انجام دهید. درمانگران با آموزش مهارت‌هایی نظیر تنفس عمیق به شما کمک می‌کنند استرس ‌های دوران بارداری خود را کاهش داده و کنترل کنید، حتی تجربه درد زایمان را نیز به کمک ذهن خود مدیریت نمایید. در صورتی که خود را برای زایمان آماده نکرده باشید در کنار تجربه استرس ممکن است از روی عدم آگاهی به گونه‌ای رفتار کنید که جنین با خطراتی مواجه شود. برای اطلاعات بیشتر درباره خطرات تهدید کننده جنین کلیک کنید.

4- از نیروی خارق العاده ماساژ کمک بگیرید

هنگام تجربه استرس و اضطراب بسیاری از عضلات ما در حالت تنش و انقباض قرار می‌گیرند. همین مسئله باعث می‌شود که علائم استرس تشدید شده و شما در یک سیکل معیوب قرار بگیرید. در این شرایط کمک گرفتن از ماساژهای حرفه ای و استفاده از روغن‌ها و لوسیون‌های مختلف در فرایند آن به کاهش استرس بارداری شما کمک می‌کند تا به آرامش بیشتری دست یابید و بتوانید کنترل بیشتری بر خود داشته باشید.

5- از فنون ذهن آگاهی استفاده کنید

ذهن آگاهی به مجموعه تکنیک‌هایی گفته می‌شود که به شما کمک می‌کنند حضور در لحظه را تجربه کنید و با تمام حواس خود در زمان حال باشید. زمانی که فنون ذهن آگاهی را به کار می‌بندید کمتر در افکار نگران کننده و معطوف به آینده درگیر می‌شوید و می‌توانید از تجربیات منحصر به فردی که در دوران بارداری کسب می‌کنید بیشتر لذت ببرید. برای آشنایی با فنون ذهن آگاهی مطالعه کتاب‌هایی که در این زمینه نگاشته شده، شرکت در کلاس‌های آموزشی و جلسات روان درمانی با یک درمانگر می‌تواند تا حد زیادی به شما کمک نماید. کاهش استرس بارداری به کمک ذهن آگاهی بسیار مرسوم است.

بیشتر بخوانید: بیماری مادر باردار

6- احساسات خود را با یک فرد مورد اطمینان در میان بگذارید

روانشناسان بر این باورند که گفت و گو یکی از موثرترین ابزارها برای ارتقای وضعیت سلامت روان است. گاهی اوقات همین که افراد بتوانند افکار و احساسات ناخوشایند خود را با یک فرد مطمئن در میان بگذارند احساس بهتری پیدا کرده و نگرانی‌هایشان تا حد زیادی برطرف می‌شود چرا که در ارتباط بودن با فردی که شما را قضاوت نمی‌کند و به حرف‌هایتان گوش می‌سپارد نیاز به درک متقابل را در شما ارضا کرده و امنیت روانی‌تان را تامین می‌کند.

از همین رو اگر در دوران بارداری به هر دلیلی استرس دارید تلاش کنید در مورد احساسات خود با همسر، یک دوست یا یکی از اعضای خانواده تان صحبت کنید. اینکار در کاهش استرس بارداری شما کمک کننده خواهد بود. اگر فکر می‌کنید اطرافیان نمی‌توانند به میزان کافی شما را درک کنند یا به هردلیلی نمی‌توانید آنچه در درونتان می‎گذرد را صادقانه با آن‌ها مطرح کنید بهترین گزینه این است که از یک روانشناس کمک بگیرید.

7- یک رژیم غذایی سالم را دنبال نمایید

داشتن یک رژیم غذایی سالم در دوران بارداری بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. در دوران حاملگی شما بیشتر گرسنه می‌شوید و نیاز به دریافت کالری بیشتری دارید. افت قند خون باعث می‌شود که شما احساس تحریک پذیری بیشتری داشته باشید، حساسیت روانی بالایی پیدا کنید و بیش از هر زمانی علائمی نظیر استرس و اضطراب را تجربه کنید. به همین خاطر لازم است یک برنامه غذایی سالم را برای کاهش استرس بارداری خود در نظر بگیرید و اگر ویار زیادی دارید در وعده‌های کوچک میزان کالری مورد نیاز بدن خود را تامین نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کاهش استرس بارداری می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا برای کاهش استرس بارداری درمان خاصی وجود دارد؟

روانشناسان با کمک درمان‌هایی نظیر درمان شناختی رفتاری و فنون ذهن آگاهی می‌توانند تا حد زیادی به کاهش استرس بارداری کمک نمایند.

منبع: کاهش استرس بارداری

خشک شدن شیر مادر یکی از مراحل طبیعی است که هر مادری به آن خواهد رسید. فرزند شما به طور میانگین در حدود دو سال به تغذیه با شیر شما نیاز دارد. پس از این مدت او غذا خوردن را شروع می‌کند؛ و این به معنای آن است که دیگر نیازی به شیر مادر نیست. به همین خاطر بدن شما نیز باید با این تغییر جدید هماهنگ بشود. اما این موضوع می‌تواند برای بعضی از خانم‌ها کمی دردناک و آزاردهنده باشد. به‌علاوه خانم‌هایی نیز هستند که از خشک‌ شدن شیرشان آن هم قبل از رسیدن فرزند به دوسالگی نگران هستند. به عبارتی می‌توان گفت اینکه شما در طی دو سال شیر داشته باشید و سپس فرایند خشک‌ شدن شیر مادر را به‌راحتی پشت سر بگذارید بسیار مهم است. به همین خاطر در این مطلب سعی می‌کنیم تا راجع به هر دو دسته نگرانی‌ها کمی بیشتر صحبت کنیم.

منبع: خشک شدن شیر مادر | علل تا راهکارهایی برای جلوگیری

خشک شدن شیر مادر

اگر ماه‌های آخر بارداری را پشت سر می‌گذارید احتمالاً متوجه این شده‌اید که سینه‌هایتان سنگین‌تر از قبل شده‌اند؛ و شاید با لمس سینه‌ها کمی شیر از آنها خارج شود. این به معنای آن است که بدنتان در حال آماده‌شدن برای شرایط جدید است. اما تولید شیر به‌اندازه کافی برای سیر کردن فرزندتان دقیقاً پس از زایمان شروع می‌شود. خروج جفت از بدن مادر این پیام را به مغز می‌رساند که وقت ترشح بیشتر شیر است.

از این زمان به بعد بدن با ترشح هورمونی به نام پرولاکتین به تولید شیر کافی در سینه‌ها کمک می‌کند. هرچقدر که شما از طریق شیردادن به نوزاد یا دوشیدن، شیر تولید شده را خارج کنید بدن تلاش بیشتری برای تولید شیر می‌کند. اما اگر مدتی شیر در سینه‌ها باقی بماند و آن را به هر شکلی خارج نکنید این پیام به مغز می‌رسد که دیگر نیازی به تولید شیر نیست. در این هنگام هورمون مهارکننده پرولاکتین ترشح می‌شود. و این به معنای خشک‌ شدن شیر مادر خواهد بود.

خشک‌ شدن شیر مادر و از شیر گرفتن نوزاد

طبیعی‌ترین حالت برای خشک‌ شدن شیر مادر زمانی است که فرزند شما به دوسالگی رسیده باشد. اما این کار برای بعضی از مادران با احساس درد و ناراحتی در سینه‌ها همراه است. بهترین راه برای کم‌کردن احساس ناراحتی این است که نوزاد را به‌تدریج از شیر بگیرید. برای این کار ابتدا یک وعده از تعداد دفعاتی که به فرزندتان شیر می‌دهید کم کنید. برای مثال اگر فرزندتان پنج وعده در روز شیر می‌خورد آن را به چهار وعده برسانید. برای چند روز فرزندتان را چهار وعده با شیر تغذیه کنید. تا جایی که احساس کنید تولید شیر در سینه‌هایتان کمتر شده است. وقتی به این احساس رسیدید یک وعده دیگر نیز کم کنید؛ و از این به بعد سه وعده در روز به فرزندتان شیر بدهید. این کار را تا جایی تکرار کنید که نیاز کودک شما به شیر مادر قطع شود.

راهکارهایی برای خشک‌ شدن شیر مادر

همان‌طور که گفتیم خشک‌ شدن شیر مادر گاهی اوقات و برای بعضی از مادران موضوع دردناکی است. برای اینکه بتوانید این مرحله را راحت‌تر بگذرانید می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید.

استفاده از دم‌نوش‌های طبیعی

داروهای گیاهی یکی از بهترین و کم‌خطرترین راهکارها برای کاهش تولید شیر مادر هستند. یکی از این دم‌نوش‌ها که تأثیر بسیاری در خشک‌ شدن شیر مادر دارد مریم‌گلی است. مریم‌گلی دارای مقداری استروژن طبیعی است. این هورمون به بدن شما کمک می‌کند تا فرایند تولید شیر را سریع‌تر کاهش دهد. برای استفاده از مریم‌گلی، یک قاشق آن را در یک فنجان آب گرم بریزید؛ و اجازه دهید برای مدتی در حدود 15 دقیقه دم بکشد.

داروهای جلوگیری از بارداری

استروژن و پروژسترون دو هورمون در بدن زنان هستند. در طول دورانی که به فرزندتان شیر می‌دهید میزان پروژسترون در بدن افزایش پیدا می‌کند. استروژن نیز همان‌طور که راجع به مریم‌گلی گفتیم کاهش خواهد داشت. زیرا این هورمون باعث کاهش در سطح تولید شیر مادر می‌شود. به همین خاطر یکی از راهکارها برای خشک‌ شدن شیر مادر این است که از داروهای ضدبارداری حاوی استروژن استفاده کنید. اما به این نکته دقت داشته باشید که استفاده از هورمون‌ها حتماً می‌بایست زیر نظر پزشک انجام شود. در غیر این صورت ممکن است شما سلامت خود و حتی فرزندتان را به خطر بیندازید.

داروهای ضد گرفتگی یا ضد احتقان

داروهای ضد گرفتگی یا احتقان همان‌هایی هستند که در زمان سرماخوردگی استفاده می‌شوند. این داروها باعث خشکی مایعات و مخاط تولید شده در بدن می‌شوند. به همین خاطر تأثیر خوبی هم در کاهش تولید شیر مادر دارند. اما درست همان‌طور که راجع به قرص‌های ضدبارداری گفتیم برای استفاده از این داروها حتماً باید از یک متخصص کمک بگیرید.

از تحریک این ناحیه خودداری کنید

هر چیزی که باعث تحریک بیشتر سینه‌های شما بشود می‌تواند تولید شیر را افزایش دهد. پس اگر به دنبال راهکاری برای کم‌کردن شیر در سینه‌هایتان هستید بهتر است تا جای ممکن از تحریک سینه‌ها خودداری کنید. کارهایی مثل دوش آب گرم، ماساژ دادن سینه‌ها و یا استفاده از سوتین‌های تنگ و چسبنده باعث افزایش تولید شیر می‌شود. به‌علاوه استفاده از سوتین‌های تنگ و سفت می‌تواند خطر عفونت در سینه‌ها را نیز افزایش بدهد.

خشک‌ شدن ناگهانی شیر مادر

خشک‌ شدن شیر مادر همیشه هم چیزی نیست که با میل و اراده خودمان دنبال آن باشیم. گاهی اوقات این موضوع ناگهانی و ناخواسته در بعضی از خانم‌ها پیش می‌آید و نگرانی بسیاری را به همراه خواهد داشت. به همین خاطر باید دلایل این موضوع را بشناسیم و راهکارهایی برای مبارزه با آن یاد بگیریم.

دلایل خشک‌ شدن ناگهانی شیر مادر

• مصرف بیش از حد کافئین
• مصرف نوشیدنی‌های الکلی
• استرس و مشکلات روحی
• استفاده از بعضی داروها

راهکارهایی برای جلوگیری از خشک‌ شدن ناگهانی شیر مادر

پمپ شیر از پستان

همان‌طور که گفتیم هرچقدر شما دوشیدن شیر از سینه را بیشتر کنید این پیام را به مغز می‌فرستید که نیاز به تولید شیر، بیشتر است. در مقابل هرچقدر شیری که در سینه‌هایتان است را خالی نکنید فرایند خشک‌ شدن آن زودتر انجام می‌شود. پس حتی اگر فرزندتان از شیر شما نمی‌خورد یا شیر سینه‌هایتان کم است بهتر است زیر نظر یک متخصص برنامه‌ای برای تخلیه کردن شیر سینه‌هایتان داشته باشید.

نوک سینه را شیرین کنید

اگر فرزندتان از سینه شما شیر نمی‌خورد این موضوع می‌تواند باعث خشک‌ شدن شیر شود. یکی از راهکارها برای مبارزه با این مسئله این است که نوک سینه را با خوراکی‌هایی مثل آب قند شیرین کنید. این کار باعث می‌شود گرفتن سینه و خوردن شیر برای کودک دلچسب‌تر باشد.

اهمیت مشاوره روان‌شناسی

امروزه همه متخصصان روان‌شناسی اعتقاد دارند که تغذیه برای نوزاد چیزی بیشتر از سیر شدن و رفع نیازهای فیزیولوژیک است. کودک از راه تغذیه شدن با مادر ارتباط برقرار می‌کند؛ و به‌تدریج پیوند عاطفی بین آنها محکم‌تر می‌شود. این موضوع به کودک کمک می‌کند تا باور کند که دنیا جای امنی برای زندگی است. و همیشه کسی هست که از او حمایت کند. این، اولین و مهم‌ترین باوری است که در ذهن هرکدام از ما شکل می‌گیرد. کسانی که نمی‌توانند با دیگران رابطه صمیمانه برقرار کنند و یا همیشه بدبین و منفی‌نگر هستند احتمالاً در شکل‌دادن به این باور مشکل دارند. به همین خاطر اینکه شما کودک خود را چطور تغذیه می‌کنید و چه زمانی از شیر می‌گیرید موضوع بسیار مهمی است. پس بهتر است در کنار تمام برنامه‌هایی که برای این موضوع دارید مشاوره با روان‌شناس را نیز در برنامه خود قرار دهید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک و مادر می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سؤالات متداول

اگر شیردهی قطع شده باشد چقدر طول می‌کشد تا وضعیت مادر به حالت اولیه برگردد؟

معمولاً در حدود هفت تا ده روز بعد از اینکه شیردهی را قطع می‌کنید هورمون‌های بدن شما به حالت عادی برمی‌گردند.

منبع: خشک شدن شیر مادر | علل تا راهکارهایی برای جلوگیری

غذای کودک زیر یک سال با توجه به این که هنوز معده کودک آمادگی هضم همه نوع خوراکی را ندارد، باید مورد توجه مادر و سایر مراقبان قرار گیرد. علاوه بر نوع تغذیه، زمان غذا دادن نیز در کودکان زیر یک سال تفاوت‌هایی دارد. کودک تا 6 ماهی فقط از شیر مادر تغذیه می‌کند اما با ورد به ماه ششم، کم کم آمادگی خوردن غذاهای ساده و نرم را پیدا می‌کنند. برنامه غذایی نوزادان و کودکان زیر یکسال با بایدها و نبایدهای غذایی همراه است. متاسفانه بسیاری از مادران بدون توجه به این نکات با دادن غذاهایی که مناسب کودک زیریک سال نیست، موجبات مشکلاتی از جمله حساسیت‌های غذایی را ایجاد می‌کنند.

منبع: غذای کودک زیر یک سال

غذای کودک زیر یک سال

غذای کودک تا 2 ماهگی

در این مدت زمان تنها غذای مناسب برای کودک شیر خشک یا شیر مادر است، باید دقت داشته باشید به اندازه کافی به کودک شیر بدهید. مصرف بی اندازه شیر توسط کودک، معده‌اش را ناراحت می‌کند.

غذای کودک زیر یک سال | در 3 ماهگی

در این مدت زمان نیز همچنان تنها غذای‌مورد نیاز کودک شیر خشک و یا شیر مادر است. تنها تفاوت آن با ماه قبل در تعداد دفعات خوردن شیر است. معمولا در ماه سوم 5 تا 8 وعده شیر خوردن کافی است. این آخرین ماهی است که کودک فقط شیر می‌خورد و در ماه‌های بعد شروع به خوردن مکمل‌های غذای می‌کند.

غذای‌کودک در 4 ماهگی

به طور معمول کودکان از شش ماهگی شروع به خوردن غذای کمکی می‌کنند اما در برخی موارد به شرط اینکه کودک توانایی ثابت نگه داشتن گردن خود را داشته باشد می‌توان از ماه چهارم شروع به دادن غذای کمکی به کودک نمود. به دلیل اینکه این ماه اولین ماهی است که کودک به جز شیر مادر از غذای کمکی استفاده می‌کند، معده او بسیار حساس است و نباید از مواد غذایی جامد استفاده کرد. برای آشنایی با نحوه شروع غذای کمکی کلیک کنید.

غذای کودک زیر یک سال | در ماه پنجم

به منظور افزایش رشد قد و وزن کودک در این ماه بهتر است شروع به درست کردن فرنی و پوره نمایید. نکته حائز اهمیت این است که چنانچه مصرف این نوع غذاها در کودک حساسیت ایجاد کند باید از پزشک متخصص کمک گرفت.

غذای کودک در ماه ششم و هفتم

تا کنون کودک آب مورد نیاز بدن خود را به واسطه شیر مادر تامین می کرد، اما حال وقت آن رسیده است که در کنار خوردن شیر مادر و غذاهای کمکی مانند سوپ و فرنی با آرد برنج، از آب جوشیده سرد شده استفاده نماید.

وقت آن رسیده است که به غذای‌کودک کمی چاشنی اضافه کنید و مزه غذا را برای آنها کمی خوشایندتر نمایید. می‌توانید به سوپ کودک، آب ماهیچه اضافه کنید تا طعم غذای خوشمزه را تجربه کند. برای آشنایی با سایر مراقبت‌های لازم در ارتباط با تغذیه نوزاد تا شش ماهگی کلیک کنید.

غذای کودک زیر یک سال | در هشت ماهگی

بهترین زمان برای اضافه کردن تخم مرغ و تکه‌های گوشت به برنامه غذایی کودک ماه هشتم تولد او است. در این ماه معده کودک ظرفیت هضم این نوع غذاها را پیدا می‌کند.

غذای کودک در ماه نهم

در این ماه کودک همچنان از شیر مادر و مکمل‌های غذایی تغذیه می‌کند. نکته مهم این است که کودک از این زمان به بعد یاد می‌گیرد که خودش غذا را بردارد و در دهان بگذارد.

غذای کودک زیر یک سال | در ماه دهم

به دلیل رشد چند دندان، کودک توانایی جویدن برخی غذاهای سفت را پیدا می‌کند اما باید کاملا مواظب بود که دچار خفگی نشود. می‌توان هسته میوه‌ها را بیرون آورد و آن‎‌ها را به کودک بدهید تا بخورند.

غذای کودک در ماه یازده و دوازدهم

زمان آن فرا رسیده است که کودک روزهای پایانی تغذیه از شیر مادر را سپری کند و کم کم برای همیشه با آن خداحافظی نماید. دیگر نیازی نیست کودک غذاهای ساده و معمولی چون فرنی و غذاهای سبک بی مزه را بخورد. به منظور تغذیه سالم کودک، خوردن غذاهایی چون حلیم، خرما، نان، پنیر و گردو نرم شده توصیه می‌شود.

بیشتر بخوانید: نیازهای اولیه کودکان

ممنوعیت های مربوط به غذای کودک زیر یک سال

نمک

یکی از ممنوعیت‌های غذایی نوزاد، مصرف نمک می‌باشد. برای حفظ سلامت کودک باید از ریختن نمک در غذای او جلوگیری کرد. برای اینکه کمی طعم خوشمزه پیدا کنید کافی است از برخی گیاهان معطر و یا کره بی نمک استفاده کنید.

تخم مرغ

اگر چه تخم مرغ حاوی پروتین بسیار زیادی است اما مصرف آن توسط کودک زیر شش ماه توصیه نمی‌شود. هر چند در شش ماه دوم نیز باید نسبت به پخت کامل آن بسیار محتاط باشید. زیرا احتمال ابتلا به سالمونلات به واسطه مصرف تخم مرغ در سن زیریک سالگی بالاست.

عسل

عسل، ماده غذایی بسیار مفید و لذت بخشی است که حاوی مواد مقوی می‌باشد. اما به دلیل اینکه باکتری‌های بوتولیسم در آن وجود دارد باید از وعده غذایی کودکان زیر یکسال حذف شود. این باکتری ناشی از فرایند ساخت عسل توسط زنبور به وجود می‌آید.

آجیل

آجیل‌ها سفت هستند و جویدن آنها نیازمند دندان‌های تیز می‌باشد. کودکان زیر یک‌سال به دلیل اینکه فاقد دندان زیادی هستند نمی‌توانند آن‌ها را خوب بجوند و خطر خفگی در کمین آن‌هاست.

شکر

اگر چه دندان‌های نوزادان زیر یکسال کاملا رشد نکرده ولی به این به معنای عدم خراب نشدن لثه نیست. به واسطه مصرف شکر، ممکن است لثه کوک آسیب ببیند.

برای آشنایی با بهترین تغذیه کودک 6 تا 12 ماهه کلیک کنید.

رژیم غذایی مناسب کودکان زیر یکسال

• مخلوط کردن روزانه 15 قطره آهن در آب جوشیده شده در بازیابی انرژی کودک و رشد او بسیار لازم و ضروری است.
• کودک زیر یکسال می‌بایست علاوه بر شیر مادر، 5 وعده غذای کمکی نیز مصرف کند.
• بهتر است در وعده‌های غذایی نوزادان زیر یکسال، مقدار کمی روغن مایع و یا کره آب شده استفاده نمایید.
• مصرف سوپ جوانه گندم و یا جوانه ماش به رشد بیشتر نوزادان کمک می‌کند.
• ترکیب شیر، ارد برنج و کره، ماده غذایی بسیار مفیدی را می‌سازد که باعث افزایش انرژی کودک می‌گردد.
• چنانچه نوزاد کاهش وزن داشت و لاغر به نظر می‌رسد ، بهتر است استفاده از حبوبات در وعده غذایش را به تعویق بیاندازید و تقریبا بعد از 10 ماهگی از حبوبات در برنامه غذایی نوزاد استفاده کنید.
• استفاده از قلم گاو در برنامه غذایی نوزاد به رشد استخوان‌های او کمک می‌کند.
• استفاده از آب مرغ و تهیه کته نرم در وعده غذای کودک حائز اهمیت است.
• به منظور تهیه دسر برای نوزاد، می‌توانید دو عدد خرما را پوست کنده و در آب حل کنید.

غذاهای مقوی برای کودک زیر یکسال

• فرنی
• حریره بادام همراه با شیر و نشاسته
• حریره خرما با سرلاک گندم
• حریره گردو و نشاسته

حساسیت های غذایی کودکان زیر یک سال

نوزادان ممکن است نسبت به مصرف غذاهای مختلف حساسیت نشان دهند. به طور مثال وقتی می‌خواهید غذای جدیدی به کودک شش ماهه بدهید، باید با فاصله زمانی 7 روز اقدام به این کار نمایید. ترکیب غذاهای مختلف معده نوزاد را حساس کرده و عوارضی چون استفراغ، اسهال، خس خس سینه و علائم پوستی را به دنبال دارد. در صورتی که با خوردن غذای خاصی توسط کودک، این علائم مشاهده شود، باید به صورت موقت از مصرف آن اجتناب کرد و در دوره دیگری مصرف آن غذا را امتحان نمود. معمولا غذاهایی که بیشترین حساسیت را ایجاد می کنند ، به شرح زیر می باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره غذاهای حساسیت زا برای کودکان کلیک کنید.

• سفیده تخم مرغ
• شکلات
• شیر گاو
• مغزها و آجیل

برای دریافت مشاوره در زمینه غذای کودک زیر یک سال می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

در صورتی که تعداد دفعات تغذیه کودک همراه با مصرف شیر مادر افزایش پیدا کند اما تغییری در وزن کودک مشاهده نشود، چه باید کرد؟

افزودن شیر خشک به وعده غذایی کودکانی که با وجود مصرف شیر مادر و وعده‌های غذایی به وزن مناسب نرسیده‌اند، مفید و نتیجه بخش است.

آیا می‌توان در برنامه غذایی کودک زیر یک سال آب میوه اضافه نمود؟

آب میوه‌های صنعتی به دلیل داشتن مواد نگهدارنده و اسانس‌های رنگی برای سلامت کودک مضر هستند. بهتر است میوه‌های طبیعی را با پشت قاشق له کرده و به کودک بدهید.

منبع: غذای کودک زیر یک سال

استعدادیابی ورزشی برای کسب موفقیت در دنیای ورزش بسیار مهم است. موفقیت در ورزش می‌تواند یادآور تلاش و پشتکار برای همه افراد باشد. البته درست است که داشتن تلاش و پشتکار باعث می‌شود فرد به موفقیت برسد اما قدم گذاشتن در مسیر استعداد، باعث کسب موفقیت‌های بیشتری خواهد شد. چراکه بدیهی است یک فرد راحت‌تر می‌تواند در رشته‌ای که در آن استعداد ذاتی جسمی، مهارتی و رفتاری دارد، موفقیت بیشتری را نیز کسب کند. استعداد باعث جداسازی ورزشکاران معمولی و حرفه‌ای از یکدیگر می‌شود. در ادامه این مطلب اطلاعات بیشتری پیرامون استعدادیابی ورزشی ارائه کرده‎ایم. در صورت وجود هر نوع سوال در این زمینه مشاوره کودک دریافت نمایید.

منبع: استعدادیابی ورزشی در ایران

استعدادیابی ورزشی چیست؟

ممکن است افراد در زندگی خود بارها و بارها ورزش‌های مختلفی را انجام دهند و هر بار با شکست مواجه شوند. دلیل شکست‌های پی در پی این دسته از افراد عدم شناخت استعداهایشان می‌باشد.

بهتر است کسی که علاقه‌مند به ورزش کردن و انجام ورزش‌های حرفه‌ای است، ابتدا به دنبال استعدادیابی ورزشی برود. کشف استعداد در یک زمینه ورزشی به فرد کمک می‌کند، به جای اینکه انرژی خود را صرف انجام چندین ورزش کند، تمام آن را به یک ورزش که در آن استعداد و علاقه دارد، اختصاص دهد.

استعداد یابی ورزشی به افراد کمک می‌کند تا راه کوتاه‌تری را برای رسیدن به موفقیت طی کنند. استعداد یابی از جمله مسائل مهمی است که نه تنها در زمینه ورزشی بلکه در بسیاری از زمینه‌های تحصیلی، موسیقی، شغلی و … انجام می‌شود. بنابراین موفقیت در ورزش نیازمند دنبال کردن استعداد است.

برای ارزیابی و بررسی استعدادهای فرزندتان در هر سنی کافی است به متخصصان کودک نی نی مایند مراجعه نمایید.

سن استعدادیابی ورزشی

طبق آخرین اطلاعاتی که محققان ارائه کرده‌اند، 80 درصد از هوش و استعداد افراد، قبل از هشت سالگی شکل می‌گیرد. بنابراین بهتر است اگر به دنبال استعداد یابی ورزشی در کودک‌تان هستید و می‌خواهید زمینه استعداد او را تشخیص دهید تا در مسیر موفقیت قرار گیرد، قبل از 8 سالگی اقدام کنید.

البته باید اشاره کنیم که به منظور استعدادیابی در کودکان و افراد مختلف، تست‌های استعدادیابی ورزشی مختلفی وجود دارد که توسط متخصصان در این زمینه، برای سنجش و کشف استعداد ورزشی افراد در سنین کودکی و نوجوانی طراحی شده است.

دلیل اصلی پایین بودن سن استعدادیابی ورزشی، توجه به این نکته است که ورزشکاران حرفه‌ای می‌توانند در محدوده سنی مشخصی در عرصه ورزشی حضور داشته باشند. چراکه ممکن است با افزایش سن در برابر حریفان کم سن و سال‌تر توان مقابله نداشته باشند.

از دیگر نکات قابل توجه این موضوع می‌باشد که بهتر است افراد از سنین کودکی متناسب با استعداد و علاقه مندی خود در مسیر ورزش قرار گیرند. قرار گرفتن در مسیر استعداد موفقیت را برای افراد آسان‌تر می‌کند. بنابراین سعی نکنید کودک خود را بر خلاف استعداد او به مسیر نادرست هدایت کنید. برای شروع روند کشف استعداد کودکان خود کلیک کنید.

مبانی استعدادیابی ورزشی

استعدادیابی ورزشی باید با رعایت اصول و مبانی استعدادیابی انجام شود تا منجر به رسیدن به هدف نهایی شود. برای تفکیک افراد مستعد و غیر مستعد لازم است که ورزشکاران در کلاس‌های ورزشی شرکت کنند. انجام تمرینات ورزشی توسط افراد مختلف باید متناسب با توانایی‌ها و ویژگی‌های جسمی آنان انجام شود.

در صورتی که انجام حرکات و تمرینات ورزشی متناسب با آمادگی جسمانی افراد نباشد، ممکن است باعث بروز آسیب های جدی در آنان شود.

بنابراین اگر قصد استعداد یابی ورزشی را در کودکان خود دارید، بهتر است این کار را به متخصصین این امر واگذار کنید تا به مفاصل و دیگر اعضای بدن آنان آسیبی وارد نشود. معمولا پس از آمادگی جسمانی، مربیان از ورزش و تمرینات تخصصی برای کشف زمینه استعداد افراد استفاده می‌کنند.

روش‌های استعدادیابی ورزشی

با توجه به مبانی استعدادیابی، برای کشف استعدادهای ورزشی دو روش کلی سیستماتیک و روش غیرسیستماتیک وجود دارد که در ادامه هر یک را توضیح داده‌ایم.

• روش سیستماتیک : اولین روش استعدادیابی ورزشی روش سیستماتیک است که خود شامل دو روش مبتنی بر سیستم و مبتنی بر شخص است.

1. روش استعدادیابی ورزشی سیستماتیک مبتنی بر سیستم : در روش سیستماتیک مبتنی بر سیستم، موسسه‌های خصوصی به صورت سازمان یافته‌ای، ورزشکاران مستعد را شناسایی می‌کنند. افرادی با استعداد در زمینه‌های مختلف ورزشی، از طریق آزمون سنجیده و شناسایی می‌گردند.
2. روش استعدادیابی ورزشی سیستماتیک مبتنی بر شخص : در این روش فرد با قرار گرفتن در مسیر ورزش، متوجه استعداد خود می‌شود و کم کم رشد و پرورش داده می‌شود. در واقع این روش از روش‌های سنتی استعدادیابی ورزشی است.

• روش غیر سیستماتیک : در روش غیر سیستماتیک، ورزشکار مستعد در زمین‌های مسابقه شناسایی می‌شود و برای پرورش و رشد هر چه بیشتر در زمینه مربوطه جذب می‌گردد. این روش بیشتر در کشورهای در حال توسعه انجام می‌شود و معیار سنجش استعداد افراد بر اساس مشاهدات است.

معیارهای استعدادیابی ورزشی

با توجه به توضیحاتی که ارائه کردیم، می‌توان گفت روش سیستماتیک روش معتبرتری برای استعدادیابی ورزشی است. در این روش سعی بر این است که جذب ورزشکار بر اساس معیارهای تعیین شده توسط موسسه مربوطه انجام شود.

از مهم‌ترین معیارهایی که تعیین کننده نتیجه آزمون استعدادیابی ورزشی است، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :

• بررسی ویژگی‌‌های سلامت جسمانی
• بررسی قد، وزن، طول، پهنا، درصد چربی، تیپ بدنی و … (پیکر سنجی)
• ویژگی‌‌های روانی و حرکتی
• ویژگی‌‌های فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی
• ویژ‌گی‌‌های تمرین‌ پذیری

مراحل استعدادیابی ورزشی سیستماتیک

از آنجایی که نتیجه آزمون استعدادیابی ورزشی، می‌تواند آینده ورزشکار را تحت تاثیر قرار دهد؛ آزمون‌های مربوط به آن باید با دقت فراوانی طراحی گردد.

• مرحله اول : معمولا استعدادیابی ورزشی سیستماتیک با انجام برخی آزمون‌های عمومی ورزشی و مهارتی مثل دوی سرعت، پرش، تناسب اندام و ایروبیک، آزمون‌های قدرتی و … آغاز می‌گردد. این تست‌ها تا حدود زیادی میزان قدرت ورزشکار را تعیین و مشخص می‌کنند.
• مرحله دوم : در این مرحله ارزیابی‌های دقیق‌تری متناسب ورزشکار برای ورزشی خاص انجام می‌شود. برای پرورش ورزشکاران حرفه‌ای، برنامه‌های جامعی را طراحی می‌کنند. این برنامه‌ها به صورت روزانه، ماهانه و سالانه است و هر فرد می‌تواند با استفاده از تجهیزات و امکاناتی که در اختیار او قرار می‌گیرد، آن‌ها را اجرایی نماید.
• مرحله سوم : پس از اینکه ورزشکاران دو مرحله فوق را پشت سر بگذارند، وارد یک دوره 6 تا 12 ماهه، به نام دوره تایید می‌شوند. تمرینات این مرحله متناسب با یک برنامه تمرینی و تغذیه رشد و پرورش، در یک رشته خاص طراحی شده است. مربیان در زمینه‌های مختلف ورزشی به ورزشکاران کمک می‌کنند تا در مسیر درست موفقیت قرار گیرند و میزان پیشرفت آنان را برای مراحل بعدی بررسی می‌کنند. ورزشکارانی که در این مرحله موفق به دریافت تایید می‌شوند، یعنی دارای استعداد لازم برای دنبال کردن یک ورزش حرفه‌ای هستند.

راهکارهای استعدادیابی ورزشی

اگر به ورزش کردن به صورت حرفه‌ای علاقه مند هستید، با برخی راهکارها می‌توانید از زمینه استعداد خود مطلع شوید. در ادامه به چهار راهکار مهم در استعدادیابی ورزشی اشاره کرده‌ایم :

1. توجه به شرایط فیزیکی

از مهم‌ترین فاکتورهای تعیین کننده استعداد افراد در زمینه ورزشی، شرایط فیزیکی آن‌هاست. بنابراین بهتر است در اولین قدم به شرایط فیزیکی خودتان توجه داشته باشید و سعی کنید رشته ورزشی‌تان را متناسب با شرایط فیزیکی مورد نیاز برای آن زمینه انتخاب کنید. به عنوان مثال کسانی که دارای قد کوتاهی هستند، برای رشته بسکتبال مناسب نمی‌باشند.

2. سنجش علاقه مندی

سعی کنید رشته ورزشی‌تان را متناسب با علاقه‌تان انتخاب کنید. بیشتر کسانی که ورزشکاران حرفه‌ای شده‌اند، در ابتدا و قبل از اینکه متوجه شوند در آن رشته استعداد داشته‌اند، به آن علاقه مند بوده‌اند.

بنابراین در عبارت ساده‌تر می‌توان اینطور گفت که علایق و استعداد افراد در استعدادیابی ورزشی بسیار مهم است و معمولا این دو فاکتور در یک راستا می‌باشد.

3. بررسی رشته های ورزشی مختلف

از دیگر فاکتورهای استعدادیابی ورزشی، بررسی رشته‌های ورزشی مختلف است. اگر قصد دارید یک ورزشکار حرفه‌ای شوید، ابتدا تمامی رشته‌ها را بررسی کنید و سپس بسنجید که کدام رشته ورزشی متناسب شما می‌باشد.

4. کمک از ورزشکاران حرفه ای

اگر رشته ورزشی مورد علاقه خود را انتخاب کرده‌اید، توصیه ما به شما این است که برای اینکه سریع‌تر به موفقیت برسید، از تجربه ورزشکاران حرفه‌ای استفاده کنید. بی شک این ورزشکاران اطلاعاتی را در اختیار شما قرار می‌دهند که می‌توانید به کمک آن متوجه شوید آیا در مسیر درست قدم گذاشته‌اید و یا خیر. برای آشنایی با بهترین روش‌های استعدادیابی کودکان کلیک کنید.

سخن آخر

در این مقاله به روش‌های استعدادیابی ورزشی و راهکارهای موثر در این زمینه اشاره کردیم. بدیهی است که این راهکارها برای قدم گذاشتن در مسیر حرفه‌ای کافی نیست و بررسی استعدادها نیازمند این است که زمینه علایق، ارزش‌ها، تیپ‌های شخصیتی و میزان هوش افراد مورد بررسی قرار گیرد.

به طور کلی استعدادیابی ورزشی نیازمند تخصص است و اگر علاقه به انجام ورزش حرفه‌ای دارید و یا به عنوان والدین تصمیم بر استعدادیابی ورزشی در کودکتان را گرفته‌اید، بهتر است از افراد و مربیان با تجربه در این زمینه کمک بگیرید.

برای دریافت مشاوره در زمینه استعدادیابی ورزشی کودک می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی کودک نی نی مایند از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

منبع: استعدادیابی ورزشی در ایران

فلج مغزی نوزاد چیست ؟ به دنبال آسیب‌ها وارد شده به مغز بالغ نشده پیش از تولد و یا هنگام تکامل، بیماری فلج مغزی ایجاد می‌شود. بیماری فلج مغزی نوعی اختلال حرکتی است که علاوه بر حرکت، در حفظ تعادل بدن، ساختار قامتی، تونوس عضلانی (سفتی عضلات) نیز موثر است.

فلج مغزی شایع‌ترین اختلال حرکتی بدن در دوران کودکی است. علائم مربوط به این اختلال حرکتی در دوران شیرخواری و یا سن قبل از دبستان بروز می‌کنند.

عوارض ناشی از بیماری بر عملکردها مختلف بدن است و شدت آن از یک فرد به فرد دیگر متفاوت است. مثلا ممکن است یک فرد اصلا نتواند راه برود، از طرف دیگر، فردی برای راه رفتن نیاز به وسایل خاص و کمک داشته باشد و هم‌چنین فرد دیگری بدون کمک و تنها کمی مشکل در راه رفتن داشته باشد.

انواع مختلفی از فلج مغزی وجود دارد که بر اساس نوع ناهنجاری در حرکت و با توجه به نواحی مغزی که تحت تاثیر قرار گرفته‌اند، طبقه‌بندی می‌شوند.

منبع: فلج مغزی نوزاد

انواع فلج مغزی

همان‌طور که در ابتدا اشاره کردیم فلج مغزی یکی از شایع‌ترین اختلالات حرکتی دوران کودکی است که بر حرکت، تعادل، تونوس و سفتی عضلات موثر است. با توجه به منطقه مغزی درگیر، انواع مختلفی از اختلالات حرکتی به وجود می‌آید. انواع مختلف فلج مغزی عبارتند از:

اسپاستیک

رایج‌ترین نوع فلج مغزی است که تونوس عضلانی در آن افزایش می‌یابد. افزایش تونوس عضلانی یعنی عضلات سفت و خشک شده و در نتیجه آن ناهنجاری حرکتی به وجود می‌آید. فلج مغزی اسپاستیک نیز انواع مختلفی دارد:

دی‌پلژی: یا همان فلج دو اندام است. معمولا تونوس عضلانی پاها افزایش یافته و دست‌ها یا درگیر نشده‌اند یا کمی درگیرند.

همی‌پلژی: فلج نیمه اندام که معمولا فقط یک سمت بدن درگیر شده و دست‌ها بیشتر از پاها تحت تاثیرند.

کوادری‌پلژی: فلج چهار اندام که شدیدترین نوع فلج مغزی است و علاوه بر چهار اندام، صورت و تنه نیز درگیرند.

دیس‌کنتیک

طی فلج مغزی دیس‌کنیتیک تونوس عضلانی فرد بیمار مدام تغییر می‌کند و از خیلی سفت تا خیلی شل متفاوت است.

ممکن است بلع، گفتار، مکیدن در صورت درگیری صورت و زبان نیز دچار مشکل شوند.

به علاوه کنترل حرکات پاها، دست‌ها، بازوها، مچ سخت بوده که منجر به اشکال در راه رفتن و نشستن می‌شود.

آتاکسی

اختلال در تعادل و هماهنگی است. فرد در حرکات سریع و حرکاتی که نیاز به توجه و کنترل بالا دارند، مشکلاتی دارد.

مختلط

فرد مبتلا نشانه‌ها بیش از یک نوع فلج مغزی را نشان می‌دهد. شایع‌ترین نوع فلج مغزی مختلط، “اسپاستیک_دیس‌کنیتیک” است.

نشانه‌ها مربوط به فلج مغزی

با توجه به اینکه انواع مختلفی از فلج مغزی وجود دارد،علائم و نشانه‌ها ایجاد شده نیز متفاوت است. احتمالا علامت اصلی فلج مغزی نوزاد را تاخیر در انجام حرکات متناسب با سن می‌دانند. یعنی انجام حرکاتی مانند غلت زدن، ایستادن، نشستن، راه رفتن و… در سن مناسب ایجاد نمی‌شود.

دیگر علائم فلج مغزی عبارت است از:
تغییر تونوس عضلانی
عدم تعادل و هماهنگی
کار کردن با یک سمت بدن
اختلال در بلع
مشکلات راه رفتن
ناتوانی نوزاد در مکیدن
تکلم دشوار

بررسی علل ایجاد فلج مغزی نوزاد

اغلب موارد ابتلا قبل از تولد و یا هنگام تکامل مغز رخ می‌دهد. علت دقیق فلج مغزی نوزاد در بسیاری از موارد مشخص نیست. برخی از علل ابتلا شامل موارد زیر هستند:

ابتلا مادر باردار به عفونت‌ها که موجب تاثیر بر جنین در حال رشد خواهد شد.
جهش‌ها و تغییرات ژنی
کاهش اکسیژن‌رسانی به مغز طی مراحل زایمان که البته نقش کمی در بروز این اختلال دارد.
خونریزی مغزی جنین یا نوزاد
سکته مغزی نوزاد که منجر به اختلال در خون‌رسانی به مغز می‌گردد.
عفونت‌ها نوزادی مانند مننژیت که التهاب غشاها مغز و نخاع را ایجاد می‌کند.
صدمه به سر به دنبال تصادف و افتادن در کودکان زیر یک سال
بارداری چند قلو، وزن نوزاد کمتر از ۲/۵ کیلوگرم، زایمان زودرس و جلوتر از ۳۷ هفته نیز از عواملی هستند که ریسک فلج مغزی نوزاد را بالا می‌برند.

درمان

درمان قطعی برای فلج مغزی وجود ندارد و روش‌ها درمانی موجود می‌تواند در بهبود کیفیت زندگی مبتلایان موثر باشد. به برخی از روش‌ها درمانی را در ادامه اشاره می‌کنیم.

دارودرمانی

جهت بهبود عملکردها فرد و کنترل درد، کاهش سفتی و انقباض عضلات می‌توان از دارو استفاده نمود. برای شل کردن عضلات می‌توان از داروها مانند دیازپام، دانترولن، باکلوفن استفاده کرد.

دیازپام در طولانی مدت به علت ریسک وابستگی کاربرد ندارد. هم‌چنین ممکن است باکلوفن از طریق پمپی که با جراحی زیر پوست شکم قرار داده می‌شود و به کمک یک لوله به نخاع پمپ شود.

تزریق بوتاکس در درمان سفت شدن عضله موثر است. معمولا کودک هر سه ماه یک بار نیاز به تزریق این آمپول دارد. عوارض ناشی از تزریق بوتاکس شامل درد ناحیه تزریق، اشکال در بلع و تنفس است.

جراحی

جراحی ارتوپدی در کودکانی که ناهنجاری‌ها شکلی دارند با هدف قرار گرفتن اندام‌ها در محل صحیح خود ممکن است به عنوان یکی از روش‌ها درمانی انجام شود.

کاردرمانی و گفتاردرمانی

کاردرمانگر به کودک برای کسب استقلال در زمینه‌ها مختلف فعالیت‌ها روزانه کمک می‌کند. اگر کودک مشکلاتی در زبان و گفتار دارد، با کمک گرفتن از حرفه گفتاردرمانی می‌توان به او کمک کرد.

فیزیوتراپی

ورزش‌ها و تمرینات درست و اصولی و تکرار آن‌ها در نهایت به بهبود اوضاع تعادل، حرکت، افزایش قدرت بدنی، انعطاف‌پذیری کمک می‌کند.

برای دریافت مشاوره در زمینه غذای کودک زیر یک سال می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

منبع: فلج مغزی نوزاد

افتادن نوزاد مسئله ای است که بسیار در والدین ایجاد استرس می نماید و در برخی موارد برای نوزاد خطرناک است. در هر خانواده‌ای که نوزاد دارند ممکن است گاهی بر اثر یک لحظه غفلت، نوزاد از تخت، کاناپه یا حتی از بغل بیفتد. در این هنگام والدین نگران می‌شوند و حتی احساس گناه می‌کنند. برای جلوگیری از افتادن نوزاد مراقبت صد در صدی وجود ندارد؛ هرچند می‌توان ایمنی‌های لازم را رعایت کرد ولی حتی در مراقب‌ترین والدین نیز افتادن نوزاد از تخت یا کودک هنگام راه رفتن به طور تصادفی اتفاق می‌افتد. مهم این است که بدانیم بعد از آن چه باید کرد. طبیعی است که کودکان بسیار انعطاف‌پذیرند و زمین خوردن از ارتفاع کم زیاد پیش می آید. ولی اگر ضربه به سر نوزاد بخورد نگرانی بیشتر است. شما باید با حفظ آرامش محل را به خوبی بررسی کنید و نشانه‌های آسیب جدی را شناسایی کنید. ما در این نوشته به شرح نشانه‌های خطر و اقدامات ضروری بعد از افتاد نوزاد خواهیم پرداخت.

منبع: افتادن نوزاد (علائم خطر/ سقوط نوزاد / افتادن از تخت و بغل نوزاد / اقدامات لازم)

افتادن نوزاد از روی تخت

والدین در ماه‌های اول تولد نوزاد بسیار حساسند و استرس دارند، به ویژه اگر فرزند اولشان باشد. اکثر این نگرانی‌ها منطقی نیست و از حس محافظت پدر و مادر از نوزادشان ناشی می‌شود. در ماه‌های اول تولد، الگوی خواب نوزادان نامنظم است. ممکن است در طول روز کلا خواب و شب‌ها بیدار باشند و نیاز به مراقبت دارند. والدین ممکن است شب‌ها خواب بروند و نوزاد با حرکات و قل خورن از تخت بیفتد. بعضی والدین نیز برای اینکه نوزاد شب راحت بخوابد او را در اتاق ساکت و تنها می‌خوابانند. تصور می‌کنند نوزاد توان قل خوردن یا خزیدن ندارد و نمی‌افتد. اما نوزاد لگد می‌زند و همیشه باید امکان افتادنش را جدی گرفت. البته با افتادن نوزاد، خودتان را سرزنش نکنید؛ زیرا برای هر کس ممکن است پیش آید و در اکثر موارد خطر جدی برای نوزاد ندارد. ولی برای اطمینان خاطر اقدامات پیشگیرانه و نشانه‌های خطر را بیاموزید.

علائم خطر افتادن نوزاد

اگر نوزاد روی فرش بیفتد جای هیچ نگرانی نیست ولی اگر جای سفتی مانند روی سرامیک و سنگ افتاد، حتی اگر از ارتفاع کم باشد احتمال خطر وجود دارد. نوزادی که بلافاصله بعد از افتادن به روی زمین کاهش سطح هوشیاری،‌ استفراغ مکرر، سردرد و بی‌قراری داشت، احتمال آسیب به مغز و ربه مغزی شدن وجود دارد. با دیدن این علائم توصیه می‌کنیم سریعا نوزاد را به فوق تخصص مغز و اعصاب نوزادان نشان دهید تا در صورت لزوم از مغزش ام آر آی بگیرند و اطمینان حاصل شود.

انواع آسیب به سر نوزاد

مفهوم «آسیب به سر» می‌تواند طیف وسیعی از آسیب‌ها را شامل شود. از یک ورم کوچک در ناحیه‌ای از سر گرفته تا آسیب جدی مغزی. اما اغلب آسیب‌هایی که از افتادن نوزاد یا ضربه به سر او ناشی می‌شود، در گروه «آسیب خفیف» جای می گیرند.

صدمات خفیف به سر نوزاد

در صدمه خفیف هیچ‌گونه شکستگی در جمجمه یا آسیب مغزی نمی توان دید. صرفا سر نوزاد متورم می‌شود و ممکن است یک برجستگی یا کبودی روی پوست ظاهر شود. و هیچ‌ علائم ظاهری دیگری هم وجود ندارد.

در برخی موارد بدون آسیب مغزی هم امکان خونریزی هست، که در این حالت می‌توان آن را با بخیه یا چسب زخم فورا درمان نمود. آسیب خفیف هم باشد برای نوزاد ناخوشایند است و ممکن است بی‌تاب شود و در خواب گریه کند ، ولی در کل مشکل جدی وجود ندارد.

صدمات متوسط تا شدید به سر نوزاد

اگر ضربه متوسط تا شدید در نظر بگیریم، می‌توان مشکلات زیر را به دنبال آن پیش‌بینی کرد: شکستگی جمجمه، کانتیوژن (کبودی بافت مغز)، ضربه مغزی، خونریزی در مغز یا لایه‌های اطراف مغز.

کانتیوژن از شایع‌ترین و کم شدت‌ترین انواع ضربه مغزی می‌باشد. نشانه‌های ضربه مغزی در کودکان شامل موارد زیر است:

سردرد، تنفس غیرعادی، خونریزی از گوش یا بینی، تغییرات هوشیاری، تهوع و استفراغ بیش از یک بار پس از ضربه (3 بار استفراغ در 1 ساعت، خواب‌آلودگی یا بی‌تحرکی غیرمعمول، سخت بیدار شدن از خواب، از دست دادن هوشیاری بلافاصله پس از افتادن یا ضربه، تشنج، گریه کردن بیش از حد معمول و بی‌وقفه.

نکته مهم در موارد ضربه متوسط یا شدید این است که فورا به پزشک مراجعه کنید تا درمان لازم در اسرع وقت شروع شود. در این صورت می‌توانید از احتمال آسیب مغزی طولانی‌مدت و خدای نکرده از دست دادن عملکرد جسمی و شناختی جلوگیری کنید.

چگونه از افتادن نوزاد جلوگیری کنیم

اول از همه اگر کودک هیچ‌وقت از جایی نیفتد که خیلی بهتر است. ولی چنین نمی‌شود و نوزاد یا کودک غالبا بر اثر بی‌توجهی و یا خستگی والدین از روی تخت، میز تعویض پوشک یا از آغوش والدین خسته می‌افتد. گاهی والدین سرشان شلوغ می‌شود یا عجله دارند و خسته هستند، در این مواقع احتمال افتادن کودکان زیاد است. برای پیشگیری از افتادن کودک بهترین راه‌حل این می‌باشد که سعی کنیم هیچ‌وقت با کودک در آغوش، به‌خواب نرویم. دکتر جن تراشتنبرگ، یکی از متخصصان اطفال و نویسنده کتاب راهنمای والدین هوشمند می‌باشد. او در این کتاب در مورد بررسی‌ها، بیماری‌ها و اتفاقات مربوط به کودک می‌نویسد: «اینکه هیچ‌نوع حادثه‌ای برای کودکمان رخ ندهد تقریبا غیر ممکن است».

همچنین می‌گوید «اغلب کسانی که برای بار اول صاحب فرزند می‌شوند، بسیار مضطرب و پر استرس هستند. نگرانند که باید همه نیازهای کودک را به بهترین شکل برآورده کنند. این استرس زیاد آنها را از پای درمی‌آورد. آنها می‌ترسند اگر اتفاقی برای فرزندشان بیفتد، والدین بدی هستند؛ ولی در واقع این‌طور نیست».

اقدامات عملی وقتی نوزاد با سر از تختمی‌افتد

افتادن نوزاد از تخت دلهره‌آور است اما به این معنی نیست که آسیب‌دیدگی شدید باشد. کافیست شما از علائم خطر آسیب شدید مطلع باشید.

• وقتی کودک از جایی افتاد و احتمال آسیب سر و جمجمه و یا نخاع وجود دارد، حرکت دادن او می‌تواند با عوارضی همراه باشد. اگر کودک در محلی افتاد که احتمال آسیب بیشتر است، او را به آرامی در فاصله‌ای کوتاه جابجا کنید.
• با مشاهده تشنج یا استفراغ، سر او را به یک سمت بچرخانید و وضعیت سر و گردن او را طوری نگه دارید که خمیده نباشد.
• اگر بعد از افتادن، کودک هشیار بود و ظاهرا عارضه‌ای نداشت، بغلش کنید تا آرام شود. سپس برای اطمینان خاطر او را به خوبی بررسی نمایید تا تورم موضعی، خون‌مردگی و هرگونه عارضه ظاهری جدی نباشد.
• اگر هیچ عارضه‌ای ندیدید باز هم تا مدتی او را تحت نظر بگیرید و تا اطمینان خاطر مراقبش باشید.

ایمن‌سازی خانه برای جلوگیری از آسیب به کودک | افتادن نوزاد

برآمدگی‌ها و کبودی‌ها برای کسب مهارت‌های حرکتی و مستقل شدن کودک لازم است. آنها تا وقتی که تحت نظارت بزرگ‌ترها باشد و محل بازی‌شان دارای پله‌های گیت محافظ است، و فاقد لبه‌های تیز و عوامل خطرساز می‌باشد، اکثر سقوط‌ها آسیب جدی در پی ندارد. هنگامی که فرزندتان می‌افتد یا یا سر می‌خورد، سعی کنید بیش از حد واکنش نشان ندهید. اگر هر بار بعد از زمین خوردنش فوری به سمتش بروید، هم خودتان را خسته می‌کند و هم او را بیش از حد محتاط. اگر دیدید کودک بعد از افتادن ناراحت است، آرامش کرده و تشویق کنید خودش دوباره سر پایش بایستد. ایمن‌سازی خانه از موارد مهمی است. آیا می‌دانید برای حفظ کودکان خود از خطر افتادن و سقوط چه کارهایی می‌توان انجام داد.

ضربه‌گیر زدن به گوشه‌های تیز وسایل خانه

از آنجا که میزهای کنار مبل یا عسلی‌ها کم‌ارتفاع می‌باشند، دلیل اصلی کبودی‌های بدن در دوران کودکی بچه‌هاست. به آنها ضربه‌گیر بزنید یا تا وقتی کودک با ثبات راه برود میز را کلاً از مسیرش بردارید.

ضد لغزش زیر فرش‌ها و پادری‌ها

اگر کودک را در وان بزرگ حمام می‌دهید، از پدهای لغزش‌گیر حمام در داخل و بیرون وان بگذارید.

گیت محافظ بالا و پایین پله‌ها

اولا که کودک را از ایوان‌ها و سکوهای پر ارتفاع دور نگه دارید. به جای گیت مدل آکاردئونی، گیت توری نصب کنید، زیرا انگشتان کودک ممکن است در گیت آکاردئونی گیر کند.

محافظ برای پنجره

اعتمادی به توری‌های پنجره‌ها نیست. زیرا طراحی آنها از افتادن بچه جلوگیری نمی‌کند. پس بهتر است محافظ بگذارید.

توصیه‌های دیگر در مورد افتادن نوزاد

جدی گرفتن میز تعویض پوشک، در مورد ایمن گذاشتن کودک روی آن بسیار دقت کنید و به هیچ عنوان کودک خود را روی آن رها نکنید. همچنین دور گذاشتن صندلی‌ها و دیگر مبلمان از پنجره‌ها، زیرا کودکان در چشم بر هم زدنی از هر چیزی بالا می‌روند. روی پله‌ها اشیا و وسایل تزئینی مثل گلدان و مجسمه‌ نگذارید. با شروع به ایستادن در گهواره یا تخت، باید ارتفاع تشکش را پایین آورد تا از سقوطش جلوگیری شود. در فروشگاه‌های خرید، کودک را درون سبد خرید بدون محافظ نگذارید. بهتر است از سبد مخصوص حمل کودک استفاده کنید. وقتی کودک را در جایی چون کالسکه کودک، صندلی پایه‌بلند غذاخوری یا صندلی ماشین کودک می‌گذارید، حتما کمربندش را ببندید.

سخن آخر

حادثه خبر نمی‌کند و اغلب نوزادان در مقطعی از زندگی دچار آسیب خواهند شد. اگر چه در بیشتر موارد ضربه خودرن به سر نوزاد عوارض جدی ندارد و هیچ اتفاقی نمی‌افتد، اما نباید ریسک کرد. در صورت مشاهده علائم ناخوشایند و شک در سلامت نوزاد خود، فورا با پزشک تماس بگیرید. انجام اقدامات پیشگیرانه و لازم برای سلامت کودک شما را از پشیمانی نجات می‌دهد.

برای دریافت مشاوره کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

منبع: افتادن نوزاد (علائم خطر/ سقوط نوزاد / افتادن از تخت و بغل نوزاد / اقدامات لازم)

خون بند ناف یا خون جفتی جنین،به خونی گفته میشود که در بدن جنینِ درحال رشدکه در شکم‌مادر است جریان دارد. ومنبع حیات او است. این خون،بعد از تولد نوزاد در بند نافی که ازریشه ناف کودک جدا می شود باقی می ماندو پر از سلول های بنیادی است. این منبع بی نظیر،همراه با بند ناف مثل یک زباله دور ریخته می شود. سلول هایی که در خون بند ناف جنین وجود دارند،خونساز نیز هستند. طبق تحقیقات،سلول های بنیادین توانایی تبدیل به سایر سلول ها رانیز دارند.به همین دلیل می توانند بسیاری از بیماری ها را درمان کنند.

منبع: خون بند ناف

سلول بنیادی

سلول های بنیادی،توانایی های مهمی مثل تکثیر سلول های دیگر وتوانایی تبدیل شدن به انواع سلول های بدن را دارند.

سلول های بنیادی چه کاربردی دارند

اولین پیوند خون بند ناف،در فرانسه در سال ۱۹۸۸ برای درمان کم‌خونی انجام شد. تابه امروز عمل های پیوند این خون بسیاری انجام شد،که نتایج مثبتی به همراه داشت. امروزه تحقیقات بسیاری برای درمان بیماری‌ها و ضایعات عصبی، ترمیم بافت‌های آسیب دیده قلبی و استخوانی، ترمیم سوختگی‌ها و ضایعات پوستی، ترمیم لوزالمعده و ترشح انسولین و ترمیم سایر بافت‌های آسیب دیده با استفاده از خون بندناف درحال انجام است.

ذخیره خون بند ناف

برخلاف تصوری که عموم افراد دارند.بند ناف ذخیره نمی شود.بلکه خونِ داخل بندناف،ذخیره می شود.به این صورت که در زمان زایمان با استفاده از یک سوزن خون از بند ناف و جفت گرفته می شود.و در کیسه های مخصوص خون ذخیره می شود. این روش سریع و بدون درد است.حدود ۵۰ میلی لیتر خون از بند ناف دریافت می شود.این خون منجمد می شود.و در بانک خون ذخیره می شود. بانکِ خون ،محل ذخیره سلول های بنیادین این خون است.که به صورت منجمد در این بانک ها ذخیره می شود.در اینده از این سلول های بنیادی، برای درمان بیماری استفاده میشود.

به دو طریق ذخیره خون در بانک خون اتفاق میفتد،در یک روش،خانواد ها هزینه پرداخت می کنند به بانک تا این خون فرزندانشان را برایشان ذخیره کند.ودر روش دیگر،خوانواده ها به صورت رایگاه این خون فرزندشان را به بانک‌خون‌اهدا می کنند‌‌.

هدف از ذخیره خون بند ناف

به طور‌کلی هدف از ذخیره خون بندناف تضمین سلامت نوزاد است.به این معنی که بااستفاده از این دارو،بیماری هایی که ممکن است نوزاد در اینده دچار ان شود را درمان کرد.اما می توان برای اعضای خانواده فرد در صورت بروز بیماری است کرد.حتی میتوان برای افراد غیر خویشاوند استفاده کرد. سرطان یکی از ترسناک ترین بیماری های جهان است،که با استفاده از این سلول های بنیادی میتوان ان را درمان کرد.

اهمیت ذخیره سلول های بنیادی

سلول های بنیادی نهفته در خونِ بند ناف،قابلیت ساخت انواع سلول های دیگر را دارند. و همچنین توانایی ترمیم و نگهداری این سلول ها زمانی که دچار اسیب می شوند‌ را دارند.به همین دلیل ذخیره خون‌بند ناف ،منبع غنی ازسلول های بنیادی خون ساز را به همراه دارد.این‌سلول ها برای درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرند.

سلول های بنیادی در درمان کدام بیماری ها کاربرد دارد ؟

تمام بیماری هایی که درمانشان با استفاده از پیوند مغز و استخوان انجام می شود‌،مثل انواع سرطان های خون وتالاسمی ،میتوان به عنوان روش جایگزین از سلول های بنیادی بند ناف استفاده کرد.

در بسیاری از موارد پیش میاید، فردی که دچار سرطان است،نمی تواند ازسلول های بنیادی خانواده خود استفاده کند. در چنین مواقعی می توان از سلول های بنیادی بند ناف غیرخویشاوندی برای درمان استفاده کرد.حتی سلول های بنیادی بند ناف غیر خویشاوندی برای افرادی که تالاسمی دارند،و HLA انها با برادر و خواهرهایشان مطابقت ندارد،میتوان برای درمان از سلول بنیادی بند ناف غیرخویشاوندی که با HLA بیمار مطابقت دارد استفاده کرد.

همچنین افرادی که نقص ایمنی مادرزادی دارند، میتوانند از سلول های بنیادی بندناف استفاده کنند.

برای درمان لوسمی حاد و مزمن میتوان از سلول های بنیادی بند ناف استفاده کرد.

مدت زمان نگهداری خون بند ناف:

براساس حدسیات سلول های بنیادی را میتوان به مدت نامحدودی در بانک خون نگه داشت.اما از نظر عملی وانچه تاکنون صورت گرفته حدود ۳۰ سال میتوان استفاده کرد. ازمایش هایی روی نمونه های ۱۵ ساله انجام شد.که مشخص شد این سلول ها کاملا سالم هستند. برای نگهداری و ذخیره‌سازی طولانی‌مدت این خون بهتر است در هنگام خونگیری شرایط زیر رعایت شود :

• خون مادرانی که سرطان داشته و بهبود یافته اند،نباید گرفته شود.به غیر از سرطان های پوستی.
• مادر باید سالم باشدو بالای ۱۸ سال باشد.
• خون بندناف ازمادرانی كه تحت عمل پیوند قلب، ریه، كلیه، مغز استخوان یا هر پیوند عضو دیگری قرار گرفته‌اند، باید با تشخیص بانک خون انجام شود.
• خون ناف از مادری که مبتلابه ایدز یا در معرض ان است،نباشد.
• مادر نباید دارای دیابت وابسته به دارو باشد.اما اگر دارای دیابت بارداری باشد،مشکلی نیست.

اقدامات پیش از ذخیره سازی خون بند ناف

زوجینی که قصد دارند،این خون فرزند خود را ذخیره کنند.باید قبل ازهفته ۳۴ بارداری درخواست خود را ثبت کنند.و سپس ازمایش های مربوطه را انجام دهند.

هزینه نگه داری خون بند ناف در بانک‌خون

طبق چیزی که قبلا به ان اشاره شد،سیو خون در بانک ها به دوصورت انجام میشود. یک مورد،نگهداری عمومی است،که رایگان است.مورد دیگرهم نگهداری خصوصی است.که باید طبق قانون،والدین نوزاد یک هزینه ای تحت عنوان هزینه مربوط به قرارداد.هرینه دیگری هم تحت عنوان هزینه سالانه به بانک خون پرداخت شود.

معایب سلول های بنیادی خون بند ناف نوزاد

به مزایای سلول های بنیادی خون بند ناف،اشاره کردیم.در اینوقسمت به مشکلات و معضلاتی که دارد اشاره میکنیم.

امکان قاطی شدن با خون مادر هنگام خونگیری بند ناف وجود دارد.

در صورت وجود بیماری های ژنتیکی در درون بند ناف،امکان منتقل شدن این بیماری ها به فردی که از این خون استفاده می کند،وجود دارد.

این سلول فقط یک یا دوبار قابل استفاده است.چون مقدار ان بسیار محدود است.

به دلیل اینکه طبق گفته های قبلی زمان خونگیری فقط یکبار،در زمان زایمان وجود دارد.

سخن اخر

خون بند ناف جنین ،دارای سلول های بنیادی است.سلول های امروزه برای درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار میگیرند.و می تواند جایگزین خوبی برای پیوند مغز استخوان باشد.سالانه تعداد زیادی از افراد در انتظار سلول های بنیادی برای درمان بیماری خودهستند.اما متاسفانه این سلول های بنیادی به همه انها نمی رسد و بسیاری جان خود را از دست می دهند.

برای دریافت مشاوره کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

منبع: خون بند ناف

خانم‌های باردار در هفته ششم بارداری با اتفاقات و تجربیات جدیدی روبه‌رو می‌شوند که طی هفته‌های گذشته کمتر شاهد آن بودند. از جمله تجربیات جدید می‌توان به خستگی، احساس درد سینه و سر درد اشاره کرد. اگرچه برخی از این علائم در هفته‌های گذشته نیز تا حدی وجود داشته‌اند اما اکنون به دلیل رشد بیشتر جنین کمی شدت یافته و بیشتر احساس می‌گردد. با توجه به سرعت رشد جنین در سه ماه اول بارداری لازم است مراقبت‌های لازم به درستی صورت گیرد. این مراقبت‌ها مواردی از جمله رژیم غذایی سالم، بهره بردن از مشاور و متخصص در این دوران و توجه به نبایدها و موارد ممنوعه را شامل می‌شود. در ادامه به بررسی کامل هفته ششم بارداری خواهیم پرداخت. برای دریافت خدمات مشاوره بارداری کلیک کنید.

منبع: هفته ششم بارداری

بارداری در هفته ششم

معمولا مادران در هفته ششم پی به بارداری خود می‌بردند و علائم مختلفی را تجربه می‌کنند. با این حال این علائم در تمامی افراد یکسان نیست و ممکن است در این هفته فردی همه و یا تعدادی از علامت‌ها را تجربه کند. علائم بارداری در هفته ششم موارد زیر را در برمی‌گیرد.

• تغییر اشتها و میل به خوردن غذای بیشتر
• خستگی
• نفخ شکم
• تهوع صبحگاهی
• تورم سینه
• تکرر ادرار
• تغییرات خلقی
• پر رنگ شدن حلقه رنگین دور نوک سینه
• تورم و احساس درد سینه

برای آشنایی بیشتر با بایدها و نبایدهای دوران بارداری کلیک کنید.

جنین در هفته ششم بارداری

رشدجنین در سه ماه اول‌بارداری سریع اتفاق می‌افتد و اندام‌های مختلف او رشد می‌کند. در واقع در هفته ششم جنین مانند ماهی کوچکی به نظر می‌رسد که بازوها و پاهایی شبیه به باله دارد. انتهای ستون فقرات شبیه به دم کوچک ماهی است. اندازه باله‌ها و دم بسیار کوچک است و طی هفته‌های آینده به شکل جدیدی تبدیل خواهد شد.

همچنین چشم و بینی به صورت حفره‌های کوچک تیره رنگ دیده می‌شوند در حالی گوش‌ها نیز شکل فرورفتگی دارند. علاوه بر این دهان به صورت سوراخ کوچکی دیده می‌شود و تارهای صوتی در حال رشد و تکامل هستند. در این دوران ضربان قلب جنین دو برابر ضربان یک فرد بالغ می‌تپد.

برای آشنایی بیشتر با روند و مراحل رشد جنین کلیک کنید.

مراقبت‌های لازم در هفته ششم بارداری

عدم مصرف خودسرانه دارو

احساس سردرد در هفته چهارم بارداری شایع و طبیعی خواهد بود. بنابراین شاید مجبور به مصرف داروهای مسکن باشید اما باید از مصرف خودسرانه داروهای سردرد جدا خودداری کنید. در صورت احساس سردرد ماساژ دادن سر موثر و بی خطر خواهد بود.

پرهیز از استعمال دخانیات

اگر به هر دلیلی تا این زمان مصرف سیگار و دخانیات را ترک نکرده باشید احتمال خطر سقط جنین خواهد بود.علاوه بر خطر سقط، احتمال تولد نوزاد دارای وزن بسیار کم نیز از دیگر عوارض مصرف دخانیات و مواد مخدر است. بنابراین لازم است که به این موضوع توجه خاصی داشته باشید و اعتیاد را زیر نظر متخصص در دوران بارداری ترک کنید.

قرار نگرفتن در معرض دمای زیاد

اگر در هفته ششم بارداری به سر می‌برید تحت هیچ شرایطی در محیط با دمای زیاد در حدود 39 درجه سانتی گراد قرار نگیرید. محیط‌هایی مانند سونا و دوش آب داغ می‌توانند مسئله ساز شوند.

نوشیدن مقدار زیاد آب در هفته ششم بارداری

نوشیدن مقدار زیادی آب در هفته ششم نسبت به هفته‌های اخیر بسیار اهمیت دارد. به طور میانگین زنان باردار در هفته ششم باید 8 تا 12 لیوان آب بنوشند. کم آبی بدن در زمان بارداری می‌تواند خطرات زیادی را به دنبال داشته باشد. اگر بخاطر تکرر ادرار از نوشیدن آب امتناع می‌کنید باید بدانید بهتر است بجای نوشیدن آب کمتر، زمان نوشیدن آب را تغییر دهید و بیشترین میزان آب را در اوایل روز بنوشید تا شب‌ها کمتر به دستشویی رفتن نیاز پیدا کنید.

عدم انجام دادن فعالیت‌های سنگین

به علت کوچک بودن اندازه جنین هنوز خطر سقط از بین نرفته است و تحت تاثیر فشار ناشی از کارهای سنگین ممکن است سلامت مادر و جنین به خطر بیفتد.

همچنین موارد زیر نیز لازم است که مورد توجه قرار گیرد.

• مراجعه به پزشک و شروع معاینات سه ماهه اول بارداری
• مصرف اسید فولیک (به دلیل اینکه ستون فقرات جنین در حال رشد است مصرف این دارو توصیه می‌شود)
• مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی
• انجام تمرینات سبک ورزشی (در کاهش درد هنگام زایمان موثر خواهد بود).
• رژیم غذایی مناسب

حتما درباره مراقبت های سه ماه اول بارداری بخوانید.

اقدامات پزشکی در هفته ششم بارداری

با شروع هفته ششم بارداری که در حقیقت ماه دوم بارداری است، انجام برخی آزمایش‌ها مانند آزمایش RN خون حائز اهمیت می‌باشد. پزشک با مشاهده نتیجه آزمایش میزان آهن در بدن مادر را می‌سنجد و مکمل‌های دارویی تجویز می‌کند. آزمایش‌های ادرار، کلامیدا و HIV از دیگر آزمایش‌هایی هستند که انجام آن‌ها جهت مشخص کردن بیماری‌های عفونی و ارزیابی سطح قند خون تجویز می‌شود.

چه زمانی باید به متخصص مراجعه نماییم؟

در صورت مشاهده هر کدام از علائم زیر در هفته ششم حتما به یک متخصص زنان مراجعه نمایید.

• خارج شدن بافت از بدن
• احساس درد در ناحیه شانه
• افزایش ضربان قلب
• غش کردن و بیهوشی
• انقباض در قسمت پایین شکم
• خونریزی

برای دریافت مشاوره در زمینه هفته ششم بارداری می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

علت نوسانات خلقی در هفته ششم بارداری چیست؟

ترشح هورمون‌های استروژن و پروژسترون سبب تغییر ویژگی‌های اخلاقی زنان در هفته ششم بارداری می‌شود.

چرا در هفته ششم بارداری تعداد دفعات ادرار افزایش می‌یابد؟

به علت رشد رحم در هفته ششم بارداری فشار نسبتا زیادی به مثانه وارد می‌شود که در نتیجه آن تکرر ادرار موضوعی طبیعی خواهد بود. همچنین افزایش جریان خون در کلیه‌ها نیز علت دیگری برای این موضوع خواهد بود.

منبع: هفته ششم بارداری

اختلاف نظر بر سر تربیت فرزند یکی از مشکل آفرین‌ترین مسائل در خانواده است. بسیاری از والدین دوست دارند فرزندشان را مانند خود به بار آورند، اینجاست که بایدها و نبایدهای زیادی شکل می‌گیرد. از آنجا که والدین هم دو انسان با دو طرز فکر متفاوت هستند، طبیعی است که در تربیت فرزند اختلاف نظراتی داشته باشند. شما به عنوان مادر خانواده نظر خاصی راجب تربیت فرزندتان دارید، در حالی که ممکن است همسرتان به شکل دیگری به قضیه نگاه کند. مثلا وقتی فرزندتان وسیله‌ای را گم می‌کند؛ شاید شما آن را یک اتفاق عادی بدانید، ولی همسرتان اعتقاد دارد که فرزندتان باید بابت این کار تنبیه شود. در اینجا شما و همسرتان راجع به طرز برخورد با فرزندتان در قبال اشتباهاتش توافق ندارید. این نوع اختلاف، شما را در چشم فرزندتان در دو جبهه مخالف قرار می‌دهد و کودک از این اختلاف آسیب خواهد دید.

منبع: اختلاف بر سر تربیت فرزند

چگونگی ایجاد اختلاف والدین بر سر تربیت فرزند

گاهی اوقات اختلاف سلیقه‌هایی بین پدر و مادر در تربیت کودک وجود دارد و این امر بر رفتار کودک نیز عمیقا تاثیرگذار است. طبق تحقیقات انتخاب روش و چگونگی تربیت‌کودک، عامل عمده اختلاف بین زن و شوهر می‌باشد.

این نوع اختلاف کاملا طبیعی است چراکه احتمالا مادر با مسائل احساسی برخورد می‌کند و پدر برخورد منطقی با کودک دارد. ولی مشکل اصلی زمانیست که آن‌ها در مورد مسائل بدیهی هم بر سر تربیت فرزند دچار اختلاف نظر شوند. اگر این تعارضات شدت یابد، باعث تردید کودک در برابر توصیه‌های والدینش خواهد شد. این کودک ممکن است بعد از مدتی تصمیم بگیرد به حرف هیچ یک از والدین خود اهمیتی ندهد و احترام نگذارد. زن و مرد باید بعد از ازدواج نقاط ضعف و اختلاف هم را با گفتگو حل کنند. اجازه ندهند که اختلاف آن‌ها تربیت کودک‌شان را تحت الشعاع قرار دهد.

اگر در این باره دچار تنش شده‌اید، هر چه زودتر برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.

۵ اختلاف نظر متداول والدین بر سر تربیت فرزند

اگر شما نیز با همسرتان بر سر موضوعاتی مربوط به تربیت فرزند بحث می‌کنید، این طبیعی است. می‌توان گفت تقریبا همه زوج‌ها چنین بحث‌هایی دارند. رایج‌ترین موارد اختلاف بر سر تربیت فرزند را در ادامه بیان می‌کنیم. برای آشنایی با بهترین روش های تربیت کودک کلیک کنید.

1- روش تربیتی چه کسی بهتر است

بیشترین جر و بحث والدین سر فرزندشان این است که «روش تربیتی کدام یک از ما بهتر است». ممکن است در مقام مادر خانواده فکر کنید که اگر به کودک سخت‌گیری کنیم، فرزندمان منظم‌تر بار خواهد آمد. ولی پدر خانواده نظرش عکس نظر شماست و می‌گوید نباید زیاد حساس بود و بهتر است آزادانه‌تر با کودک برخورد کنیم. شما با این اختلاف نظر و رفتار، کودکتان را گیج می‌کنید و او در ذهن خود پدرش را شخصی مهربان و دلسوز تصور می‌کند که آماده برآوردن تمام خواسته‌های فرزندش است. و در مقابل تصورش از مادرش در ذهن آدم خشکی است که مانع خوش‌گذارانی کودک می‌شود.

2- چگونگی تنبیه در مواقع ارتکاب اشتباه

والد سخت‌گیر با تنبیه فیزیکی کودکش مشکلی ندارد و فکر می‌کند تنبیه بهترین راه برای نشان دادن خوب و بد و پیامدهای آن به کودک است. از سویی، ممکن است همسرش با این طرز فکر و رفتار مخالف باشد. اما باید بدانید سخت‌گیری زیاد والدین در تنبیه، برای کودک بسیار غیر قابل تحمل می‌باشد. این کودک در آینده ترسو بار می‌آید و آدم ریسک‌پذیری نمی‌شود، زیرا همیشه این ترس را خواهد داشت که اگر کار اشتباهی از او سر بزند والدینش از او ناامید می‌شوند.

پس بهتر است درباره روش‌های تنبیهی به اتفاق نظر برسید و به کودک عاقبت هر کاری را توضیح دهید. سعی کنید به حرف‌های او نیز گوش دهید، به او بگویید اگر معذرت‌خواهی کند همه چیز حل می‌شود. برای حل مشکل در خانه قوانین ساده‌ای به کار ببرید، ولی به هیچ وجه برای تربیت کودک و اینکه درست و غلط را به او نشان دهید به تنبیه فیزیکی روی نیاورید.

3- برای کودکمان چقدر پول خرج کنیم

این موضوع بیشتر به شرایط و محیط رشد خود والدین و اینکه اکنون در چه وضعیت مالی هستند، بستگی دارد. مسلما تمام والدین دوست دارند بهترین چیزها را برای فرزندشان تهیه کنند. ولی باید بدانید زیاده‌روی در هر چیزی حتی اگر آن چیز خوب هم باشد، کار درستی نیست.

وقتی هر چیزی که فرزندتان بخواهد را برایش فراهم کنید، مسلما او خشنود می‌شود و به شما عشق می‌ورزد، اما با گذشت زمان همه چیز برایش عادی و بی‌ارزش می‌شوند. عکس این موضوع هم هست؛ اگر هیچ زمان چیزی که دوست داشت را برایش نخرید و بگویید اینگونه لوس می‌شود، کودک همیشه ناراحت و غمگین خواهد بود و هیچ وقت از شما چیزی درخواست نخواهد کرد چون از شما ناامید می‌شود.

پس برای مدیریت این موضوع بهتر است کنترل دخل و خرج‌تان را داشته باشید و به او توضیح دهید که آیا با توجه به بودجه‌تان می‌توانید از پس آرزوهای کوچک کودک‌تان برآیید و چیزی که می‌خواهد را بخرید یا نه. به این ترتیب او هم با خریدن یا نخریدن لوس یا ناامید بار نمی‌آید. برای همسرتان هم خرج کردن پول در حد توان سخت نخواهد بود.

برای جلوگیری از لوس شدن کودک کلیک کنید.

4- اختلاف بر سر اینکه کودک باید چه چیزهایی بخورد

این مورد مسئله جالبی به نظر می‌سد اما شاهدیم که گاهی خوراک کودک هم موضوع بحث و اختلاف نظر والدین است. بزرگترها با اینکه از عواقب خوردن غذای ناسالم بر روی بدن آگاهند، با این وجود وقتی پای کودک در میان است گاهی قوانین غذاهای سالم توسط یکی از والدین رعایت نمی‌شود. ممکن است مادر از روی دل‌رحمی بگوید بگذار فست فود و لواشک یا هرچه دوست دارد بخورد. در مقابل پدر تنها با سبزیجات و و میوه موافق باشد. این مسائل هم به یک کانون دعوای اساسی تبدیل می‌شود. توصیه می‌کنیم در چنین مواردی حتما از کمک های تخصصی روانشناسان کودک استفاده نمایید.

برای آشنایی با انواع اشتباهات تربیتی والدین کلیک کنید.

راهکارهایی برای رفع اختلاف بر سر تربیت فرزند

با وجود آموزش های لازم در خصوص آموزش‌والدین باز هم زن و شوهر نمی‌توانند اختلاف هایشان بر سر تربیت فرزند را کنار بگذارند. مسلما خواست و اراده شما برای رسیدن به توافق مهم‌ترین اصل برای موفقیت در این زمینه است. در ادامه راهکارهایی برای رفع این مساله میان زن و شوهر ارائه کرده‌ایم.

1- مذاکره در مورد اختلاف نظر بر سر تربیت فرزند

راه حل این اختلاف تسلیم محض در برابر سبک تربیتی همسر و یا تعیین تکلیف سبک تربیتی از سوی شما نیست. بهتر است در زمان مناسب که کودک خواب است یا مشغول بازیست در مورد این مسئله مذاکره کنید (شاید بارها قبل از به دنیا آمدن او صحبت کرده باشید اما زندگی جریان دارد و شما باید در بازه زمانی های مختلف با همسرتان مذاکره کنید) و دلایل خودتان را بیاورید و به یک اتفاق نظر منطقی در تربیت فرزندتان برسید. در طول مذاکره از هم انتقاد نکنید و به هم احترام بگذارید. به دو نکته ساده هم توجه کنید:

اول هیچ‌کدام وسط حرف هم نپرید.

و دوم اینکه پیش پیش قضاوت نکنید و به نظرات طرف مقابل کامل گوش دهید.

2- دنبال به کرسی نشاندن نظر خود نباشید

باید بدانید هر مشکلی فقط یک راه حل ندارد. بپذیرید که شاید در برخی موارد سبک تربیتی همسرتان درست‌تر از سبک شما باشد. در کل همیشه باید انعطاف‌پذیر باشید و بدانید دقیقاً به دنبال چه هستید، رسیدن به توافق راجع به بهترین روش تربیتی فرزندتان یا تحمیل نظر خودتان؟

3- در یک جبهه باشید

با عبارت «ما» حرکت کنید. من این را می‌گویم من اینگونه می‌خواهم نداریم. برای این منظور یک فهرست از تصمیمات مشترک‌تان برای تربیت فرزند تهیه کنید و در مورد هرکدام از آن‌ها یک موضع مشترک اتخاذ کنید.

4- ثابت‌قدم باشید

هدف‌ها و موارد توافق‌تان را به هم یادآوری کنید. از پیشرفت‌هایتان در این زمینه با همسرتان صحبت کنید. با تفکر خوب گاهی متوجه می‌شوید که گاهی سبک تربیتی همسرتان نتیجه بهتری دارد. بسیار مهم است در این مواقع به نتیجه‌ بیندیشید نه روش رسیدن.

نیاز به مشاوره برای رفع اختلاف بر سر تربیت فرزند

اگر هر روشی را برای رسیدن به هماهنگی در مورد تربیت فرزندتان امتحان کردید، ولی به نتیجه نرسیدید؛ آن موقع لازم است که با یک مشاور کودک و نوجوان متخصص در امور تربیت فرزند یا مشاوره خانواده مشورت کنید. این مشاوران به شما راهنمایی و راهکارهایی برای صحبت با یکدیکر و گوش دادن به حرف‌های هم نشان می‌دهند.

همچنین مشاور به شما آموزش می‌دهد که چگونه دست از دعوا در مورد تربیت فرزندتان بردارید و برای برخورد با فرزند متحد شوید. درست است همه ما اشتباهاتی انجام می‌دهیم، ولی تا هنگامی که یک فرد بی‌طرف همچون مشاور این را به ما نگوید متوجه اشتباه‌مان نیستیم. از سویی اگر زوجین از قبل با هم اختلافات و خشمی نسبت به هم دارند، موجب لجبازی بیشتر در تربیت فرزندشان خواهد شد. شما باید بدانید تربیت فرزندتان نباید تحت‌الشعاع اختلافات دیگرتان قرار گیرد. هرگز فرزندتان را به ابزار انتقام‌جویی خود تبدیل نکنید.

کلام آخر

پدر و مادر شدن، شیرین‌ترین حس برای والدین است. در ابتدا والدین ممکن است در بیشتر موارد نگهداری کودک‌شان کنار هم باشند؛ موقع عوض کردن پوشک نوزاد، شب بیداری، خنده‌ها و گریه‌های نوزاد و … با هم به جنگ این چالش‌ها می‌روید! ولی کم کم اختلاف‌ها شروع می‌شوند، حتی اگر بهترین زوج‌ها و والدین هم باشید. به ویژه در مورد فرزندتان یعنی کسی که خیلی دوستش دارید. بخاطر حساسیت پرورش و تربیت کودکان، اختلاف والدین در بحث تربیت و مراقبت از فرزند زیاد اتفاق می‌افتد. مهم این است که چگونه این اختلاف را رفع کنید و در یک جبهه به تربیت فرزندتان بپردازید. این کار به روحیه و دیدگاه فرزندتان هم اثر مثبت خواهد گذاشت.

برای دریافت مشاوره در زمینه اختلاف بر سر تربیت فرزند می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی کودک با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی نی نی مایند از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

منبع: اختلاف بر سر تربیت فرزند

هفته پنجم بارداری زمانی است که خانم‌ها با تاخیر یک هفتگی چرخه قاعدگی خود روبه‌رو می‌شوند. اگر در این زمان علائمی چون افزایش ترشحات واژن، سرگیجه و خستگی در بدن خود احساس می‌کنید احتمال بارداری وجود دارد و لازم است که بررسی‌های بیشتر صورت گیرد. معمولا در این هفته مادران میل بیشتری نسبت به غذا خوردن دارند و تا مدتی مادر دچار تهوع صبحگاهی می‌شوند. جنین نیز به اندازه یک دانه پرتقال رشد کرده و از طریق بند ناف تغذیه می‌شود. با توجه به اهمیت 3 ماه اول بارداری و خصوصا هفته پنجم، در ادامه به طور کامل درباره آن صحبت خواهیم کرد. بهره بردن از مشاوره روانشناسی کمک می‌کند تا مادران در طول بارداری نوسانات خلقی کمتری را تجربه کنند و برای زایمانی راحت آماده باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره دوران بارداری کلیک کنید.

منبع: هفته پنجم بارداری

هفته پنجم بارداری

به طور کلی نمی‌توان علائم مشخصی را برای تمام زنان در دوره بارداری مشخص نمود زیرا علائم ممکن است در هر زن متفاوت باشد و یا حتی ممکن است یک خانم در بارداری اول علائمی داشته باشد که در بارداری بعدی آن علائم را تجربه نکند ولی به طور کلی علائم هفته پنجم به شرح زیر است که بیشتر ناشی از افزایش هورمون‌های گنادوتروپین جفتی انسان می‌باشد.

• حالت تهوح که در صبح معمولا بیشتر است
• احساس سبکی در سر
• حساسیت نسبت به بوها
• تکرر ادرار
• گرفتگی عضلات شکمی
• لکه بینی
• احساس خستگی و بی حالی
• بزرگ شدن و احساس درد در سینه‌ها
• هوس کردن بعضی از غذاها و یا تنفر از بعضی ازمواد غذایی
• تغییرات خلق و خو
• افزایش ترشحات واژن

برای آشنایی با بایدها و نبایدهای سه ماه اول بارداری کلیک کنید.

وضعیت مادر در هفته پنجم

در هفته پنجم بارداری اندازه ساک‌بارداری 6 تا 12 میلیمتر است که همراه با تغییرات هورمونی در بدن مادر علامت‌های اولیه بارداری را نشان می‌دهند. از جمله هورمون‌هایی که دچار تغییر می‌شوند می‌توان به هورمون استروژن و پروژسترون اشاره کرد که با تغییرات خود به عملکرد جفت کمک می‌کنند. معمولا در مادران میل به غذا افزایش می‌یابد و تا مدتی مادر دچار تهوع صبحگاهی می‌گردد.

خانم‌های باردار اولین اسکن سونوگرافی خود را در هفته پنجم بارداری انجام می‌دهند. در این زمان است که مشاهده‌گر تپش دو قلب در یک بدن هستیم. در طی اسکن سونوگرافی هفته پنجم برای اولین بار مادر ضربان قلب نوزاد خود را می‌شود. پس از این فرآیند وضعیت روحی و روانی مادران به مراتب بهتر از قبل می‌شود و احساس آرامش بیشتری را بدست می‌آورند.

وضعیت جنین در هفته پنجم بارداری

در هفته پنجم بارداری اندازه جنین به اندازه یک دانه پرتقال است و تا حدودی اندام‌های او شروع به شکل گرفتن می‌کند. به دلیل اینکه در هفته پنجم بارداری هنوز جفت تشکیل نشده منبع تغذیه جنین همچنان بند ناف است. در این هفته لوله عصبی رویان که تشکیل دهنده نخاع و ستون فقرات است به سمت بالا تا پایین گسترش می‌یابد و زمینه را برای رشد اجزای دیگر فراهم می‌آورد.

رویان از 3 لایه تشکیل شده است که هر لایه تشکیل دهنده قسمت خاصی از اجزای بدن جنین است. به طور مثال لایه داخلی مربوط به رشد کبد، دستگاه گوارش، تیروئید، لوزالمعده و دستگاه ادرای است. لایه میانی به رشد قلب، اندام جنسی، غضروف‌ها و عضلات مربوط می‌شود و در نهایت لایه خارجی به پشت، مو، ناخن مینای دندان و چشم‌ها اختصاص می‌یابند.

حتما پیشنهاد می‌کنیم برای آشنایی بیشتر با مراحل رشد جنین کلیک کنید.

رعایت نکات لازم در هفته پنجم بارداری

سلامت جنین بستگی زیادی به رژیم غذایی مادر در هفته پنجم بارداری دارد. در این زمان باید نسبت به مصرف داروها کاملا محتاط بود چرا که به واسطه استفاده از داروهای غیر مجاز سلامت جنین در معرض خطر قرار می‌گیرد. درد کمر، احساس درد در یک طرف شکم و خونریزی شدید چراغ‌های چشمک زنی هستند که احتمال خطر را هشدار می‌دهند. به محض دیدن چنین علامت‌هایی سریعا باید به متخصص مراجعه کنید. همچنین یکسری بایدها و نبایدهایی وجود دارد که باید به آنان توجه داشته باشید. این نکات شامل موارد زیر است.

• قرار نگرفتن در معرض اشعه‌های مادون قرمز و اشعه ایکس
• عدم استفاده از رنگ مو به دلیل ساختار شیمیایی آن
• اجتناب از قرار گرفتن در محیط با دمای زیاد مانند سونا
• عدم استفاده از غذاهای حاوی مواد نگه دارنده
• استفاده از مکمل‌های دارویی مانند اسید فولیک و ویتامین A
• گرفتن رژیم غذایی مناسب
• تمرینات ورزشی سبک
• مراجعه به متخصص

حمایت‌های پدر در هفته پنجم بارداری

به دلیل بارداری، خانم‌ها دچار نوسانات خلقی می‌شوند، دایره تحمل‌شان کمی تنگ‌تر می‌شود و سریعا واکنش نشان می‌دهند. در این زمان بسیار مهم است که پدر وارد عمل شده و وظایف اولیه خود را در قبال همسر و نوزاد خود انجام دهد. بهتر است شوهر محیط آرام و به دور از استرسی را برای همسر باردار خود فراهم آورد، غذا‌های مقوی و انواع میوه‌ها را خریداری نماید و در اختیار همسر خود قرار دهد. اما آنچه که از همه مهم‌تر و اساسی‌تر می‌باشد حمایت عاطفی و ابراز محبت به اوست.

برای دریافت مشاوره در زمینه هفته پنجم بارداری می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

مادرانی که قبل از بارداری مولتی ویتامین مصرف می‌کردند آیا در زمان بارداری مجاز به استفاده از این داروها هستند؟

بله، مادران می‌توانند مصرف این دارو‌ها را ادامه دهند و هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. با این حال لازم است که این موضوع را با متخصص در میان بگذارید.

آیا نداشتن حالت تهوع در هفته پنجم بارداری عادی به نظر می‌رسد؟

مادران باید بدانند چنانچه در هفته پنجم بارداری دچار حالت تهوع نباشند، جای هیچ نگرانی نخواهد بود و آن‌ها همچنان در رحم خود جنین کوچکی را حمل می‌کنند. با این حال اگر در هفته‌های بعد دچار حالت تهوع و استفراغ شدید می‌توانید قرص ویتامین ب6 استفاده کنید.

منبع: هفته پنجم بارداری

نوزاد از کی پدرش را می شناسد و می‌تواند میان او و سایر مردان تمایز قائل شود؟ بسیاری از پدران دوست دارند بدانند که فرزندشان از چه زمانی به این درک می‌رسد که پدرش کیست و آمادگی برقراری ارتباط بیشتر با او را پیدا می‌کند. آگاهی از این موضوع باعث می‌شود که آن‌ها از رابطه با نوزاد خود لذت بیشتری ببرند و برای ایجاد پیوندی عمیق‌تر تلاش کنند. همچنین وابستگی فرزند به مادر نیز کمتر می‌شود و مادر می‌تواند بیشتر به کارهای خود و امور منزل رسیدگی کند. ما در اینجا تلاش کرده‌ایم تا بر اساس روانشناسی رشد این موضوع را مورد بررسی قرار دهیم. در همین راستا بهره بردن از مشاوره کودک نیز کمک می‌کند تا با انجام راهکارهایی تلاش کنید تا نوزادتان خیلی زود بتواند شما را بشناسد و با پدرش اخت بگیرد. برای اطلاع از روند دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.

منبع: نوزاد از کی پدرش را می شناسد

نوزاد از کی پدرش را می شناسد | شناخت زودتر مادر

نوزادان از همان بدو تولد به گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار در دنیای پیرامون تنها مادر خود را می‌شناسند. برای مثال آن‌ها اغلب تنها با حضور مادر آرام می‌گیرند و زمانی که در آغوش او هستند احساس امنیت می‌کنند چراکه زندگی به مدت 9 ماه در رحم مادر باعث می‌شود که کودک با صدا و بوی بدن مادرش آشنا باشد. در همین راستا وقتی نوزاد به دنیا می‌آید تا زمانی که به توانایی تشخیص چهره دست پیدا کند در حضور سایر افراد از جمله پدر و سایر اطرافیان نمی‌تواند به اندازه کافی آرامش داشته باشد.

بر این اساس می‌توان گفت نوزاد حتی زمانی که به توانایی بینایی کافی، حافظه بلند مدت و قدرت تشخیص چهره نیز دست نیافته بازهم بر اساس قوای حسی خود نظیر حس بویایی و شنوایی می‌تواند تا حدودی مادر خود را بشناسد. اما چه کسی می‌تواند دقیق بگوید نوزاد از کی پدرش را می شناسد؟ و آیا راهی برای شناخت زودتر پدر وجود دارد؟

نوزاد از کی پدرش را می شناسد

متاسفانه هنوز هیچ مطالعه تحقیقاتی وجود ندارد که بتواند تعیین کند نوزادان دقیقا از چه زمانی می‌توانند پدر خود را بشناسند. با این حال برخی یافته‌ها حاکی از این هستند که از زمان شکل گیری قدرت شنوایی در جنین اگر پدران با نوزاد خود درون رحم صحبت کنند به احتمال بیشتری وقتی فرزندشان به دنیا می‌آید به صدای آن‌ها پاسخ می‌دهند و می‌تواند پدرش را از سایر مردهای غریبه تشخیص دهد. اما اگر این اتفاق نیافتد و تنها پدران بخواهند بر رشد توانایی بینایی و قدرت تشخیص چهره فرزندشان اکتفا کنند معمولا باید زمان بیشتری منتظر بمانند تا علائمی از شناخت پدر را در فرزند خود ببینند.

بیشتر بخوانید : رشد شناختی کودک

نوزاد از کی پدرش را می شناسد | علائمی که نشان می‌دهد نوزاد پدرش را می‌شناسد

برای آنکه به عنوان پدر بفهمید که نوزاد پدر خود را می‌شناسد یا خیر آگاهی از برخی علائم رفتاری در فرزندتان می‌تواند تا حد زیادی کمک کننده باشد. ما در ادامه به چند مورد از مهم‌ترین آن‌ها اشاره کرده‌ایم. برای آنکه این علائم را جستجو کنید، حتما درباره نشانه های سلامت نوزاد نیز بخوانید.

1- شما را به دیگران ترجیح می‌دهد

براساس مطالعات آلیسون گوپنیک استاد روانشناسی دانشگاه کالیفرنیا یکی از علائم اصلی که نشان می‌دهد یک نوزاد پدر یا مادر خود را می شناسد ترجیح دادن بودن با او نسبت به سایر افراد غریبه است. در حقیقت اگر نوزاد پدر خود را بشناسد زمانی که در آغوش مردهای غریبه قرار می‌گیرد واکنش‌های منفی نظیر ناراحتی، گریه شدید و بیقراری را از خود نشان می‌دهد و با بازگشت به آغوش پدر به مرور آرام می‌شود. همچنین در آزمایش‌ها مشخص شده که نوزادان نسبت به بوی لباس‌های مختلف نیز واکنش نشان می‌دهند و بوهایی که متعلق به پدر یا مادر آن‌ها باشد را بیشتر می‌پسندد و رضایت بیشتری را از خود نشان می‌دهند.

2- به شما اعتماد دارد

اگر شما به عنوان پدر در ابتدای تولد به علائمی نظیر گرسنگی فرزند به موقع و متناسب با نیازهای او پاسخ دهید به مرور اعتماد و پیوندی عمیقی میان شما شکل می‌گیرد. در واقع شما از دیدگاه فرزندتان پدری خوب در نظر گرفته می‌شوید که مراقب فرزند خود هست. همین مسئله باعث می‌شود وقتی نوزاد خواسته‌ای دارد بی قراری شدیدی از خود نشان ندهد چراکه می‌داند شما به زودی آن را برآورده خواهید کرد. اما نوزاد از کی پدرش را می شناسد ؟ اگر نوزاد شما را نشناسد با احساس هرگونه ناراحتی نظیر خیس شدن پوشک یا گرسنگی علائمی از ناآرامی شدید نظیر گریه بی وقفه را از خود نشان می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه پدر خوب بودن کلیک کنید.

3- به شما پاسخ می‌دهد

به مرور زمانی که نوزاد اطرافیان و پدر خود را می شناسد با رفتارهای غیر کلامی شروع به برقراری ازتباط با آن‌ها می‌کند. همین امر نشان می‌دهد که نوزاد کم کم شما را شناخته و در حضورتان احساس خوبی دارید. در پی همین موضوع زمانی که با او بازی می‌کنید خواهید دید که با دقت به شما نگاه می‌کند، گاهی لبخند می‌زند و با رفتارهای خود نشان می‌دهد مشتاق است در کنار او بمانید.

4- به برقراری تماس جسمانی با شما علاقه مند هستند

نوزادان از همان ابتدای تولد به برقراری ارتباط جسمانی نزدیک با مادر خود نیاز دارند. به همین خاطر زمانی که مادر فرزند خود را در آغوش می‌گیرد و او را می‌بوسد می‌بیند که او آرامش بیشتری پیدا کرده و راضی تر است. به مرور زمان وقتی نوزاد با پدر خود نیز خو می‌گیرد می‌تواند همین ارتباط را با او نیز شکل دهد. در نتیجه شما خواهید دید که نوزاد به خصوص در یک سال اول به بوسیده شدن یا بغل کردن افراد غریبه علاقه مند نیستند و حتی به آن واکنش منفی نشان می‌دهند اما زمانی که پدر و مادر این کار را انجام می‌دهند به شیوه دیگری پاسخ می‌دهند. برای اطلاع بیشتر درباره تاثیر در آغوش گرفتن کودک کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه نوزاد از کی پدرش را می شناسد می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا همانند مادر، نوزاد از همان ابتدای تولد صدای پدر را نیز می شناسد؟

اغلب در صورتی که پدر در دوران بارداری همسرش با جنین صحبت کنند، کودک به صدای او اخت می‌گیرد و از همان ابتدا با صدای پدر نیز آرام می‌شود.

منبع: نوزاد از کی پدرش را می شناسد

بیدار کردن نوزاد برای شیر کار درستی است؟ نوزادان در روزهای اولیه تولد، احتیاج به خواب زیادی دارند. اما برای رشد، باید شیر بخورد. بسیاری از والدین نگران این هستند که فرزندن‌شان چندین ساعت متوالی می‌خوابد و شیر نمی‌خورد. طبق گفته متخصصان اطفال، نوزاد باید هر ۳_۲ ساعت شیر بخورند. اما همانطور که گفته شد، نوزادان در هفته‌های اول تولد خواب‌زیادی دارند. وقتی خواب‌نوزاد بیشتر از ۳ ساعت می‌شود، باید نوزاد را با استفاده از اصولی که جلوتر اشاره می‌کنیم بیدار کرده و شیر داد. در صورت هر گونه ابهام حتما از خدمات مشاوره کودک استفاده نمایید.

منبع: بیدار کردن نوزاد برای شیر

بیدار کردن نوزاد برای شیر

برای بسیاری از بزرگسالان جای تعجب دارد که برای شیر باید نوزاد را بیدار کرد. انجمن اطفال آمریکا توصیه می‌کند که اگر نوزاد شما کمتر از ۲هفته از تولدش می‌گذرد، درصورتی که بیشتر از ۳یا۴ساعت می‌خوابد، باید او را بیدار کنید تا شیر بخورد.

برای آشنایی بیشتر با انواع راه حل ها برای مشکلات شیردهی کلیک کنید.

چرا باید نوزاد را برای شیر دادن بیدار کرد ؟

۱_ ظرفیت معده نوزاد کم است

معده نوزادان بسیار کوچک است و ظرفیت پایینی دارد. به همین دلیل شیر زیادی را نمی‌تواند در خود نگه دارد. به سرعت، شیر در معده نوزاد هضم می‌شود. نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، هر ۲_۳ساعت گرسنه می‌شوند. نوزادانی که از شیرخشک استفاده می‌کنند، هر ۳_۴ساعت گرسنه می‌شوند.

۲_ تحریک سینه مادر برای تولید شیر توسط نوزاد

نوزاد با شیر خوردن سینه مادر را برای تولید شیرتحریک می‌کند. اگر نوزاد طبق برنامه مشخص و به اندازه کافی شیر نخورد، سینه مادر تحریک نمی‌شود و سینه شیر کمتری تولید می‌کند که باعث می‌شود نوزاد گرسنه بماند.

۳_نوزاد توانایی نشان دادن گرسنگی را ندارد

نوزادی که چند هفته از تولدش می‌گذرد، نمی‌تواند مثل بزرگسالان حرف بزند و بگوید که گرسنه است. همچنین نمی‌تواند مثل شیرخواران بزرگ‌تر گرسنگی خود با رفتارهایی مثل مکیدن دست، گریه کردن مکرر و برگرداندن سر به سمت سینه نشان دهند. به همین دلیل باید مادر هر دو تا سه ساعت به نوزاد شیر دهد. تا نوزاد گرسنه نماند. در صورتی که نوزاد خواب باشد، باید او را بیدار کرد.

۴_ اهمیت وزن‌گیری و بیدار کردن نوزاد برای شیر

نوزادان بعد از تولد حدود ۵ تا ۱۰ درصد وزن خود را از دست می‌دهند‌. آن‌ها باید ظرف ۱۰تا۱۴روز آینده این وزن را دوباره به دست بیاورند. برای جبران این وزن از دست رفته و جلوگیری از مشکلاتی مثل زردی و افت قند، نوزاد باید از مادر به مقدار کافی استفاده کند.

بیشتر بخوانید : اصول شیر دادن به نوزاد

روش های بیدار کردن نوزاد برای شیر

۱_نوزاد را لمس کنید

او آرام قلقلک دهید. یا بدن او را لمس کنید. با ماساژ دادن بدن نوزاد و نوازش بدن او می‌توان به بیدار شدن نوزاد کمک کرد.

۲_پوشک‌نوزاد را عوض کنید

پوشک‌نوزاد را باز کنید. با باز کردن پوشک، نوزاد نسبت به این تغییر از خود واکنش نشان می‌دهد و باعث بیدار شدن او می‌شود.

۳_ بیدار کردن نوزاد برای شیر | لباس های نوزاد را دربیاورید

وقتی نوزاد خواب است، شما می‌توانید آرام‌ لباس های نوزاد را باز کنید. اگر بیدار نشد لباس هایش را از تنش در بیاورید. در آوردن لباس‌های نوزاد باعث می‌شود. او احساس گرما و راحتی نکند. بنابراین بیدار شده و می‌توانید به او شیر بدهید.

۴_در آغوش کشیدن نوزاد هنگام خواب

زمانی که نوزاد خواب است، اگر او را از تخت بردارید نوزاد متوجه تغییر حالت می‌شود. احساس راحتی خود را از دست می‌دهد و باعث بیدار شدن او می‌شود.

۵_ برای بیدار کردن نوزاد برای شیر با او صحبت کنید

آرام نزدیک گوش نوزاد، با او صحبت کنید. برایش آواز بخوانید. این عمل باعث بیدار شدن نوزاد می‌شود. به علاوه صدای آرام مادر به او آرامش داده و از حضور شما احساس ایمنی می‌کند.

۶_ زمانی که کودک در فاز فعال خواب است اورا بیدار کنید

زمانی که نوزاد در فاز فعال خواب است، بهترین زمان برای بیدار کردن او است. برای تشخیص اینکه نوزاد شما چه زمانی در فاز فعال خواب است، باید به علائم او در خواب توجه کنید. علائمی مثل لبخند زدن یا تکان دادن دست و پا نشان دهنده این است که نوزاد در فاز فعال خواب می‌باشد.

۷_ برای بیدار کردن نوزاد برای شیر نور خانه را کمتر کنید

شاید شما فکر کنید که کم کردن نور خانه باعث می‌شود نوزاد بیشتر بخوابد. اما این گونه نیست. چشم نوزاد به نور حساس است و زمانی که نور خانه زیاد است، نوزاد چشم‌هایش را می‌بندد.

چطور نوزاد را در هنگام شیرخوردن‌ نگه داریم؟

بعضی وقت ها نوزاد در هنگامی که سینه مادر در دهانش است و در حال شیر خوردن است، چرت می‌زند و شیر نمی‌خورد. مادر برای اینکه متوجه شود نوزاد به چرت رفته یا نه، باید به گونه ها و لب های نوزاد توجه کند. اگر لب و گونه نوزاد بی حرکت باشد، به این معناست که نوزاد خوابیده و شیر نمی‌خورد. در این مواقع باید نوزاد را هوشیار کنید. برای هوشیار کردن نوزاد راه‌های مختلفی وجود دارد مثل:

کمی شیر روی گونه های نوزاد بمالید. دست‌ها و پاهای نوزاد را خیلی آرام تکان دهید یا با ضربه هایی با شدت کم روی آن بزنید. یا سینه را در دهان نوزاد تکان دهید.

شیر نخوردن کودک در فواصل زمانی مشخص چه مشکلاتی برای نوزاد دارد؟

طبق مواردی که در قسمت های قبل به آن اشاره شد، نوزادان بعد از تولد ۵تا۱۰ کیلو از وزن را از دست می‌دهند. آن‌ها بایدتا ۱۴ روز بعد از تولد این کاهش وزن را جبران کنند. این جبران وزن فقط با شیر خوردن میسر می‌شود. شیر نخوردن یا کم شیر خوردن، باعث می‌شود سلامت نوزاد تهدید شود و نوزاد در معرض مشکلاتی مثل زردی ،افت قند و کند شدن رشد دچار شود.

اصلی ترین نیاز کودک در یک سال اول زندگی وی تغذیه است. پس بیدار کردن نوزاد برای شیر اهمیت زیادی دارد. هرچه رابطه تغذیه‌ای بین مادر و نوزاد قوی‌تر باشد، نوزاد از سبک های دلبستگی ناایمن دورتر است. وحس دلبستگی و امنیت در او افزایش می‌یابد.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

ایا زمانبندی شیر دهی بین کودکی که از شیر مادر و تغذیه می‌کند با کودکی که از شیرخشک تغذیه می‌کند، فرق دارد؟

شیر خشک نسبت به شیر مادر سنگین تر و دیر هضم‌تر است. اما شیر مادر زودتر هضم می‌شود. کودکی که از شیر مادر تغذیه می‌کند زودتر گرسنه می شود. بنابراین مادران باید به کودکی که از شیرمادر تغذیه می کند، درفواصل زمانی کوتاه تری شیر دهند.

منبع: بیدار کردن نوزاد برای شیر

توضیح مرگ برای کودک گاه با توجه به سوالاتی که می‌پرسد کار آسانی نیست. چرا که پاسخ شما در افکار و باورهای او نسبت به خودش و جهان هستی تاثیر زیادی دارد. از آنجا که ممکن است دیر یا زود فرزندتان با مرگ یکی از عزیزان مواجه شود، بهتر است از قبل در این مورد اطلاعاتی کسب کرده باشید، هر چند که ممکن است سوالات درباره مرگ و جهان پس از مرگ در اثر دیدن فیلم و یا شنیدن یک داستان نیز به ذهن فرزندتان برسد. در ادامه نحوه توضیح مرگ برای کودک ها را آورده‌ایم، اگر زمان کافی برای یادگیری را ندارید، برای کودکتان توضیح دهید که در فرصت مناسب به او توضیحات لازم را خواهید داد. در صورتی که در این زمینه سوالی دارید، حتما از مشاوره کودک استفاده نمایید.

منبع: توضیح مرگ برای کودک | چگونه درباره مرگ به کودکان توضیح دهیم

آشنایی مفهوم مرگ در باور کودکان

برخلاف باور عموم، اکثر کودکان از همان سال‌های نخست کودکی با مرگ آشنا می‌شوند. آن‌ها با اتفاقاتی همچون مرگ حیوانی خیابانی یا خانگی، مرگ شخصیت‌های داستانی و نیز مرگ عزیزان و اطرافیان نزدیک روبرو می‌شوند و ناخودآگاه متوجه می‌شوند که شخص فوت شده را دیگر نمی‌بینند. شاید مراقبان خود دچار تروما شده باشند، اما باز هم باید راهی برای توضیح مرگ برای کودک خود پیدا کنید.

اما برحسب سن کودک، باوری که نسبت به موضوع مرگ دارند متفاوت است. برای مثال کودکان خردسال ممکن است بگویند که متوفی سردش است و یا درد را احساس می‌کند و حتی نیاز به خوراک و پوشاک دارد. کودکان بزرگ‌تر ممکن است فکر کنند که فرد فوت‌شده در جای دیگری دوباره زنده شده است. برای آشنایی با نیازهای مربوط به آموزش به کودکان کلیک کنید.

توضیح مرگ برای کودک | واکنش‌های کودکان در مورد علت مرگ

در مورد علت مرگ نیز باورهای مختلفی در بین کودکان به چشم می‌خورد که برخی از آن‌ها برحسب نسبت شخص متوفی و میزان صمیمیت او به کودک، ممکن است قابل‌توجه و حتی گاهی نگران‌کننده و نیاز به پیگیری داشته باشد.

به‌عنوان نمونه کودک ممکن است در مواجهه با مرگ خواهر یا برادرش و یا یکی از والدینش دچار عذاب وجدان شده و احساس گناه کند. او ممکن است فرض کند که به دلیل بد بودن خودش و یا حسادتی که نسبت به متوفی داشته، آن‌ها مرده‌اند. در موارد دیگری ممکن است نسبت به فرد درگذشته و یا دیگر اطرافیان دچار احساس خشم و ناراحتی شود. در این حالت او ممکن است تصور کند که شخص فوت‌شده او را رها کرده است و خودش به‌جای دیگری رفته است؛ یا در مواردی که فرد از بیماری رنج‌آوری فوت‌شده و کودک نیز شاهد رنج کشیدن‌های او بوده است، ممکن است تصور کند که اطرافیان برای متوفی کاری نکرده‌اند و گذاشته‌اند تا او بمیرد.

چنین مواردی با درک و فهم کودک از موضوع مرگ ، ارتباط تنگاتنگی دارد. لذا نیاز است تا به فراخور سن هر کودک، مقداری اطلاعات درست. مناسب به او در این زمینه داده شود.

توضیح مرگ برای کودک

برای توضیح مفهوم مرگ به کودکان باید به سن و میزان رشد عقلی او توجه کرد. ازجمله نکات در توضیح مفهوم مرگ به فرزندان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

دروغ گفتن حتی به مصلحت نیز ممنوع است

نیازی نیست همه‌چیز را در مورد مفهوم مرگ برای کودک ، به‌یک‌باره توضیح داد. توجه به مرحله‌ای از رشد که فرزندتان در حال گذراندن آن است در این مورد بسیار مهم است. به‌جای اینکه ذهن کودک را با دادن اطلاعات غلط و نادرست پرکنید، بهتر است در مورد برخی مسائل سکوت کنید و اجازه آموزش آن‌ها را به زمان محول کنید.

به یاد داشته باشید که اکثر بزرگ‌سال‌ها نیز مفهوم مرگ را به‌تدریج و در طول روند رشد خود یاد گرفته‌اند، پس هنگام توضیح مرگ برای کودک همه چیز را نیاز نیست توضیح دهید اما دروغ هم نباید بگویید.

سؤالات کودک را بدون پاسخ نگذارید

وقتی کودک در مورد موضوعی از مرگ سؤال می‌پرسد، آن را نادیده نگیرید. پرسش‌های کودکان نشان‌دهنده چیزی است که ذهنشان را درگیر کرده است. با این کار باعث می‌شوید فکر فرزندتان بیش‌ازپیش درگیر آن شود. همچنین از آنجا که از جانب شما هم پاسخی نگرفته، ممکن است دچار اضطراب و نگرانی شود.

در صورتی در آن لحظه چیزی مناسب برای توضیح مرگ برای کودک به فکرتان نمی‌رسد، به او بگویید که الان به کاری می‌پردازید یا اینکه الان سرتان شلوغ است و بعداً این موضوع را توضیح خواهید داد.

پاسخ‌های ساده و قابل‌فهم بدهید

دادن اطلاعات مفصل و پیچیده به کودک، آن‌هم به‌یک‌باره باعث می‌شود کودک گیج شود. کودکان توانایی هضم و درک اطلاعات زیاد را به‌طور یکجا ندارند. سعی کنید پاسخ‌هایتان را به ملموس‌ترین حالت برای کودک بیان کنید.

از ابراز احساسات خود نترسید

سوگواری بخش مهمی از فرایند از دست دادن و تلاش برای تسکین این فقدان است. با ابراز احساسات مناسب و صادقانه خود، باید روش‌های صحیح سوگواری را به کودک یاد دهید. فراموش نکنید که ممکن است شخص متوفی رابطه نزدیکی با کودک داشته و درنتیجه کودک نیز در سوگ او سهیم است؛ بنابراین باید راهی برای توضیح مرگ آن فرد برای کودک پیدا کنید و کمکش کنید تا از بار احساسات ناشی از فقدان آن شخص آزاد شود.

بیشتر بخوانید: تاثیر مرگ والدین بر کودکان

نکاتی پیرامون توضیحات مذهبی در مورد مرگ برای کودک

بسیاری از مفاهیم مذهبی در باب خدا، فرشتگان و بهشت جنبه انتزاعی داشته و هنوز برای کودک قابل‌فهم نیست. لذا باید در توضیحات خود درباره مرگ برای کودک در این زمینه‌ها احتیاط کنید. گاهی ممکن است این موارد نه‌تنها در درک کردن مرگ به کودک کمکی نکند، بلکه او را بیشتر گیج کرده و حتی دچار ترس‌هایی اساسی کند.

ممکن است کودک از خدا که شخص موردعلاقه کودک را پیش خودش برده، بترسد یا عصبانی شود. ممکن است کودک در مورد اینکه افراد خوب به بهشت می‌روند و خوشحال هستند دچار تردید شود و فکر کند که پس ما خوشحال نیستیم؛ بااینکه من آدم خوبی نیستم که با فرد درگذشته نرفته‌ام.

انتظار تکرار مواضعات مطرح‌شده را داشته باشید

برخلاف بزرگ‌سالان که غم فقدان شخص متوفی بعد از مدتی فروکش می‌کند، سوگ در کودکان به‌صورت دوره‌ای تجربه می‌شود. ممکن است کودک هرچند وقت از شما سؤالاتی در این زمینه کند که قبلاً بارها پاسخش را داده‌اید. از جواب دادن دوباره و توضیح مرگ برای کودک دچار خستگی نشوید. در نظر بگیرید که کودک علاوه بر تلاشش برای مقابله با غم از دست دادن فرد، در حال مبارزه با ترس‌هایی از این قبیل است که نکند سایر عزیزانش را نیز به‌زودی از دست دهد.

لازم است هر بار به او یادآوری کنید که در کنار او هستید و نیاز نیست درباره مرگ که اتفاقی طبیعی در زندگی است، نگران باشد.

برای دریافت مشاوره در زمینه توضیح مرگ برای کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

منبع: توضیح مرگ برای کودک | چگونه درباره مرگ به کودکان توضیح دهیم

قصه گویی برای کودکان یکی از روش‌های بسیار سودمندی است که به رشد و آموزش آن‌ها در جنبه‌های مختلف کمک می‌کند. شما در قالب قصه می‌توانید بسیاری از مفاهیم تربیتی را به فرزند خود منتقل کنید و هم چنین دامنه واژگان کودک را وسیع‌تر نمایید. این کار به خودی خود می‌تواند بر قدرت تکلم فرزندتان تاثیر بسزایی بگذارد و هوش کلامی و اجتماعی او را نیز تقویت کند. با آگاهی از فواید قصه گویی و اصول صحیح آن می‌توانید به نحوی موثر برای فرزند خود قصه بگویید تا از تمام فواید آن بهره‌مند شود. کمک گرفتن از روانشناس کودک نیز می‌توانید در این زمینه به شما کمک کند. برای کسب اطلاع بیشتر در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.

منبع: قصه گویی برای کودکان

قصه گویی برای کودکان

والدین با خواندن و یا نقل قصه به راحتی می‌توانند مفاهیم و آموزه های مختلف را به فرزندشان انتقال دهند. قصه گویی برای کودکان توسط هر کسی انجام شود مفید است. اما بهتر است والدین حتما برای این موضوع وقت و انرژی گذاشته و از آن به عنوان فرصتی برای ارتباط با فرزندشان استفاده کنند. قصه گویی های والدین تاثیر و عمق بیشتری بر کودکان داشته و آن‌ها را راغب به پرسیدن سوال و نزدیک شدن به والدین می‌کند. در ادامه بیشتر در مورد اهمیت قصه گویی برای کودکان صحبت کرده‌ایم. اما توصیه می‌کنیم که در انتخاب داستان دقت داشته باشید.

اهمیت و فواید قصه گویی برای کودکان

قصه گویی برای کودکان فواید گوناگونی دارد و از جنبه‌های مختلفی می‌تواند بر رشد آن‌ها تاثیر مثبت بگذارد. از جمله مهم‌ترین فواید خواندن داستان برای کودکان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

– قصه گویی به رشد مهارت‌های کلامی کودکان کمک می‌کند و باعث می‌شود که آن‌ها صداها، کلمات و زبان را راحت‌تر یاد بگیرند.

– قصه گویی به پرورش قوه تخیل و کنجکاوی کودکان کمک می‌کند.

– قصه گویی مهارت‌های اجتماعی کودکان را تقویت کرده و کمک می‌کند تا آن‌ها ارتباطات موفق‌تری با اطرافیان خود برقرار نمایند.

– به کودک کمک می‌کند تا جهان پیرامون خود و فرهنگ حاکم بر آن را بهتر بشناسد.

– قصه گویی برای کودکان عملکرد شناختی آن‌ها را بالا می‌برد. در نتیجه منجر به تقویت مواردی نظیر حافظه، قدرت تمرکز و یادگیری کودک می‌شود.

-عادت کتابخوانی در کودک تقویت می‌شود.

-با قصه گویی می‌توان کودک را از نظر علمی بهتر تربیت کرد چراکه آنان را نسبت به نمونه واقعی مسائل در دنیا کنجکاو می‌کند.

-قصه گویی به تربیت و پرورش بهتر کودکان کمک می‌کند. شما می‌توانید از طریق داستان، کودک را با ویژگی‌هایی همچون شجاعت و صداقت آشنا نمایید و این ویژگی‌ها را به ناخودآگاه او وارد کنید.

قصه گویی برای کودکان | چه زمانی برای فرزندم قصه بگویم؟

بسیاری از والدین به دنبال این هستند که بدانند چه زمانی قصه خواندن می‌تواند مفید باشد و بیشترین تاثیر را بر کودک بگذارد. در جواب به این سوال باید گفت که هیچ محدودیتی در این زمینه وجود ندارد. شما می توانید از هر فرصتی برای قصه گویی استفاده کنید. به خاطر بسپارید که همواره نیاز نیست کتاب در دست بگیرید. شما می‌توانید داستان‌های کودکانه کوتاهی را حفظ کنید و در زمان‌های مختلف نظیر وقتی می‌خواهید کودک را بخوابانید یا زمانی که در خانه تنها هستید یا در انتظار چیزی نشسته‌اید آن‌ها را برای فرزند خود تعریف کنید. اگر بتوانید این قصه‌ها را در قالب شعر و آواز برای فرزند خود بخوانید بیش از پیش فرزندتان سرگرم خواهد شد و همچنین یادگیری او نیز از مفاهیم موجود در داستان‌ها افزایش خواهد یافت.

بیشتر بخوانید : خواباندن کودک

توصیه هایی برای والدین

برای اینکه بتوانید تاثیر قصه گویی را بر فرزندتان افزایش دهید، رعایت برخی توصیه‌ها می‌تواند تا حد بسیاری تاثیرگذار باشد. در ادامه به چند مورد از مهم‌ترین آن‌ها اشاره کرده‌ایم.

– برای قصه گویی یک روال روتین ایجاد کنید. برای مثال هر شب یک زمان خاص را به قصه گویی اختصاص دهید و برای فرزندتان کتاب بخوانید.

– داستان‌ها را در قالب شعر و آواز برای فرزندتان بخوانید و اجازه دهید او نیز با شما همراهی کند.

– در هنگام قصه گویی برای کودکان از کتاب‌های مصور استفاده کنید تا کودک بیشتر جذب داستان‌ها شود.

– هنگام قصه گویی فضایی آرام برای کودک فراهم کنید و هرگونه وسیله الکترونیکی نظیر گوشی موبایل و تبلت که منجر به حواسپرتی او می‌شوند را از دسترس دور کنید.

– هنگام قصه گویی فرزندتان را در آغوش بگیرید و او را نوازش کنید. قصه گویی برای کودک می‌تواند فرصتی برای عمیق‌تر شدن رابطه والد-فرزندی باشد.

– به فرزندتان کمک کنید کلمات داستان را همراه شما تکرار نماید تا بتواند از نظر زبان و گفتار پیشرفت کند.

– به کودک اجازه دهید پس از گفتن هر داستان، احساسات و افکار خود را درباره آن بیان کند.

نکاتی که هنگام قصه گویی برای کودکان باید به آن ها توجه کنید

هنگامی که می‌خواهید برای فرزند خود قصه‌ای تعریف کنید، باید ملاحظات مختلفی را در نظر بگیرید. برای مثال داستان‌هایی را انتخاب کنید که متناسب با رده سنی فرزندتان باشد. در نظر داشته باشید که فرزندان کوچک‌تر توانایی کمی برای تفکر انتزاعی دارند. از همین رو مواجه شدن با داستان‌های افراد بزرگسال یا داستان‌هایی که برای گروه‌های سنی بالاتر نوشته شده، می‌تواند منجر به بروز سردرگمی، تنش و اضطراب در آن‌ها شود. توصیه می‌کنیم برای انتخاب محتوایی مناسب‌تر با روانشناسی کودک آشنا شوبد.

از جمله دیگر نکاتی که هنگام قصه گویی برای کودکان باید به آن توجه کنید، نحوه خواندن کتاب‌های الکترونیک است. اگر می‌خواهید از روی گوشی، تبلیت یا کامپیوتر برای فرزند خود داستان بخوانید، باید دسترسی به اینترنت را قطع کنید و بازی‌ها را در فضای جداگانه‌ای قرار دهید. در غیر این صورت کودک نمی‌تواند تمرکز خود را حفظ کند و با بازیگوشی محتوای داستان‌های شما را از دست می‌دهد.

برای دریافت مشاوره در زمینه قصه گویی برای کودکان می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا قصه گویی برای کودک می‌تواند در توانایی او برای حرف زدن تاثیر داشته باشد؟

بله قصه گویی گنجینه لغات فرزندتان را افزایش می‌دهد و کمک می‌کند تا او بتواند در گفت و گو از دایره واژگان گسترده‌ای کمک بگیرد. به همین خاطر کودکانی که داستان‌های بیشتری می‌دانند، اغلب مهارت‌های کلامی بالاتری را از خود نشان می‌دهند.

آیا قصه گویی برای کودک می‌تواند به کاهش مشکلات دوران کودکی نظیر اضطراب و ترس‌ها کمک نماید؟

قصه گویی می‌تواند یک روش کمکی برای کاهش مشکلات دوران کودکی باشد. برای مثال شما در قالب داستان می‌توانید به بسیاری از ترس‌ها و نگرانی‌های فرزندتان اشاره کنید. با این حال اگر احساس می‌کنید فرزندتان تنش‌های بسیاری دارد، بهتر است از یک روانشناس کودک کمک بگیرید.

منبع: قصه گویی برای کودکان

پیچیدن بند ناف دور گردن جنین یکی از مهم‌ترین عواملی است که هنگام چک‌ آپ‌های دوره ای و مخصوصا ماه های آخر باید بررسی شود. بند ناف یک عضوی لوله‌ای شکل است، که دو شریان و یک ورید دارد. و در جنین وسیله‌ای برای رساندن خون است که با خود اکسیژن و غذا از جفت در بدن مادر، به جنین می‌رساند و مواد مضرر جنین را دفع می‌کند. با استفاده از ناف، نیازهای بدن جنین برآورده می‌شود. این عضو در هفته ششم بارداری تشکیل می‌شود. در ادامه نشانه ها و خطرات پیچیدن بند ناف دور گردن جنین را شرح داده‌ایم. برای دریافت خدمات مشاوره بارداری کلیک کنید.

منبع: پیچیدن بند ناف دور گردن جنین

پیچیدن بند ناف دور گردن جنین

حتی اگر یک دور بند ناف دور گردن جنین بپیچید، باید سریعا برای مداخله اقدام کرد. پیچیدن بندناف دورگردن جنین می‌تواند باعث شروع درد زایمان و زایمان شود. این اتفاق در بارداری بسیار شایع است. از هر سه بارداری در یک مورد بندناف به دورگردن جنین می‌پیچد.

چون بند ناف یک‌عضو حیاتی برای تغذیه و حیات بدن جنین است، پیچیدن آن دورگردن جنین خون‌رسانی و اکسیژن رسانی را مختل می‌کند. هرگونه اختلالی که در بند ناف اتفاق بیافتد، نگران کننده است. امادر اکثر مواقع پیچیدن بندناف به دورگردن جنین مشکلی را ایجاد نمی‌کند.

برای آشنایی با سایر خطرات بارداری کلیک کنید.

دلایل پیچیدن بند ناف به دور گردن جنین

جنین در کیسه آب، ساکن نیست و حرکت می‌کند. حرکات جنین در رحم‌ از مهم‌ترین دلایل پیچیدن بند ناف به دور گردن‌او است.

طول بند ناف جنین از ۴۰ تا۷۰ سانتی‌متر می‌باشد. اما در مواردی نیز طول بند ناف به شکل غیرطبیعی رشد می‌کند. که یکی دیگر از دلایل پیچیدن بند ناف دورگردن جنین می‌باشد. بخصوص بند ناف‌هایی که طول انها بالای ۱۰۰ سانتی متر است.

بارداری چند قلویی یکی از موارد شایع در پیچ خوردگی بندناف دورگردن جنین است.

مایع آمونیاک، ماده‌ای است که جنین وقتی در شکم‌مادر است، در آن شنا می‌کند. سطح این مایع در رحم‌ مادر از ۵تا ۲۵ سانتی متر است. اگر سطح این‌مایع از ۲۵ سانتی متر بالاتر برود، باعث پیچیدن بندناف دور گردن‌جنین می‌شود.

درمواردی هم بندناف بی‌دلیل دورگردن جنین می‌پیچد.

علائم پیچیدن بند ناف دور گردن جنین

کاهش حرکات جنین در اواخر بارداری، یکی از علائم پیچیدن بند ناف دورگردن جنین است. طبق نظر متخصصان کاهش حرکات جنین به دلیل تحت فشار قرار گرفتن او است. جنین باید پنج بار در طول سی دقیقه حرکت کند. مادر باید چندین بار در طول شبانه روز حرکات جنین را چک کند، اگر احساس کرد که حرکات جنین کم شده، حتما به پزشک مراجعه کند.

کاهش ضربان جنین در مراحل شروع زایمان هم نشان دهنده پیچیدن بند ناف دور گردن جنین است. به همین دلیل باید ضربان قلب جنین دائم در طول زایمان چک می‌شود.

برای آشنایی با سایر علل رشد نکردن جنین کلیک کنید.

خطرات پیچیدن بند ناف دور گردن جنین

طبق گفته‌های قبلی در بسیاری از بارداری‌ها، بندناف دورگردن جنین می‌پیچد. در بیشتر مواقع خطری برای مادر و جنین به وجود نمی‌آورد. اما آن‌ها دائم باید زیر نظر پزشک باشند.

در مواردی هم سلامت جنین به خطر می‌افتد. زمان‌هایی که پیچیدگی دور گردن جنین زیاد است و باعث خفگی او می‌شود. به خصوص در مواقعی که دکتر به موقع تشخیص ندهد.

در این مواقع پوست بدن نوازد لکه هایی به رنگ قرمز ،بنفش و سیاه دارد. که منجر به اختلالات فیزیولوژیکی در نوزاد می‌شود.

در بعضی وقت‌ها که اتقافا بسیار نادر هم هست، جفت زودتر از به دنیا آمدن جنین، از واژن خارج می‌شود. چون جفت منبع اکسیژن رسانی برای جنین است.در این هنگام اکسیژن رسانی به جنین مختل می‌شود.

در مواردی نیزممکن است این پبچیدگی بند ناف دور گردن جنین باعث کاهش رشد جنین در رحم شود.

تشخیص پیچیدن بند ناف دور گردن جنین

معمولا پیچیدن بندناف، در سونوگرافی روتین که در دوران بارداری انجام می‌شود، قابل تشخیص است. اما می‌توان برای اطمینان از سونوگرافی داپلر نیز استفاده کرد. این سونوگرافی با جزئیات و به صورت رنگی، رحم‌ مادر را نشان می‌دهد. به همین دلیل این سونوگرافی دقیق‌تر است. اما چون عموما پیچیدن بندناف خطری ندارد، دکتر درمانی تجویز نمی‌کند. اما در موارد کمی وقتی دکتر تشخیص خطر دهد، مداخله باید شروع شود.

چگونه از پیچ خوردن بند ناف جلو گیری کنیم؟

این‌مشکل جای نگرانی ندارد، چون مشکلات زیاد و اسیب جدی به همراه ندارد. اما می‌توان برای پیشگیری از این مشکل، در دوران بارداری، روتین را رعایت کرد. خصوصا در اواخر بارداری، این روتین جدی‌تر و دقیق‌تر باید زیر نظر متخصص انجام شود. در اواخر بارداری در صورت هرگونه تغییر و مشاهده نشانه های خطر، سریعا به پزشک مراجعه کنید. برای اطلاع از زمان ها و روند سونوگرافی کلیک کنید.

زایمان در زمان پیچده شدن بندناف دور گردن جنین

اگر در زمان زایمان، تشخیص گره بند ناف داده شود، مداخله پزشکان برای باز کردن این گره می‌تواند صدمات بیشتری به همراه داشته باشد. به همین دلیل پزشکان از باز کردن گره خودداری می‌کنند.

در صورتی که بند ناف دور گردن جنین پیچیده باشد، تنها گزینه پیش رو زایمان سزارین نیست. بلکه زایمان طبیعی هم روش خوبی است. فقط در مواردی که پیچیدگی بندناف دورگردن جنین بسیار سخت باشد و احتمال خفگی جنین وجود داشته باشد، می‌توان از زایمان‌سزارین استفاده کرد.

سخن آخر

در دوران بارداری، رخدادهای زیادی برای مادرو جنین اتفاق می‌افتد. یکی از آن‌ها پیچیدن بند ناف دور گردن جنین است. طبق گفته‌های قبلی این‌ مورد خیلی جای نگرانی ندارد، و باعث مشکلات زیادی نمی‌شود. اما در بعضی مواقع زمینه به وجود آمدن مشکلات جدی‌تر است.خانم باردار باید به پزشک مراجعه کند و زیر نظر پزشک باشد. تا خطرات احتمالی را به حداقل برساند.

پیچیدن بندناف بسیار شایع است. پزشک ضربان قلب نوزاد را هنگام انقباضات رحم و زایمان بررسی می‌کند. در موارد نادری این موضوع می‌تواند سبب به خطر افتادن سلامتی جنین شود. پزشک با توجه به نحوه پیچیدن بندناف به دور گردن جنین، تشخیص می‌دهد که زایمان طبیعی جایز است یا سزارین.

اگر مادر در دوران بارداری حس کند که مشکلی وجود دارد، باید این موضوع را با پزشک مطرح کند.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوال متداول

ایا حالت خوابیدن باعث پیچیدن بند ناف دور گردن جنین می‌شود؟

خیر. طبق یک باور قدیمی اگر مادر با حالت نادرست بخوابد، بندناف دور گردن جنین می پیچد، اما این مساله نادرست است. پس اگر می‌خواهید پهلو به پلو بشوید لازم نیست بنشینید، بعد دوباره دراز بکشید و به پهلو دیگر بچرخید. می‌توانید در همان حالت دراز کش بچرخید. طاق باز خوابیدن هم مشکلی برای پیچیدن بند ناف ایجاد نمی‌کند. اما سبب کاهش خونرسانی به جنین می‌شود.

منبع: پیچیدن بند ناف دور گردن جنین

سوار شدن و سفر با هواپیما در بارداری یکی از نگرانی‌های مادران باردار است که می‌تواند در برخی موارد با خطری همراه باشد. سفر هوایی می‌تواند منجر به تغییراتی در بدن مادر شود که برای جنین خطرناک است اما معمولا در اواسط دوره بارداری احتمال بروز این خطرات تا حد زیادی کاهش می‌یابد و زنان باردار می‌توانند با رعایت برخی نکات ایمنی با هواپیما سفر کنند. ضروری است که قبل از سفر با یک متخصص مشورت نمایید تا شرایط شما را بررسی کند و مطمئن شوید که خطری وجود ندارد. در ادامه مطلب به بررسی کامل سوار شدن هواپیما در بارداری می‌پردازیم. برای دریافت خدمات مشاوره بارداری کلیک کنید.

منبع: سفر با هواپیما در بارداری و ممنوعیت ها

سفر با هواپیما در بارداری

از همان روز های اول بارداری خانم ها تحت نظر متخصص زنان قرار گرفته و باید در مورد وضعیت خود و مراقبت های لازم از او دستور العمل های لازم را دریافت نمایند. در برخی شرایط خاص خانم به طور کامل از سفر با هواپیما منع می‌شود. تغییر فشار هوا و گاه شرایط خطرناک جوی در پروازها باعث می‌شود که برای خانم های باردار شرایط ویژه‌ای پیش بیاید. درادامه علت وجود این خطر و سایر نکات مربوط به سفر با هواپیما در بارداری به طور کامل بررسی شده است.

آیا سفر هوایی برای زنان باردار همواره خطر دارد؟

سفر هوایی و با هواپیما در بارداری در برخی موارد به طور کلی بی خطر است. برخی از تحقیقات نشان داده که پیامدهای نامطلوب حاملگی برای مسافران هوایی افزایش نداشته است. مسافرت هوایی در هر زمان از بارداری برای زنانی که مشکلات پزشکی دارند و ممکن است در اثر پرواز آن موقعیت تشدید شود یا نیاز به مراقبت‌های اضطراری دارند، توصیه نمی‌شود. مدت زمان پرواز نیز باید در هنگام برنامه ریزی برای سفر در نظر گرفته شود. زنان باردار باید بدانند که شایع‌ترین موارد اضطراری زنان و زایمان در سه ماهه اول و سوم اتفاق می‌افتد. ارتباط با یک متخصص زنان و زایمان و در جریان گذاشتن او از شرایط جسمی قبل از سفر هوایی برای زنان باردار ضروری است.

بیشتر بخوانید: مشکلات در بارداری

قوانین هواپیمایی برای سفر هوایی زنان باردار

بیشتر شرکت‌های هواپیمایی تجاری به زنان باردار اجازه می‌دهند تا 36 هفته حاملگی پرواز کنند. برخی از آن‌ها زنان باردار را در پروازهای بین المللی در بارداری محدود کرده و برخی دیگر مستندات مربوط به سن حاملگی را می‌خواهند. اعضای ناو هواپیمابر غیرنظامی و نظامی که باردار می‌شوند باید از طریق آژانس‌های خاص خود مقررات یا محدودیت‌هایی را برای وظایف پرواز خود بررسی کنند. در ادامه به نکاتی در خصوص سفر با هواپیما در بارداری پرداخته‌ایم.

نکاتی که هنگام سفر با هواپیما در بارداری باید بدانند

به طور معمول مادران باردار می‌توانند با رعایت نکات پزشکی و اجازه پزشک خود، از پرواز استفاده کنند. حالت تهوع، یک دلیل بزرگ است که مسافرت با هواپیما را در دوران بارداری سخت می‌کند چراکه پرواز این وضعیت را تشدید می‌‌کند. اولین نکته مهم این است که به عنوان یک زن باردار بدانید که بسته به زمان بارداری خود می‌توانید پرواز کنید یا نه. پزشک ممکن است به شما توصیه کند که به طور کلی پرواز یا مسافرت نداشته باشید.

پزشک یا مشاور شما می‌تواند با توجه به شرایطی که دارید ارزیابی خطر را انجام داده و به بگوید که اجازه سفیر دارید یا خیر. در اکثر موارد پرواز در زمان بارداری ایرادی ندارد. فقط در مواقعی که زنان باردار در سه ماهه سوم و آخر بارداری خود هستند ممکن است با برخی از مشکلات روبرو شوند. برخی از نکات کاربردی در طول سفر هوایی برای زنان باردار به شرح زیر هستند:

1. هیدراته بمانید (برای یک دوره 24 ساعته 2 تا 3 لیتر)

هیدراته ماندن برای همه مسافران هواپیما ضروری است چراکه هوای داخل کابین هواپیما نسبت به سایر محیط‌ها خشک‌تر است. بالا بردن آب بدن برای یک زن باردار بسیار مهم است زیرا کمبود آب بدن شما را در معرض خطر سرگیجه، افزایش حالت تهوع و حتی بیهوشی قرار می‌دهد.

2. در سفر طولانی مسافرت را به دو بخش تقسیم کنید

سفر هوایی می‌تواند یک امر طولانی و خسته کننده باشد. پروازهای مستقیم ممکن است راحت‌تر باشند اما اگر ترجیح می‌دهید از یک سفر عالی و ایمن برخوردار باشید، می‌توانید سفر خود را به دو قسمت تقسیم کنید. به این ترتیب فرصتی برای بیرون آمدن، کشش پاها و فرصت استراحت به خود می‌دهید.

3. سوار شدن هواپیما در بارداری | توجه به رژیم غذایی

وقتی قرار است چندین ساعت در هواپیما باشید، مهم است که قبل پرواز مواد غذایی مورد نیاز خود را فراهم کنید. در صورت بارداری، قبل پرواز از مصرف غذاهای شور خودداری نمایید. میان وعده‌ها و غذاهای شور نه تنها باعث نفخ شکم می‌شوند، بلکه باعث افزایش مایعات جمع شده در مچ دست و پاهای شما که قبلاً متورم شده، می‌شوند. بنابراین مصرف غذاهای غنی از نمک چه قبل و چه در حین پرواز ممنوع است.

اگر قبل پرواز یک وعده غذایی بزرگ مانند صبحانه یا یک ناهار بزرگ برای آماده سازی یک پرواز طولانی می‌خورید، بهتر است گزینه‌های سبک‌تری مانند سالاد، سبزیجات تازه و مرکبات را که خواص ضد التهابی دارند، جایگزین کنید.

4. یک صندلی کنار راهرو برای خروج سریع رزرو کنید

انتخاب راحت‌ترین صندلی در طول پرواز یکی از مهم‌ترین نکات سفر هوایی در بارداری است. در پرواز هر چیزی غیر از صندلی راهرو حتما آزار دهنده می‌شود. صندلی راهرو رسیدن سریع به دستشویی را آسان‌تر می‌کند زیرا به دلیل هیدراته کردن حین پرواز به آن نیاز پیدا می‌کنید و می‌توانید در هر زمان به دستشویی بروید.

5. سوار شدن هواپیما در بارداری | در هنگام پرواز فعال باشید

هواپیما مکانی بسیار محدود برای فعالیت است. اما هر مقدار حرکتی که بتوانید در دوران بارداری انجام دهید می‌تواند به شما احساس رضایت بهتری دهد. حرکت در هواپیما باعث می‌شود گردش خون شما ادامه یابد و احتمال ایجاد لخته‌های نامطبوع از بین رود.

6. لباس مناسب و راحت بپوشید

بهتر است هنگام سفر لباس راحتی مناسب بپوشید و یک دست اضافی نیز همراه خود داشته باشید. حتی کفشی که استفاده می‌کنید مانند کتانی باید راحت باشد. در کنار رعایت همه موارد فوق حتما قبلا از سفر مشاوره دریافت نمایید تا وضعیت کلی شما بررسی شود و در صورت تایید نسبت به پرواز اقدام نمایید.

7. سوار شدن هواپیما در بارداری | بستن کمربند ایمنی

از آنجا که تلاطم شدید هوا قابل پیش بینی نیست و در صورت بروز این تنش‌های هوایی، خطر پس از آن قابل توجه است، برای سفر با هواپیما در بارداری باید به زنان باردار توصیه شود که از کمربند ایمنی خود به طور مداوم در حالت نشسته استفاده کنند.

برای دریافت مشاوره در زمینه سفر با هواپیما در بارداری می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا اسکنرهای بدن فرودگاه در دوران بارداری ایمن هستند؟

اسکنرهای فرودگاه دو نوع اسکنر موج میلی متر و اسکنر برگشتی اشعه ایکس دارند. استفاده از هر دو نوع اسکنر برای کودکان، بزرگسالان یا زنان باردار بی خطر است.

آیا در 8 ماهگی بارداری می‌توانم پرواز کنم؟

پرواز در حین بارداری معمولاً بی خطر است و اگر بارداری سالم باشد، به کودک آسیب نمی‌رسد. اکثر شرکت‌های هواپیمایی اجازه پرواز پس از هفته 32 یا هفته 37 بارداری و یا بارداری دوقلو را نمی‌دهند.

منبع: سفر با هواپیما در بارداری و ممنوعیت ها

بارداری بعد از 35 سالگی برای بسیاری از خانم‌ها سوالات مختلفی ایجاد می‌کند. بیشتر پزشکان معتقدند بهترین سن برای بارداری بین 24 تا 28 سالگی است اما این به معنای عدم باروری در سنین بالاتر نمی‌باشد. در دهه سوم زندگی احتمال باردار شدن خانم‌ها با کاهش چشمگیری روبرو خواهد شد. به طور تقریبی می‌توان گفت در 35 سالگی احتمال بارور شدن تخمک‌ها در هر ماه حدود 20 درصد است در حالی که به مرور زمان و با افزایش سن این احتمال به 5 درصد خواهد رسید. با تمام اینها نوزادان زیادی با سلامت کامل از مادران با سن بالاتر از 35 سالگی به دنیا آمده‌اند. در ادامه به مراقبت‌ها و مشکلات پیش از بارداری پرداخته‌ایم. برای دریافت خدمات مشاوره بارداری کلیک کنید.

بیشتر بخوانید: برنامه ریزی برای بچه دار شدن

منبع: بارداری بعد از 35 سالگی

مشکلات بارداری بعد از 35 سالگی

بسیاری از خانم‌های بالا 35 سال باید به منظور بارداری حتما تحت نظر متخصص زنان قرار گیرند. بارداری بعد از 35 سالگی می‌تواند خطراتی هم برای مادر و هم جنین داشته باشد. بنابراین برای کاهش ریسک حتما نیاز به ارزیابی وجود دارد. برای آشنایی با خطرات بارداری برای تمامی مادران کلیک کنید.

دیابت

دیابت قندی از جمله بیماری‌های متابولیکی است که سبب ازیاد قند خون می‌شود. این بیماری می‌تواند به اندام‌های مختلف بدن از جمله رگ‌های خونی، کلیه‌ها و چشم‌ها آسیب‌های جبران ناپذیری بزند.

فشار خون بالا

در اصطلاح پزشکی فشار خون بالا را قاتل خاموش می‌نامند زیرا پنهانی و بدون علامت اتفاق می‌افتد. بسیاری از افراد بدون اینکه خود باخبر باشند دچار این عارضه هستند. فشار خون بالا به ویژه در زمان بارداری و آن هم وقتی که خانم‌ها در سن بالاتر از 35 سالگی باردار می شوند با احتمال بیشتری رخ می‌دهند.

بیشتر بخوانید: مراقبت های قبل از بارداری

نیاز بیشتر به سزارین در بارداری بعد از 35 سالگی

احتمال زایمان طبیعی به واسطه بالا رفتن سن تا حد زیادی کاهش پیدا می‌کند. معمولا خانم‌هایی که تجربه بارداری در سن بالاتر از 35 سالگی دارند از طریق سزارین و جراحی وضع حمل می‌کنند. نکته قابل توجه در مورد سزارین خانم‌های باردار در سنین بالا این است که به احتمال زیاد سزارین همراه با خطراتی چون عفونت و واکنش به بیهوشی خواهد بود.

تولد زود رس

سن بارداری به طور طبیعی 40 هفته طول می‌کشد و در این مدت جنین رشد لازم را خواهد داشت. عوامل مختلفی سبب تولد زودرس نوزاد و عدم تکامل رشد جسمی و مغزی او می‌شوند. از جمله این عوامل می‌توان به بارداری خانم‌ها در سنین بالا اشاره کرد. معمولا در این سنین نوزاد خیلی زود تقریبا قبل از هفته 37 بارداری متولد می‌شود. این نوزاد در مقایسه با نوزادنی که از رشد لازم برخوردار بوده و پس از گذشت 280 روز از بارداری به دنیا می‌آیند، به احتمال بیشتری دچار مشکلات قلبی و تنفسی خواهند شد.

کم بودن وزن نوزاد در بارداری های بعد از 35 سالگی

وزن عادی کودکان در زمان تولد به طور میانگین 2500 گرم است. این در حالی است که اگر کودکی در زمان تولد وزنی کمتر از 2500 گرم داشته باشد، کم وزن در زمان تولد به شمار می‌آید. اگر کودک‌تان با وزن کم به دنیا بیاید، نسبت به نوزادان دیگر ممکن است کوچک‌تر و لاغرتر به نظر برسد و چربی بدن کمتری داشته باشد. حتی امکان دارد سر کودک از بقیه قسمت‌های بدن او بزرگ‌تر باشد.

تولد نوزاد معیوب

افزایش سن بارداری در خانم مشکلات ژنتیکی زیادی را به دنبال خواهد داشت. ابتلا به سندروم داون مهمترین عارضه‌ای است که سلامت جنین را تهدید می‌کند و نوزادانی که در رحم مادرانی رشد می‌کنند که سن بالای 35 سال دارند با درصد زیادی با این مشخصه به دنیا می‌آیند. در مقایسه با سنین پایین‌تر می‌توان گفت احتمال تولد نوزاد سندروم داون یه مورد از 1250 مورد اشاره کرد. در حالی که این رقم در بارداری بعد از 35 سالگی یک مورد از 378مورد می‌باشد.

خطر سقط جنین در بارداری بعد از 35 سالگی

همزمان با بالا رفتن سن خانم ها احتمال باروری آنها کاهش پیدا می کند. این در حالی است که در صورت باردار شدن احتمال سقط جنین و مرده زایی نیز به نسبت بالاتر خواهد رفت. در سنین بالاتر از 35 سالگی به طور تقریبی 18 درصد از زنان دچار سقط جنین می شوند و با شانس کمتری طعم شیرین مادر شدن را تجربه خواهند کرد.

برای آشنایی بیشتر با بهترین سن برای بچه دار شدن کلیک کنید.

درمان نا باروری بعد از 35 سالگی

اگرچه امروزه روش آی وی اف تا حد زیادی در درمان ناباروری زنان موفقیت آمیز عمل کرده و نتایج مثبتی را نشان داده است اما این راه همیشه نتیجه نمی‌دهد. همزمان با افزایش سن روش آی وی اف اثر درمانی کمتری خواهد داشت چرا که بدن در پی تغییرات هورمونی در مقابل روش‌های باروری مقاومت زیادی نشان خواهد داد و داروهای هورمونی نیز نتایج به ندرت موفقیت آمیزی به دنبال خواهد داشت. آمارهای پزشکی حاکی از این امر است که درصد تولدهای موفقیت آمیز به واسطه روش آر وی اف در 31 سالگی، به 38 درصد می‌رسد و در 39 سالگی این احتمال به 22 درصد خواهد رسید و در نهایت پس از 43 سالگی این احتمال به 10 درصد نزول پیدا می‌کند.

باتوجه به خطرات ذکر شده در بارداری بعد از 35 سالگی پیشنهاد می‌شود اگر در این سنین اقدام به بارداری نموده‌اید حتما از مشاوره های قبل از بارداری و در طول مدت بارداری بهره مند شوید د تا با رعایت راهکارهای ارائه شده بتوانید یک دوره بارداری بدون مشکل داشته باشید و نوزاد سالمی به دنیا بیاورید.

برای دریافت مشاوره در زمینه بارداری بعد از 35 سالگی می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

چگونه می توان مشکل ناباروری بعد از 35 سالگی را حل کرد؟

از روش‌های درمانی مناسب برای خانم‌هایی که در سن بالاتر از 35 سالگی قصد باردار شدن دارند روش اهدای تخمک است. اگر چه شانس بارداری به واسطه اهدای تخمک بعد از 35 سالگی چندان زیاد نیست اما نمی‌توان موارد موفقیت آمیز آن را نادیده گرفت. البته این مشکلات گاه کاملا پیش پا افتاده است و تحت نظر پزشک قابل حل می‌باشد.

منبع: بارداری بعد از 35 سالگی

در هفته سوم بارداری معمولا لقاح انجام شده است و جنینی که بلاستوسیت نام دارد، آماده عبور از لوله فالوپ برای چسبیدن به دیواره رحم یا همان لانه گزینی می‌باشد. خانم‌ها معمولا نشانه‌هایی دارند که شباهت زیادی به علائم دوران قاعدگی داشته و به همین دلیل ممکن است بیشتر آنان متوجه بارداری خود نشوند. عدم آگاهی نسبت به باردار بودن سبب می‌شود مادران به طور ناخواسته مراقبت‌های لازم برای شروع بارداری خود را رعایت نکنند و احتمال سقط جنین تا حد زیادی بالا رود. در این مقاله به تمامی موضوعات مربوط به هفته سوم بارداری اشاره خواهیم کرد. بهره بردن از مشاوره روانشناسی به شما کمک می‌کند تا بتوانید اطلاعات خود را نسبت به مراقبت‌های لازم در طول دوران بارداری افزایش دهید. برای دریافت خدمات مشاوره بارداری کلیک کنید.

منبع:‌ هفته سوم بارداری

علائم هفته سوم بارداری

در هفته سوم، اسپرم‌ها برای باروری تخمک آزاد شده به سمت تخمک حرکت کرده و به احتمال زیاد در اوایل این هفته لقاح صورت می‌گیرد و جنین تشکیل می‌شود. جنین تشکیل شده بعد از بارور شدن در هفته سوم مسیر خود را از لوله‌های فالوپ به سمت رحم شروع کرده و لانه گزینی صورت می‌گیرد. البته این مسیر امکان دارد تا 6 روز طول بکشد و لانه گزینی در اوایل هفته چهارم اتفاق بیافتد. در ادامه به علائم مادر در هفته سوم اشاره می‌کنیم.

برای آشنایی با مراقبت های لازم در سه ماه اول بارداری کلیک کنید.

افزایش حس بویایی

به دلیل افزایش تولید هورمون پروژسترون در این هفته احساس بویایی در شما افزایش می‌یابد. شما در هفته سوم ممکن است به بوها حساس شوید و این شرایط تا هفته‌های آینده نیز ادامه پیدا می‌کند و ممکن است شدیدتر نیز بشود.

احساس فشار در شکم در هفته سوم بارداری

در این دوره ممکن است احساس فشارهای شکمی را داشته باشید، گرفتگی عضلات شکمی یا دردهایی در شکم مانند درد پریود می‌تواند نشانه‌هایی از هفته سوم بارداری باشد. اگر لانه گزینی در این مرحله صورت بگیرد شاید تیر کشیدن قستی از شکم و یا لکه بینی خفیف را نیز تجربه نمایید.

احساس طعم فلز

یکی دیگر از نشانه‌هایی که ممکن است در هفته سوم تجربه کنید طعم فلز در دهان است که بیشتر هنگام صبح اتفاق می‌افتد. این احساس به دلیل تغییرات هورمونی در بدن ایجاد می‌شود.

لکه بینی

معمولا در اواخر هفته سوم و یا اوایل هفته چهارم لانه گزینی انجام می‌شود، لانه گزینی با کمی احساس تیر کشیدن در شکم و لکه بینی خفیف همراه است. گاهی نیز ممکن است علامت خاصی نداشته باشد ولی اگر اقدام به بارداری کرده‌اید و در هفته سوم این علامت‌ها را مشاهده می‌کنید احتمال مادر شدنتان قوت می‌یابد.

وضعیت جنین در هفته سوم بارداری

در این هفته از بارداری جنین بسیار ریز است و ویژگی‌های فیزیکی و جسمی جنین که شامل رنگ چشم، مو، پوست و شکل بدن می‌باشد در زمان لقاح مشخص شده است. در این زمان جنین یا در اصطلاح بلاستوسیت در لوله رحم می‌چرخد تا بتواند با گذشت 3 تا 7 روز جایی در دیواره رحم پیدا کند و به آن بچسبد. به طور تقریبی اندازه جنین در هفته سوم بارداری را می‌توان به اندازه 0.1 میلی متر در نظر گرفت.

نکته قابل توجهی که در این هفته از بارداری درباره وضعیت جنین وجود دارد این است که جفت شروع به تولید هورمون گنادوتروپین می‌کند. با تولید این هورمون دیگر تخمدان قادر به آزادسازی تخمک نخواهد بود و به جای آن مقدار هورمون استروژن و پروژسترون افزایش می‌یابد که نقش مهمی در حفظ جنین و خونریزی نکردن رحم برعهده دارند.

برای کسب اطلاعات کامل درباره مراحل رشد جنین کلیک کنید.

مراقبت‌های لازم در هفته سوم بارداری

مراقبت‌ها باید از قبل از اقدام به بارداری شروع شود و در طول دوره بارداری نیز اهمیت به این مراقبت‌ها حساسیت بیشتری پیدا می‌کند. در ادامه به مراقبت‌های لازم در هفته سوم بارداری اشاره می‌کنیم.

تغذیه مناسب

به جهت اینکه در ماه‌های اول بارداری تنها افزایش 2 کیلوگرم وزن مجاز می‌باشد می‌بایست از خوردن غذاهای پرکالری پرهیز شود. استفاده روزانه از 400 میکروگرم اسید فولیک بسیار مهم است و باید نسبت به مصرف آن توجه داشت. مواد غذایی حاوی آهن، ویتامین و کلسیم بسیار توصیه می‌شوند.

تاثیر ورزش در هفته سوم بارداری

در هفته سوم بارداری احساس کمردرد طبیعی است و در جهت کاهش آن می‌توانید ماهیچه‌های شکم و کمر را تقویت نمایید که بدین منظور انجام تمرینات سبک تنفسی بسیار کاربردی خواهد بود. نحوه انجام این تمرین ورزشی تنفسی به این ترتیب است که به مدت 5 دقیقه بدون فکر کردن به چیزی چشمان خود را می‌بندید و با نفس کشیدن عمیق از راه بینی و خارج ساختن آن از طریق دهان بافت‌های شکمی خود را تقویت می‌کنید. این حرکات در کاهش درد کمر موثر خواهد بود.

مصرف ویتامین‌ها

استفاده از مکمل‌های ویتامین در هفته سوم بارداری اهمیت بسزایی دارد زیرا در این هفته نطفه بسته می‌شود و جنین برای شروع رشد نیاز به مواد مغذی و انواع ویتامین‌ها دارد. اکثر ویتامین‌های لازم باید از طریق تغذیه، جذب بدن مادر شود اما نقش مکمل‌های دارویی که توسط پزشک تجویز می‌شود نیز اهمیت ویژه‌ای دارد.

کاهش استرس

کاهش استرس در طول دوره بارداری بسیار مهم است. این اهمیت در هفته سوم بارداری که شروع دوره جنینی نوزاد است اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. کاهش تنش‌های فکری دوری از محیط‌های استرس زا و تامین آرامش برای مادران اهمیت ویژه‌ای دارد. پدران در تامین آرامش روحی مادر نیز نقش بسزایی دارند.

کاهش فعالیت‌های سنگین

در هفته سوم به دلیل اینکه نطفه به تازگی شکل گرفته و آماده لانه گزینی است و هنوز اتصال قوی میان جنین و دیواره رحم ایجاد نشده احتمال سقط زیاد است. پس از انجام کارهای سنگین خودداری نمایید.

دوری از مواد شیمیایی

سعی کنید از مواد شیمیایی دوری کنید. به طور مثال به دلیل خواص شیمیایی رنگ مو، توصیه می‌شود تا 3 ماهه اول بارداری از انجام آن خودداری شود. لوازم آرایشی نیز حاوی رتین A، تیرولئوم، رتینول و اکسی بنزون قابلیت جذب از طریق پوست بدن را دارند به همین دلیل می‌بایست از لوازم آرایشی حاوی مواد فوق اجتناب کرد.

پیشنهاد می‌شود حتما درباره دوران بارداری بخوانید.

دلایل سقط جنین در هفته سوم بارداری

با شناختن دلایل سقط جنین در هفته سوم بارداری می‌توانید از بروز آن جلوگیری نموده و جنین خود را محافظت کنید. یکی از شایع‌ترین دلایل سقط جنین در این زمان مربوط به ناهنجاری‌های کروموزومی است. کمبود هورمون پروژسترون نیز یکی دیگر از علل سقط جنین در هفته‌سوم‌بارداری می‌باشد. انجام کارهای سنگین نیز به نوبه خود می‌تواند سهمی در سقط جنین داشته باشد زیرا پس از هفته سوم‌بارداری ممکن است ترشحات واژن رخ دهد و این ترشحات به دلیل لغزنده بودن می‌تواند تحت تاثیر فشار ناشی از انجام کارهای سخت هنگام خارج شدن از بدن، تخمک را نیز با خود خارج سازد و سقط جنین رخ دهد.

نشانه‌های سقط جنین در هفته سوم بارداری

عدم آگاهی زنان نسبت به باردار بودن خود خطر سقط جنین را تا حد زیادی بالا می‌برد به طوری که از هر 8 نفر، یک نفر در هفته سوم بارداری دچار سقط جنین می‌شود. علائم و نشانه‌های متفاوتی برای سقط جنین در هفته سوم بارداری وجود دارد که مهم‌ترین آن درد شدید در ناحیه لگن و خونریزی قهوه‌ای رنگ تقریبا شدید است.

برای دریافت مشاوره در زمینه هفته سوم بارداری می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا افزایش انقباض رحم در هفته سوم بارداری خطرناک است؟

این انقباض رحم خطر چندانی به همراه ندارد مگر اینکه به شکل منظم و دردناک رخ دهد. در این صورت باید به متخصص مراجعه کنید که در این شرایط معمولا داروهای ضد اسپاسم تجویز می‌شود.

منبع:‌ هفته سوم بارداری

مادران معمولا تا قبل از هفته چهارم بارداری نسبت به وضعیت خود بی اطلاع هستند اما با ورود به هفته چهارم تغییراتی را احساس می‌کنند که تا این زمان تجربه نکرده‌اند. با مشاهده این تغییرات که معمولا به صورت جسمی و روانی است، مشخص می‌شود که آن‌ها در وضعیت جدیدی قرار دارند و باید مراقبت‌های دوران بارداری را رعایت کنند. به دلیل حساسیت‌های زیادی که در اوایل بارداری و مخصوصا در هفته چهارم وجود دارد، مادران می‌بایست نسبت به علائم بدنی خود آگاهی کسب نمایند. همچنین خطراتی که ممکن است جنین را تهدید کند بشناسند و با رعایت اقدامات مناسب دوران حاملگی راحتی را پشت سر بگذرانند. با توجه به اهمیت هفته چهارم بارداری در طول دوران حاملگی در ادامه به بررسی کامل آن خواهیم پرداخت. برای دریافت خدمات مشاوره بارداری کلیک کنید.

منبع: هفته چهارم بارداری

تغییرات بدن در هفته چهارم بارداری

اولین تجربه مشترک همه مادران در هفته چهارم بارداری این است که متوجه قطع چرخه قاعدگی خود می‌شوند. در ابتدای بارداری که معمولا با شروع آخرین قاعدگی آغاز می‌گردد و نشانه‌های آن در هفته چهارم آشکار می‌شوند؛ مقدار زیادی هورمون لوتئینه کننده (LH) و فولیکل (fsh) ترشح می‌شود که نقش مهمی در بارور کردن تخمک دارند. معمولا در هفته چهارم مادر احساس دردهای شکمی را گزارش می‌کند که نشان دهنده چسبیدن جنین به دیواره رحم است که بتواند از این طریق تغذیه نماید.

برای اشنایی با مراقبت های کلی سه ماه اول بارداری کلیک کنید.

اندازه جنین در هفته چهارم بارداری

به طور تقریبی اندازه جنین را در هفته چهارم بارداری می‌توان به اندازه یک عدس در نظر گرفت. در همین زمان است که کیسه بارداری در رحم مادر ایجاد می‌شود و قطری به اندازه 3 تا 6 میلیمتر دارد. این کیسه قادر است تا پایان دوران حاملگی با سرعت 1 میلی متر رشد کند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره مراحل رشد جنین کلیک کنید.

نشانه‌های بارداری در هفته چهارم

• حالت تهوع و استفراغ
• سفت شدن سینه و احساس درد در این ناحیه
• لکه بینی
• تغییرات روحی
• نگرانی و اضطراب
• غش کردن
• حساسیت به بو
• تکرار ادرار

البته همه علائم با هم در یک فرد دیده نمی‌شود، گاهی نیز ممکن است شما حامله باشید ولی هیچ علامتی در هفته چهارم نداشته باشید پس بهتر است اگر به تازگی اقدام به بارداری نموده‌اید حتی اگر علامتی ندارید تا مشخص شدن نتیجه تست بارداری، مراقب خودتان باشید.

اقدامات لازم در هفته چهارم بارداری

انجام اقدامات زیر در هفته چهارم اهمیت زیادی دارد و به رشد و سلامت شما و جنین کمک می‌کند. سعی کنید که در طول مدت بارداری با رعایت نکات شرایط را برای زایمانی راحت تر نیز فراهم نمایید.

1- مراجعه به متخصص و انجام آزمایش خون

متخصصان معمولا هورمون‌های بدن مادران را چک می‌کنند و انجام آزمایش HCG را تجویز می‌نمایند. آزمایش دیگری نیز انجام می‌گیرد که سطح پرژسترون را چک می‌کند. متخصصان با مشاهده نتیجه هر دو آزمایش متوجه مقدار افزایش هورمون می‌شوند. آزمایشات کمک می‌کند که وضعیت و سلامت جنین در رحم شما مورد بررسی قرار گیرد.

2- اجتناب از مصرف سیگار و الکل

مصرف سیگار و الکل در هفته چهارم بارداری و به طور کلی در طول مدت بارداری بسیار خطرناک بوده و به دلیل رسوب مواد سمی ناشی از مصرف آن‌ها ممکن است عوارض جبران ناپذیری بر سلامت جنین وارد شود. کمبود اکسیژن ناشی از مصرف سیگار سرعت رشد جنین را کاهش می‌دهد و مانع از این می‌شود که جنین به وزن مطلوب برسد. مصرف الکل نیز به نوبه خود سهم مهمی در عدم رشد صحیح جنین دارد. سندروم جنین الکلی از مهمترین خطراتی است که می‌تواند مصرف الکل برای نوزاد به وجود آورد.

3- انجام ندادن کارهای سنگین

به دلیل اینکه خطر سقط جنین در هفته چهارم بارداری بسیار بالاست، مادران باید بسیار مواظب وضعیت خود باشند و از برداشتن اجسام سنگین و کارهای سخت خودداری کنند. سعی کنید در این مدت بیشتر به استراحت بپردازید و خود را با خواندن کتاب و مطالبی درباره دوران بارداری سرگرم نگه دارید.

4- رژیم غذایی مناسب

در این دوران به دلیل اینکه جنین در ابتدای رشد است می‌بایست توسط مواد غذایی مغذی تغذیه گردد. همچنین مادر نیز باید رژیم غذایی مناسبی را رعایت نماید تا ضمن جذب مواد مقوی از مصرف مواد قندی و چربی اجتناب نماید. توصیه می‌گردد مادران عزیز در این دوران مصرف مواد کافئین دار مانند قهوه را به حداقل برسانند. همچنین مصرف روزانه ویتامین‌های A، B، و D به مقدار 200 واحد به زنان باردار توصیه می‌شود.

5- ورزش کردن در هفته چهارم بارداری

در جهت تسکین دردهای دوران بارداری انجام ورزش‌های سبک بسیار کاربردی خواهد بود. اگر چه در گذشته تصور می‌شد ورزش کردن برای سلامت مادر و جنین مناسب نیست اما امروزه ثابت شده است خانم‌هایی که ورزش می‌کنند در زمان زایمان، راحت‌تر خواهند بود و احتمال سزارین اجباری کاهش می‌یابد.

6- مصرف مکمل‌های دارویی

مصرف مکمل‌های دارویی نیز در این دوران بسیار حائز اهمیت می‌باشد و باید به طور مرتب فولیک اسید و زینک استفاده گردد. مصرف فولیک اسید به این دلیل مهم است که باعث می‌شود جنین از آسیب‌های ستون فقرات در امان بماند. زینک نیز کمک می‌کند تا بتوانید عملکرد ایمنی بدن را به خوبی تنظیم کنید.

پیشنهاد می‌شود حتما مقاله دوران بارداری را هم بخوانید.

احتمال سقط جنین در هفته چهارم بارداری

پزشکان معتقدند احتمال سقط جنین در هفته چهارم بارداری زیاد است و به طور تقریبی 20 درصد از بارداری‌ها در این زمان منجر به سقط جنین می‌شوند. به دلیل اینکه جنین در هفته چهارم در سونوگرافی دیده نمی‌شود، سقط جنین در این زمان را بارداری شیمیایی می‌نامند و تنها از طریق آزمایش خون و ادرار قابل تشخیص است. با این حال اگر علائمی از جمله خونریزی شدید و درد و گرفتگی عضلات داشتید لازم است که حتما به یک متخصص مراجعه نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه هفته چهارم بارداری می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا احتمال خونریزی در هفته چهارم بارداری وجود دارد؟

در برخی از خانم‌ها ممکن است خونریزی در هفته چهارم مشاهده شود. این خونریزی اگر به حالت صورتی رنگ یا قهوه‌ای دیده شود مسئله ساز نخواهد بود اما اگر رنگ خون قرمز و شبیه رنگ خون در دوران قاعدگی باشد و در کنار آن عوارضی چون احساس درد شدید و تب و لرز را به همراه داشته باشد، باید سریعا به متخصص مراجعه نمایند.

چگونه می‌توان از خطر سقط جنین در هفته چهارم جلو گیری کرد؟

با استفاده از رژیم غذایی مناسب حاوی مواد معدنی و ویتامین‌ها، حفظ وزن مناسب قبل و بعد از حاملگی و اجتناب از مصرف سیگار و الکل می‌توان خطر سقط جنین را به حداقل رساند.

منبع: هفته چهارم بارداری

بسیاری از والدین برای تربیت‌کودک خود از تنبیه بدنی کودک استفاده می‌کنند که این مسئله با آسیب‌های متعدد جسمی و روانی همراه است. به طور کلی تنبیه چه به صورت بدنی یا رفتاری نمی‌تواند روش خوبی برای شکل دادن رفتار فرزندتان باشد. متخصصان بر این باورند که به کارگیری روش‌های تشویقی و پاداش دادن به کودک تا حد بسیار زیادی نسبت به روش‌های تنبیهی موثرتر هستند. ما در ادامه در مورد عواقب جسمانی و روانشناختی تنبیه بدنی توضیحات بیشتری را ارائه کرده‌ایم. در همین راستا بهره بردن از مشاوره کودک کمک می‌کند تا والدین بتوانند با توجه به شرایط سنی و ویژگی‌های رفتاری فرزندشان شیوه تربیتی مناسبی را اتخاذ نمایند. برای دریافت خدمات تخصصی مشاوره کودک دریافت نمایید.

بیشتر بخوانید: تربیت کودک

منبع: تنبیه بدنی کودک

عوارض تنبیه بدنی کودک

تنبیه بدنی همواره کودک را درمعرض آسیب‌های روانشناختی و جسمانی قرار می‌دهد. ما در ادامه به چند مورد از مهم‌ترین عوارض تنبیه بدنی بر کودک اشاره کرده‌ایم.

1- مشاهده والدین و تکرار الگوهای پرخاشگری آن‌ها

کودکان مشاهده گران زیرکی هستند. هنگامی که با تنبیه بدنی کودک خود را مواجه می‌کنید در می‌یابد که می‌تواند به افراد ضعیف‌تر و کوچک‌تر زور بگوید. همین مسئله باعث می‌شود که آن‌ها در بازی‌های خود یا در محیط هایی نطیر مدرسه رفتارهای خشونت آمیز بیشتری از خود نشان دهند و همچنین بیشتر با سایرین درگیر شوند.

2- تنبیه بدنی کودک | آسیب دیدن عزت نفس کودک

والدینی که فرزند خود را به صورت بدنی تنبیه می‌کنند همواره همه مشکلات و خرابکاری‌ها را از چشم فرزند خود می‌بینند و کمتر می‌توانند به تاثیر عوامل بیرونی فکر کنند. تحت این شرایط به مرور زمان خود کودک نیز باور می‌کند که همه اتفاقات ناگوار زیر نظر اوست و در نتیجه اعتماد به نفس او کاهش می‌یابد و اضطراب زیادی را نیز تجربه می‌کند. برای حل این مشکل لازم است که در جلسات خانواده درمانی شرکت کنید یا از روانشناس فردی برای مشاوره با کودک یا نوجوان وقت بگیرید.

3- بروز تاثیرات بلندمدت در زندگی کودک

وقتی کودک شما در دوران کودکی از افرادی که بزرگ‌تر و وقوی‌تر از او بوده‌اند کتک می‌خورد به طور ناخودآگاه این فکر در ذهن او شکل می‌گیرد که می‌توان به افراد ضعیف‌تر ظلم کرد. در نتیجه این چرخه، خشونت خانگی می‌تواند نسل به نسل منتقل شده و باعث شود که فرزندتان با بچه‌های خود و همسرش نیز رفتار نامناسبی داشته باشد. شما در هر جایی که هستید می توانید برای دریافت مشاوره در زمینه تنبیه بدنی کودک با متخصصان مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس بگیرید.

4- بروز آسیب‌های جسمانی جدی

بدن کودکان نسبت به بزرگسالان مقاومت کمتری دارد. وارد شدن یک ضربه کوچک به سر آن‌ها می‌تواند عواقب جبران ناپذیری داشته باشد. در نتیجه اگر فرزندتان شیطنت زیادی دارد و نمی‌توانید او را مدیریت کنید به جای روی آورن به تنبیه بدنی از یک رواشناس خانواده کمک گرفته و روش‌های تربیت مناسب برای برخورد با این شرایط را فرا بگیرید.

5- تنبیه بدنی کودک | عدم یادگیری جایگزین‌ها

یکی از مواردی که باعث می‌شود فرزندتان از تنبیه چیز زیادی یاد نگیرد این است که هنگام تنبیه شدن، فرد فقط با مواردی که نباید انجام دهد آشنا می‌شود. در حقیقت کودک یاد نمی‌گیرد که به جای این کار می‌تواند چه کار دیگری انجام دهد. در نتیجه بهتر است تمرکز خود را روی موضوعات متبت متمرکز کرده و زمانی که فرزندتان کار خود را به خوبی انجام می‌دهد آن را با ذوق و اشتیاق تشویق نمایید. در این صورت امکان تکرار رفتار مثبت از جانب فرزندتان تا حد زیادی وجود خواهد داشت.

6- بروز مشکلات رفتاری در دوران کودکی

بررسی‌ها نشان می‌دهد کودکانی که تحت تاثیر تنبیهات بدنی قرار می‌گیرند بیش از دیگران احتمال دارد که درگیر مشکلات رفتاری شوند. از جمله این مشکلات می‌توان به پرخاشگری و لجبازی اشاره کرد. اگر احساس می‌کنید با گذر زمان و همه توجهاتی که به فرزندتان دارید بازهم او پرخاشگری و بدرفتاری‌های دیگری نظیر نافرمانی مفرط را از خود نشان می‌دهد، لازم است که حتما با یک روانشناس کودک در این باره صحبت کنید.

7- تنبیه بدنی کودک | بروز مشکلات روانشناختی در دوران کودکی

کودکانی که مکررا با تنبیه‌های جسمانی مواجه می‌شوند بیش از دیگران در معرض ابتلا به اختلالاتی نظیر افسردگی دوران کودکی و انواع اضطراب قرار دارند. در این شرایط بهتر است پیش از همه مدیریت کنترل خشم را در خود یاد بگیرید و سپس کودک را برای دریافت خدمات روانشناختی نزد یک روانشناس ببرید. برای آشنایی با نشانه ها و راه های تغییر برخورد والدین سختگیر کلیک کنید.

جایگزین‌های مناسب بجای تنبیه بدنی کودک

همان طور که گفته شد امروزه روانشناسان هرگز ار روش تنبیه بدنی حمایت نمی‌کنند. در واقع حتی اگر تنبیه به شیوه‌ای سالم صورت بگیرید باید به عنوان آخرین ابزار استفاده شود. ما در ادامه به چند مورد از مهم ترین روش‌های جایگزین تنبیه بدنی اشاره کرده‌ایم.

1- تقویت مثبت

اولین راه برای اینکه رفتار خاصی را در فرزندتان تقویت کنید به جای تنبیه بدنی کودک ایجاد تقویت مثبت است که به زبان عامیانه به معنای همان پاداش دادن محسوب می‌شود. به این منظور لازم است به جای تمرکز بر رفتارهای منفی کودکتان ویژگی‌های مثبت او را پیدا کنید و به خاطر این رفتارها به او پاداش دهید. اینگونه به طور غیرمستقیم به فرزندتان می‌آموزید که چه رفتاری درست است و برای جلب محبت اطرافیانش باید چه کارهایی انجام دهد.

بیشتر بخوانید: سبک های فرزندپروری

2- ارائه تقویت منفی بجای تنبیه بدنی کودک

اگر احساس می‌کنید که پاداش دادن و تقویت مثبت نمی‌تواند تاثیری روی رفتارتان داشته باشد می‌توانید از روش تقویت منفی استفاده کنید. در این شرایط باید یک چیز خوشایند برای کودک را از دسترس او خارج کنید. برای مثال اگر فرزندتان به خاطر بازی کردن غذا نمی‌خورد باید به او بگویید در صورتی که به غذا خوردن ادامه ندهد فرصت بازی کردن را از او می‌گیرید. در حقیقت اینجا از هیچ محرک آزار دهنده‌ای استفاده نمی‌شود بلکه تنها یک محرک خوشایند و دوست داشتنی به دلیل بدرفتاری کودک از او گرفته می‌شود.

3- ارائه تنبیه مثبت

تنبیه مثبت به معنای ارائه دادن یک محرک منفی و تنبیه بدنی کودک برای دریافت رفتار مثبت از جانب کودک است. تنبیه بدنی یکی از روش‌های ارائه تنبیه مثبت است که بازدهی بسیار کمی دارد. با این حال برخی افراد از روش‌های ملایم تری به جای تنبیه بدنی استفاده می‌کنند که آن‌ها نیز می‌تواند آسیب‌های روان شناختی مختلفی را در پی داشته باشند. برای مثال ممکن است یک معلم کودک را مجبور به درس خواندن کند و در غیر این

صورت او را برای تمام مدت جلوی کلاس نگه دارد. چنین رفتارهایی با آسیب رساندن به عزت نفس کودک می‌تواند عواقب بلند مدتی را برای فرد به همراه داشته باشد.

4- ارائه تنبیه منفی

تقویت منفی روشی کمتر آزاردهنده است که می‌تواند بر رفتار فرزندتان نیز تاثیر بیشتری بگذارد این روش به عنوان جایگزین مناسب برای تنبیه بدنی کودک بسیار به کار می‌رود. برای مثال بسیاری از بچه‌ها در محیط مهدکودک یا خانه به خاطر کارهای خوبی که انجام می‌دهند ستاره یا کارت‌های آفرین دریافت می‌کنند. شما می‌توانید برای اینکه تنبیه آزاردهنده‌ای انجام ندهید به کودک بگویید که در صورت ادامه دادن بدرفتاری از ستاره‌های او کم خواهید کرد. برای آشنایی با سایر روش های مناسب تنبیه کودکان کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه تنبیه بدنی کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا کودکانی که در خانه کتک می‌خورند و تنبیه بدنی می شوند بیشتر دیگران را می‌زنند؟

مشاهده پرخاشگری و تنبیه بدنی کودک از سمت والدین یکی از مسائلی است که می‌تواند منجر به افزایش خشونت کودک شود. با این حال عوامل دیگری نظیر مشاهده پرخاشگری دوستان و دیدن کارتون‌هایی با محتوای خشونت آمیز ازجمله مواردی هستند که می‌توانند باعث خشونت کودک شوند.

منبع: تنبیه بدنی کودک

رفتار با پدر و مادر بد اخلاق ، می‌تواند یکی از مشکلات بزرگ زندگی هر انسانی باشد. چیزی به نام والدین کامل وجود ندارد و تقریبا هر پدر و مادری در طول روز، رفتاری داشته‌اند که با عجله انجام داده و بعدا پشیمان شده‌اند. اما تفاوت اساسی بین پدر و مادر خوب با سایرین این است که آن‌ها عذرخواهی می‌کنند و توانایی پذیرفتن اینکه مرتکب اشتباه شده‌اند را دارند. والدین بد اخلاق این کار را نمی‌کنند. زیرا آنچه که لازمه اصلی فرزندپروری است را انجام نداده‌اند. یعنی قرار دادن فرزندشان در لیست الویت‌ها. ممکن است خشم یا وسواس، یا خواسته خود آن‌ها باشد که نیازهای فرزندشان را تحت الشعاع قرار می‌دهند. برخورد بد والدین، اغلب از دوران کودکی فرزندشان شروع می‌شود و تا بزرگسالی ادامه دارد. رفتار بد والدین، تاثیرات منفی بر روی سلامت روحی و جسمی فرزندان دارد. برای تغییر این نوع برخوردها حتما مشاوره کودک بگیرید.

منبع: رفتار با پدر و مادر بد اخلاق

رفتار با پدر و مادر بد اخلاق

پدر و مادر بد اخلاق می‌توانند تاثیرات منفی برروی کودکان در طول زندگی خود بگذارند. از جمله اختلالاتی که در اثر بد اخلاقی شدید پدر و مادر در فرزندان رخ می دهد عبارتند از: مصرف مواد مخدر و الکل، عزت نفس پایین، دلبستگی های ناایمن، مشکلات سلامت جسمانی، مشکل در مدیریت احساساتی مانند خشم، اقدام به خودکشی، افسردگی و اضطراب در بزرگسالی، مسائل مربوط به سلامت روان در نوجوانی و… .

فرزندان والدین بد اخلاق اغلب زمان زیادی را صرف بررسی نظرات منفعلانه، پرخاشگرانه، احساس گناه و سیگنال های مختلط می‌کنند. بنابراین ممکن است بیشتر اوقات خستگی را تجربه کنند. اما به یاد داشته باشید که پرورش تنفر از پدر و مادر به دلیل بد اخلاق بودن، راه حل این مشکل نیست. حقیقت این است که والدین بد اخلاق نیز انسان هستند. و این بدان معنا است که آن‌ها نیز می‌توانند ناخواسته به فرزندان خود آسیب برسانند.

برای آشنایی با نحوه تعامل با والدین سمی کلیک کنید.

پدر و مادر بد اخلاق چه ویژگی هایی دارند؟

رفتار مداخله گرانه و توهین آمیز پدر و مادر بداخلاق می‌تواند زندگی فرزندانشان را تبدیل به جهنم کند. علائمی که نشان دهنده والدین بد اخلاق است به شرح زیر می‌باشد.

_ خود محور هستند و به نیازها یا احساسات شما فکر نمی‌کنند.

_ اغلب بیش از حد واکنش نشان می‌دهند. دراماتیک می‌شوند یا در طول حوادث اغراق می‌کنند.

_ به حد و مرزها اهمیت نمی‌دهند. بدون هیچ ملاحظه‌ای به حریم خصوصی شما حمله می‌کنند و هیچ مشکلی برای کنترل زندگی شما ندارند.

_ به شدت از شما انتقاد می‌کنند. ممکن است دائما شما و کسانی که در زندگی دارید، مانند دوستان یا شرکای عاشقانه تان را قضاوت کنند.

_ خود را در هیچ امری مقصر نمی‌دانند و به عقیده شان این شما، یا سایر افراد هستید که مشکل دارید.

_ از احساس گناه، انکار و بی اهمیت جلوه دادن برای به دست آوردن آنچه می‌خواهند استفاده می کنند.

اگر دچار خشم از پدر و مادر شده‌اید، کلیک کنید.

نکاتی برای رفتار با پدر و مادر بد اخلاق

اگر برخی از ویژگی های بد را در والدین خود می‌شناسید، راه هایی برای مقابله با این رفتارها وجود دارد. راهبردهای زیر را در نظر داشته باشید.

1_ از تلاش برای راضی نگه داشتن آن‌ها دست بردارید. ممکن است مکررا به دنبال تأیید والدین خود باشید. اما به یاد داشته باشید که این زندگی شما است. کاری را انجام دهید که علاوه بر بی خطر بودن، احساس خوبی هم به شما می‌دهد.

2_ حدو مرز ایجاد کنید. تعیین حد و مرز با پدر و مادر بداخلاق دشوار است. ممکن است محدودیت ها را رعایت نکنند. اما سعی کنید اجازه ندهید که شما را از تصمیم‌تان منصرف کنند. مرزها برای ایجاد و حفظ یک رابطه سالم ضروری هستند.

3_ سعی کنید روی چیزهایی که می‌توانید کنترل کنید، مانند نحوه پاسخگویی به والدین، انتخاب ها و رفتارتان تمرکز کنید و هرگز برای تغییر دادن آن ها تلاش نکنید.

برخی از تاثیرات پدر و مادر بداخلاق روی فرزندان

اگر فرزند پدر و مادر بد اخلاقی هستید، خطر ابتلا به اختلال اضطراب در شما بیشتر است. فرزندان والدین بداخلاق، بیشتر از اختلال استرس پس از سانحه رنج می برند. اکثر کودکان حساس، اگر اشتباهی مرتکب شوند که باعث ناراحتی و عصبانیت والدینشان شود، بیش از اندازه خود را سرزنش خواهند کرد.

ممکن است به دلیل اخلاق بد پدر و مادر، استرس مزمنی را در زندگی خود تجربه کنید. بنابراین شما به احتمال زیاد، سایر مشکلات سلامت روان را نیز تجربه خواهید کرد. درحالی که خودزنی، قطعا یک رفتار ناسالم است، اما اگر پدر و مادر بداخلاق داشته باشید، بسیار رایج و طبیعی است. فرزندانی که با والدین بداخلاق بزرگ شده اند، از محدودیت ها چیزی نمی‌دانند. بنابراین نه گفتن به بسیاری از چیزها برایشان دشوار است. اخلاق پدر و مادر می تواند تاثیر قابل توجهی بر سلامت روانی بگذارد. بنابراین شکستن چرخه سمی بداخلاقی، بسیار مهم است.

برای تغییر این وضعیت حتما باید برای آموزش پدر و مادر اقدام کرد.

سخن آخر

زندگی بر اساس اهداف و ارزش های دیگران می‌تواند باعث شود شما، احساس ناخشنودی و ناامیدی کنید. به یاد داشته باشید که پدر و مادر، هرچقدر بد اخلاق باشند باز هم احترام آن‌ها ضروری است و برای حل این مشکل قطعا به یک روانشناس متخصص نیاز دارید. چراکه به تنهایی از پس آن بر نمی‌آیید. سعی نکنید با پدر و مادر بد اخلاق استدلال کنید. استدلال کردن با افراد بداخلاق بسیار دشوار است. وارد بحث هایی نشوید که منجر به حملات نامطمئن و سایر رفتارهای بی احترامی می‌شود. لازم نیست در هر بحثی که به آن دعوت می‌شوید شرکت کنید.

برای دریافت مشاوره درباره رفتار با پدر و مادر بد اخلاق می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

منبع: رفتار با پدر و مادر بد اخلاق

پوشش والدین در حضور فرزندان چگونه باید باشد؟ خانواده به عنوان اولین نهادی که فرزندان در آن رشد پیدا می‌کنند و مهارت‌های زندگی را می‌آموزند، نقش بسیار مهمی در شکل گیری شخصیت آن‌ها دارد. آنچه که فرزند می‌بیند و می‌شنود، اثرات مستقیمی بر روی ذهنیت او دارد و در آینده به صورت باورهای بنیادین خود را نشان می‌دهند. میزان پوشش والدین از جمله مسائل بسیار مهمی است که در شکل گیری اخلاق جنسی و عرفی فرزندان اهمیت بسزایی دارد. کودکان با توجه به پوشش والدین، به مفهوم حریم خصوصی، دوری و نزدیکی آدم‌ها پی می‌برند. با آگاهی از پوشش صحیح والدین در حضور فرزندان و کمک گرفتن از یک فرد متخصص، می‌توانید فرزند خود را در زمینه جنسی به درستی تربیت نمایید. در ادامه به جوانب مختلف پوشش والدین در حضور فرزندان پرداخته‌ایم. برای اطلاع در زمینه مشاوره کودک کلیک ککنید.

منبع: پوشش والدین در حضور فرزندان

تقلید کودکان از پوشش والدین

کودکان به طور بالقوه می‌بینند، به حافظه می‌سپارند و نمایش می‌دهند. این ویژگی‌ها در همه کودکان حتی فرزندان 2 تا 3ساله نیز کاملا مشهود است. آن‌ها با توجه به اینکه چه نوع پوششی را از پدر و مادر خود دیده‌اند، آن را بخاطر می‌سپارند و به سمت آن سوق می‌یابند. افراط و تفریط در پوشش والدین اثرات مخربی را بر جای خواهد گذاشت. پسران بیشتر به تقلید از پدر و دختران بیشتر به تقلید از مادر گرایش دارند، به همین دلیل والدین باید در حفظ خط قرمزهای شخصی کوشا باشند و از برهنگی کامل در مقابل فرزندان خود جدا اجتناب کنند. در ادامه افراط و تفریط پوشش والدین در حضور فرزندان را توضیح می دهیم.

1. پوشش والدین در حضور فرزندان | زیاده روی والدین در پوشش

اگر والدین سبک‌های تربیتی سخت گیرانه و افراطی را در پیش بگیرند، موجب ایجاد سوال‌های زیادی در ذهن فرزندان خود می‌شوند. این قضیه به ویژه در رابطه با نوع پوشش اهمیت بیشتری می‌یابد. اگر سبک پوشش والدین به صورت افراطی باشد، کنجکاوی‌های فرزندان بیشتر خواهد شد و سوالات پی در پی در ذهن آن‌ها نقش خواهد بست. برخی کودکان از پرسیدن سوالات خود خجالت می‌کشند، در حالی که برخی دیگر به راحتی سوال می‌پرسند و از والدین انتظار پاسخ دارند. حال ارائه پاسخ مستقیم درباره تفاوت‌های جنسیتی و ویژگی‌های خاص زن یا مرد بودن، چالشی را برای والدین ایجاد می‌کند که نه می‌توانند توضیح کاملا شفافی بدهند و نه می‌توانند از پاسخ دادن طفره بروند.

2. آزادی بیش از حد در پوشش والدین

به همان میزان که افراط در پوشش والدین می‌تواند به یک چالش مهم تبدیل شود، تفریط در پوشش نیز می‌تواند عواقب ناگواری به همراه داشته باشد. در خانواده‌هایی که آزادی پوشش به شکل مفرط دیده می‌شود و حد و مرزها رعایت نگردند، حریم شخصی معنا پیدا نمی‌کند و برای فرزندان این ذهنیت به وجود می‌آید که آن‌ها در مقابل هم جنس و غیر هم جنس خود آزادی کامل دارند و نیازی به این نیست که خود را بپوشانند. قطعا پیامدهای مخرب این سبک فرزند پروری در آینده کودک نتایج تلخی بر برجای خواهد گذاشت و پیامدهای غیر اخلاقی آن متوجه فرزند، خانواده و اجتماع خواهد شد. شما در هر جایی که هستید برای دریافت مشاوره در زمینه پوشش والدین در حضور فرزندان می توانید با مشاوران و متخصصان نی نی مایند تماس بگیرید.

برای آشنایی با ضوابط حمام بردن کودک کلیک کنید.

از چه زمانی والدین باید به پوشش خود در حضور فرزندان توجه داشته باشند؟

کودکان بسته به ضریب هوشی‌شان در سنین یکسان، آگاهی‌های متفاوتی دارند و در سطح‌های متفاوتی قرار می‌گیرند، به همین دلیل نمی‌توان گفت دقیقا از چه زمانی متوجه مسائل جنسی و تفاوت‌های جنسیتی می‌شوند. به طور معمول والد هم جنس بهتر است از سن 3 تا 4 سالگی و والد غیر هم جنس از سن 5 تا 6 سالگی به نوع پوشش خود در حضور فرزندان دقت داشته باشند. اینکه فرزندان در رابطه با پوشش باز یا بسته والدین سوال کنند یا در مورد تفاوت‌های فیزیکی بدن پدر و مادر کنجکاوی داشته باشند، زنگ هشداری است که پدر و مادر را متوجه این نکته می‌سازد که در حضور فرزندان خود، رعایت پوشش داشته باشند.

طبق نظر بسیاری از روانشناسان پوشش والدین در حضور فرزندان بهتر است همیشه با چهارچوب های مشخص باشد و از همان سنین پایین رعایت شود. به طوری که کودک ناگهان با پوشش های نامتعارف روبرو نشود. در این زمینه پیشنهاد می‌شود مقاله بوسیدن همسر جلوی بچه ها را بخوانید.

نکات مهم پوشش والدین در تربیت اخلاق جنسی فرزندان

1. پدر و مادر با رعایت پوشش خود و تعویض لباس در اتاق مجزا به فرزندان خود می‌آموزند که باید حریم شخصی داشته باشند و به دیگران اجازه ندهند برجستگی‌های بدن آن‌ها و قسمت‌های کاملا شخصی بدنشان را ببینند. پوشش والدین در حضور فرزندان باید در حدی باشد که اندام های جنسی آن ها دیده نشود.

2. افراط و تفریط در پوشش والدین موجب کنجکاوی‌های ذهنی کودک شده و او را به سمت آگاهی یافتن از مسائل جنسیتی سوق می‌دهد. به ویژه وقتی کودک توانایی تمیز دادن جنس خود را از غیر هم جنس داشته باشد.

3. به همان نسبت که محرک‌های محیطی همچون فیلم‌های ماهواره و فضای مجازی می‌تواند در بلوغ جنسی فرزندان تاثیر داشته باشد و بلوغ آن‌ها را جلو بیاندازد، پوشش باز و عریان پدر و مادر هم به همین میزان مخرب خواهد بود و سبب بلوغ جنسی زود رس فرزندان خواهد شد.

بیشتر بخوانید : تربیت جنسی کودک

پوشش والدین در حضور فرزندان

پوشیدن لباس‌های تنگ، سبب کنجکاوی جنسی فرزندان می‌شود و ممکن است سوالاتی بپرسند که اقتضای سن آن‌ها را ندارد. حفظ پوشش ظاهر و رعایت حریم شخصی از اولین آموزه‌هایی است که توسط والدین باید مورد توجه قرار بگیرد. وقتی فرزندان، رفتار و رعایت پوشش والدین خود را به صورت عملی مشاهده نمایند، دچار سردرگمی نخواهند شد و در می‌یابند که در مقابل دیگران، حد و مرزها را رعایت کنند و به کسی اجازه ورود به حریم شخصی خود را ندهند.

خواندن کتاب‌های قصه که جنبه آموزشی دارد به خصوص از ابتدای وقتی که کودک در مورد تفاوت‌های فیزیکی بدن بزرگترها سوال می‌کند، حائز اهمیت است. در این صورت کنجکاوی کودک برطرف می‌شود و یاد می‌گیرد که چطور به واسطه پوشش مناسب، اندام‌های شخصی خود را بپوشاند.

برای دریافت مشاوره در زمینه پوشش والدین در حضور فرزندان می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

پوشش کاملا افراط گونه والدین چه تاثیری بر سبک فرزند پروری آن‌ها دارد؟

منع زیاد باعث کنجکاوی بیشتر فرزندان می‌شود. اگر چه ممکن است بدن خود را بپوشانند اما سوالات جنسی آن‌ها همچنان در ذهنشان نقش می‌بندد و در صورتی که فضای خانه را برای پرسیدن سوالات خود مناسب نبینند، از دیگرانی کمک می‌گیرند که ممکن است سبب گمراهی آنان شود.

آیا پوشش باز و عریان والدین سبب کاهش سوالات جنسی کودکان خواهد شد؟

خیر. بچه‌ها از سن 3 تا 4 سالگی معمولا با بدن خود و تفاوت‌های فیزیکی با خواهر، برادر یا دوستان خود آشنا می‌شوند. پوشش باز یا بسته مانع از سوالات جنسی کودک نمی‌شود؛ آن‌ها به اقتضای سن خود سوال می‌پرسند و نیاز به پاسخگویی دارند.

منبع: پوشش والدین در حضور فرزندان

دعوای بین بچه ها یکی از مسائلی است که همه ما در خانواده تجربه می‌کنیم. اگر شما بیشتر از یک فرزند داشته باشید دیر یا زود با اختلاف‌های میان آن‌ها روبه‌رو می‌شوید. بااین‌حال بسیاری از والدین نمی‌دانند که در مقابل این شرایط چطور رفتار کنند. دعوای بین بچه ها به همان اندازه که موضوع ساده‌ای است اگر به‌درستی مدیریت نشود می‌تواند مشکلات بسیاری را به همراه داشته باشد. ازیک‌طرف اگر در این دعواها دخالتی نداشته باشید ممکن است یکی از فرزندانتان از این شرایط آسیب ببیند. از طرف دیگر دخالت شما می‌تواند باعث شود فرزندانتان احساس کنند شما در حال طرفداری از یکی از آن‌ها هستید. به همین خاطر والدین معمولاً در این موقعیت‌ها دچار احساس تعارض و درماندگی می‌شوند. در صورتی که در این زمینه در خانواده تان دچار مشکل شده‌اید، از مشاوره کودک استفاده بفرمایید.

منبع: دعوای بین بچه ها

دعوای بین بچه ها

تحمل دعوا و مرافه بین بچه ها در کنار احساس مادرانه در جهت حفظ آرامش و عدالت، کار آسانی نیست. کودکان ممکن است در هر سنی با یکدیگر دعوا کنند و گاه می‌بینیم که آسیب های جدی وارد می‌کنند. پدر و مادر اگر در این بین طرف کشی کنند و یا بخواهند جانب دارانه رفتار کنند، شاید موفق شوند در کوتاه مدت به اختلافات پایان دهند؛ اما در بلند مدت متوجه آسیب های روانی فرزاندشان خواهند شد.

دلایل دعوای بین بچه ها

جلب‌توجه والدین

روانشناسان معتقدند یکی از مهم‌ترین دلایل اختلاف و دعوای بین بچه ها انحصارطلبی است. کودکان معمولاً دوست دارند تمام توجه و محبت والدین را برای خودشان داشته باشند و این باعث می‌شود بسیاری از مواقع با یکدیگر درگیر شوند. به همین خاطر معمولاً تولد فرزند کوچک‌تر باعث می‌شود که بزرگ‌ترها احساس خطر کنند و رابطه خوبی با خواهر یا برادر کوچک‌ترشان نداشته باشند. درنتیجه اگر می‌خواهید رابطه میان فرزندانتان را مدیریت کنید سعی کنید شرایط مساوی برای همه آن‌ها در نظر بگیرید.

مسیر طبیعی رشد

اختلاف میان بچه‌ها در کنار مشکلاتی که دارد تا حد زیادی به رشد آن‌ها هم کمک می‌کند. این اختلاف‌ها یک واکنش طبیعی هستند که باعث می‌شود فرزندانتان روش‌های حل مسئله و همین‌طور دفاع کردن از حقوق خود را یاد بگیرند. به همین خاطر بسیاری از روانشناسان معتقدند که خیلی اوقات لازم نیست شما در دعوای میان فرزندانتان دخالت کنید. بلکه با کمی صبوری به آن‌ها اجازه بدهید که خودشان مشکلات پیش‌آمده را به شکلی حل کنند. پیشنهاد می‌شود حتما مقاله دخالت والدین در دعوای بچه ها را نیز بخوانید.

نقش والدین در دعوای بین بچه ها

همان‌طور که گفتیم اختلاف و دعوای بین میان بچه ها گاهی اوقات والدین را در یک دوراهی قرار می‌دهد. ترس از آسیب دیدن فرزندان یا نکات تربیتی که می‌خواهیم به آن‌ها آموزش بدهیم باعث می‌شود در دعواها مداخله کنیم. بااین‌حال دخالت مستقیم شما می‌تواند پیامدهای منفی بسیاری داشته باشد. همان‌طور که گفتیم اختلاف میان فرزندان معمولاً به این خاطر است که آن‌ها تمام توجه شما را برای خودشان می‌خواهند.

این درحالیست که دخالت شما در دعوای آن‌ها باعث می‌شود احساس کنند، شما در حال جانب‌داری کردن از دیگری هستید؛ و این موضوع می‌تواند خشم و ناراحتی آن‌ها را چندین برابر کند. مشاورین کودک معتقدند بهترین راه‌حل برای کاهش دعوا میان فرزندانتان این است که از روش‌های غیرمستقیم استفاده کنید. برای مثال از طریق آموزش همدلی یا راه‌های حل مسئله به آن‌ها دلایل اصلی اختلافات را از بین ببرید.

بیشتر بخوانید : سختی های بچه داری

دعوای بین بچه ها | دعوا با فرزندان خانواده‌های دیگر

سخت‌تر از دعوا میان فرزندانتان این است که ببینید آن‌ها با سایر کودکان دچار اختلاف شده‌اند. این شرایط گاهی باعث می‌شود شما از رفتار دختر یا پسرتان خجالت بکشید؛ گاهی اوقات هم به خاطر زورگویی یا بدرفتاری بچه‌های دیگر با فرزندتان دچار استرس می‌شوید. بااین‌حال بسیاری از ما در این شرایط نمی‌توانیم واکنش درستی داشته باشیم. ممکن است بیش‌ازحد از دیگران عذرخواهی کنید. بعضی وقت‌ها هم ما علی‌رغم اینکه عصبانی هستیم اما از سایر پدر و مادرها خجالت می‌کشیم و رفتار اشتباه فرزندانشان را به آن‌ها یادآوری نمی‌کنیم. سؤال اینجاست که در این شرایط چه باید کرد؟

روانشناسان کودک معتقدند دعوای فرزند شما با سایر کودکان نیز درست مانند دعوای آن‌ها با خواهر و برادرها بخش طبیعی از فرایند رشد است و بهتر است تا جای ممکن در آن مداخله نکنید. اما اگر احساس می‌کنید شرایط به شکلی است که کنترل اوضاع دارد از دستتان خارج می‌شود و ممکن است به هم آسیب برسانند بهتر است با والدین کودک دیگر صحبت کنید. اینکه شما از آن‌ها بخواهید رفتار کودکشان را کنترل کنند یا به او تذکر بدهند موضوعی نیست که بخواهید از آن خجالت بکشید. سعی کنید با یک بیان مناسب و بدون اینکه تنشی ایجاد کنید از آن‌ها بخواهید به فرزندشان تذکر بدهند.

هرگز فرزندتان را تشویق نکنید که در این شرایط درست مانند کودک دیگر رفتار پرخاشگرانه داشته باشد. این کار شما باعث می‌شود کودک از همین سنین یاد بگیرد که پرخاش کردن به دیگران کار اشتباهی نیست و این موضوع احتمالا تا بزرگسالی در شخصیت او باقی خواهد ماند.

[box type=”shadow”]بیشتر بخوانید : آموزش پدر و مادر [/box]

چه زمانی به خاطر دعوای بین بچه ها از مشاور کمک بگیرم؟

دعوای بین فرزندان بسیاری از مواقع برای والدین تبدیل به یک موضوع ترسناک می‌شود. آن‌ها نگران این هستند که شاید فرزندشان بیش‌ازحد پرخاشگر است یا شاید هرگز قرار نباشد که این دعواها تمام بشوند. به همین خاطر یک سؤال رایج در میان این والدین این است که چه زمانی از یک روانشناس کمک بگیرند؟ همان‌طور که گفتیم این دعواها بسیاری از مواقع بخشی از فرایند رشد فرزند شما هستند و دیر یا زود تمام خواهند شد. بااین‌حال شما می‌توانید در هر یک از شرایط زیر از یک مشاور کودک یا خانواده کمک بگیرید:

پرخاشگری‌های بیش‌ازحد

اگر احساس می‌کنید در دعوای بین بچه ها یتان شدت پرخاشگری در یکی از آن‌ها بیش‌تر ازحد کنترل رسیده، بهتر است راجع به این موضوع از مشاوره بگیرید. رفتارهایی که بیش‌ازحد پرخاشگرانه هستند می‌توانند نشانه‌هایی از بیماری‌های روحی مختلف مانند افسردگی یا اختلال سلوک باشند.

پرخاشگری در محیط‌های مختلف

اگر فرزند شما به‌جز دعوا و اختلاف با خواهر و برادر خود در محیط‌های دیگر نیز از خودش پرخاشگری نشان می‌دهد یا احساس می‌کنید آستانه تحمل پایینی دارد بهتر است راجع به این موضوع از یک مشاور کمک بگیرید.

بهبود رابطه میان اعضای خانواده

مشاورین تنها در شرایطی که شما در یک بحران قرار می‌گیرید برای کمک حاضر نمی‌شوند. بسیاری از مواقع کمک گرفتن از یک مشاور به شما کمک می‌کند تا از حوادث ناشی از دعوای بین بچه ها پیشگیری کنید. به همین خاطر اگر می‌خواهید رابطه میان اعضای خانواده خود به‌خصوص فرزندانتان را بهتر کنید نیز می‌توانید از یک مشاور کمک بگیرید. مشاورین به‌خوبی می‌توانند به شما کمک کنند تا روش‌های حل مسئله و از بین بردن اختلافات را به فرزندانتان آموزش بدهید و از پرخاشگری‌های میان آن‌ها جلوگیری کنید. در صورتی که این شرایط موجب خستگی شما شده، پیشنهاد می‌شود که مقاله خستگی از بچه داری نیز بخوانید.

برای دریافت مشاوره در زمینه دعوای بین بچه ها می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سؤالات متداول

چطور به دعوای بین فرزندانم خاتمه بدهم؟

تا جای ممکن سعی کنید به‌صورت مستقیم در این دعواها دخالت نکنید. زیرا این کار شما باعث می‌شود که فرزندانتان احساس کنند شما در حال جانب‌داری از یکی از آن‌ها هستید. بهتر است از رفتارهایی مثل آموزش حل مسئله یا ایجاد احساس همدلی در آن‌ها استفاده کنید.

منبع: دعوای بین بچه ها

نحوه درمان ترس از تاریکی کودکان برای بسیاری از والدین تبدیل به یک سؤال شده است. ترس از تاریکی یکی از ترس‌های رایج در میان کودکان است و این موضوع به‌ویژه در شرایطی که والدین می‌خواهند تنها در اتاق خوابیدن را به کودک آموزش دهند دشواری‌های بسیاری را ایجاد خواهد کرد. برای درمان ترس از تاریکی راهکارهای مختلفی وجود دارد که شما می‌توانید با استفاده از آن‌ها این مشکل را حل کنید. بااین‌حال در شرایطی که ترس کودک بیش‌ازحد است یا احساس می‌کنید روش‌های مورداستفاده جواب نمی‌دهند، بهتر است از یک مشاوره کودک کمک بگیرید.

 منبع: درمان ترس از تاریکی کودکان

ترس از تاریکی در کودکان

دوران کودکی معمولاً با ترس‌های بسیاری همراه است که با بالاتر رفتن سن بسیاری از آن‌ها ناپدید می‌شوند. ترس از تاریکی و به‌خصوص تنها ماندن در تاریکی نیز یکی از رایج‌ترین انواع ترس است که معمولاً در میان کودکان 2 تا 6 سال دیده می‌شود. این موضوع می‌تواند دلایل بسیاری داشته و به همین میزان راه‌های مختلفی نیز برای درمان آن وجود دارد. بااین‌حال در شرایطی که احساس می‌کنید شدت ترس‌ها بیش‌ازحد معمول است و یا کودک ناراحتی‌هایی را به خاطر این ترس تجربه می‌کند، بهتر است از یک روانشناس کودک در این زمینه مشورت بگیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نشانه های ترس از تاریکی در کودکان کلیک کنید. 

برای درمان ترس از تاریکی در کودکان چه عواملی بررسی می شود؟

ترس از تاریکی در کودکان به دلایل متعددی ایجاد می‌شود که برخی از آن‌ها به شرح زیر هستند:

1. دوره طبیعی از رشد

همان‌طور که گفته شد ترس‌ها یکی از موضوعاتی هستند که در طول دوران کودکی شیوع بیشتری پیدا می‌کنند و به‌تدریج و با بالاتر رفتن سن نیز ناپدید خواهند شد. ترس از تاریکی نیز می‌تواند یکی از این ترس‌ها باشد که در ذهن کودک ایجاد شده و پس از مدتی نیز خودبه‌خود از بین خواهد رفت.

2. درمان ترس از تاریکی کودکان | فیلم‌ها یا کتاب‌های ترسناک

محتواهای ترسناک معمولا باعث اضطراب کودکان خواهد شد. گاهی اوقات تمایز بخشیدن میان خیال و واقعیت برای کودکان دشوار می‌شود. آن‌ها تصور می‌کنند غول‌ها یا هیولاها واقعاً وجود دارند و به همین خاطر ممکن است دچار ترس بشوند؛ این موضوع به‌ویژه در شرایطی که کودک از کتاب‌ها یا فیلم‌هایی با این قبیل محتواها استفاده می‌کند شدت بیشتری پیدا خواهد کرد.

3. خاطرات ناخوشایند

خاطرات ناخوشایند یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که به‌ویژه باعث بروز ترس‌های فوبیک می‌شود. اگر فرزند شما تجربیات اضطراب‌آوری مانند دزدی یا مورد آزار قرار گرفتن را در تاریکی تجربه کرده باشد این موضوع می‌تواند باعث ترس وی از تاریکی شود. در چنین شرایطی بهتر است برای جلوگیری از آسیب دیدن کودک و درمان ترس از تاریکی از یک روانشناس کودک کمک بگیرید.

4. تنش و نگرانی در محیط اطراف کودک

کودکان معمولاً در شناخت احساسات خود و همین‌طور دلیل بروز آن‌ها ضعیف‌تر از بزرگسالان عمل می‌کنند. این موضوع گاهی باعث می‌شود که آن‌ها اضطراب یا ناراحتی خود از یک موضوع را در سایر شرایط نشان دهند. ترس از تاریکی نیز می‌تواند واکنشی به شرایط اضطراب‌آمیز داخل خانه یا سایر محیط‌های اجتماعی باشد. اگر ترس‌های فرزندتان از زمان شروع یک بحران در محیط خانواده شروع ‌شده، بهتر است برای پیشگیری از بروز مشکلات جدی‌تر با یک متخصص کودک صحبت کنید.
برای آشنایی بیشتر با راه های کاهش استرس در کودکان کلیک کنید.

5. درمان ترس از تاریکی کودکان | جدا خوابیدن کودک

هنگامی‌که می‌خواهید به کودکتان تنها خوابیدن در اتاقش را آموزش دهید احتمالاً با مشکل ترس از تاریکی مواجه خواهید شد. البته این موضوع می‌تواند تا حدی ترس کودک از تنهایی یا مخالفت وی با شرایط جدید باشد که خود را در قالب ترس از تاریکی نشان می‌دهد. بااین‌حال این تجربه جدید می‌تواند تبدیل به دلیلی برای ترس کودک از تاریکی شود. تا پیش‌ازاین حضور والدین باعث احساس امنیتی در کودک می‌شد که او را نسبت به تاریکی بی‌توجه می‌کرد اما تنهایی می‌تواند باعث ترسناک شدن تاریکی شده و مشکلاتی را برای کودک ایجاد نماید.

درمان ترس از تاریکی در کودکان

برای درمان ترس از تاریکی در کودکان راهکارهای بسیاری وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها در خانه استفاده کنید اما به خاطر داشته باشید در مواقعی که شدت ترس بیش‌ازحد شده یا برای مدت طولانی باقی بماند، بهتر است از یک متخصص کودک برای درمان کمک بگیرید. ترس‌ها اگرچه در بسیاری از مواقع موضوعی عادی هستند اما بااین‌حال بی‌توجهی به ترس‌های مرضی نیز باعث گسترش یافتن آن‌ها و بروز مشکلاتی برای کودک خواهد شد. برای اشنایی با کلیات درمان فوبی کودکان کلیک کنید.

1. همدلی کنید

هنگامی‌که کودک از ترس‌هایش با شما صحبت می‌کند با محبت و همدلی با او برخورد کنید. استفاده از جملاتی مانند اینکه چیزی برای ترسیدن وجود ندارد و یا تحقیر کودک به سبب ترس‌ها و افکاری که در ذهن دارد صرفاً باعث بدتر شدن شرایط خواهد شد. فرزند شما به لحاظ توانایی ذهنی برای تشخیص تصورات ذهنی و غیرممکن خود از مسائل واقعی ضعیف‌تر از شما عمل می‌کند و نباید از او انتظار داشت مانند بزرگ‌سالان منطقی فکر کند.

2. تدریجاً اضطراب را کاهش دهید

برای درمان ترس از تاریکی در کودکان یا هرگونه ترس دیگر شما باید یک برنامه چندمرحله‌ای داشته باشید و قدم‌به‌قدم ترس‌های کودک را کاهش دهید. به‌طورکلی کودکانی که از تاریکی می‌ترسند، تصور می‌کنند تاریکی توانایی آسیب رساندن به آن‌ها را دارد و شما باید از طریق آزمودن باور آن‌ها در کاهش ترس به فرزندتان کمک کنید. برای مثال اگر فرزندتان به دلیل ترس از تاریکی از شما می‌خواهد که کنارش بخوابید، به‌تدریج فاصله خود از تخت خواب کودک را بیشتر کنید و همچنین مدت‌زمان کنار او بودن را کاهش دهید. این موضوع باعث خواهد شد کودک به‌تدریج متوجه این موضوع شود که تاریکی ترسناک نیست و او می‌تواند بدون کمک گرفتن از دیگران خود را در این شرایط مدیریت کند.

3. از مشاور کمک بگیرید

مشاورین کودک با استفاده از تکنیک‌هایی نظیر مصاحبه، تفسیر نقاشی و یا توجه به بازی‌های کودک دلایل ترس و اضطراب وی را پیدا کرده و راهکارهایی را برای کاهش این اضطراب به شما آموزش خواهند داد. به‌ویژه در شرایطی که ترس کودک پس از یک بحران یا حادثه ناگوار شروع شده، بهتر است برای درمان از یک مشاور کمک بگیرید. همچنین در شرایطی که احساس می‌کنید راهکارهای شما برای کاهش ترس کودک چندان‌که باید نتیجه‌ای نداشته و یا شدت و مدت ترس بیش‌ازحد معمول است، دراین‌باره با یک روانشناس کودک مشورت نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه درمان ترس از تاریکی در کودکان می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سؤالات متداول

گرفتن گوشی از بچه این روزها تبدیل به کابوس بسیاری از والدین شده است! اعتیاد به فضای مجازی یا بازی‌ها یکی از مشکلات خیلی جدی در سال‌های اخیر است. این شرایط زندگی همه ما را تحت تأثیر خودش قرار می‌دهد. بااین‌حال کودکان یکی از گروه‌هایی هستند که بیش از دیگران از این شرایط آسیب می‌بینند. سرگرم شدن با تلفن همراه بسیاری از مواقع آن‌ها را از درس خواندن یا هر فعالیت مفید دیگری دور می‌کند. مضرات استفاده از تلفن همراه تنها به همین‌ها محدود نمی‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده بیش‌ازحد از گوشی موبایل عوارض جسمی بسیاری هم برای کودکان خواهد داشت. به خاطر همه این دلایل است که گاهی والدین تصمیم می‌گیرند راهکارهایی را برای گرفتن گوشی از بچه امتحان کنند. اگر احساس می‌کنید نمی‌توانید در این زمینه با فرزندتان به توافق برسید شاید بهتر باشد از یک مشاور کمک بگیرید.

منبع: گرفتن گوشی از بچه

راهکارهایی برای گرفتن گوشی از بچه

گاهی اوقات ممکن است به هر دلیلی تصمیم بگیرید تلفن همراه را از فرزندتان بگیرید. اگرچه ممکن است استفاده از تلفن همراه پیامدهای منفی بسیاری برای فرزندتان داشته باشد اما محروم کردن ناگهانی آن‌ها نیز گزینه مناسبی نیست. برای آشنایی با اصول و قوانین استفاده کودک از موبایل کلیک کنید.

اولاً به این موضوع دقت داشته باشید که در دنیای حاضر شما نمی‌توانید فرزندتان را به‌طورکلی از این وسیله محروم کنید. زندگی در شرایط کنونی به‌گونه‌ای است که همه ما برای انجام کارهایمان به استفاده از تلفن همراه نیاز داریم؛ به همین خاطر شما دیر یا زود مجبور می‌شوید مجدداً گوشی موبایل را به فرزندتان بدهید و این موضوع روی اقتدار شما تأثیر منفی بسیاری خواهد داشت. به‌علاوه محروم کردن فرزندتان از تلفن همراه می‌تواند رابطه او را با شما تحت تأثیر قرار دهد. کودکان و نوجوانان معمولاً درک درستی از این موضوع که چرا شما دست به این کار می‌زنید ندارند؛ به همین خاطر احتمالاً این کار باعث دلخوری آن‌ها از شما و ایجاد پیامدهای منفی می‌شود. ازجمله راهکارهای دیگری که می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید عبارتند از:

1- برنامه روزانه مناسب

اولین و ساده‌ترین راهکاری که می‌توانید برای کاهش استفاده کودک از تلفن همراه امتحان کنید این است که برنامه‌های مختلفی را در طول روز برای فرزندتان در نظر بگیرید. سعی کنید کارهایی مثل فعالیت‌های جسمانی یا بازی‌های فکری را در برنامه روزانه کودک قرار دهید.

مهم‌ترین نکته‌ای که در این زمینه باید به آن توجه داشته باشید این است که برنامه‌ها را مطابق میل فرزندتان انتخاب کنید. ماهیت بازی‌های کامپیوتری یا فضای مجازی برای کودک بسیار جذاب است. به همین خاطر اگر می‌خواهید او از تلفن همراه فاصله بگیرد و کارهای دیگری را امتحان کند باید این فعالیت‌ها هم به همان اندازه برایش جالب باشند. از این طریق به‌صورت غیرمستقیم استفاده فرزندتان از تلفن همراه را زمان‌بندی کرده‌اید و او در طول روز کارهای دیگری هم برای انجام دادن خواهد داشت.

2- گرفتن گوشی از بچه با رفتار صحیح والدین

روانشناسان معتقدند بخش عمده‌ای از رفتارهای کودک تقلیدی از رفتارهای پدر و مادر هستند. به همین خاطر اگر می‌خواهید چیزی را به آن‌ها آموزش بدهید قبل از هر چیز این شما هستید که باید آن رفتار را انجام بدهید. پس برای کاهش ارتباط کودک با تلفن همراه یکی از مهم‌ترین راهکارها این است که خودتان هم استفاده از این وسیله را محدود کنید.

3- برای فرزندتان وقت بگذارید

یکی از مهم‌ترین دلایل استفاده کودکان از تلفن همراه این است که والدین برای آن‌ها وقت نمی‌گذارند. برای مثال بسیاری از ما در طول روز درگیر کارهای شخصی هستیم؛ یا حتی ممکن است در یک مهمانی گرم صحبت با دوستان و اقوام باشیم. در این شرایط طبیعی است که فرزند شما احساس می‌کند حوصله‌اش سر رفته و کاری برای انجام دادن ندارد. متأسفانه بازی با تلفن همراه در این مواقع اولین راهکاری است که به ذهن بسیاری از ما می‌رسد.

این کار شما باعث می‌شود که فرزندتان به استفاده از این وسایل عادت کند. به همین خاطر در سایر مواقع نیز شما نمی‌توانید به‌راحتی آن‌ها را از تلفن همراه جدا کنید. یادتان باشد شما نمی‌توانید گاهی اوقات تلفن همراه را وسیله خوبی بدانید و از کودک بخواهید از آن استفاده کند. درعین‌حال بعضی مواقع دیگر از او بخواهید که از این وسیله استفاده نکند. این کار شما باعث سردرگمی فرزندتان خواهد بود. به همین خاطر اگر احساس می‌کنید فرزندتان بیش‌ازحد از تلفن همراه استفاده می‌کند با خودتان به این سؤال پاسخ دهید که چقدر برای او وقت می‌گذارید؟

4- به قوانین پایبند باشید

یکی از مهم‌ترین نکاتی که در تربیت فرزندتان باید به آن توجه کنید این است که همیشه به قوانین پایبند باشید. وقتی شما گاهی اوقات و به هر دلیلی از قوانین خودتان کوتاه بیایید باعث می‌شوید کودک احساس کند که قوانین آن‌قدرها هم مهم نیستند. به‌علاوه آن‌ها یاد می‌گیرند که با تحت‌فشار قرار دادن شما می‌توانند به خواسته‌هایشان برسند. به همین خاطر اگر می‌خواهید فرزندتان را از تلفن همراه دور کنید یک قانون بسیار مهم این است که به حرف‌های خودتان پایبند باشید.

احتمالاً بسیاری از مواقع هنگامی‌که شما می‌خواهید تلفن همراه را از فرزندتان بگیرید آن‌ها با غر زدن یا بدرفتاری در برابر درخواست شما مقاومت می‌کنند. همان‌طور که گفتیم مهم‌ترین نکته این است که شما در این لحظات روی حرف‌های خودتان بایستید. در غیر این صورت به کودک یاد می‌دهید که می‌تواند با کمی بدرفتاری و گریه کردن خواسته‌های خودش را به کرسی بنشاند. برای آشنایی با انواع روش های تربیت کودکان کلیک کنید.

محروم کردن کودک از گوشی در سنین مختلف

اگر به هر دلیلی مجبور هستید تلفن همراه را از فرزندتان بگیرید سن او یکی از مهم‌ترین نکاتی است که باید به آن توجه داشته باشید. معمولاً هرچه سن فرزند شما پایین‌تر باشد او راحت‌تر دستورات شما را می‌پذیرد. انعطاف‌پذیری کودکان در سنین پایین بیشتر است و به همین خاطر آن‌ها خیلی زود جریان عادی زندگی را از سر می‌گیرند. اما به میزانی که سن فرزندتان بالاتر باشد، به‌خصوص زمانی که آن‌ها در سنین نوجوانی قرار دارند احتمال اینکه خواسته شما را بپذیرند کمتر می‌شود.

این شرایط احتمال درگیری و ناراحتی میان شما و کودک را افزایش می‌دهد. به همین خاطر روانشناسان توصیه می‌کنند در این مواقع از روش‌های غیرمستقیمی که راجع به آن‌ها صحبت کردیم بیشتر استفاده کنید. یا اگر به هر دلیلی احساس می‌کنید گرفتن تلفن همراه از فرزندتان تنها راه است راجع به این موضوع با فرزندتان صحبت کنید و با کمک یکدیگر یک تصمیم منطقی بگیرید. پیشنهاد می‌شود که حتما مقاله اشتباهات تربیتی والدین را نیز بخوانید.

گرفتن گوشی از بچه و اهمیت مشاوره

گاهی اوقات می‌توانید با استفاده از راهکارهایی که گفتیم فرزندتان را از تلفن همراه جدا کنید. اما در بسیاری از مواقع هم جدا کردن فرزندان از تلفن همراه تبدیل به یک موضوع بسیار پیچیده می‌شود که به‌راحتی از پس آن برنخواهید آمد. به‌خصوص زمانی که سن فرزندتان کمی بالاتر رفته و آن‌ها در حال نزدیک شدن به سن نوجوانی هستند این مشکلات چندین برابر می‌شوند. اختلاف و درگیری در فضای خانه یکی از مهم‌ترین مشکلاتی است که در این شرایط پیش خواهد آمد. یک قانون روانشناسی نیز معتقد است هرچقدر بیشتر شما با فرزندتان درگیر بشوید اثربخشی حرف‌هایتان هم کاهش پیدا می‌کند.

به همین خاطر در چنین شرایطی توصیه می‌کنیم از یک مشاور متخصص کمک بگیرید. مشاورین به دلیل تخصص و تجربه‌ای که دارند به‌خوبی می‌توانند نیازهای فرزندتان و همین‌طور روش‌های صحیح صحبت کردن با آن‌ها را پیدا کنند. آن‌ها با آموزش این نکات به شما، کمکتان می‌کنند تا از دعواهای خانوادگی رها شوید. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه گرفتن گوشی از بچه می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سؤالات متداول

سندرم آسپرگر یکی از انواع اختلالات عصبی-رشدی است که مشکلاتی را درزمینه برقراری روابط اجتماعی برای کودک ایجاد می‌کند. اگرچه سندرم آسپرگر یکی از اختلالات طیف اوتیسم محسوب می‌شود، با این حال توانایی‌های کودکان مبتلا به این اختلال معمولاً بیش‌تر از مبتلایان به اوتیسم است. این کودکان نیز در برقراری روابط اجتماعی با دیگران مشکلاتی دارند که باعث تنهایی و بروز مشکلات روحی برای آن‌ها خواهد شد. با توجه به اینکه کودکان مبتلا به سندروم آسپرگر معمولاً در شناخت قواعد اجتماعی و نحوه برقراری ارتباط با دیگران ضعیف هستند معمولاً توصیه می‌شود در کنار درمان‌های دارویی، مداخلات روان‌شناختی نظیر آموزش رفتار صحیح اجتماعی یا گفتاردرمانی نیز برای این افراد صورت بگیرد. این کار تا حد زیادی باعث خواهد شد که این بیماران توانایی عملکرد سازگارانه‌تری در محیط اطراف خود به دست آورند. در این زمینه دریافت مشاوره کودک الزامی است.

منبع: سندرم آسپرگر در کودکان

سندرم آسپرگر چیست

سندرم آسپرگر در گروه طیف اختلالات اوتیسم قرار دارد. دلیل این طبقه‌بندی این است که مبتلایان به سندرم آسپرگر نشانه‌هایی مشابه با مبتلایان به اختلال اوتیسم دارند. برای مثال آن‌ها در فهم قواعد اجتماعی و برقراری ارتباط با دیگران ضعیف عمل می‌کنند؛ بااین‌حال می‌توان گفت که سندروم آسپرگر به لحاظ شدت نشانه‌ها ضعیف‌تر از اوتیسم است و کودکان مبتلا به این اختلال عملکردی بهتر از کودکان اوتیستیک دارند. برای آشنایی بیشتر با نشانه های اختلالات طیف اوتیسم کلیک کنید.

ازجمله نشانه‌های کودکان مبتلا به سندرم آسپرگر می‌توان به علاقه این کودکان در تکرار یک رفتار یا وضعیت خاص اشاره کرد و به همین نسبت نیز تغییر شرایط باعث استرس و ناراحتی این کودکان می‌شود. به همین خاطر اگر فردی در اطراف شما دچار این اختلال شده، بهتر است تا جای ممکن شرایط محیط زندگی او را باثبات نگه دارید.

علائم آسپرگر

بی‌میلی به برقراری ارتباط و به‌ویژه ارتباط چشمی، ناتوانی از فهمیدن کنایه‌ها و صحبت‌هایی که اصطلاحاً در لفافه بیان می‌شود، ناتوانی در فهم احساسات دیگران به‌ویژه از روی چهره و همین‌طور تمایل بیش‌ازحد آن‌ها به صحبت کردن از خود و علایق و برنامه‌هایشان از دیگر نشانه‌های این اختلال هستند. می‌توان گفت مبتلایان به این سندروم معمولاً به شما اجازه نمی‌دهند راجع به خواسته‌ها و احساساتتان صحبت کنید و تنها از شما می‌خواهند به صحبت‌های آن‌ها گوش دهید.

سندرم آسپرگر در بزرگسالی

متأسفانه سندروم آسپرگر اختلال قابل درمانی نیست و نشانه‌های آن تا پایان عمر همراه فرد خواهد بود. ناتوانی در برقراری روابط اجتماعی باعث می‌شود این بیماران در بزرگ‌سالی تبدیل به افرادی افسرده و منزوی شوند که ارتباطات اجتماعی بسیار محدودی دارند و این موضوع در کنار تجربه‌های منفی شکست در روابط اجتماعی که در طول سال‌ها برای آن‌ها پیش می‌آید و همین‌طور ناتوانی احتمالی در موفقیت شغلی می‌تواند اثرات منفی بسیار جدی بر سلامت روان فرد بگذارد.

علاوه بر مشکل در برقراری روابط اجتماعی، مهارت‌های حرکتی و به‌ویژه مهارت‌هایی که نیاز به هماهنگی بیشتری دارند مانند دوچرخه‌سواری نیز به‌تدریج در این افراد افت خواهد کرد. بااین‌حال متخصصین روانشناسی کودک معتقدند درصورتی‌که فرد از زمان کودکی تحت درمان و آموزش‌های روان‌شناختی مناسب قرار بگیرد در بزرگ‌سالی مشکلات کمتری را تجربه خواهد کرد.

دلایل ایجاد سندرم آسپرگر

علی‌رغم تحقیقات بسیاری که تا امروز صورت گرفته دلایل بروز سندروم آسپرگر هنوز به‌درستی مشخص نیست. بااین‌حال متخصصین معتقدند بروز این اختلال به‌طورقطع به عوامل ژنتیکی و همین‌طور آسیب‌های فیزیولوژیک در بخش‌هایی از مغز ارتباط دارد به همین خاطر سندرم آسپرگر یکی از اختلالات عصبی رشدی است. علاوه بر این، مشکلات زمان تولد نظیر اختلال در رسیدن اکسیژن به مغز نیز می‌تواند در بروز سندرم آسپرگر مؤثر باشد. برای اطلاعات بیشتر در زمینه اختلالات عصبی رشدی کلیک کنید.

درمان سندرم آسپرگر

تشخیص گذاری و درمان سندرم آسپرگر صرفاً بر عهده متخصصین روانشناسی کودک است و هیچ آزمون یا راه تشخیصی دیگری به‌غیراز مصاحبه بالینی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد. به همین خاطر درصورتی‌که با نشانه‌هایی نظیر بی‌میلی فرزندتان به برقراری روابط اجتماعی مواجه شدید بهتر است برای دریافت تشخیص قطعی از یک روانشناس کمک بگیرید. هیچ درمان دارویی برای کاهش نشانه‌های سندرم آسپرگر وجود ندارد بااین‌حال در برخی مواقع متخصصین برای کاهش مشکلات جانبی مانند اضطراب، افسردگی یا پرخاشگری از دارو استفاده می‌کنند. ازجمله مهم‌ترین درمان‌های روان‌شناختی برای کمک به بهبود وضعیت مبتلایان به این اختلال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

1- آموزش مهارت‌های رفتاری

خزانه رفتاری کودکان مبتلا به سندرم آسپرگر نسبت به سایر همسالان و به‌ویژه درزمینهٔ رفتارهای اجتماعی ضعیف‌تر است. در طی درمان به این کودکان کمک می‌شود تا مهارت‌های لازم برای زندگی در محیط اجتماعی و برقراری ارتباط با دیگران را یاد بگیرند.

2- رفتارهای تثبیت شده

در این روش درمانگران و خانواده کودک به‌تمامی رفتارهای مناسب و صحیح کودک پاداش می‌دهند و رفتارهای نامناسب وی را بی‌پاسخ می‌گذارند. این موضوع به‌مرورزمان باعث کاهش رفتارهای نامناسب و جایگزین شدن آن‌ها با رفتارهای سازگارانه تر خواهد شد.

3- گفتاردرمانی

گفتاردرمانی شیوه‌ای از درمان است که باعث خواهد شد کودک بتواند افکار خود را در قالب کلمات درآورده و به شیوه مناسبی بیان کند. با توجه به اینکه کودکان مبتلا به سندروم آسپرگر ضعف‌های جدی درزمینهٔ روابط کلامی دارند بهتر است از این شیوه درمانی برای آن‌ها استفاده کنید. برای دریافت بهترین خدمات گفتار درمانی کلیک کنید.

سندرم آسپرگر | نقش خانواده

مواجه‌شدن با این واقعیت که فرزند شما مبتلا به سندرم آسپرگر است می‌تواند بحران روحی دردناکی برای تمامی اعضای خانواده باشد. بااین‌حال باید به این موضوع توجه داشته باشید که فرزندتان نیاز به حمایت و همراهی شما دارد و هرچه سریع‌تر با این واقعیت کنار آمده و برای بهبود شرایط وی اقدام کنید، زندگی سازگارانه تری را برای آینده وی رقم خواهید زد. ازجمله موضوعاتی که لازم است برای این دسته از کودکان استثنایی به آن توجه داشته باشید می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. برای کسب اطلاعات در زمینه کودکان استثنایی کلیک کنید.

صبور باشید

پیشرفت توانایی‌ها در مبتلایان به سندرم آسپرگر بسیار تدریجی است. به همین خاطر ممکن است در جریان درمان گاهی دچار احساس ناامیدی شوید و این تصور به سراغ شما بیاید که اقداماتتان هیچ فایده‌ای ندارند. در این شرایط بهتر است آرامش خود را حفظ کنید و تمرین با کودک را هرگز قطع نکنید. توجه داشته باشید فرایند یادگیری و بهبود در این اختلال هرچقدر هم که کند باشد قدمی در راه توانمند کردن فرزند شماست و بی‌توجهی به آن می‌تواند آینده او را با بحران مواجه کند.

با کودک بازی کنید

بازی کردن باعث خواهد شد تا فرزندتان بتواند خود را در موقعیت‌ها و شرایط مختلف تصور کرده و سعی کند تا احساسات نقش‌های مختلف را درک کند. با توجه به اینکه یکی از اصلی‌ترین مشکلات کودکان درگیر با سندرم آسپرگر ناتوانی در درک احساسات دیگران است این بازی‌ها می‌توانند تا حد زیادی مفید باشند.

قصه‌خوانی

سعی کنید برای کودکان مبتلا به سندرم آسپرگر کتاب‌های دارای تصویر تهیه کنید. آن‌ها معمولاً به دیدن تصاویر علاقه نشان می‌دهند و شما می‌توانید با جلب‌توجه کودکتان به تصویر شخصیت‌های داستان و حالت چهره آن‌ها انواع احساسات را به وی آموزش دهید. علاوه بر این کتاب خواندن می‌تواند کودکان را با لغات مختلف و همین‌طور تصور انواع شرایط و نتایج هر وضعیت آشنا کند.

کمک بگیرید

علاوه بر اینکه کودکان مبتلا به سندروم آسپرگر به مراقبت‌های بالینی نیاز دارند خانواده این افراد نیز نیاز به دریافت کمک دارد. بسیاری از مطالعات نشان‌دهنده این موضوع است که ابتلای کودکان به بیماری‌ها می‌تواند تا حد زیادی کیفیت رابطه میان والدین را نیز تحت تأثیر خود قرار دهد. همچنین سایر فرزندان شما نیز ممکن است دچار مشکلات روحی یا اختلالات رفتاری شوند. مجموع این دلایل در کنار این موضوع که مراقب اصلی کودک سندرم آسپرگر نیاز به مراقبت‌های جدی درزمینهٔ سلامت روان دارد نشان‌دهنده این است که بهتر است برای مدیریت بهتر شرایط پیش‌آمده در کنار یک مشاور کودک از مشاوره خانواده کمک بگیرید.

برای دریافت مشاوره در زمینه سندرم آسپرگر کودکان می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سؤالات متداول

شخصیت کودک و نحوه شکل‌گیری آن موضوعی است که برای والدین اهمیت بالایی دارد. همه افراد می‌خواهند بدانند که چگونه می‌توانند باعث شکل‌گیری صفات شخصیتی مثبت در فرزندشان شده و تأثیر صفات منفی را در او به حداقل برسانند. روانشناسان معتقدند در شکل‌گیری شخصیت کودک، ژنتیک و تربیت به یک‌میزان تأثیرگذار هستند و هرگز نمی‌توان یکی از آن‌ها را کنار گذاشت. با این‌حال شخصیت کودکان انعطاف بالایی دارد و تا می‌توان با کمک گرفتن از تجربیات مثبت، تأثیر عوامل منفی را در شخصیت آن‌ها کاهش داد. با توجه به اینکه بی‌توجهی به نکات منفی یا عوامل آسیب‌رسان در شخصیت کودک می‌تواند باعث تثبیت آن‌ها در وی شود، بهتر است تمامی والدین در این زمینه نهایت دقت و توجه را به‌کاربرده و با توجه به اصولی که روانشناسان کودک مطرح می‌کنند برای شکل‌گیری مطلوب شخصیت کودک خود تلاش کنند.

 منبع: شخصیت کودک

شخصیت کودک و عوامل مؤثر در آن

شخصیت به معنای مجموعه ویژگی‌ها و صفاتی است که در طول زمان در فرد ثابت باقی مانده و رفتارهای او را شکل می‌دهند. به عبارتی اهمیت شخصیت در این است که تمامی رفتارها و باورهای فرد تحت تأثیر این مسئله قرار دارند و با توجه به اینکه شخصیت از زمان انعقاد نطفه کودک در حال ایجاد و تأثیرپذیری از عوامل مختلف است، شما می‌توانید با آرایش مناسب موقعیت‌ها و رویدادها در محیط اطراف کودک، شخصیت یا رفتارها و عقاید او را تحت کنترل داشته باشید. شخصیت کودک از مجموعه ویژگی‌های ژنتیکی و شرایط محیطی تأثیر می‌گیرد. بااین‌حال برخی موضوعات در شکل‌گیری شخصیت وی از اهمیت بیشتری برخوردارند که در ادامه راجع به آن‌ها صحبت خواهیم کرد.

1. ارتباط والدین با کودک

سبک دل‌بستگی یکی از اولین ویژگی‌ها در شخصیت کودک است که تحت تأثیر کیفیت ارتباط والدین با کودک و به‌خصوص مادر شکل خواهد گرفت. به‌طورکلی دل‌بستگی به معنای باوریست که کودک در ارتباط با قابل‌اطمینان بودن اطرافیان در خود شکل می‌دهد و این موضوع در آینده بر تمامی روابط وی سایه خواهد انداخت. به همین خاطر اگر می‌خواهید سبک دل‌بستگی سالم و توانایی برقراری روابط صمیمانه آینده را در شخصیت کودک خود ایجاد نمایید، بهتر است در درجه اول با کمک گرفتن از مشاورین کودک اطلاعات خود را درزمینهٔ رفتارهایی که باعث شکل‌گیری دل‌بستگی ایمن در وی می‌شوند افزایش دهید و تلاش کنید تا ارتباط گرم و صمیمانه‌ای با فرزندتان داشته باشید. برای کسب اطلاعات درباره آموزش پدر و مادر کلیک کنید. 

2. کیفیت ارتباط اعضای خانواده با یکدیگر

علاوه بر ارتباط اعضای خانواده با کودک، کیفیت ارتباط اعضا با یکدیگر نیز اهمیت بسیاری در شخصیت کودک دارد. به میزانی که ارتباط اعضا با یکدیگر صمیمانه‌تر باشد فرزند شما مفاهیمی مانند نوع‌دوستی، محبت و کمک به دیگران را آموزش می‌بیند. درحالی‌که ممکن است شما با رفتارتان ویژگی‌هایی مانند توجه صرف به خویشتن یا بی‌توجهی به دیگران را به وی آموزش بدهید.

3. تجربیات دوران کودکی

تمامی تجربیات دوران کودکی و به‌ویژه نقاط عطفی نظیر روز اول مدرسه، خاطرات پرهیجانی مانند تولد فرزند دیگر یا فوت یکی از والدین ازجمله موضوعاتی هستند که می‌توانند شخصیت کودک شما را تحت تأثیر خود قرار دهند. به همین خاطر این موضوع اهمیت بسیاری پیدا می‌کند که والدین تلاش کنند تا محیط اطراف کودک را از محرک‌های مثبت مختلف پر کنند. به‌ویژه اگر احساس می‌کنید کودک شما مشکلات خاصی مثل جدایی والدین یا فوت یکی از آن‌ها را تجربه کرده، بهتر است برای جلوگیری از آسیب دیدن شخصیت وی از یک مشاور کودک کمک بگیرید. برای دریافت وقت مشاوره کودک کلیک کنید.

4. سلامت جسم و روان

بیماری‌های جسمی و روانی ازجمله مسائلی هستند که می‌توانند تجربیات مثبت و منفی بسیاری را در زندگی کودک ایجاد نمایند. برای مثال کودکی که دچار معلولیت شنوایی باشد معمولاً مشکلات بسیاری را در برقراری ارتباط با دیگران تجربه می‌کند و این موضوع باعث خواهد شد تا دیدگاه‌های وی راجع به روابط اجتماعی با دیگران تحت تأثیر این موضوع قرار بگیرد. مسائلی مانند طرد شدن از جمع هم‌سالان، ترحم اطرافیان یا اختلافاتی که در خانواده بر سر نقص عضو این افراد شکل می‌گیرد، همگی می‌توانند خود پنداره و شخصیت کودک را تحت تأثیر خود قرار دهند. به همین خاطر است که معمولاً توصیه می‌شود در جریان رشد کودکان با نیازهای خاص، بهتر است همواره سلامت روان آن‌ها را نیز مورد ارزیابی قرار داد.

زمان شکل‌گیری شخصیت کودک

بخشی از شخصیت کودک به‌صورت فطری و ژنتیکی از زمان تولد در وی شکل خواهد گرفت و بر این اساس نوزادان به سه دسته آرام، دشوار و میانه تقسیم می‌شوند. کودکان آرام معمولاً خوش‌اخلاق و مهربان بوده، به‌سادگی با شرایط محیطی تطابق پیدا می‌کنند و برنامه خواب و تغذیه منظمی نیز دارند. درعین‌حال کودکان دشوار معمولاً به‌عنوان کودکانی بهانه‌گیر و تحریک‌پذیر شناخته می‌شوند که شرایط روحی آن‌ها به‌سرعت با تغییرات محیطی به هم می‌ریزد و همچنین وضعیت خواب و خوراک آن‌ها نیز از نظم چندانی پیروی نمی‌کند. مابین این دو گروه، گروه بزرگی از کودکان به‌عنوان میانه قرار دارند که می‌توانند خصوصیات شخصیتی هر دو گروه را به همراه داشته باشند.

کودکان آرام معمولاً به‌واسطه رفتار خود توجه و محبت بیشتری را نیز به خود جلب می‌کنند و این باعث می‌شود تا آن‌ها در شرایط بهتری رشد کنند. این در حالیست که کودکان دشوار باعث کم‌طاقتی و ناراحتی اطرافیان شده و این موضوع باعث می‌شود که معمولاً رفتارهای تندی با آن‌ها صورت بگیرد و درنتیجه هرچه بیشتر در قالب رفتارهای سخت خود فرو خواهند رفت.

خوشبختانه به دلیل انعطاف بالایی که شخصیت کودک دارد، شما در هر مرحله می‌توانید با ایجاد شرایط محیطی مثبت، تأثیر برخی عوامل منفی را در شخصیت کاهش داده یا از بین ببرید. به همین خاطر هرگز احساس نکنید که برای صحبت از بهبود وضعیت شخصیت کودک دیر شده یا هنوز زمان مناسب فرانرسیده؛ بهتر است از هر زمانی که به فکر این مسئله می‌افتید به‌ویژه اگر عوامل منفی در شخصیت و رشد کودک شما وجود داشته است، سعی کنید تا با کمک گرفتن از مشاورین روانشناسی برای بهبود شخصیت کودک خود تلاش کنید. برای آشنایی با کلیات روانشناسی کودک کلیک کنید.

شخصیت کودک و تأثیرات آن در آینده

یکی از سؤالاتی که شاید برای بسیاری از والدین مطرح باشد این است که چرا باید به شخصیت کودک توجه داشته باشند؟ به همین خاطر در این بخش راجع به اهمیت شخصیت کودک و تأثیرات آن در آینده زندگی فرد صحبت خواهیم کرد.

همان‌طور که در تعریف شخصیت مطرح شد، شخصیت مجموعه صفات ثابت و پایداری است که تقریباً برای همیشه در رفتار فرد باقی خواهد ماند. به همین خاطر رفتارهایی که از زمان کودکی در ذهن فرزند شما شکل می‌گیرند، می‌توانند تا پایان عمر همراه او باشند و اگر این ویژگی‌ها چندان‌که باید مناسب نباشند مشکلاتی را در زندگی وی به همراه خواهند داشت. برای مثال افرادی که توانایی ابراز خواسته‌های خود را ندارند و یا همواره می‌خواهند به دیگران وابسته باشند در آینده مشکلاتی را در زندگی خود تجربه خواهند کرد که می‌تواند تا حد زیادی انرژی آن‌ها را از بین برده و بهره‌وری آنان در سایر زمینه‌ها را کاهش دهد. درحالی‌که اگر از ابتدا نسبت به این مسائل توجه کافی صورت بگیرد فرد نه‌تنها در آینده درگیر مشکلات شخصیتی نخواهد بود بلکه حتی بسیاری از نکات مثبت برای مقابله با چالش‌های زندگی را نیز آموزش خواهد دید.

شخصیت کودک و تربیت والدین

با توجه به آنچه راجع به اهمیت شخصیت کودک مطرح شد، می‌توان گفت والدین باید توجه ویژه‌ای نسبت به تربیت کودک خود و شکل دادن به شخصیت وی داشته باشند. ازجمله اقداماتی که والدین باید موردتوجه قرار دهند می‌توان به این موارد اشاره کرد:

1. شخصیت کودک خود را بشناسید

تربیت کودکان درون‌گرا و برونگرا یا آرام و دشوار متفاوت از یکدیگر است و شما در تربیت هر کودکی باید از اصول مشخصی پیروی کنید. برای مثال اگر برای آموزش به یک کودک برونگرا برنامه‌های بدون هیجان و انفرادی را برنامه‌ریزی کنید او به‌سرعت خسته شده و توانایی یادگیری وی نیز کاهش می‌یابد. این موضوع می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در ارتباط با انگیزه و دیدگاه‌های فرزند شما راجع به تحصیل شود. به همین خاطر بسیار اهمیت دارد که شما با ویژگی‌های شخصیتی کودک خود و اصول تربیتی مربوط به هر شخصیت آشنایی داشته باشید تا بتوانید کودک خود را به‌درستی تربیت نمایید.

برای آشنایی با ویژگی های کودکان درونگرا و کودکان برونگرا کلیک کنید.

2. پناهگاه امنی باشید

یکی از موضوعاتی که در شخصیت کودک بسیار تأثیرگذار خواهد بود این است که آن‌ها احساس کنند شما همواره برای کمک به وی در دسترس هستید یا علی‌رغم تمام مشکلاتی که پیش خواهد آمد، می‌توانند روی محبت و علاقه شما نسبت به خودشان حساب کنند. در غیر این صورت فرزند شما دچار اضطراب شده و این باور که دیگران در صورت اشتباه کردن او را دوست نخواهند داشت شخصیت وی را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد.

3. پرهیز از برچسب زدن

یکی از موضوعاتی که باید برای رشد مطلوب فرزندتان به آن توجه داشته باشید این است که از برچسب زدن جدا پرهیز کنید! ویژگی‌هایی مانند بی‌عرضه، ساده‌لوح، ناتوان از یادگیری یا هر برچسب منفی دیگری که شما برای کودک خود استفاده می‌کنید در ذهن وی اثر گذاشته و بر تمامی رفتارهای او سایه خواهد انداخت. این موضوع می‌تواند حتی منجر به این مسئله شود که فرزند شما خود نیز این صفت منفی را باور کرده و به‌عنوان بخشی از شخصیت خود بپذیرد.

4. ایجاد تجارب متنوع

یکی از مهم‌ترین نکاتی که در سلامت شخصیت کودک می‌تواند اثرگذار باشد این است که تا جای ممکن محیط وی را از تجارب و محرک‌های مختلف غنی کنید. این موضوع باعث می‌شود تا مهارت‌های وی افزایش‌یافته و موضوعات مختلفی را در شخصیت خود جای دهد. به‌طورکلی به میزانی که شما کوله‌پشتی فرزندتان را از تجارب مختلف غنی کنید، وی شخصیت سالم‌تر و زندگی موفق‌تری خواهد داشت.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

منبع: شخصیت کودک

درمان شب ادراری کودکان در وهله‌ی اول مستلزم شناخت دقیق علل و علائم آن است. شب ادراری در کودکان خروج غیر ارادی ادرار در طول خواب را شامل می‌شود. این پدیده بیشتر در کودکان کم سن بروز پیدا می‌کند؛ اغلب آن‌ها با رسیدن به سن چهار سالگی به سطحی از توانایی برای کنترل ادرار خود دست می‌یابند اما این زمان ممکن است در کودکان مختلف، متفاوت باشد. شب ادراری کودکان به علل گوناگون پزشکی و روانی رخ می‌دهد و والدین و  کودک را به دردسر می‌اندازد. شب ادراری در کودکان اغلب آن‌ها را خجالت‌زده و منزوی می‌شوند. به همین دلیل لازم است والدین به فکر راهکارهای درمانی برای فرزند خود باشند. 

 منبع: درمان شب ادراری کودکان

درمان انواع شب ادراری در کودکان

به طور کلی دو نوع شب ادراری در کودکان احتمال وقوع دارد. یکی شب ادراری اولیه که در آن کودکان از همان سال‌‌های ابتدایی بی‌وقفه دچار این مشکل در خواب می‌شوند و شب ادراری ثانویه کودکان زمانی است که برای مدت مشخصی مثلا شش ماه شب ادراری ندارد و بعد از آن دوباره شب‌ها جای خود را خیس می‌کند. برای آشنایی بیشتر با دلایل و نشانه های شب ادراری کودکان کلیک کنید.

ریشه یابی مشکل

ممکن است شب ادراری کودکان ناشی از وجود بیماری پنهان در بدن او باشد که در این صورت باید به لحاظ پزشکی مورد بررسی قرار گیرد. یکی از علت‌های شب ادراری کودکان این است که کودک هنوز نمی‌‌تواند ادرار خود را در طول شب نگه دارد و یا وقتی مثانه پر است، نمی‌‌تواند برای رفتن به دستشویی بیدار شود. از دیگر علل این موضوع این است که کودک در طول روز ادرار خود را نگه می‌دارد و به دستشویی نمی‌رود و در طول شب جایش را خیس می‌کند.

در شب ادراری ثانویه کودکان علت می‌تواند وجود مشکلی پنهانی به لحاظ جسمی یا روانی باشد. کودکانی که دچار بی‌اختیاری ثانویه هستند اغلب نشانه‌های دیگری را نیز تجربه می‌کنند و گاها در طول روز نیز دچار بی‌اختیاری در کنترل ادرار می‌شوند. عفونت مجاری ادرار، دیابت، اختلالات ساختاری یا تشریحی، مشکلات عصبی و مشکلات روحی مانند محیط زندگی پر از استرس، درگیری و اختلاف والدین یا تغییراتی اساسی مانند نقل مکان، تولد فرزندی دیگر و شروع مدرسه از دیگر علل ابتلای کودک به شب ادراری ثانویه هستند. همچنین مطالعات نشان داده‌اند شب ادراری در کودکان پدیده‌ای ارثی بوده و کودکانی که به این مشکل دچار هستند اغلب والدین‌شان نیز در کودکی همین مشکل را داشته‌اند.

زمان مراجعه به پزشک برای درمان شب‌ ادراری بچه ها

زمان مراجعه به پزشک جهت درمان به میزان تأثیرگذاری این مشکل بر کودک و والدین بستگی دارد. اگر کودک به جز بی‌اختیاری ادرار در طول شب علائم خاص دیگری از خود بروز نمی‌دهد، نیازی به مراجعه به پزشک وجود ندارد و این مشکل به مرور و با تکنیک‌های خانگی رفع می‌شود. سن پنج تا هفت سالگی زمانی مناسبی برای درمان شب ادراری کودکان است؛ در صورتی که کودک علائم خاصی ندارد مراجعه به پزشک اطفال کفایت می‌کند اما در صورتی که نشانه‌های جسمانی و رفتاری خاصی همراه با شب ادراری در کودکان مشاهده کردید، باید به طور جدی‌تر پیگیر این مسئله باشید. در این زمینه می‌توانید از مشاوره کودک کمک بگیرید. برای کسب اطلاع در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید. 

آزمایش‌های لازم پیش از درمان شب ادراری

پزشک معالج برای بررسی علائم و عوامل مرتبط با شب ادراری کودکان ، در مورد موضوعات گوناگونی مانند بارداری مادر و نحوه‌ی تولد، رشد و تربیت (به‌ویژه درباره‌ی شیوه‌ی آموزش دفع ادرار و مدفوع) از شما سؤالاتی می‌پرسد. پزشک همچنین مواردی مانند خیس‌شدن لباس زیر، ماندن و دفع نشدن مدفوع در روده به شکل محسوس، کندگی پوست ناحیه‌ی تناسلی و واژن، رشد ضعیف و فشار خون بالا و به دنبال آن بیماری‌های کلیوی، ناهنجاری‌ها در قسمت پایینی ستون فقرات، جریان ضعیف یا چکه‌کردن ادرار، داروهای مصرفی کودک، سابقه‌ی خانوادگی شب ادراری و زندگی خانوادگی و تجربه‌ی استرس را مورد بررسی قرار می‌دهد.

برای شناسایی علت شب ادراری اولیه کودکان هیچ گونه آزمایشی وجود ندارد اما دلایل شب ادراری ثانویه کودکان اغلب به واسطه نمونه‌گیری ادرار و در ارزیابی‌های رادیولوژی مورد آزمایش و بررسی قرار می‌گیرد. از عکس‌برداری و سونوگرافی کلیه و مثانه برای تشخیص احتمال ابتلا به مشکلات جسمی در لگن و قسمت پایینی ستون فقرات استفاده می‌شود.

درمان‌ شب ادراری کودکان

مشکل شب ادراری کودکان بیشتر از این که به لحاظ جسمانی ناراحت‌کننده باشد، به لحاظ روانی و اجتماعی و به خصوص برای خود کودک آزارنده است. شب ادراری در کودکان اغلب او شرم‌زده هستند و اضطراب دارند. والدین وظیفه دارند همراه و حمایت‌گر کودک باشند و به او اطمینان دهند که کنارش هستند و همه چیز درست می‌شود؛ از تنبیه و دعوا کردن کودک بپرهیزند.

درمان‌های زیادی مانند درمان‌های خانگی، پزشکی و در مواقعی جراحی برای شب ادراری کودکان ارائه شده‌است. در ابتدا باید شرایط روحی و پزشکی پنهان بررسی شود و در صورت وجود مشکلات اساسی مانند بیماری‌های جسمانی و یا اختلالات اضطرابی که منجر به بروز شب ادراری کودکان می‌شوند، مورد درمان قرار گیرند. پس از آن می‌توان برنامه‌ای برای بهبود شب ادراری کودکان ترتیب داد. اغلب کودکان زیر پنج سال نیاز به درمان ندارند چرا که خود به خود این مشکل در آن‌ها برطرف می‌شود.

1. درمان خانگی شب ادراری کودکان

درمان خانگی شامل مجموعه‌ای از تکنیک‌ها و نکاتی است که به کودک کمک می‌کنند مشکل خود را به کمک والدین بهبود بخشند. یکی از ابتدایی‌ترین نکات این است که کودک نباید بعد از غروب آفتاب مایعات زیادی بنوشد و بهتر است بعد از ساعت سه بعد از ظهر مصرف شکلات، مواد کافئین‌دار، نوشابه‌های گازدار و مرکبات را برای او منع کنید. به او بگویید برای جلوگیری از شب ادراری کودکان لازم است حتما قبل از خواب به دستشویی برود. به جای تمرکز بر خشک نگه داشتن رختخواب به کودک یاد بدهید بر بیدار شدن و رفتن به دستشویی در هنگام خواب تمرکز کند.

از دیگر تکنیک‌های موفقیت‌آمیز در این راه، استفاده از سیستم تشویق کودکان است. جدولی از روزهای هفته تهیه کنید و هر روزی را که کودک شب ادراری نداشت در آن برچسب بچسبانید. در آخر هفته برچسب‌ها را بشمارید و پاداش کوچکی برای کودک در نظر بگیرید. برای مثال غذای مورد علاقه‌اش را بپزید، هدیه‌ای کوچک برایش بخرید و یا اجازه دهید کمی بیشتر از همیشه با تبلتش بازی کند. این سیستم نتیجه‌بخش است به شرط آنکه تلاش مستمر داشته باشید و آن را حداقل 14 هفته ادامه دهید.

از نکات دیگر این است که مطمئن شوید کودک به سرویس بهداشتی دسترسی آسان و راحت دارد و هنگام شب چیزی مانع او نمی‌شود. یک چراغ را برای او در راه رسیدن به توالت روشن بگذارید.

2. درمان شب ادراری کودکان به لحاظ روانی

کودک را به خاطر بی‌اختیاری ادرار مقصر ندانید و او را به خاطر این کار تنبیه نکنید. او کنترل ادرار خود را ندارد و سرزنش کردن تنها اوضاع را بدتر می‌کند و به اعتماد به نفس کودک آسیب می‌زند. در فرآیند درمان شب ادراری کودک خود صبور و همراه او باشید، دائما به کودک اطمینان خاطر بدهید و هر بار که پیشرفتتی در او مشاهده کردید تشویقش کنید. هیچ کس از اعضای خانه نباید کودک را به واسطه‌ی این مشکل مسخره کند. در این مورد می‌توانید قانون وضع کنید.

مشکل کودک را پیش دیگر اعضای خانواده و یا اقوام مطرح نکنید. به کودک یادآور شوید که این مشکل اوست و خودش مسئول آن است و شما تمام تلاش خود را برای کمک کردن به او به کار می‌گیرید. اگر کسی را در اطراف خود می‌شناسید که چنین تجربه‌ای داشته و برطرف شده برای کودک تعریف کنید و بگویید که تنها نیست. لازم است کودک در فرآیند شست و شو و تمیزکاری مشارکت داشته‌باشد.

3. درمان پزشکی

درمان پزشکی زمانی ضرورت می‌یابد که مشکل جسمانی مانند عفونت کلیه‌ها علت وقوع شب ادراری کودکان باشد. شما با مشورت پزشک می‌توانید به نتیجه مطلوب برسید. دارو درمانی برای کودکانی که به هیچ کدام از روش‌های درمانی پاسخ نداده‌اند تجویز می‌شود. از جمله داروهایی که در این زمینه مورد تجویز قرار می‌گیرد شامل ایمی‌پرامین، دسموپرسین، استات دسموپرسین، اکسی‌بوتینین و هیوسیامین می‌شود.

برای دریافت مشاوره در زمینه درمان شب ادراری کودکان می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سؤالات متداول

تنفر از فرزند به چه دلیلی اتفاق می‌افتد؟ خستگی زیاد، بی‌احترامی فرزند یا عوامل دیگر می‌توانند عللی باشند که در برخی مواقع والدین را دچار این احساس منفی می‌کنند که نسبت به فرزند خود احساس تنفر داشته باشند. اما آیا واقعاً ممکن است پدر و مادر بتوانند از فرزند خود متنفر باشند؟ احساس تنفر از فرزند یک احساس منفی گذراست که نیاز به ریشه یابی و درمان دارد چرا که اگر تداوم یابد، می‌تواند به یک مشکل بزرگ روانی تبدیل گردد و رابطه آمیخته از عشق و علاقه بین والد و فرزند را به مخاطره بیاندازند. برای اصلاح روابط با فرزند خود می‌توانید از مشاوره کودک کمک بگیرید. برای کسب اطلاع بیشتر در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.

منبع: تنفر از فرزند

دلایل تنفر والدین از فرزند

دلایل زیادی می‌تواند موجبات تنفر والدین از فرزند شود که برخی از آن‌ها به شرح زیر هستند:

1. مشکلات روانی

در صورتی که پدر و مادر دوران کودکی سختی را  همراه با کمبودهای عاطفی پشت سر نهاده باشند، در دوران بزرگسالی وقتی خود در نقش پدر و مادر قرار می‌گیرند، زخم‌های قدیمی باز می‌شوند و در ضمیر ناخودآگاه این باور منفی نقش می‌بندد که او نیز باید مانند پدر و مادر خود عمل نماید و تاوان همه کمبودهایی را که داشته با تنفر از فرزند خود تلافی نماید.

پیشنهاد می‌شود مقاله والدین سمی را بخوانید.

2. حسادت

با تولد فرزند ممکن است این احساس به شما دست بدهد که دیگر مانند گذشته مرکز توجه همسر خود نیستید و او تمام محبت و وقت خود را صرف فرزندتان می‌‌کند. این احساس زمینه کشمش و در گیری را بین زن و شوهر ایجاد نموده و حس حسادت را به فرزند، که اکنون تمام محبت همسر را به خودش اختصاص داده، افزایش می‌دهد.

3. تنفر از فرزند | افزایش مسئولیت

گاهی والدین به دلایل مختلف اعم از نیاز مالی مجبورند ساعت‌های زیادی به کار پرداخته و شب‌ها خسته و بی رمق به منزل بازگردند. در این حالت آن‌ها مانند شیشه‌ای ترک خورده و شکننده هستند که با کوچکترین ضربه‌ای خواهند شکست. سطح تحمل آن‌ها به شدت پایین است و حوصله سر و صدا یا گفتگو کردن با فرزند خویش را نخواهند داشت.

4. کمال گرایی

پدر و مادرهایی که بسیار کمال گرا هستند و می‌خواهند در تمام موقعیت‌ها خوش بدرخشند و حرفی برای گفتن داشته باشند، نسبت به اشتباهات کودک خود منعطف نخواهند بود. زیرا معتقدند خطاها و اشتباهات فرزندشان در شان نقش پدر و مادری آن‌ها نیست. در نگاه پدر و مادرهای کمال گرا، فرزندان باید به بهترین شکل رفتار نمایند تا موقعیت اجتماعی والدین حفظ شود. اگر خلاف این امر اتفاق بیفتد احساس منفی آمیخته با تنفر نسبت به فرزند خود خواهند داشت.

5. فقر

مشکلات مالی و اقتصادی امروزه دامن گیر بسیاری از خانواده‌ها می‌باشد و فشار روانی زیادی را بر اعضای خانواده به ویژه پدر و مادر وارد می‌سازد که به نوبه خود تهدید جدی برای ارتباطات گرم و صمیمانه بین خانواده خواهد شد. در این صورت هر اشتباه کودک هر چند کوچک می‌تواند جرقه‌ای باشد که آتش خشم و تنفر والدین را شعله ور سازد.

اثرات و پیامدهای تنفر از فرزند

در صورتی که تنفر از فرزند بسیار عمیق باشد و مدت زیادی این حس با والدین همراه باشد، اثرات و پیامدهایی دارد که برخی از آن‌ها به شرح زیر هستند:

1. درونگرایی کودک

کودک به دلیل عدم دریافت محبت و حمایت عاطفی از طرف والدین به سمت گوشه گیری و انزوا طلبی گرایش پیدا می‌کند و دایره تعاملات خود را به شدت محدود و تنگ می‌سازد. منزوی شدن کودک مشکلات زیادی در روابط بین فردی او ایجاد می‌کند.

2. پرخاشگری

در نتیجه بی‌اعتنایی والدین و محبت نکردن به کودک، کمبود عاطفی به شکل یک عقده روانی در وجود کودک رخنه کرده و باعث می‌شود در برخورد با دوستان و آشنایان، رفتاری پرخاشگرانه و توام با عصبانیت داشته باشند.

3. تنفر از فرزند | اضطراب و ترس

محبت نکردن به کودک زمینه بروز انواع اختلالات روانی همچون اضطراب و ترس‌های مفرط را ایجاد می‌کند. این اضطراب می‌تواند به شکل اضطراب اجتماعی و ترس از حضور در اجتماع نیز خود را نشان بدهد. زیرا کودک با خود فکر می‌کند تنفر والدین از او به منزله تنفر همه افراد اجتماع است.

4. مشکلات تحصیلی

اگر کودک به اندازه کافی از محبت و عاطفه پدر و مادر بهره مند نگردد، در هنگام تحصیل دقت و تمرکز کافی نخواهد داشت و  مشکلات تحصیلی زیادی را گزارش خواهد نمود.

5. تنفر از فرزند | کاهش اعتماد به نفس کودک

پدر و مادر به عنوان بزرگ‌ترین حامی کودک نقش بسیار مهمی در شکل گیری شخصیت وی و بالفعل رساندن توانایی‌های بالقوه او دارند. اگر کودک در روند رشد روانی خود از حمایت عاطفی پدر و مادر برخوردار نباشد، اعتماد به نفس خود را از دست خواهد داد و تصویر خود ارزشمندی از خویش نخواهد ساخت.

برای آشنایی با جدیدترین متدهای آموزش پدر و مادر کلیک کنید.

راهکارهای مقابله با احساس تنفر نسبت به فرزندان

_تکنیک‌های مدیریت خشم را یاد بگیرید و در مواقعی که اشتباهی از کودک خود مشاهده کردید آن‌ها را به کار ببندید.

_ویژگی‌های سنی کودک خود را بشناسید و متناسب با آن عمل نمایید.

_برای افزایش حس مثبت در خود، در کلاس‌های ورزشی و هنری مورد علاقه‌تان شرکت کنید، با دوستانتان بیرون بروید و وقتی را به خوش گذرانی اختصاص دهید.

_جملات تاکیدی مثبت مانند” من نقش پدر یا مادری را به نحو احسن انجام می‌دهم. من به فرزند خود احترام می‌گذارم” را به کار ببرید.

_مهارت‌های فرزند پروری خود را با مطالعه کتاب‌های مرتبط و مشاوره با روانشناسان فعال در زمینه تربیت کودک تقویت کنید. برای کسب اطلاعات در زمینه مشاوره تلفنی کودک کلیک کنید.

برای دریاقت مشاوره در زمینه کودک می توانید از طریق تلفن 02191002360 با برترین و مجرب ترین متخصصان کودک و نوجوان در کلینیک تخصصی کودک نی نی مایند ارتباط برقرار کنید.

منبع: تنفر از فرزند

سندرم ترنر یکی از ناهنجاری‌های کروموزومی است که تنها زنان را درگیر می‌کند. این بیماری ارثی نیست و اغلب ناشی از جهش و اشتباه در تقسیمات سلولی هنگام تشکیل جنین است که اکثر مبتلایان را نابارور می‌کند. بااینکه این سندرم تاکنون قابل‌پیشگیری نبوده اما برحسب نوع و شدت بیماری، راهکارهایی برای کنترل علائم آن وجود دارد. در صورتی اقدامات درمانی زودهنگام انجام شوند احتمال زیادی وجود دارد که مبتلایان به این سندرم بتوانند مانند دیگر افراد جامعه تشکیل خانواده داده و حتی بارور شوند. برای دریافت خدمات مشاوره کودک کلیک کنید.

منبع: سندرم ترنر درمان دارد؟

سندرم ترنر چیست ؟

سندرم ترنر نوعی ناهنجاری ژنتیکی در کروموزوم‌های جنسی است که فقط در زنان رخ می‌دهد. در این بیماری همه یا بخشی از یک کروموزوم جنسی زن (x) به علل مختلفی همچون جهش، در هنگام لقاح و یا تقسیمات سلولی دوران جنینی حذف می‌شود و درنتیجه ممکن است کاریوتیپ جنین به‌صورت xo=45 درآید. حدود 95 تا 99 درصد جنین‌های xo یا سقط می‌شوند و یا چندان قادر به ادامه‌ زندگی نیستند. این سندرم یک بیماری ارثی تلقی نمی‌شود و کروموزوم‌های والدین طبیعی و سالم گزارش می‌شوند. برای آشنایی با سایر اختلالات و بیماری های ژنتیکی در کودکان کلیک کنید.

انواع سندرم ترنر

برحسب اینکه چه مقدار از کروموزوم x حذف‌شده و یا چه زمانی از تشکیل جنین در تقسیمات سلولی اشتباه رخ داده، می‌توان انواعی برای این بیماری بیان کرد:

نوع کلاسیک و مونوزومی

احتمالاً حذف کروموزوم در هنگام لقاح و تشکیل سلول اولیه رخ داده و تمام سلول‌های جنین به‌صورت xo=45 هستند. همان‌طور که قبلاً اشاره شد احتمال زنده ماندن این جنین بسیار کم است.

نوع موزائیسم

در این حالت حذف بعد از لقاح و در طی یکی از تقسیمات سلول اولیه جنینی اتفاق افتاده است؛ بنابراین برخی از سلول‌ها به‌صورت xx=46 و طبیعی بوده اما برخی دیگر نیز به‌صورت xo=45 وجود دارند. علائم سندرم ترنر در این بیماران خفیف و سطحی بوده و حتی گاهی تا هنگام بزرگ‌سالی نیز متوجه آن نمی‌شوند.

نوع ناهنجاری و شکستی در کروموزوم x

در این حالت کاریوتیپ جنین به‌صورت xx=46 گزارش می‌شود اما مشکل اینجاست که قسمتی از کروموزوم x دچار شکستی یا حذف شده است و درنتیجه فرد بخشی از ژن‌های خود را ازدست‌داده است.

علائم سندرم ترنر

• قد دختران مبتلابه سندرم ترنر به‌طور متوسط حدود 140 سانتی‌متر رشد می‌کند
• کمبود وزن در هنگام تولد و ورم پشت دست‌ها و پاها
• رشد نکردن پستان‌ها، تأخیر یا عدم بروز قاعدگی، عدم بروز ویژگی‌های جنسی زنانه
• ناهنجاری‌های ظاهری در شکل دهان و فک، افتادگی پلک
• پهن بودن قفسه سینه
• پره دار بودن یا داشتن یک پوست اضافی در پشت گردن
• ناهنجاری‌هایی در انگشتان و انحراف ساعد
• ناهنجاری‌هایی در گوش‌ها و اختلالات شنوایی
• کم‌کاری غده تیروئید
• بیماری‌های قلبی و کلیوی
• رشد ناقص تخمدان‌ها و اندام‌های تولیدمثلی
• عدم بروز قاعدگی
• ناتوانی در بارداری

عده‌ کمی از این بیماران که شدت بیماری در آن‌ها زیاد است، ازلحاظ هوشی ممکن است کم‌توانی ذهنی در سطح خفیف نیز داشته باشند. بااین‌حال عده بیشتری از این افراد دارای هوش‌بهر عادی و حتی گاهی بیشتر از عادی هستند. شدت علائم مذکور برحسب نوع سندرم متفاوت است و در مواردی حتی ممکن است تا بلوغ و یا هنگام بزرگ‌سالی و تشخیص ناباروری، تفاوتی با افراد عادی نشان ندهند.

ازنظر روانی ممکن است این افراد ترسو، نگران، خستگی‌پذیر و غیرفعال باشند؛ اما ازنظر جنسی تاکنون گزارشی مبنی بر نداشتن احساسات زنانه و جنسی نبوده است. حتی گاهی در حالت‌های موزائیسم، بارداری نیز گزارش شده است.

پیشنهاد می‌‎شود که مقاله آموزش های لازم برای کودکان استثنایی را بخوانید.

نحوه تشخیص سندرم ترنر

تشخیص پیش از تولد و دوره نوزادی

درصورتی‌که پزشک در دوران بارداری مادر متوجه نقص‌هایی در تشکیل قبل یا کلیه و یا وجود مایع در اطراف گردن گردد ممکن است پیشنهاد به انجام آزمایش کاریوتیپ دهد. همچنین آزمایش آمینوسنتز نیز می‌تواند ابتلای جنین به سندرم ترنر را مشخص کند.

قابل‌ذکر است که مجوز سقط این نوزادان داده نمی‌شود مگر اینکه جنین به‌غیراز مورد ناهنجاری کروموزومی، مشکلات دیگری نیز داشته باشد و احتمال بقای آن اندک باشد.

تشخیص در دوران کودکی و نوجوانی

در موارد خفیف سندرم ترنر، وجود عارضه تا اواخر کودکی و نوجوانی تشخیص داده نمی‌شود؛ اما با رسیدن به سن بلوغ، تأخیر بروز صفات جنسی ثانویه در نوجوان والدین نگران را به سمت مراجعه به پزشک و درنتیجه آگاهی از بیماری سوق می‌دهد.

تشخیص در بزرگ‌سالی

تعداد کمی از زنان مبتلابه سندرم ترنر یک دوره بلوغ طبیعی را پشت سر می‌گذارند؛ اما بازهم دیر یا زود در همین زنان نیز تخمدان‌ها از کار می‌افتند، تولید استروژن کاهش یافته و یا متوقف می‌شود و افراد دچار یائسگی زودرس می‌شوند. برخی دیگر از زنان مبتلابه سندرم ترنر، هنگام مراجعه به متخصص زنان جهت بررسی مشکل ناباروری از بیماری خود باخبر می‌گردند. در این حالت آزمایش‌های مربوط به هورمون، پایین بودن سطح استروژن را گزارش می‌کنند. همین‌طور برای تشخیص گذاری قطعی سندرم ترنر به آن‌ها پیشنهاد می‌گردد تا یک آزمون کاریوتایپ انجام دهند.

راهکارهای درمان سندرم ترنر

درمان هورمونی

با تزریق هورمون‌های استروژن و نیز هورمون رشد انسانی، بسیاری از علائم سندرم کنترل می‌گردد. رحم و پستان‌ها رشد کرده، قاعدگی رخ می‌دهد و قد فرد به‌اندازه طبیعی رشد می‌کند.

درمان ناباوری

برخی راهکارها برای درمان ناباروری دختران مبتلابه سندرم ترنر وجود دارد، ازجمله:

فریز کردن بافت تخمدانی بیمار قبل از بلوغ و بررسی و استفاده از آن هنگام آمادگی و تمایل برای بارداری. درصورتی‌که ذخیره فریز شده تخمدان فرد برای باروری مناسب نباشد، بازهم برحسب میزان رشد و توانایی رحم فرد، امکان استفاده از تخمک و جنین اهدایی وجود دارد. انتخاب فرزندخوانده نیز راهی دیگر برای داشتن فرزند محسوب می‌گردد.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

منبع: سندرم ترنر درمان دارد؟

در هفته بیست و یکم بارداری شکم مادر همچنان در حال بزرگ‌تر شدن است این مسئله باعث می‌شود تا سرعت حرکات و فعالیت مادر کمی کند‌تر گردد. هرچقدر که مدت زمان بیشتری از دوران بارداری می‌گذرد هیجانات خوشایند مادر هم بیشتر می‌شود. همچنین در این هفته وضعیت پاهای جنین صاف‌تر و کشیده‌تر شده و چرخه خواب و بیداری او منظم‌تر خواهد شد. به‌طورکلی هفته بیست و یکم بارداری، ناراحتی‌ها و عوارض ناخوشایندی برای مادر به همراه ندارد با این حال برخی افراد کمردرد، یبوست، ورم دست و پا و… را تجربه می‌کنند. آشنایی با راهکارهای خودمراقبتی در سه ماه دوم بارداری می‌تواند باعث کاهش نگرانی و اضطراب مادر شود، برای دریافت خدمات مشاوره بارداری کلیک کنید.

منبع: هفته بیست و یکم بارداری

هفته بیست و یکم بارداری

این همان هفته شیرینی است که مادر دیگر حرکات جنین را حس کرده و بیشتر از قبل از مادر بودنش لذت می‌برد. کم شدن عوارض بارداری در کنار احساس مادرانه، لذت فرزند دار شدن را بیش از پیش خواهد کرد. گلبول های سفید خونی جنین شکل گرفته و سایر قسمت های بدن مثل واژن (البته برای نوزاد دختر)، پلک ها، ابروها و.. تشکیل می‌شود. همچنین نوزاد شروع به خوردن مایع درون کیسه مادر کرده و این گونه بلع و هضم را تمرین می‌کند. او بهتر از قبل قادر به شنیدن صداهای اطرافش خواهد بود.

برای آشنایی بیشتر با مراقبت های دوران بارداری کلیک کنید.

وضعیت جنین در هفته بیست و یکم بارداری

رشد و تکامل جنین در این هفته به سرعت انجام می‌شود به طوری که قدش حدود 27 سانتی متر و وزنش به حدود 360 گرم می‌رسد. با این حال هنوز وزن جفت از وزن جنین بیشتر است. از جمله تغییراتی که در این هفته رخ می‌دهد می‌توان به شکل گیری چرخه خواب و بیداری اشاره کرد. در واقع خوابیدن و بیدار شدن جنین یک وضعیت منظم پیدا می‌کند و حتی می‌تواند پوزیشن مورد علاقه خواب خود را پیدا کند، این مسئله نشان دهنده آن است که مادر ممکن است در این هفته به طور مداوم متوجه حرکات جنین خود نشود زیرا در برخی موارد جنین خواب است و تکان نمی‌خورد.

هفته بیست و یکم بارداری

علاوه بر این ریتم ضربان قلب جنین منظم‌تر می‌شود و صدای ضربان قلب افزایش می‌یابد. نکته جالبی که وجود دارد این است که تعداد ضربان قلب جنین حدود دو برابر تعداد ضربان قلب یک فرد بزرگسال است به طوریکه در یک دقیقه حدود 120 تا 160 بار صدای ضربان قلب جنین شنیده می‌شود. از تغییراتی که در وضعیت ظاهری جنین رخ می‌دهد می‌توان به تکامل شکل انگشت، دست و پای جنین اشاره کرد. همچنین در این هفته اثر انگشت جنین هم شکل می‌گیرد. برخی از جزئیات بدن جنین مانند رشد ابرو، مژه و ناخن‌ها بیشتر تکامل پیدا کرده و حتی ممکن است حس چشایی در او شروع به فعالیت کند؛ به صوریتکه طعم و مزه مایع آمنیوتیک را احساس می‌کند. از آنجایی که جنین مایع آمنیوتیک را می‌بلعد روده‌ها ممکن است آماده جذب مقدار کمی از قند موجود در مایع آمنیوتیک باشند.

برای آشنایی با مراقبت های لازم در سه ماه دوم بارداری کلیک کنید.

وضعیت مادر در هفته بیست و یکم

در هفته بیست و یکم بارداری وزن مادر و شکم او همچنان در حال بزرگ‌تر شدن و رشد کردن است. این مسئله می‌تواند هیجانات زیادی را برای مادر به وجود بیاورد. در این هفته مادر به وضوح در هنگام بیداری جنین، حرکات و لگد زدن‌هایش را احساس می‌کند. همچنین ناراحتی‌ها و حالت‌ تهوع‌هایی که پیش از این وجود داشت دیگر در این هفته وجود ندارد یا شدت آن‌ها بسیار کمتر شده است. برخی مادران از این هفته به بعد باید تغییراتی را در سبک زندگی خود ایجاد کنند، به عنوان مثال اگر مادری شاغل است و ساعت زیادی را مشغول کارکردن می‌باشد بهتر است از این هفته به بعد برای گرفتن مرخصی و استراحت تلاش کند. به طور کلی در این هفته مادر تغییرات ناخوشایندی را تجربه نمی‌کند با این حال برخی از مادران عوارضی را تجربه می‌کنند که در ادامه به آن پرداخته می‌شود.

عوارض شایع مادر در هفته بیست‌ویکم

از جمله عوارضی که در این هفته می‌توان به آن اشاره کرد شامل ترک‌های پوستی، رگ‌های واریسی، نفخ شکم، کمردرد، یبوست، گرفتگی عضلات پا و انقباضات رحم می‌باشد. گرفتگی عضلات پا یکی از شکایت‌ها و ناراحتی‌های رایج مادران در سه ماهه دوم بارداری است و این مسئله عمدتا در طول شب و به هنگام خوابیدن رخ می‌دهد. همچنین با بزرگ‌تر شدن شکم مادر ممکن است دردکمر مادر هم بیشتر شود چراکه فشار بیشتری به بدنش می‌آید. علاوه بر این بزرگ شدن شکم و افزایش وزن می‌تواند باعث ایجاد ترک‌های پوستی و کشیده شدن پوست مادر در قسمت‌های مختلف بدنش شود. یکی دیگر از عوارض احتمالی که به دلیل بزرگ‌تر شدن شکم و رحم رخ می‌دهد سوزش معده است، عامل دیگری که می‌تواند در سوزش معده نقش داشته باشد تغییرات هورمونی در دوران بارداری است.

بیشتر بخوانید: مراحل رشد جنین

خودمراقبتی‌های لازم در هفته بیست و یکم بارداری

اگر تا این هفته به پزشک مراجعه نکرده‌اید بهتر است برای اطمینان از سلامت خودتان و جنین این کار را فوراً انجام دهید چراکه برخی از آزمایش‌ها و غربالگری‌های مخصوص سه ماه دوم بارداری وجود دارد که با توجه به وضعیت مادر و جنین انجام دادن‌ آن‌ها ضروری می‌باشد.

برای برطرف کردن و بهبود درد کمر و درد باسن و گرفتگی عضلات پا بهتر است حرکات ورزشی و کششی ساده انجام دهید. اما قبل از انجام این کار حتما با پزشکتان مشورت کنید زیرا ممکن است با توجه به شرایط جسمیتان انجام حرکات ورزشی برایتان مضر باشد. برای رفع و بهبود یبوست نیز از غذاهای فیبردار و مایعات استفاده کنید و تحت هیچ شرایطی برای افزایش وزن غذاهای پرچرب و فست‌فودی مصرف نکنید.

مسئله دیگری که رعایت آن می‌تواند به بهبود وضعیت و سلامت مادر و جنین کمک کند شیوه صحیح خوابیدن است، بهترین شیوه خوابیدن در دوران بارداری خوابیدن به پهلوی سمت چپ است، به طور کلی خوابیدن به سمت پهلو در دوره بارداری توصیه می‌شود اما به یاد داشته باشید که تحت هیچ شرایطی به روی شکم یا به پشت نخوابید. همچنین برای اینکه ترک‌های پوستی و التهاب ایجاد شده به دلیل کشیده شدن پوست کمتر شود، مایعات زیاد مصرف کنید و شکم و یا ناحیه مورد نظر را با استفاده از کرم‌های مخصوص یا روغن‌ها مرطوب نگه دارید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا برقراری رابطه جنسی در هفته بیست و یکم مضر است؟

برقراری رابطه جنسی در دوره بارداری به طور طبیعی مشکلی برای مادر و جنین به وجود نمی‌آورد. با رعایت نکات و پوزیشن‌های مخصوص دوره بارداری می‌توان رابطه جنسی برقرار کرد اما توجه داشته باشید که پزشکتان به دلیل شرایط جسمانیتان این کار را ممنوع نکرده باشد.

منبع: هفته بیست و یکم بارداری

دزدی در کودکان موضوعی است که می‌تواند تا حد زیادی باعث نگرانی والدین شود. سردرگمی راجع به دلیل چنین رفتاری یا احساس شرم از قضاوت دیگران در کنار ترس از تکرار شدن این رفتار در آینده ازجمله موضوعاتی هستند که ذهن والدین را درگیر خواهند کرد. بااین‌حال باید به این موضوع توجه داشته باشید که نحوه برخورد شما با این مسئله تا حد زیادی در تکرار این رفتار نقش دارد. به همین خاطر اینکه چطور به فرزندتان واکنش نشان می‌دهید موضوعی است که باید به‌خوبی راجع به آن بیاندیشید. اگر دزدی در فرزند شما با دلایلی نظیر هیجان‌خواهی، پرخاشگری یا بی‌توجهی به حقوق دیگران اتفاق افتاده و یا در شرایطی که این رفتار مجدداً تکرار شد، بهتر است در این زمینه از مشاوره کودک کمک بگیرید.

منبع: دزدی در کودکان

دزدی در کودکان

اگرچه دزدی در کودکان پدیده شایعی نیست اما بااین‌حال برخی کودکان به دلایل مختلفی به این کار دست می‌زنند. برخی از کودکان در سنین پایین‌تر به این خاطر وسایل دیگران را برمی‌دارند که آشنایی چندانی با مفهوم مالکیت ندارند و تصور می‌کنند اجازه دارند از هر چیزی استفاده کنند. اما این موضوع به‌تدریج و با بزرگ‌تر شدن کودک دلایل پیچیده‌تری پیدا می‌کند که در اولین قدم برای برخورد با این مسئله می‌بایست به آن‌ها توجه داشت.

اگر احساس می‌کنید رفتار دزدی در کودک شما علی‌رغم گوشزد کردن پیامدهای منفی آن تکرار می‌شود یا در شرایطی که این موضوع در کنار رفتارهای نامناسب دیگری مثل آزار و اذیت همسالان یا حتی حیوانات اتفاق می‌افتد، بهتر است راجع به این موضوع از یک روانشناس کودک کمک بگیرید.

برای آشنایی بیشتر با علل اختلالات رفتاری کودکان کلیک کنید.

دلایل دزدی در کودکان

کشف دلایل دزدی در کودکان موضوعی است که شاید بتوان گفت بیش از خود رفتار اهمیت دارد. این دلایل به شما کمک خواهند کرد تا اطلاعاتی را راجع به وضعیت روحی و دیدگاه‌های کودک به دست آورید و اقدامات مؤثری را برای تغییر شرایط در نظر بگیرید. ازجمله مهم‌ترین دلایلی که برای دزدی در کودکان می‌توان در نظر گرفت عبارتند از:

1. مسائل مادی

تمایل به داشتن امکانات و وسایلی که همسالان کودک دارند اما او به دلیل وضعیت اقتصادی یا سیاست‌های مالی و تربیتی والدین نمی‌تواند داشته باشد یکی از دلایلی است که برخی اوقات کودکان را به سمت دزدی می‌کشاند. برای جلوگیری از بروز چنین رفتاری بهتر است با فرزندتان صحبت کنید و شرایط مالی و برنامه‌های خود را در حد درک او برایش توضیح دهید. یکی دیگر از راهکارهایی که می‌توانید در این شرایط امتحان کنید این است که به فرزندتان کمک کنید تا منبع درآمدی برای خودش داشته باشد و درآمد خود را صرف مسائلی که به آن‌ها علاقه دارد کند.

2. تقلید

بسیاری از مواقع دزدی کودک به دلیل الگوبرداری‌های اشتباه ایجاد می‌شود. مشاهده این رفتار در میان اعضای خانواده یا اطرافیان و حتی تقلید از شخصیت‌های یک کتاب یا فیلم می‌تواند دلیلی برای تکرار این رفتار توسط کودک باشد. به همین خاطر بهتر است نسبت به محتوای فیلم‌ها و کتاب‌هایی که فرزندتان به آن‌ها علاقه دارد توجه کافی داشته باشید. گاهی می‌توانید با جلب‌توجه کودک به پیامد رفتار این شخصیت‌ها یا سایر افرادی که دست به دزدی می‌زنند نیز فرزندتان را از تقلید رفتار الگوهای نامناسب منع کنید.

3. فشار دوستان

فشار دوستان و جلب تأیید و رضایت آن‌ها به‌ویژه در نوجوانان یا سنین بالاتر کودکی یکی از موضوعاتی است که می‌تواند باعث دزدی کودک شود. اگر با چنین دلیلی برای دزدی فرزند خود مواجه شدید بهتر است برای آموزش مهارت‌هایی مانند قدرت نه گفتن یا دوست‌یابی مؤثر به فرزند خود از یک مشاور کودک کمک بگیرید. علاوه بر این دزدی در کودکان و به‌ویژه پسرها در برخی مواقع تلاشی است که برای اثبات قدرت به همسالان و به دست آوردن احترام آن‌ها صورت می‌گیرد.

4. دزدی در کودکان | جلب‌توجه

هنگامی‌که این باور در کودک ایجاد شود که اطرافیان به او توجهی ندارند، تلاش خواهد کرد تا به هر طریقی توجه آن‌ها را به سمت خود جلب نماید. رفتاری که کودک برای جلب‌توجه انتخاب می‌کند با توجه به شرایط محیطی و همین‌طور شخصیت و دیدگاه‌های کودک می‌تواند متفاوت باشد. دزدی در کودکی نیز می‌تواند دلیلی باشد که کودک از این طریق نارضایتی خود از رفتار والدین را به آن‌ها گوشزد می‌کند. کمک گرفتن از مشاورین خانواده و کودک برای سامان دادن به شرایط خانوادگی و ایجاد یک خانواده شاد و صمیمی ازجمله راهکارهایی است که در این شرایط می‌توانید از آن استفاده کنید.

5. ناتوانی در کنترل خواسته‌ها یا هیجان‌طلبی

ناتوانی در کنترل خواسته‌ها یا تکانش گری به این معناست که فرد هنگامی‌که میل به انجام رفتار یا داشتن چیزی را در خود احساس می‌کند، بلافاصله و بدون برنامه‌ریزی منطقی یا فکر کردن به عواقب احتمالی آن، دست به انجام رفتار موردنظر می‌زند. این موضوع می‌تواند دلیلی برای دزدی کودک نیز باشد. با توجه به اینکه تکانش‌گری می‌تواند تا پایان عمر همراه کودک بوده و او را به رفتارهای خطرناک دیگری نظیر اعتیاد سوق دهد، بهتر است درصورتی‌که نشانه‌های تکانش‌گری را در فرزند خود می‌بینید برای درمان آن اقدام کنید.

6. بیماری‌های روحی

اضطراب یا افسردگی در کودک می‌تواند خود را به‌صورت اختلالات رفتاری مختلفی نشان دهد که یکی از آن‌ها دزدی است. علاوه بر این مشکلات جدی‌تری نظیر اختلال سلوک نیز می‌تواند دلیلی برای میل به دزدی در کودک باشد. کودکانی که به دلیل بیماری‌های روحی و به‌ویژه اختلال سلوک دست به دزدی می‌زنند معمولاً رفتارهای منفی بسیاری را از خود نشان می‌دهند و دزدی نیز رفتاریست که بیش از یک‌بار اتفاق می‌افتد. در شرایطی که با چنین مسئله‌ای مواجه می‌شوید بهتر است از یک متخصص روانشناسی کودک و نوجوان کمک بگیرید.

کودکانی که دچار اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه هستند معمولاً به دلیل مشکلاتی که در توجه دارند، ممکن است وسایل خود را گم کنند و یا وسایل سایر دانش آموزان را با خود به منزل آورند. این موضوع با انگیزه دزدی در آن‌ها اتفاق نمی‌افتد بلکه آن‌ها به دلیل بی‌توجهی ممکن است وسایل دیگران را با وسایل خود اشتباه بگیرند. به همین خاطر هنگام مشاهده چنین رفتاری از کودکان بیش‌فعال به رفتار آن‌ها به‌عنوان دزدی نگاه نکنید.

بیشتر بخوانید: اختلال سلوک

برخورد با دزدی در کودکان

یکی از سؤالاتی که در ارتباط با دزدی در کودکان باید به آن پاسخ داد این است که چطور با این موضوع در کودک برخورد کنیم؟ توجه داشته باشید که اگرچه دزدی در کودکان موضوع نگران‌کننده‌ایست اما بااین‌حال نوع برخورد شما تا حد زیادی در تکرار شدن یا نشدن آن و همین‌طور سلامت روان فرزندتان اثرگذار خواهد بود. در نحوه برخورد با دزدی در کودکان به موارد زیر توجه داشته باشید:

1. پرهیز از خشونت

رفتار همراه با خشونت یا تنبیه ازجمله رفتارهایی است که باید در تربیت فرزندانتان آن را به حداقل برسانید. این طرز برخورد علاوه بر اینکه باعث آسیب دیدن روحی فرزندتان می‌شود، نکته جدیدی را نیز به او آموزش نمی‌دهد. هنگامی‌که می‌خواهید فرزندتان را از تکرار رفتاری منع کنید باید دلیل اشتباه بودن این رفتار را برای وی توضیح دهید اما تنبیه صرفاً این پیام را به کودک منتقل می‌کند که نباید رفتار خاصی را انجام دهد و هیچ توضیحی راجع به دلیل اشتباه بودن رفتار یا رفتارهای جایگزین به وی نمی‌دهد. علاوه بر این تنبیه در شرایطی که در مقابل دوستان یا اطرافیان اتفاق افتاده باشد تا حد زیادی اعتمادبه‌نفس کودک را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

2. با کودک صحبت کنید

در یک فضای دوستانه و آرام با فرزندتان صحبت کنید و دلایل او را برای این رفتار بپرسید. پس‌ازآن می‌توانید با کمک یکدیگر راه‌حل‌هایی را برای برطرف کردن مشکلات پیش‌آمده برنامه‌ریزی کنید.

برای آشنایی با روش های برخورد با کودکان استثنایی کلیک کنید.

3. دزدی در کودکان | ایجاد الگوهای مناسب

داستان‌هایی را در ارتباط با زندگی افرادی که به دلیل دزدی دچار مشکل شده‌اند برای فرزندتان بخوانید و سپس باهم راجع به شرایط پیش‌آمده برای شخصیت داستان، راهکارهایی که او می‌توانست به‌جای دزدی امتحان کند و یا اشکال دیگری از تفکر که می‌توانست در موقعیت‌های مختلف داشته باشد صحبت کنید. این کار به کودک کمک خواهد کرد تا راه‌های جایگزین برای دزدی را آموزش ببیند.

4. از مشاور کمک بگیرید

در شرایطی که دزدی فرزند شما تکرار می‌شود یا در کنار آن سایر رفتارهای نامطلوب مثل پرخاشگری، زورگویی، آسیب زدن به خود و دیگران و همین‌طور افت عملکرد تحصیلی را مشاهده می‌کنید، بهتر است از یک مشاور کمک بگیرید. این رفتارها می‌تواند نشانه‌ای از ابتلای کودک به اختلال سلوک باشد و با توجه به اینکه بسیاری از مبتلایان به این اختلال در آینده دچار اختلال شخصیت ضداجتماعی می‌شوند، بهتر است هرچه سریع‌تر دراین‌باره از یک مشاور کودک کمک بگیرید. همچنین دزدی در کودکان می‌تواند به دلیل اختلالات روحی یا اعتراضی به شرایط نامناسب درون خانواده باشد و به همین خاطر بهتر است دراین‌باره از یک متخصص کودک کمک بگیرید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سؤالات متداول

دزدی در کودکان چه دلایلی می‌تواند داشته باشد؟

فشار گروه همسالان یا تلاش برای جلب تحسین آن‌ها، ناتوانی در کنترل خواسته‌ها، تلاش برای جلب‌توجه والدین و همین‌طور بیماری‌های روحی مانند افسردگی یا اضطراب می‌تواند دلیلی برای دزدی در کودکان باشد.

با دزدی در کودکان چطور باید برخورد کنیم؟

بهتر است به‌جای تحقیر یا تنبیه فرزندتان در یک فضای آرام با او راجع به رفتارش صحبت نمایید و پس از شناخت دلایل و انگیزه‌های او، باهم برای برطرف کردن مشکل پیش‌آمده اقدام کنید. اگر دزدی در فرزند شما تکرار می‌شود یا رفتارهای منفی دیگری نیز در کنار آن وجود دارد بهتر است از یک روانشناس کمک بگیرید.

منبع: دزدی در کودکان

کم خونی داسی شکل در کودکان یکی از انواع بیماری‌های ارثی و ژنتیکی است که از پدر و مادر به فرزند منتقل می‌شود. گلبول‌های قرمز حاوی پروتئینی به نام هموگلوبین درون خود هستند. هموگلوبین مسئول انتقال اکسیژن به بافت‌ها و ارگان‌های بدن است. بنابراین این اختلال می‌تواند مشکلات زیادی برای رشد و فعالیت های کودک ایجاد کند. عدم توجه به درمان بیماری برای او مشکلات جبران ناپذیری به وجود خواهد آورد. پس حتما بعد از تشخیص این نوع کم خونی مراقبت ها و درمان را جدی بگیرید. در صورت وجود هر سوال یا مساله می‌توانید برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.

منبع: کم خونی داسی شکل کودکان

کم خونی داسی شکل کودکان

آنمی یا کم‌خونی به انواع مختلفی دسته‌بندی می‌شوند. یکی از انواع کم‌خونی‌هایی که ریشه در ژنتیک و وراثت افراد دارند، “کم‌خونی داسی شکل” است که با تغییراتی در سلول‌های خونی فرد همراه است.

گلبول‌های قرمز طبیعی به شکل دیسک مخروطی، مقعرالطرفین و منعطف هستند. این شکل به آن‌ها کمک می‌کند که بتوانند از میان رگ‌های باریک عبور کنند. سلول‌های خونی قرمز در کم‌خونی داسی شکل، سفت و سخت‌تر از حالت طبیعی بوده و شکل غیرطبیعی دارند.

ماده‌ای به نام هموگلوبین درون گلبول‌های قرمز وجود دارد که وظیفه آن‌ها اتصال به اکسیژن و رساندن اکسیژن به بافت‌ها و ارگان‌های مختلف بدن است. هموگلوبین A که نوع طبیعی هموگلوبین بوده پس از رساندن اکسیژن به بافت‌ها، شکل طبیعی خود را حفظ می‌کند. اما هموگلوبین S که در کم‌خونی داسی شکل دیده می‌شود، پس از جدا شدن از اکسیژن، به یکدیگر متصل شده و منجر به شکل غیر طبیعی گلبول قرمز می‌شود.

طول عمر گلبول‌ها قرمز نرمال ۱۲۰ روز است. این در حالی است که عمر گلبول‌های قرمز داسی شکل تنها ۱۰ الی ۲۰ روز است و پیش از آنکه با سلول جدیدی جایگزین شوند، از بین می‌روند. به دنبال این شرایط، کم‌خونی ایجاد می‌شود.

برای آشنایی با روش های جلوگیری از انواع بیماری های ژنتیکی کودکان کلیک کنید.

نقش وراثت در کم خونی داسی شکل کودکان

همان‌طور که در ابتدا اشاره کردیم، این نوع کم‌خونی ریشه در ژنتیک افراد دارد و از طریق والدین به فرزند منتقل شده و منجر به کم خونی داسی شکل کودک می‌گردد.

به دنبال یک جهش در ژن تولیدکننده هموگلوبین، هموگلوبین S در عوض هموگلوبین A تولید می‌شود. اگر هر دو والد به فرزند خود ژن تولیدکننده هموگلوبین S را منتقل کنند، موجب ایجاد بیماری کم خونی داسی شکل کودکان خواهد شد.

در صورتی که کودک یک ژن سالم از یک والد و یک ژن بیمار از والد دیگر به ارث ببرد، به بیماری مبتلا نخواهد شد. اما این کودک دارا صفت سلول داسی است؛ در حالی که هیچ علامتی از خود نشان نمی‌دهد. چنین فردی به عنوان ناقل شناخته می‌شود که ممکن است این بیماری را در آینده به فرزند خود منتقل کند.

علائم کم خونی داسی شکل در کودکان

از حدود ۵ ماهگی،این بیماری قابل تشخیص است و ضعف و خستگی کودک می‌تواند به این علت باشد. هم‌‌چنین این بیماری ممکن است موجب تاخیر در رشد و بلوغ، ابتلا به عفونت‌ها و مشکلات دیگری شود.

مشکلات مربوط به طحال

تجمع سلول‌های داسی در طحال موجب افزایش حجم خون طحال و بزرگ و دردناک شدن آن می‌شود. از طرف دیگر، تجمع سلول‌های داسی باعث کاهش ناگهانی هموگلوبین خواهد شد.

محافظت و نابود کردن باکتری‌ها، یکی از وظایف طحال در بدن محسوب می‌شود. اکنون در نظر بگیرید هنگامی که سلول‌های داسی به طحال آسیب وارد کنند؛ این عضو عملکرد خود را در مقابل میکروب‌ها از دست می‌دهد. بنابراین بدن کودک در مقابل عفونت‌ها ضعیف شده و بیشتر از سایر کودکان در برابر بیماری‌ها و عفونت‌ها آسیب می‌بینند.

سکته مغزی

انسداد رگ‌های مغز به وسیله گلبول‌های قرمز داسی شکل می‌تواند سکته مغزی را برای فرد به همراه داشته باشد. این علامت بیشتر در کودکان ۴ تا ۶ سال رخ می‌دهد.

شکایت از سردرد و سرگیجه، اختلال در بینایی، بی‌حسی و ضعف در اندام‌ها، اشکال در تکلم معمولا علائم سکته مغزی هستند. تزریق گلبول قرمز به کودک، یکی از راه‌ها درمان است.

تجربه دوره‌های درد

تجربه درد‌های ناگهانی و حاد در اثر گیر افتادن گلبول‌های قرمز داسی و قطع اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها اتفاق می‌افتد. درد ممکن است در هر قسمت از بدن با توجه به محل گیر افتادن سلول‌ها داسی احساس شود.

کودک ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان بیابد و در آن‌جا درمان‌های لازم برای کاهش درد وی انجام می‌شود.

سندروم حاد قفسه‌سینه یکی از عوارض کم‌خونی داسی شکل بوده که به دنبال گیر افتادن سلول‌های داسی شکل در ریه و یا در اثر ابتلا به عفونت تنفسی رخ می‌دهد.

این عارضه با ناهنجاری در تنفس، تب و درد قفسه‌سینه همراه است که می‌تواند کشنده باشد. شایع‌ترین علت مرگ در افراد مبتلا به کم خونی داسی شکل، ابتلا به این سندروم می‌باشد.

سایر علائم

عدم بهبود زخم‌های پا و یا عود زخم، آسیب شبکیه و اشکال در بینایی، زردی از دیگر علائم کم خونی داسی شکل کودکان هستند.

برای آشنایی با نحوه برخورد با کودکان استثنایی کلیک کنید.

تشخیص کم خونی داسی شکل در کودکان قبل و بعد از تولد

از آن‌جا که کم خونی داسی شکل کودکان یک بیماری ژنتیکی است؛ بنابراین نمی‌توان از بروز آن جلوگیری کرد. مشاوره ژنتیک پیش از بارداری به درک بهتر این بیماری و عوارض و خطرات ناشی از آن کمک می‌کند.

آزمایشاتی مانند آمنیوسنتز و یا نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی در دوران بارداری به تشخیص کم خونی داسی شکل قبل از تولد کودکان کمک می‌کند. پس از تولد نیز آزمایش خون به تشخیص بیماری کمک خواهد کرد.

درمان کم خونی داسی شکل در کودکان

هیچ‌گونه درمان قطعی برای کم‌خونی داسی شکل وجود ندارد. درمان‌های موجود به کنترل علائمی مانند درد و پیشگیری از عفونت‌ها می‌پردازند.

داروهای مسکن مانند استامینوفن به کنترل دردهای خفیف کمک می‌کنند. احساس درد شدید همراه با استفراغ و از دست دادن مایعات ممکن است نیازمند بستری شدن در بیمارستان باشد. سرم درمانی و تزریق داروهای ضد درد در بیمارستان انجام خواهد شد.

انتقال خون جهت محافظت از طحال، پیشگیری از سکته مغزی و درمان کم‌خونی نیز صورت می‌گیرد.

پنی‌سلین می‌تواند ابتلا به عفونت‌ها را تا حد زیادی کاهش دهد. بنابراین ممکن است پزشک پنی‌سلین روزانه را از دو ماهگی تا ۵ سالگی تجویز کند.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

منبع: کم خونی داسی شکل کودکان