زودرنجی در کودکان خیلی اوقات باعث می‌شود که والدین نتوانند در مورد تربیت فرزندشان رفتاری یکسان اتخاذ کنند. برای مثال مادر کار اشتباه فرزندش را به او گوش زد می‌کند و از او می‌خواهد لیوان‌اش را بلند کرده به آشپزخانه ببرد، اما کودک با وجود این که انجامش می‌دهد، در خود فرو رفته و چهره ناراحت می‌گیرد، در این شرایط خیلی از والدین طاقت نیاورده و از گفته خود پشیمان شده و از او دلجویی می‌کنند.

منبع: زودرنجی در کودکان | علت و درمان حساس بودن کودک

زودرنجی در کودکان

زودرنجی وضعیتی است که کودک نسبت به هر مسئله‌ای حساسیت زیادی از خود نشان می‌دهد. و به بهانه‌های مختلف دائماً آزرده خاطر می‌شود. کودکان زودرنج همیشه در حال بهانه‌گیری، نق زدن، قهر کردن، رفتارهای لجبازانه و… هستند. زودرنجی در کودکان می‌تواند در بلند مدت والدین را خسته و فرسوده کند. این مسئله باعث می‌‌شود تا رابطه والد و فرزند دچار تعارضات و مشکلاتی شود و صمیمیت بین آن‌ها کاهش پیدا کند.

همچنین زودرنجی در کودکان می‌تواند در ارتباطش با سایر همسالان تاثیر منفی بگذارد، به طور کلی کودکان زودرنج در بین دوستان و همسالان‌شان محبوبیت و پذیرش زیادی ندارند، همین مسئله می‌تواند میزان زودرنجی آن‌ها را افزایش دهد و کودک را درگیر یک چرخه معیوب کند. هرچه کودک مدت زمان بیشتری درگیر زودرنجی باشد به احتمال بیشتری مستعد ابتلا به افسردگی، اضطراب و سایر پریشانی‌های روانشناختی می‌شود.

نشانه های زودرنجی در کودکان

زودرنجی در کودکان نشانه هایی دارد که والدین با مشاهده آن باید از روانشناس و متخصص کودک کمک بگیرند. در ادامه نشانه های زودرنجی در کودکان را اشاره کرده ایم.

✔ آزرده شدن سر کوچکترین مسائل

✔بابت هر چیزی شروع به گریه و زاری می‌کنند

✔ بهانه گیر هستند

✔ به سرعت قهر می‌کنند

✔با دیگران مخالفت می‌کنند

✔ روابط محدود با همسالان دارند

✔ گوشه گیر هستند

✔واکنش نشان دادن به هر چیز کوچک

✔ احساس کلافگی دارند

علت زودرنجی کودکان چیست؟

زودرنجی در کودکان به علت‌های مختلف زیستی، روانی و اجتماعی رخ می‌دهد. برخی از کودکان از هنگام تولد به طور زیستی خلق و خوی دشواری دارند. کودکان با خلق و خوی دشوار معمولاً نسبت به سایر کودکان چالش‌های رفتاری بیشتری دارند و به میزان بالاتری تحریک‌پذیر و زودرنج هستند.

این ویژگی کودکان با خلق و خوی دشوار باعث می‌شود تا والدین نسبت به آن‌ها دچار خستگی و فرسودگی شوند و توجه کمتری به آن‌ها داشته باشند و همین مسئله می‌تواند تحریک‌پذیری و زودرنجی آن‌ها را افزایش دهد. علاوه بر مسائل زیستی باید نقش عوامل روانشناختی و تربیتی را هم در نظر گرفت.

????نقش تربیت در بالا رفتن میزان زود رنجی بچه ها

بسیاری از کودکان ممکن است از نظر زیستی مستعد ابتلا به زودرنجی باشند. اما آن چیزی که باعث تحریک پذیری و زودرنجی آن‌ها می‌شود شیوه‌های نادرست تربیتی والدین است. والدینی که تمام نیازها و خواسته‌های کودک را برآورده می‌کنند، فرزندی زودرنج و تحریک پذیر پرورش می‌دهند.

زیرا کودک یاد می‌گیرد که باید تمام خواسته‌هایش سریع برطرف شود. و اگر والدین و یا سایر همسالان به خواسته او توجهی نکنند فوراً رفتار پرخاشگرانه و لجبازانه از خودش نشان می‌دهند. اگر والدین بعد از انجام رفتار لجبازانه کودک تسلیم خواسته او شوند، زودرنجی در کودکان را تقویت می‌کنند. و کودک به مرور زمان یاد می‌گیرد برای دستیابی به اهدافش باید رفتارهای تحریک‌پذیرانه و لجبازانه از خودش بروز دهد.

علاوه بر ویژگی‌های وراثتی و شیوه‌های تربیتی والدین می‌توان عواملی دیگری را در ارتباط با زودرنجی در کودکان در نظر گرفت. که شامل تعداد فرزندان خانواده، توجه کم یا زیاد به فرزندان، مقایسه کودکان با یکدیگر، وسواس فکری، ایجاد احساس گناه در کودک، تحقیر و سرزنش کودک، اعتماد به نفس پایین کودک و… می‌باشد.

????عدم مهارت کافی در کنترل احساسات

یکی از علت های زودرنجی در کودکان، عدم مهارت کافی در بروز احساسات است. گاهی به دلیل اینکه چیزی در درون کودک آزارش می‌دهد، باعث رنجش او می‌شود. این عدم مهارت در کنترل احساسات به دلیل تغییر در روال زندگی، دوری از والدین و مرگ عزیزان است.

???? ژنتیک

یکی از علل زودرنجی در کودکان، ژنتیک است. گاهی پدر و مادر این خصلت را با خود به همراه دارند. و به کودک از طریق ژنتیک انتقال می‌دهند.

???? فشار در مدرسه

اتفاقات و رویدادهایی که در مدرسه رخ می‌دهد، باعث زودرنجی در کودکان می‌شود. بحث با دوستان، فشار کادر مدرسه، تکالیف و موضوعات مربوط به مدرسه باعث زودرنجی کودکان می‌شود.

???? خستگی و گرسنگی

یکی از دلایل زودرنجی در کودکان، خستگی و گرسنگی است. گاهی کودک از شرایط خسته می‌شود، گرسنه یا تشنه می‌شود. به همین دلیل آزرده خاطر می‌شود.

???? رفتارهای نادرست با کودک

رفتار نادرست با کودک و تحقیر، توهین، تمسخر او باعث زودرنجی در کودکان می‌شود. همه این رفتارها باعث آزرده خاطری در کودک و رفتار نامناسب در بزرگسالی می‌شود.

???? کم توجهی والدین

کودکان با محبت والدین رشد می‌کنند. و همچنان به دنبال محبت از والدین هستند. و بی توجهی به کودکان باعث بروز رفتارهای نامناسب و آزرده خاطری آنها می‌شود. به همین دلیل یکی از علت های زودرنجی در کودکان، کم توجهی والدین است.

درمان زودرنجی در کودکان

مهم‌ترین چیزی که در ارتباط با درمان زودرنجی در کودکان باید در نظر گرفت علت زودرنجی آن‌هاست. اگر ریشه و علت زودرنجی کودکان به درستی تشخیص داده شود درمان می‌تواند نتیجه مطلوبی داشته باشد. والدین باید بدانند که شیوه برخورد با کودک زودرنج و حساس با سایر کودکان که درگیر چنین وضعیتی نیستند متفاوت است و چالش‌‌ها و مشکلات فرزندپروری این کودکان بیشتر است.

کودکان باید یاد بگیرند تا هیجانات‌شان را کنترل کنند و هیجان متناسب با هر موقعیت را بروز دهند. بی‌توجهی به مشکل زودرنجی کودک و اقدامات خودسرانه می‌تواند باعث افزایش شدت مشکل و احتمال ابتلای کودک به پریشانی‌های روانشناختی نظیر افسردگی و اضطراب شود.

از آنجایی که عمدتاً زودرنجی در کودکان در شیوه ناصحیح فرزندپروری والدین ریشه دارد، بهتر است با مراجعه و کمک یک روانشناس شرایط و مسائل پیش ‌آمده را ارزیابی و بررسی کنید. روانشناس با ارزیابی دقیق شرایط خانوادگی، ویژگی‌های کودک، شیوه‌های فرزندپروی و… راهکارهای درمانی متناسب با کودک و شرایط خانوادگی را ارائه می‌دهد تا مشکل کودک و خانواده برطرف شود. روانشناسان عمدتاً با ارائه آموزش‌های فرزندپروی به والدین و تکنیک‌های تقویت رفتار مطلوب در کودکان، تلاش می‌کنند تا زودرنجی را در کودکان کاهش دهند.

کلام آخر

زودرنجی در کودکان به دلایل مختلفی بروز پیدا می‌کند. گاهی والدین با بی توجهی به کودک او را آزرده می‌کنند. یا به صورت ژنتیکی این خصلت را به کودک انتقال می‌دهند. برای درمان و پیشگیری از این رفتار کودک باید از روانشناس و متخصصین کمک بگیرد. مرکز مشاوره نی نی مایند به صورت تلفنی و حضوری به شما عزیزان خدمات ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر روی لینک زیر کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه زودرنجی در کودکان می‌توانید در هر ساعت از روز از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا زودرنجی نشان دهنده یک اختلال روانی در کودک است؟

زودرنجی یکی از ویژگی‌ها و حالت‌هایی است که می‌تواند شرایط زندگی را برای والدین و حتی خود کودک سخت کند. زودرنجی به تنهایی نشان دهنده یک اختلال روانی نیست، بلکه یک ویژگی رفتاری است که ممکن است به علت‌های مختلفی روی دهد. با این حال اگر کودک علائم دیگری غیر از زودرنجی دارد بهتر است به یک روانشناس کودک مراجعه کنید تا ارزیابی دقیقی از شرایط او انجام شود.

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

شماره تماس با موبایل : 02191002360

منبع: زودرنجی در کودکان | علت و درمان حساس بودن کودک

رشد کودک یک ساله در 5 بٌعد تقسیم می‌شود. این بعدها به رشد جسمانی، رشد هیجانی، رشد روانی، اجتماعی و مهارت زندگی تقسیم می‌شود. آیا با ویژگی‌های رشد کودک یک ساله و قبل از آن آشنایی دارید؟ نوزادان به دلیل ناتوانی که در مراقبت از خود و همچنین بیان خواسته‌هایشان دارند. معمولاً نیاز بیشتری به دریافت مراقبت و توجه از جانب اطرافیان خواهند داشت.

به‌طورکلی رشد کودک تا یک سالگی دارای ابعاد مختلف جسمی، روانی، اجتماعی و هیجانی است که نوزاد باید در هریک از آن‌ها توانایی‌های مشخصی را به دست آورد. درصورتی‌که با این ویژگی‌ها آشنایی داشته باشید به‌خوبی خواهید دانست که در هر مرحله باید به طور طبیعی انتظار بروز چه ویژگی‌هایی را داشته باشید. و درنتیجه تأخیر یا هرگونه مشکل دیگر در جریان رشد را هرچه سریع‌تر متوجه خواهید شد.

منبع: رشد کودک یک ساله

رشد کودک یک ساله

رشد کودک یک ساله سرعت بسیار بالا خواهد دارد. فرزند شما به لحاظ ویژگی‌های جسمانی و روانی به‌سرعت در حال تغییر است. و در هر مرحله ویژگی‌های جدیدی را از خود نشان می‌دهد. تا جایی که در پایان سال اول زندگی به‌سختی می‌توانید او را همان نوزاد روزهای نخست بدانید. البته باید به این نکته نیز توجه داشته باشید که به همین میزان احتمال بروز مشکلات رشدی نیز بیشتر خواهد بود.

بسیاری از مشکلات و بیماری‌های ذهنی نظیر اوتیسم و یا عقب‌ماندگی نشانه‌های خود را از همین سنین بروز می‌دهند. و به همین خاطر آشنایی شما با رشد طبیعی در این دوران و همین‌طور گوش‌به‌زنگی نسبت به نشانه‌های غیرمعمول اهمیت بالایی دارد.

انواع رشد کودک یک ساله

رشد کودک یک ساله به 5 طریق انجام می‌شود. رشد جسمانی، رشد هیجانی، رشد روانی و … که در این بخش از مقاله در رابطه با تمام انواع رشد ها صحبت کرده ایم.

???? رشد جسمانی

یکی از شاخص‌ترین جنبه‌های رشد کودک یک ساله تغییرات جسمانی هستند. کودک شما آشکارا به لحاظ ویژگی‌هایی نظیر قد و وزن در حال تغییر بوده. و به همین میزان سایر مهارت‌های وی نظیر نشستن یا راه رفتن نیز در حال پیشرفت است. در ارتباط با رشد جسمانی به این نکته توجه داشته باشید که اگرچه انتظار داریم قد و وزن همواره یک روند افزایشی را طی کنند. اما بااین‌حال رشد کودکان در هیچ‌یک از ابعاد، یک الگوی افزایشی صرف را دنبال نخواهد کرد. و گاهی اوقات آن‌ها مراحلی را به‌عنوان بازگشت یا عقب‌گرد توانایی‌ها طی می‌کنند که این موضوع به دلیل تلاش نوزاد برای تثبیت دستاوردهایش است.

???? رشد روانی کودک یک ساله

یکی از ابعاد رشد کودک یک ساله، رشد روانی است. ویژگی‌های روانی کودک شما نظیر خلق‌وخو، سبک دلبستگی و یا حتی باورهای وی از همین سنین در حال شکل گیری هستند. به همین خاطر آشنایی والدین با نیازهای کودکان در این دوره و همین‌طور شناخت آسیب‌ها و مشکلاتی که ممکن است در سال اول تولد برای کودک پیش بیاید، اهمیت بسیاری خواهد داشت.

یکی از مهم‌ترین نیازهای روحی کودک شما در اولین سال پس از تولد دریافت امنیت و محبت از جانب والدین و به‌ویژه مادر است. به میزانی که فرزند شما در این دوره بیشتر احساس امنیت داشته باشد این باور در وی شکل خواهد گرفت که جهان جای امنی است. و او می‌تواند احتیاجاتش را به نحوی برآورده کند.

همچنین درصورتی‌ که کودک احساس کند والدین نسبت به نیازهای وی توجهی ندارند این باور در او شکل خواهد گرفت. که جهان جای ناامنی است و نباید به دیگران اعتماد کرد. این باور که از آن به‌عنوان سبک دلبستگی یاد می‌شود یکی از اساسی‌ترین ویژگی‌های رشد کودک در سال اول زندگی است که تمامی آینده کودک را تحت تأثیر قرار خواهد داد. بنابراین بعد روانی رشد کودک یک ساله را باید جدی گرفت.

???? رشد اجتماعی | رشد کودک یک ساله

یکی دیگر از ابعاد رشد کودک یک ساله، رشد اجتماعی است. به‌طورکلی در ارتباط با رشد اجتماعی کودکان یک ساله انتظار می‌رود که آن‌ها به‌تدریج روابط اجتماعی خود را گسترش داده. و در پایان سال اول تولد اجتماعی‌تر شده باشند. برای مثال کودکان در ماه‌های نخست رفتاری را از خود بروز می‌دهند که به آن اضطراب غریبه گفته می‌شود. این رفتار به‌صورت ترس کودک از قرار گرفتن در محیط‌های جدید و با افراد ناآشنا تعریف می‌شود.

این موضوع به‌تدریج و با بهبود وضعیت حافظه کودک تغییر پیدا خواهد کرد؛ زیرا کودک به‌مرور می‌تواند چهره سایر اطرافیان را نیز به خاطر آورد. و در کنار آن‌ها کمتر احساس ترس کند. علاوه بر این بهبود حافظه به کودک این پیغام را خواهد رساند که درست مشابه دفعات گذشته والدین او را تنها نمی‌گذارند و برای مراقبت از او آماده هستند. به همین خاطر کودک اضطراب کمتری را در حضور سایرین تجربه می‌کند.

لبخند اجتماعی

لبخند اجتماعی یکی دیگر از نشانه‌های رشد کودک یک ساله است. که در حدود 7 تا 8 ماهگی خود را نشان می‌دهد. و به این معناست که کودک به سطحی از توانایی‌های ذهنی دست پیدا کرده که می‌تواند با محیط اطراف ارتباط برقرار کرده و به دنبال پیدا کردن یک تعامل سازنده با اطرافیان است.

اختلال اوتیسم

میزان و نحوه برقراری روابط اجتماعی با دیگران یکی از مهم‌ترین نکاتی است که می‌تواند اطلاعاتی را در ارتباط با سلامت روحی رشد کودک یک ساله به شما ارائه کند. برای مثال کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم معمولاً تمایلی به برقراری ارتباط با دیگران و حتی والدینشان ندارند. آن‌ها به‌نوعی رفتار می‌کنند که انگار در دنیای شخصی خود فرو رفته‌اند و توجهی به محیط اجتماعی پیرامونشان ندارند.

علاوه بر این، کودکان مبتلا به اوتیسم معمولاً از برقراری ارتباط جسمانی نظیر در آغوش گرفته شدن نیز بیزار هستند و درصورتی‌که در این شرایط قرار بگیرند بی‌قرار خواهند شد. وجود نشانه‌های اوتیسم یا هرگونه رفتار غیرمعمول دیگر در جریان ارتباطات اجتماعی ازجمله مسائلی هستند که بهتر است در ارتباط با آن‌ها از یک متخصص کمک بگیرید.

???? رشد هیجانی کودک یک ساله

ناتوانی کودکان برای صحبت باعث می‌شود که نشان دادن هیجانات در آن‌ها اهمیت بیشتری پیدا کند. نوزادان معمولاً هیجانات خود را به‌صورت گریه و خنده به اطرافیان نشان می‌دهند. در ارتباط با هیجانات کودک باید به این نکته نیز اشاره کرد که هیجانات آن‌ها در ابتدا بسیار ساده بوده و احساساتی نظیر شادی، غم و ترس را دربر می‌گیرد. و سپس به میزانی که توانایی‌های ذهنی آن‌ها رشد کند، قادر خواهند بود احساساتی نظیر شرم، احساس گناه یا حتی غرور را تجربه کنند.

دلیل وابستگی این هیجانات به پیشرفت توانایی‌های ذهنی را می‌توان این موضوع دانست که تجربه این احساسات، نیازمند یک دریافت ذهنی از احساسات دیگران و پیدا کردن علتی برای عذاب وجدان یا غرور است که کودکان در بدو تولد چنین توانایی‌هایی ندارند.

بروز مشکلات روحی سنگین در سال اول تولد نظیر از دست دادن والدین می‌تواند مشکلات بسیاری را برای نوزاد ایجاد کند و حتی او را دچار هیجانات منفی و افسردگی نماید. به همین خاطر بهتر است نسبت به نشانه‌های سلامت هیجانی در کودک خود توجه کافی داشته باشید و هرگونه مشکل در این زمینه را هرچه سریع‌تر مورد پیگیری قرار دهید. بعد هیجانی یکی از مهم ترین قسمت های رشد کودک یک ساله است.

???? رشد مهارت‌های ذهنی

آخرین بعد رشد کودک یک ساله، مهارت های ذهنی است. به میزانی که سن کودک شما افزایش پیدا می‌کند توانایی‌های ذهنی او نظیر حافظه، یادگیری و استفاده از مهارت‌ها نیز بهبود می‌یابد. البته همان‌طور که گفته شد کودک شما در مراحل مشخصی دچار عقب‌گردهای رشدی خواهد شد که این موضوع نشان‌دهنده تلاش وی برای تثبیت یاد گرفته‌ها است.

کمک به‌ سلامت رشد کودک یک ساله

فرزند شما با مجموعه‌ای از توانایی‌ها و نیازها پا به این دنیا خواهد گذاشت و به میزانی که شما نسبت به این مسائل حساسیت داشته باشید، می‌توانید به رشد بهتر کودک خود کمک کنید. در این بخش راهکارهایی را در زمینه کمک به سلامت رشد کودک یک ساله معرفی خواهیم کرد.

???? انتظارات خود را تعدیل کنید

یکی از مشکلاتی که می‌تواند رشد کودک تا یک سالگی یا حتی سال‌های آینده تهدید کند انتظارات بیش‌ازحد والدین است. گاهی اوقات والدین بدون توجه به ظرفیت‌های کودک از او می‌خواهند که کارهای خاصی را انجام دهد و یا به دلیل ناتوانی کودک در انجام آن‌ها به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند.

بهتر است با افزایش اطلاعات خود راجع به رشد کودک یک ساله و توانایی‌های او در هر مرحله نسبت به متعادل کردن انتظارات خود اقدام کنید. در غیر این صورت فشاری که شما بر کودک وارد می‌کنید تأثیر منفی در اعتمادبه‌نفس و سلامت روان هردوی شما خواهد داشت.

???? به توانایی‌های کودک توجه داشته باشید

توجه به توانایی‌ها و رغبت‌های کودک یکی از نکاتی است که می‌توانید برای بهبود رشد کودک یک ساله از آن‌ها استفاده کنید. چنانچه از سنین پایین برای تقویت نقاط قوت و استعدادهایی که فرزند شما از خود نشان می‌دهد اقدام نمایید، به او کمک خواهید کرد که در آینده در این زمینه‌ها پیشرفت‌های چشمگیری داشته باشد.

????امنیت کودک را تأمین کنید | رشد کودک یک ساله

یکی از مهم ترین روش های کمک به سلامت رشد کودک یک ساله، امنیت است. همان‌طور که گفته شد نیاز کودک به امنیت و دریافت این باور که جهان اطراف و مردم قابل‌اعتماد هستند، اصلی‌ترین موضوعی است که در طول رشد کودک تا یک سالگی باید به آن توجه داشته باشید. بروز هرگونه آسیبی در سبک دلبستگی کودک شما می‌تواند تمامی روابط آینده وی را نیز تحت تأثیر خود قرار دهد.

به همین خاطر بهتر است با دقت نظر بیشتری در این زمینه قدم بردارید. کودکان تک سرپرست یا بد سرپرست ازجمله افرادی هستند که احتمال بالایی برای آسیب دیدن آن‌ها وجود دارد. و به همین خاطر بهتر است در این زمینه باید از متخصصین کمک گرفته شود.

???? کودک را در برابر محرک‌های مختلف قرار دهید

به میزانی که محیط اطراف یک کودک غنی از آموزش و محرک‌های مناسب با سطح رشد و توانایی‌های او باشد. وی ازنظر توانایی‌های ذهنی یا جسمی رشد بهتری خواهد داشت. درنتیجه بهتر است محیط اطراف کودک را از محرک‌های مناسب با سطح رشد وی غنی کنید. برای مثال سعی کنید با کودکتان زیاد حرف بزنید، از اشیا و تصاویر پیچیده‌تر برای او استفاده کنید و یا او را با انواع موسیقی و آواها آشنا نمایید.

بنابراین یکی از روش های کمک به سلامت رشد کودک یک ساله، قرار دادن کودک در مقابل محرک های مختلف است.

???? از یک مشاور کودک کمک بگیرید | رشد کودک یک ساله

مشاورین کودک نیازها و توانایی‌های کودک در هر بازه سنی را به‌خوبی می‌شناسند. و می‌توانند در بهبود رشد کودک یک ساله به شما کمک کنند. علاوه بر این بسیاری از اختلالات روانی دوره کودکی نظیر عقب‌ماندگی‌های ذهنی و یا اوتیسم از همان سال اول تولد تا حدودی قابل‌تشخیص هستند و با توجه به اهمیت زمان در تشخیص و شروع اقدامات درمانی برای این اختلالات بهتر است هرچه سریع‌تر در این زمینه‌ها اطلاع پیدا کنید.

عوامل موثر در رشد کودک یک ساله

رشد کودک یک ساله در بعد جسمانی تحت تاثیر عوامل ژنتیکی و محیطی است. این عوامل عبارتند از وراثت، سلامت جسمانی و تغذیه. زمانی که نیازهای اولیه کودک فراهم و رفع شود، رشد جسمانی او به درستی پیش خواهد رفت.

اما زمانی که سوء تغذیه، شرایط محیطی نامساعد و بیماری وجود داشته باشد، رشد کودک دچار خلل می‌شود. در نتیجه رشد جسمانی خوبی صورت نمی‌گیرد.

توانایی ها و رشد کودک یک ساله

رشد کودک یک ساله با توانایی هایی او نیز قابل مشاهده است. در ادامه بخشی از توانایی های کودک یک ساله را توضیح داده ایم.

???? توانایی راه رفتن

توانایی راه رفتن و بدون کمک ایستادن یکی از زمینه های رشد کودک یک ساله است. والدین باید اجازه دهند که کودک بدون کمک راه برود و بایستد.

???? توانایی تقلید کردن

یکی از زمینه های رشد کودک یک ساله، توانایی تقلید کردن است. البته که کودکان در تمامی سنین و از همان ابتدای تولد توانایی تقلید کردن دارند. اما در یک سالگی این توانایی بیشتر می‌شود.

???? مهارت های ارتباطی

مهارت های ارتباطی یکی از زمینه های رشد کودک یک ساله است. کودک در یک سالگی به راحتی مادر، پدر، اطرافیان درجه یک و پرستار خود را می‌شناسند. و کودک با اشاره و مکالمه چندین کلمه با اطرافیان خود ارتباط برقرار می‌کند.

???? یادگیری زبان

یکی از زمینه های رشد کودک یک ساله، یادگیری زبان است. کودکان در 1 سال اول زندگی خود شروع به یادگیری زبان می‌کنند. در این سن با دقت بالاتری به واحدهای گفتاری توجه می‌کنند. و معمولا در این سن اولین کلمه خود را بیان می‌کنند.

کلام آخر

رشد کودک یک ساله نیاز به توجه والدین دارد. والدین باید در رابطه با رشد کودک اطلاعات کسب کنند و اگر نگران رشد کودک یک ساله خود بودند حتما از روانشناس کمک بگیرند. با کمک روانشناس کودک و متخصصین در این حوزه نسبت به نیازها و توانایی های کودک اطلاعات کسب کنید. مرکز مشاوره نی نی مایند به صورت تلفنی و حضوری به شما عزیزان خدمات ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر روی لینک زیر کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه رشد کودک یک ساله می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

مهم‌ترین نیازهای روانی کودک از تولد تا یک‌سالگی کدام است؟

اصلی‌ترین نیاز روانی که باید به آن توجه داشته باشید ایجاد احساس امنیت یا به‌عبارت‌دیگر سبک دلبستگی ایمن در کودک است. برای دستیابی کودک به این توانایی باید همواره برای پاسخگویی به نیازهای وی آماده باشید.

نشانه‌های اختلالات رشدی در طول یک سال اول زندگی چیست؟

عدم تمایل کودک به برقراری ارتباط اجتماعی و معذب بودن وی در این شرایط، ناتوانی کودک در دستیابی به توانایی‌های مناسب با سن، تظاهرات هیجانی نامناسب مثل احساس غم یا نبود شادابی و همین‌طور نداشتن تظاهرات هیجانی ازجمله نکاتی هستند که باید به آن‌ها توجه کرد. با استفاده از مشاوره کودک می‌توانید اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید.

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

شماره تماس با موبایل : 02191002360

منبع: رشد کودک یک ساله

سیلی زدن کودک از طرف تمام متخصصان و مشاوران نفی شده است. به والدین توصیه می‌کنند در عوض از راهبردهای انضباطی سالم، مانند تمجید از رفتارهای خوب و الگوی رفتاری مناسب استفاده کنند. والدین باید این موضوع را درک کنند که اگر حتی یکبار به کودک از روی خشم سیلی بزنند، تأثیر منفی عمیقی روی آن ها خواهد داشت. برخی از والدین بر این باورند که تنبیه بدنی رفتار کودکان را تغییر می‌دهد. اما علم این تفکر را هرگز تأیید نکرده است. درواقع باید گفت که این نوع تنبیهات بیشتر اثرات خورنده و طولانی مدت بر رفتار دارد تا اصلاحی. در ادامه بیشتر به تأثیرات منفی که سیلی به کودکان وارد می کند می پردازیم. اگر خود یا همسرتان از این روش استفاده می‌کنید،

منبع: سیلی زدن کودک | عوارض سیلی زدن به صورت کودک

سیلی زدن کودک

درحالی که سیلی زدن کودک ممکن است در نتیجه یک عصبانیت لحظه ای اتفاق بیفتد، اما می تواند به چیزی بیش از درد موضعی برای کودک شما منجر شود. از طرفی، کودکانی که به عنوان تنبیه سیلی می‌خورند، فورا مرزهای والدینشان را آزمایش می کنند. به عبارتی، سعی می کنند دوباره رفتارشان را تکرار کنند تا مطمئن شوند آیا بازهم سیلی می خورند یا خیر. به جای اینکه به کودکان سیلی بزنید، تکنیک های انضباطی زیادی وجود دارد که تأثیر زیادی بر رفتار کودکان می گذارد. در ادامه، رایج ترین تأثیرات منفی که تنبیه با سیلی در کودکان ایجاد می کند را بررسی کرده ایم.

1️⃣ کودک را بیشتر در معرض پرخاشگری فیزیکی قرار می دهد

کودکان اغلب بر اساس رفتار بزرگسالان می آموزند که چه برخوردی با دیگران داشته باشند. اگر سیلی بخورند، یاد می گیرند که زدن اشکالی ندارد. برای مثال، اگر در هنگام عصبانیت والدین به کودک سیلی بزند، کودک می آموزد که این روشی قابل قبول برای مقابله با عصبانیت می باشد. وقتی بچه ها کوچک تر هستند، معتقدند که اتفاقاتی که در خانه رخ می دهد طبیعی است. بنابراین اگر این کار مدام تکرار شود، برخوردی طبیعی برای آن ها محسوب می شود.

2️⃣ سیلی زدن کودک به رابطه بین والدین و کودک آسیب می رساند

برای کودکان آسان است که کوچکترین روش های تربیتی را برای خود، با مفهومی عمیق تفسیر کنند. کودکان ممکن است وقتی سیلی می خورند احساس کنند والدینشان آن ها را دوست ندارند. حتی اگر بچه ها بدانند که والدینشان آن ها را دوست دارند، بازهم تأثیر منفی بر روی روابطشان خواهد داشت. طبق بررسی های متخصصان، با سیلی زدن کودک و نوجوانان او را از والدین دور و منزوی می کنید.

3️⃣ باعث کاهش عزت نفس می شود

تنبیه با سیلی می تواند به طرق مختلف موجب کاهش عزت نفس بشود. به خصوص اگر کودکان در حضور دیگران مورد تنبیه والدین قرار بگیرند. پس از بارها تحقیر شدن، کودکان کم کم عزت نفس خود را از دست می دهند و والدین می توانند به وضوح این اتفاق را در کودک خود مشاهده کنند.

4️⃣ با سیلی زدن کودک به او مهارت مقابله ناسالم را یاد می دهید

کودکان نه تنها یاد می گیرند که این روش مناسبی برای رفتار و ضربه به کودکان دیگر است، بلکه یاد می گیرند که پاسخ مناسبی برای بیان احساسات منفی مثل خشم است. در دراز مدت، این به کودک می آموزد که به همه احساسات قوی با خشونت واکنش نشان دهد.

5️⃣ پارادوکس بیولوژیکی مضر ایجاد می کند

وقتی کودکان توسط والدین یا کسانی که دوستشان دارند سیلی می خورند، مغزشان به آن ها می گوید که از چیزی که ممکن است به آن ها آسیب برساند فرار کنند، اما همچنین به آن ها می گوید بر خلاف این کار عمل کنند. به عبارت دیگر، با سیلی زدن کودک خود می آموزید که همچنان به دنبال عشق از افرادی باشند که به آن ها صدمه می زنند. چیزی که هرگز برای هیچ انسانی، چه بزرگسال چه کودک خوب نیست.

چگونه از سیلی زدن به کودک جلوگیری کنیم؟

راه هایی وجود دارد که والدین می توانند با شناخت آن ها، از وضعیتی که ممکن است منجر به سیلی زدن کودک شود جلوگیری کنند. آن ها یاد می گیرند که چگونه احساسات خود را کنترل کنند تا از بروز هرگونه تنبیه نامناسب پیشگیری شود. در ادامه به برخی از مهم ترین تکنیک هایی که می توان با رعایت آن ها از برخورد فیزیکی با کودکان جلوگیری کنید اشاره کرده ایم.

????عصبانیت خود را درک کنید

وقتی عصبانی می شوید، مغزتان بین 1 تا 3 دقیقه بسیار فعال است. ساده ترین کاری که یک فرد باید انجام دهد این است که وقتی عصبانی می شود کمی صبر کند. باید اجازه دهید تا آن لحظه سخت و خشمتان بگذرد، سپس عمل کنید.

????قبل سیلی زدن کودک محرک های خود را شناسایی کنید

درک اینکه چه چیزی باعث واکنش شما می شود بسیار مهم است. هنگامی که والدین عصبانی می شوند، ممکن است ناخواسته بر اساس تجربیات گذشته خود واکنش نشان می دهند. مهم است که بدانید چه چیزی شما را عصبانی کرده است و سعی کنید آن را حل کنید.

????به جای سیلی زدن کودک راهی برای حفظ آرامش خود پیدا کنید

یافتن راه هایی برای آرام کردن خودتان هنگام عصبانیت ایده بسیار خوبی است. بسیاری از متخصصان تأکید می کنند که در لحظه خشم، به هر چیزی که شما را آرام می کند فکر کنید. بنابراین قبل از اینکه به خاطر عصبانیتتان دست به عملی نا مناسب بزنید، سعی کنید به یک طریقی خود را آرام کنید.

سخن آخر

کودکانی که سیلی می خورند، بیشتر از سایرین در بزرگسالی از اختلالات روانی منند افسردگی رنج می برند. همچنین اعتماد به نفس پایین تری خواهند داشت و مشکلات رفتاری و پرخاشگری از خود بروز می دهند. در عوض، والدین می توانند روش های غیر خشونت آمیز تربیت را انتخاب کنند تا به کودکان خود بیاموزند چگونه رفتار مناسب داشته باشد.

برای دریافت مشاوره در زمینه سیلی زدن کودک می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی کودک نی نی مایند از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

شماره تماس با موبایل : 02191002360

منبع: سیلی زدن کودک | عوارض سیلی زدن به صورت کودک

بیش فعالی در نوزادان نسبت به دیگر گروه‌های سنی کم‌تر مورد بررسی قرار گرفته است و افراد شناخت کم‌تری نسبت به آن دارند. متخصصان بر اساس یافته‌های جدید خود، برخی علائم در دوران نوزادی همچون بی‌قراری، گریه‌های شدید، ناتوانی در به خواب رفتن و … را نشانه‌ای از بیش فعالی می‌دانند. توصیه می‌شود والدین با اطلاع از نشانه‌های بیش فعالی، در صورت رویت این علائم در فرزند خود، سریع‌تر برای درمان اقدام کنند و از پیشروی آن در کودک جلوگیری نمایند. همین‌طور در ارتباط بودن با یک مشاور کودک سبب می‌شود که بتوانند از راهکارهای موثر برای ارتباط با فرزند خود استفاده کنند. در ادامه اطلاعات کامل‌تری از موضوع بیش فعالی در کودکان ارائه کرده‌ایم.

منبع: بیش فعالی در نوزادان

بیش فعالی در نوزادان

جالب است بدانید آکادمی اطفال آمریکا تا قبل از سال 2011 شروع بیش فعالی در نوزادان را از سن شش سالگی در نظر می‌گرفت که تا 12 سالگی ادامه پیدا می‌کرد. بعدها بر اساس راهنماهای تشخیصی بیشتر، این سن به 4 تا 18 سالگی تغییر پیدا کرد؛ اما امروزه مطابق تحقیقات صورت گرفته شده، علائم بیش فعالی حتی از دوران نوزادی بروز پیدا می‌کند.

نکته‌ای که وجود دارد این است که تشخیص بیش فعالی در نوزادان کارآسانی نیست؛ چراکه راهنمای تشخیصی دقیقی برای آن وجود ندارد و درمان بیش فعالی در این دوران نیازمند دقت بیشتری است.

علائم بیش فعالی در نوزادان

همانطور که اشاره کردیم تشخیص علائم بیش فعالی در دوران نوزادی برای متخصصان دشوار است. در سنین بالاتر کاهش توجه، تحرک و فعالیت زیاد کودک سبب می‌شود که تشخیص بیش فعالی در او کار چندان دشواری نباشد. با این حال در ادامه به برخی علائم بیش فعالی در نوزادان اشاره کرده‌ایم :

• بی‌قراری بیش از حد
• ناتوانی در به خواب رفتن
• بیدار شدن‌های متوالی در طول شب
• فعالیت حرکتی بیش از حد و بیش از حد تصور مناسب رده سنی
• عدم توجه و یا دقت به محرک‌های محیطی
• بی‌قرار بودن در زمان غذا خوردن
• عدم نشستن برای بازی
• استفراغ کردن مداوم
• بی توجهی به شیر
• نداشتن اشتها
• مشکلات بلع
• پریشانی و ناراحتی در هنگام سرگرم شدن و یا لمس شدن
• بی‌حوصلگی شدید با دیگران
• توجه طلبی
• خشم و غیض

در صورتی که هر کدام از علائم فوق به مدت شش ماه ادامه داشته باشد، معمولا پزشکان مسئله بیش فعالی را مطرح می‌کنند. بیش فعالی در نوزادان از اختلالات عصبی رشدی است که در صورت شناسایی بایستی به موقع درمان شود. برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله اختلالات عصبی رشدی را بخوانید.

بیش‌فعالی نوزاد با خلق و خوی دشوار چه تفاوتی دارد؟

برخی از کودکان از بدو تولد به عبارتی بدقلق هستند. و خلق و خوی دشوار آن‌ها سبب می‌شود که به راحتی با شرایط محیطی که در آن قرار دارند، کنار نیایند. این دسته از کودکان در زمان‌هایی که لازم است، آرام هستند و داستان‌ها، آهنگ‌ها و تصاویر کودکانه برایشان جذاب می‌باشد. همینطور آن‌ها می‌توانند ساعت‌ها با اسباب بازی‌های خود بازی کنند و یا به فعالیت‌هایی همچون پازل، لگو و … علاقه‌مند می‌باشند. کودکانی که دچار بیش فعالی و یا نقص توجه هستند، نمی‌توانند به راحتی بازی کنند و دائما ناآرام و بی‌قرار هستند. بنابراین والدین در ابتدا باید تفاوت بیش فعالی در نوزادان را با داشتن خلق و خوی دشوار تشخیص دهند.

عوامل ایجاد بیش فعالی در نوزاد

در ایجاد اختلال بیش فعالی در نوزادان عوامل بسیاری تاثیرگذار است که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم:

• مصرف الکل، سیگار و مواد مخدر در دوران بارداری
• مواجه شدن با سم و یا سموم خاص در دوران بارداری
• تولد نوزاد در شرایط زایمان زودرس و یا وزن کم
• ایجاد مشکل در سیستم عصبی مرکزی در دوره‌های حساس رشدی
• داشتن سابقه خانوادگی در مورد اختلال بیش فعالی

در صورتی که به هر دلیل نوزاد شما دچار اختلال بیش فعالی است، در نظر داشته باشید که درمان او با آموزش‌های خاص و ویژه‌ای امکان‌پذیر است، بنابراین حتما به مراکز تخصصی مراجعه کنید.

تشخیص نادرست بیش فعالی

همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، تشخیص بیش فعالی در نوزادان کار سختی است؛ دلیل این موضوع نیز این است که نشانه‌های بیش فعالی می‌تواند والدین و متخصصان را به اشتباه بیاندازد.

به طور مثال علائم بیش فعالی در نوزادان با علائم مشکلاتی همچون سابقه ضربه به سر در کودک، وجود اختلالات مرتبط با صرع و تشنج، مشکلات تیروئید و ناتوانی‌های بینایی و شنوایی مشابه می‌باشد.

بنابراین تشخیص و درمان بیش فعالی در نوزادان بسیار حساس است و بهتر است برای اینکار به یک متخصص اطفال با تجربه مراجعه کنید و در تمامی مراحل درمان و معاینات پزشکی با او همکاری کنید تا شناسایی مشکل فرزندتان به درستی انجام شود.

درمان بیش فعالی در نوزادان

متاسفانه تاکنون راهنمای دقیقی برای درمان بیش فعالی در کودکان زیر چهار سال به وجود نیامده است. از سویی دیگر مصرف داروها نیز در این سنین با محدودیت‌های بیشتری همراه است و نیازمند دقت و احتیاط می‌باشد. از مهم‌ترین موضوعاتی که در زمینه درمان بیش فعالی در نوزادان و سنین کم وجود دارد، این است که والدین آموزش‌های لازم را در این زمینه از متخصصان دریافت کنند. در واقع پدر و مادر باید بتوانند مشکلات فرزند خود را درک کنند تا تعامل بهتری را با او داشته باشند.

معمولا متخصصان پس از سن چهار سالگی از روش‌های درمانی دیگری همچون رفتار درمانی و درمان‌های دارویی استفاده می‌کنند. لازم است به این نکته نیز اشاره کنیم که دریافت درمان دارویی نیز در وهله دوم انجام می‌شود. و در ابتدا پزشک سعی می‌کند از طریق روش‌های غیر دارویی این مشکل را در کودک برطرف سازد.

بنابراین اگر احساس می‌کنید فرزند شما دچار اختلال بیش فعالی است، ابتدا با یک روانشناس کودک این موضوع را در میان بگذارید و روند درمان را با او پیش ببرید. در صورتی که نشانه‌های بیش فعالی در نوزادان شما از بین نرود، باید برای دریافت درمان‌های دارویی به یک روانپزشک مراجعه کنید. به عقیده پزشکان و بر اساس آمار، دریافت هر دو روش درمان دارویی و رفتار درمانی به صورت همزمان نتیجه موثرتری دارد و درمان با سرعت بیشتری انجام می‌شود.

کلام آخر

بیش فعالی در نوزادان علائم و نشانه هایی دارد که والدین باید با دقت بالا و با کمک روانشناس کودک این نشانه ها را شناسایی کنند. گریه بیش از حد نوزادان، مشکلات در خواب و مشکلات تغذیه این 3 نشانه اصلی بیش فعالی در نوزادان است. برای پیشگیری از شدت علائم بیش فعالی با شناسایی نشانه ها از روانشناس و متخصصین کمک بگیرید. مرکز مشاوره نی نی مایند به صورت تلفنی و حضوری به شما عزیزان خدمات ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر روی لینک زیر کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه بیش فعالی در نوزادان بیش فعال می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی کودک نی نی مایند از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

سوالات متداول

آیا بیش فعالی برای کودک خطر آفرین است؟

بیش فعالی از اختلالات رشدی می‌باشد که در صورت عدم درمان سبب بروز مشکلات مختلفی برای کودک، همچون اختلالات یادگیری، مشکلات تحصیلی و … می‌شود. ادامه‌دار شدن بیش فعالی تا سنین نوجوانی نیز سبب می‌شود که فرد به سمت رفتارهای ضداجتماعی کشیده شود و میزان ناسازگاری او با محیط کاهش پیدا کند. بنابراین از موضوعات مهم پس از شناسایی بیش فعالی، دریافت درمان موثر است.

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

شماره تماس با موبایل : 02191002360

منبع: بیش فعالی در نوزادان

انتخاب اسم فرزند باید به شیوه ای علمی پیش برود. هنگام انتخاب اسم باید به نکات اصلی توجه کنید. این نکات شامل آینده نگری، تلفظ درست، هم خوانی با نام خانوادگی، نگارش انگلیسی، معنی خوب، آهنگ نام و … می‌شود. اما اعتقادات و فرهنگ خانواده های مختلف را دیده ایم که بر اساس آن رسم و رسومات برای فرزندان خود نام انتخاب می‌کنند. برای مثال همه ما تقریبا افرادی را مشاهده کرده ایم که بر اساس نام بزرگان فوت شده برای فرزندان خود نام بر می‌گزینند. و با این شیوه می‌ خواهند تا یاد آن عزیزان را زنده نگه دارند. اما توجهی به روش های اصولی نام برای فرزند ندارند.در یک جمله خلاصه می‌کنم “نام فرزند باید به گونه ای باشد که باعث شان و منزلت او باشد، نه مایه سر افکندگی!” در این مقاله تمام سعی خود را کرده ایم تا با راهنمایی درست، شیوه صحیح انتخاب اسم فرزند را به شما آموزش دهیم.

منبع: انتخاب اسم فرزند | نکاتی برای انتخاب اسم فرزند

چگونه برای فرزند اسم انتخاب کنیم

انتخاب اسم فرزند همیشه چالش بر انگیز بوده است. حتی در برخی مواقع به دلیل انتخاب اسم فرزند، والدین با یکدیگر دعوا می‌کنند یا بین خانواده ها بحث و جدال رخ می‌دهد. اما برای انتخاب اسم فرزند هرگز به افکار و رفتار دیگران توجه نکنید. در کنار همسر خود با آرامش کامل اسمی را برای فرزند خود انتخاب کنید که از بیان آن خجالت نکشد. صدا زدن اسم، تاثیرات اسم در آینده، ویژگی های اسم، تلفظ و … مسائل مهمی هستند که در انتخاب اسم فرزند حتما باید بررسی شود.

برخی از والدین ادعا دارند که نام های طولانی بهتر از نام های کوتاه تلفظ می‌شوند. اما برخی نیز کاملا ضد این دسته از عقاید قرار دارند. برخی از افراد نام بزرگان از دست رفته را روی کودکان می‌گذارند. ایده های زیادی برای انتخاب اسم فرزند وجود دارد. اما در این مقاله شیوه های اصولی و علمی انتخاب اسم را توضیح داده ایم.

انتخاب اسم فرزند به روش علمی

هنگام انتخاب اسم فرزند به روش عملی باید به برخی از نکات توجه داشته باشید. احتمالا نام های عجیب و غریب زیادی را شنیده اید که مورد تمسخر اطرافیان قرار گرفته اند. برای جلوگیری از این اتفاق و پیشگیری بهتر است از روش های علمی برای انتخاب اسم کمک بگیرید. در ادامه در رابطه با روش های علمی انتخاب اسم صحبت کرده ایم.

1. نام دو بخشی

بسیاری از نام ها بر خلاف ظاهر کوتاهی که دارند، تعداد زیادی بخش دارند و به سختی تلفظ می‌شوند. در واقع به دلیل بخش زیاد اسم در دسته نام های بلند قرار می‌گیرند. بنابراین اسم به صورت شکسته خوانده می‌شود. مثلا اسم کتایون را کتی صدا می‌زنند. این مدل صدا زدن معمولا بی احترامی کردن تلقی می‌شود. بنابراین برای انتخاب اسم فرزند به این نکته توجه کنید.

2. توجه به نگارش حروف انگلیسی

در شرایط امروزی باید نامی انتخاب کنید که فرزندتان بر اساس آن به راحتی در شبکه های اجتماعی و سایر شبکه های مجازی عضو شود. با پیشرفت تکنولوژی توجه به نگارش اسم به حروف انگلیسی الزامی است. انتخاب اسم فرزند بر اساس علم باید همراه با نگارش صحیح انگلیسی باشد.

3. همخوانی با نام خانوادگی

بر اساس مطالعات انجام شده، انتخاب اسم فرزند به روش علمی باید با نام خانوادگی هم آوا باشد. لزومی ندارد که نام فرزند را به نام خانوادگی او شبیه کنید. با استفاده از چند حرف از حروف خانوادگی در حروف نام به نقطه مشترکی خواهید رسید.

4. الگو برداری

یکی از روش های انتخاب اسم فرزند با روش علمی، الگو برداری است. احتمالا شنیده اید که می‌گویند شخصیت افراد با اسم آنها می‌آید. مثلا بر اساس نظر سنجی ها مشخص شده است که بیشتر افراد با نام میلاد شخصیتی بازیگوش دارند. یا شیوه الگو برداری به این روش که نام فرد را “رضا” گذاشته اند و او از شخصیت امام رضا در زندگی الگو برداری می‌کند.

5. آینده نگری

در زمان انتخاب اسم فرزند باید به آینده او نیز فکر کرد. برخی از نام ها هرگز قدیمی نمی‌شوند. اما تعداد دیگری از آنها به سرعت قدیمی می‌شود و در برهه ای از زمان مورد استفاده قرار می‌گیرد. بهتر است از نام های قدیمی یا نیمه قدیمی برای اسم فرزند استفاده نکنید.

6. مفهومی بودن اسم

برای انتخاب اسم لازم است تا اسم نامفهموم انتخاب نکنید. نام هایی که تلفظ سختی دارند یا حتی افراد متوجه نمی‌شوند این نام دخترانه است یا پسرانه نباید انتخاب شوند. گاهی در انتخاب اسم فرزند به قدری جستجو می‌کنیم و نام سخت استفاده می‌کنیم که به نام های عجیب و غریب پناه می‌بریم. از نام هایی استفاده کنید که نمایانگر هویت فرزندتان باشد. و هم چنان معنی نام او داخل اسم قرار داشته باشد.

برای انتخاب اسم فرزند به نکات زیر توجه کنید

برای انتخاب نام فرزند باید به نکاتی توجه داشته باشید. این نکات شیوه های اصولی انتخاب اسم فرزند را به شما آموزش می‌دهد. در نهایت باعث موفقیت فرزندانتان می‌شود. در ادامه به این نکات اشاره کرده ایم.

• توافق پدر و مادر در انتخاب اسم حائز اهمیت است. زمانی که والدین در انتخاب اسم فرزند به توافق نرسند تا سال های سال این مساله باقی خواهد ماند و کودک احساس می‌کند که اسم او زشت و ناخوشایند است.
• اگر اندکی احساس تردید در انتخاب اسم فرزند دارید فورا آن اسم را کنار بگذارید. زمان انتخاب اسم باید بدون تردید عمل کنید. شما این احساس تردید را به فرزند خود نیز منتقل خواهید کرد. بنابراین زمانی که با ذره ای تردید روبرو شدید، نام دیگری انتخاب کنید.
• برای انتخاب اسم فرزند نباید به گونه ای نام گذاری کنید که بچه گانه باشد. کودک شما تا ابد بچه باقی نمی‌ماند. گذاشتن نام های بچه گانه و کودکانه در آینده باعث سر افکندگی او خواهد شد.
• از اسم های تجاری و شرکتی در انتخاب اسم فرزند استفاده نکنید. نام های تجاری اثرات منفی دارد و به اشتباه همه افراد با صدا زدن نام فرزند به یاد محصولات آن شرکت خواهند افتاد.
• اگر فرزندان دیگری دارد بهتر است نام فرزندان را هم قافیه با هم انتخاب کنید. اینکه فرزندان نامی هم آهنگ باهم داشته باشند باعث تقویت پیوند خانوادگی می‌شود.
• اسم هایی با تلفظ سخت انتخاب نکنید که در نتیجه کودک را با مخفف اسم صدا کنند.
• برای انتخاب اسم فرزند حتما به نام خانوادگی او نیز توجه داشته باشید.

کلام آخر

انتخاب اسم فرزند اتفاق بسیار مهمی در زندگی مشترک و آینده فرزند است. برای انتخاب اسم صد در صد حساسیت داشته باشید. تحقیق کنید و اسمی پر مفهوم، جدید و متناسب با شخصیت کودک انتخاب کنید. نام ها نیمی از شخصیت افراد را شکل می‌دهند. و در موفقیت آنها نقش دارند. برای آگاهی از شیوه انتخاب اسم فرزند از روانشناس و مشاورین در این زمینه کمک بگیرید. مرکز مشاوره ذهن نو به صورت حضوری، آنلاین و تلفنی به مراجعان خدمات ارائه می‎دهد. برای‌کسب اطلاعات بیشتر با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه انتخاب اسم فرزند خود می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو تماس حاصل نمایید.

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

شماره تماس با موبایل : 02191002360

منبع: انتخاب اسم فرزند | نکاتی برای انتخاب اسم فرزند

پرخاشگری والدین چه اثراتی بر فرزندان می‌گذارد؟ زندگی با والدینی که دائما درگیر دعوا و پرخاشگری هستند تاثیرات منفی و بلندمدتی بر کودکان می‌گذارد. بچه‌ها در این شرایط اغلب والدین خود را الگو قرار می‌دهند و رفتارهای آن‌ها را در برخورد با همسالان یا بچه‌های کوچکتر تکرار می‌کنند.همچنین درگیری با اضطراب زیاد در این شرایط می‌تواند منجر به بروز اختلالات روانشناختی گوناگونی از جمله افسردگی و اختلالات اضطرابی در بزرگسالی شود. ما در ادامه در مورد تاثیرات پرخاشگری والدین توضیحات بیشتری ارائه کرده‌ایم. در همین راستا بهره بردن از مشاوره روانشناسی کمک می‌کند تا والدین بدانند در هنگام تجربه خشم در مقابل فرزندان باید چه رفتاری انجام دهید و چگونه خود را به بهترین شکل آرام کنند.

منبع: پرخاشگری والدین چه تاثیری بر کودکان دارد

پرخاشگری والدین | والدین پرخاشگر چه ویژگی‌هایی دارند؟

پرخاشگری والدین اغلب سبک تربیتی مستبدانه‌ای دارند. آن‌ها بیش از هرچیز به قوانینی که حکم می‌کنند می‌اندیشند و نمی‌توانند عواطف فرزندان خود را در نظر بگیرند. همین مسئله باعث می‌شود که با مشاهده کوچک ترین اشتباهی از کوره در بروند و با روش‌های مختلف پرخاشگری خود را ابراز کنند.

در واقع پرخاشگری والدین فقط به کتک زدن یا درگیری فیزیکی اطلاق نمی‌شود بلکه رفتارهایی نظیر سرکوفت زدن، سرزنش کردن، ناسزا گفتن، داد زدن و قهر کردن نیز مصادیقی از پرخاشگری هستند. از جمله دیگر ویژگی‌های والدین پرخاشگر این است که برای تربیت فرزند خود بیش از هرچیز از روش تنبیه استفاده می‌کنند. این در حالی است که روانشناسان کودک بر این باورند که تنبیه تاثیر بسیار کمی بر شکل دهی رفتار درست دارد و بیش از آنکه موجب پرورش عادات صحیح شود اثرات منفی نظیر ترس و اضطراب مفرط را در پی دارد.

انواع پرخاشگری والدین

پرخاشگری والدین معمولا به 7 دسته تقسیم می‌شود. این پرخاشگری گاه به شیوه فیزیکی، عدم توجه و … بروز پیدا می‌کند که در ادامه اشاره کرده ایم.

???? پرخاشگری کلامی

یکی از انواع پرخاشگری والدین، پرخاشگری کلامی است. در این نوع از پرخاشگری والدین با ناسزاگویی، فریاد و داد قصد تربیت کودک را دارند. گاهی کودک دردی که با کلمات تحمل می‌کند بیشتر از درد تنبیه است.

???? پرخاشگری فیزیکی | پرخاشگری والدین

تنبیه بدنی، پرخاشگری فیزیکی، کتک زدن و … از انواع پرخاشگری والدین است. گاهی والدین با این روش قصد کنترل کودک را دارند که بدترین نوع تربیت است.

???? خشونت سکوت

قهر، سکوت و عدم صحبت با کودک نوعی پرخاشگری والدین است. زمانی که کودک رفتار مناسبی نداشته باشد والدین با او قهر خواهند کرد و مدت طولانی با او صحبت نخواهند کرد. که یکی از بدترین روش های تربیت کودک، پرخاشگری سکوت است.

???? پرخاشگری تهدید

پرخاشگری تهدید با درصد بالایی از والدین مشاهده می‌شود. پرخاشگری والدین با تهدید نیز باعث اثرات منفی در کودک می‌شود. مثلا زمانی که کودکدر مهمانی رفتار اشتباه انجام می‌دهد، والدین به او می‌گویند که بریم خونه حسابتو می‌رسیم.

???? توقعات بیجا | پرخاشگری والدین

یکی از انواع پرخاشگری والدین، توقعات بیجا از کودک است. مثلا والدین از کودک 2 ساله خود توقع سکوت و آرام نشستن دارند. یا انتظار دارند کودک بسیار تمیز و مرتب باشد.

???? عدم توجه به نیاز کودک

عدم توجه به نیاز کودک یکی دیگر از انواع پرخاشگری والدین است. زمانی که والدین توجه کافی به تغذیه، پوشاک، آرامش و … کودک نداشته باشند. باعث ایجاد حس بد در کودک خواهند شد.

???? ایجاد احساس گناه

یکی از انواع پرخاشگری والدین، ایجاد احساس گناه است. برخی والدین جملاتی را جهت تربیت کودک به اشتباه به کار می‌برندکه باعث ایجاد عذتب وجدان در کودک می‌شود. مثلا: من به خاطر توعه که دارم این زندگی را تحمل می‌کنم.

اثرات پرخاشگری والدین

پرخاشگری والدین به خصوص در سال‌های کودکی تاثیرات مخرب و بلندمدتی روی فرزندان می‌گذارد. ما در ادامه به چند مورد از مهم ترین آن‌ها اشاره کرده‌ایم.

???? الگوبرداری از پرخاشگری والدین

کودکان مشاهده گران تیزبینی هستند. آن‌ها بیش از هر روش دیگر از طریق یادگیری مشاهده‌ای دنیای پیرامون را درک می‌کنند. در نتیجه آن‌ها زمانی که با پرخاشگری والدین خود مواجه می‌شوند بیش از سایر همسالانشان ممکن است دست به رفتارهای پرخاشگرانه بزنند چرا که والدین به طور غیرمستقیم به آن‌ها می‌آموزند که می‌توانند به افراد ضعیف تر از خود زور بگویند و با رفتارهای خشن حرفشان را به کرسی بنشانند.

از همین رو کودکان این والدین در مدرسه مشکلات بیشتری با هم کلاسی‌های خود دارند و همچنین ممکن است الگوی رفتار پرخاشگرانه را تا دوران بزرگسالی با خود نگه دارند.

???? افزایش احتمال بروز اختلالات روانشناختی

زندگی کردن با والدین پرخاشگر تنش زیادی را برای فرزندان ایجاد می‌کند. این فرزندان اغلب درگیر احساسات ترس و اضطراب هستند و نگرانی زیادی در مورد برخورد والدینشان دارند. تجربه ترس و اضطراب مزمن به دلیل پرخاشگری والدین در نهایت می‌تواند به بروز اختلالات روانشناختی بیانجامد. از جمله این مشکلات در دوران کودکی می‌توان به کابوس‌های شبانه، شب ادراری و مشکلات سایکوسوماتیک اشاره کرد. همچنین ادامه یافتن این تنش‌ها تا دوران بزرگسالی می‌تواند به بروز افسردگی و انواع اختلالات اضطرابی بیانجامد.

???? کاهش اعتماد به نفس | پرخاشگری والدین

کودکانی که با والدین پرخاشگر زندگی می‌کنند اغلب جرات ابراز وجود ندارند. آن‌ها همواره می‌ترسند با اظهار نظرهای نادرست مورد انتقاد و پرخاشگری والدین خود قرار بگیرند. این مسئله به مرور زمان تا حد زیادی به اعتماد به نفس آن‌ها آسیب خواهد زد. در واقع این افراد زمانی که در مدرسه و سایر اجتماعات قرار می‌گیرند دائما خود را ارزیابی کرده و می‌ترسند همانند خانه مجددا مورد انتقاد یا سرزنش قرار بگیرند.

???? ادامه یافتن چرخه پرخاشگری در نسل‌های بعدی

بچه‌هایی که تحت تربیت پرخاشگری والدین و مستبد رشد می‌کنند. هرگز نتوانسته‌اند الگویی از یک والد سالم را مشاهده کنند. این مسئله می‌تواند به همانند سازی یا جبران افراطی منجر شود. در همانند سازی کودکانی که والدین پرخاشگر دارند، با وجود تمام آسیب‌هایی که دیده‌اند هنگامی که خود در جایگاه والد قرار می‌گیرند همان رفتارها را تکرار می‌کنند.

این مسئله باعث می‌شود که چرخه پرخاشگری نسل به نسل منتقل گردد. البته برخی دیگر هم هستند که به جبران افراطی روی می‌آورند. این افراد به خاطر رنج‌هایی که کشیده‌اند می‌خواهند فرزند خود را از هر آسیبی به دور نگه دارند. همین مسئله باعث می‌شود که سبک تربیتی سهل گیرانه‌ای را در پیش بگیرند و فرزندانی نازپرورده را تربیت نمایند.

???? افزایش دروغگویی و پنهان کاری در فرزندان

والدین پرخاشگر اجازه هیچ گونه اشتباهی به فرزندان خود نمی‌دهند. این در حالی است که بچه‌ها در مسیر رشد بارها و بارها با خطا روبه‌رو می‌شوند و نیاز دارند تا والدین با تجربیات خود آن‌ها را راهنمایی کنند. زمانی که فرزندان از ترس تنبیه و مجازات نتوانند مشکلات خود را با پدر و مادر در میان بگذارند به احتمال بیشتری به دروغ گویی و پنهان کاری روی می‌آورند و همین مسئله باعث می‌شود پرخاشگری والدین نیز هنگام روشن شدن ماجرا با شدت بیشتری اتفاق بیافتد.

???? مشکلات تحصیلی

زمانی که فرزندی با پرخاشگری والدین روبرو است. به دلیل عدم اعتماد به نفس وعدم بروز احساسات با مشکلات تحصیلی برخورد خواهد کرد. شاید والدین همه امکانات را برای فرزند خود فراهم کنند اما به دلیل تنبیهات و پرخاشگری که دارند، اثرات منفی در رشد کودک خواهند گذاشت. کودکان این والدین با نمرات کم، افت تحصیلی و مشکلات در مدرسه روبرو می‌شوند.

???? مشکلات دلبستگی | پرخاشگری والدین

یکی از اثرات منفی پرخاشگری والدین، مشکلا دلبستگی است. کودک برای امنیت نیاز به محبت و دلبستگی والدین دارد. البته دلبستگی از نوع ایمن. اما زمانی که والدین شروع به پرخاشگری و تنبیه کنند این دلبستگی به شیوه ای ناایمن شکل خواهد گرفت. دلبستگی ناایمن اثرات منفی در روابط آینده فرد خواهد گذاشت. همیشه نگران روابط خود با دیگران هستند و اعتماد به فردی نخواهند داشت.

سخن آخر

همان طور که گفته شد پرخاشگری والدین می‌تواند عواقب کوتاه مدت و بلند مدتی برای فرزندان به همراه داشته باشد تا حدی که نسل‌های بعدی را نیز می‌تواند درگیر خود کند. برای اینکه بتوانید فرزندانتان را از پیامدهای پرخاشگری نجات دهید لازم است مهارت‌هایی نظیر کنترل خشم را بیشتر تمرین نمایید و تحت نظر یک روانشناس قرار بگیرید.

روانشناس به پرخاشگری والدین کمک می‌کند تا هنگام تجربه خشم در مقابل فرزندان باید چه رفتاری انجام دهید. و چگونه خود را به بهترین شکل آرام کنید. اگر فرزندانتان از این پرخاشگری آسیب دیده‌اند. و اکنون دچار مشکلات رفتاری و روانشناختی هستند. می‌توانید از یک خانواده درمانگر کمک بگیرید تا جلسات مشاوره با حضور کلیه اعضای خانواده تشکیل شود. و همه آسیب‌ها مورد بررسی قرار بگیرند.

برای دریافت مشاوره در زمینه پرخاشگری والدین می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

کودکی که پرخاشگر است و دائما با بچه‌های دیگر دعوا می‌کند، آیا به دلیل داشتن والدینی پرخاشگر است؟

پرخاشگری والدین می‌تواند تنها یکی از دلایل بدرفتاری کودکان باشد. در برخی شرایط کودکانی که مهارت کنترل هیجانات را به خوبی یاد نگرفته‌اند یا در خانواده‌ای با سبک بسیار نازپرورده بزرگ شده‌اند نیز ممکن است چنین رفتارهایی را از خود نشان دهند.

انواع پرخاشگری والدین کدامند؟

پرخاشگری والدین شامل پرخاشگری کلامی، پرخاشگری فیزیکی، خشونت سکوت، پرخاشگری تهدید، توقعات بیجا، عدم توجه به نیاز کودک، ایجاد احساس گناه و… می‌شود.

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

شماره تماس با موبایل : 02191002360

منبع: پرخاشگری والدین چه تاثیری بر کودکان دارد

روزهای اول بچه داری برای والدین علی الخصوص نو والدین بسیار سخت و سرشار از استرس است. نوزاد بعد از تولد تا هفته اول بدن‌اش کاملا حساس و لطیف است. نوزاد توانایی بیان نیازهای خود را ندارد؛ بنابراین والدین باید با دقت بالایی از او مراقبت کنند تا نیازهایش برطرف شود.زمانی که بچه دار می‌شوید باید به فکر تامین نیازهای او باشید. والدینی که اولین فرزند خود را به دنیا می‌آورند بهتر است کلاس های مخصوص فرزند پروری را بگذرانند تا هم از روش‌های مراقبت و هم شیوه تربیتی کودک آگاه شوند. نوزاد نیازمند غذا، آب، استراحت، بهداشت و … است. تمامی این نیازها باید به دست والدین برطرف شود.

منبع: روزهای اول بچه داری | هفته های اول بچه داری

روزهای اول بچه داری

همانطور که بچه دار شدن را انتخاب کرده اید، باید به فکر مراقب از او نیز باشید. مراقبت از فرزند نه تنها در روزهای اول بلکه در تمامی عمر بر گردن والدین است. اما روزهای اول بچه داری خیلی سخت تر است. به این دلیل که نوزاد تازه متولد شده استخوان های نرم دارد. زبان برای خواسته های خود ندارد و نیاز هایش را نمی‌تواند به راحتی بیان کند.

به همین دلیل والدین باید در روزهای اول بچه داری با دقت تمام همه نیازهای نوزاد را برطرف کند. به‌همین دلیل یک سری آموزش ها و مراقبت ها لازم است. به خوبی تغذیه او را فراهم کنید. پوشکش را در زمان های مناسبی تعویض کنید و آرامش و استراحت لازم را برای او فراهم کنید. در این مقاله در رابطه با تمام مراقبت های روز اول بچه داری توضیح داده ایم.

برای مراقبت در روزهای اول بچه داری چه کاری باید انجام داد؟

همه والدین در روزهای اول بچه داری استرس و اضطرابی را مبنی بر ناراحت بودن فرزند دارند. روزهای اول بچه داری تا هفته اول نوزاد به مراقبت های بیشتری نیاز دارد. باید با شرایط و زندگی خارج از رحم مادر وفق پیدا کند. به همین دلیل شرایط برای او اندکی دشوار است. در ادامه مراقبت روزهای اول بچه داری را توضیح داده ایم.

???? آرامش را برای نوزاد فراهم کنید

در وهله اول برای روزهای اول بچه داری باید فضای آرام را برای نوزاد فراهم کرد. نوزاد برای رشد و قدرت بدنی نیازمند استراحت و آرامش است. برخی از نوزادان تازه متولد شده معمولا 16 تا 18 ساعت در طول روز به خواب می‌روند. پس از مدت ها و به تدریج نوزاد رشد می‌کند، مغز او شکل می‌گیرد و الگوی خواب او نیز ریتم می‌گیرد. برای اطلاع از نحوه خواب و استراحت نوزاد به نکات زیر توجه کنید.

✔ نوزاد در هفته اول از شب و روز آگاه نیست. به همین دلیل شاید شب ها بیدار باشد و روزها بخوابد. با تغییر شرایط مانند کاهش نور در شب، کاهش صدا و صحبت های آرام ریتم شب و روز را به نوزاد آموزش دهید.

✔ در روزهای اول بچه داری نوزاد هر 2 الی 3 ساعت یکبار از خواب بیدار می‌شود. مدت زمان معمولا بستگی به گرسنگی او دارد. اگر 4 ساعت از زمان وعده غذای او گذشته باشد معمولا نوزاد از خواب بیدار می‌شود. نوزاد زمانی که به 3 ماهگی یا بیشتر برسد روزانه 6 تا 8 ساعت را پشت سر هم می‌تواند بخوابد.

✔ برای استراحت بهتر نوزاد او را به پشت بخوابانید تا هم سلامتی نوزاد تهدید نشود و هم روی شکم فشار وارد نشود.

✔ برای گرد کردن سر نوراد زمانی که به خواب می‌رود، موقعیت سر او را تغییر دهید. گاهی به راست بخوابانید و گاهی او را به سمت چپ بچرخانید.

???? برای تغذیه نوزاد از شیر مادر استفاده کنید

شیر مادر سرشار از مواد مغذی و ویتامین است. زمانی که شرایط مناسبی برای شیر دادن به نوزاد دارید با در آغوش گرفتن او شروع به شیر دادن کنید. در این شرایط باید قفسیه سینه نوزاد را به خود نزدیک کنید و سینه خود را به او نزدیک کنید. اگر نوزاد تمایلی به شیر خوردن داشته باشد حتما استقبال خواهد کرد. برای شیردهی به نوزاد در روزهای اول بچه داری به نکات زیر توجه کنید.

✔ زمانی که نوزاد در هفته های اول پس از تولد به مقدار کافی غذا بخورد لازم دارد تا هر 6 الی 8 ساعت پوشکش تعویض شود.

✔ در روزهای اول بچه داری احتمالا با مشکل شروع به غذا خوردن یا گرفتن پستان مادر برای تغذیه روبرو شوید. اما نگران نباشید با کمک از روانشناس کودک و متخصص این مشکل حل خواهد شد.

✔ شیردهی نوزاد نباید مادر را دچار درد، زخم و … کند. هر عارضه دیگری که با شیردهی برای مادران ایجاد شود باید نوزاد را از خود دور کنید. برای دور کردن نوزاد از خود با کمک دستانتان بین لثه کودک و بدن خود فاصله ایجاد کنید. این کار را بارها انجام دهید تا وضعیت شیردهی تغییر کند.

✔ برای روزهای اول بچه داری نیاز است تا نوزاد حدود 8 تا 12 بار در روز شیر بخورد. البته که زمان شیردهی بستگی به گرسنگی نوزاد دارد. و بر اساس زمان دقیق رفتن چندان مهم نیست.

✔ در روزهای اول بچه داری سعی کنید نوزاد را بیش از 4 ساعت گرسنه نگذارید. بنابراین اگر نوزاد خواب هم بود او را بیدار کنید و شیر دهید.

✔ برای شیردهی به نوزاد وضعیتی داشته باشید که در آینده به دست درد و کمر درد دچار نشوید.

???? برای تعویض پوشک نوزاد به موقع اقدام کنید

نوزادان به طور معمولی پس از 24 ساعت از تولد ادرار می‌کنند و پس از 48 ساعت مدفوع خواهند کرد. روزهای اول بچه داری و در هفته اول رنگ مدفوع نوزاد سبز تیره است و شبیه به قیر می‌ماند. اما به تدریج و با رشد نوزاد این رنگ به زرد و ظاهر شل تری خواهد داشت.

برای تعویض پوشک نوزاد باید همیشه آماده باشید. شاید نوزاد روزی 10 بار نیاز به ادرار داشته باشد و شاید کمتر. بنابراین باید حواس خود را جهت تعویض پوشک کودک جمع کنید. در ادامه نکاتی را در رابطه با تعویض پوشک در روزهای اول بچه داری اشاره کرده ایم.

✔ روزهای اول بچه داری نیازمند لوازم بهداشتی است. برای تعویض پوشک نوزاد نیازمند پوشک، دستمال مرطوب، کرم های ضد حساسیت، کرم سوختگی پای نوزاد و دستمال نخی هستید.

✔ برای جلوگیری از سوختن پای نوزاد باید به موقع برای تعویض پوشک اقدام کنید. برای شستن پای نوزاد از آب و صابون مخصوص کودک استفاده کنید.

✔ روزانه چند ساعت نوزاد را بدون پوشک رها کنید تا هوا به پوست او برخورد کند.

✔ زمان تعویض پوشک نوزاد، پاهای او را به آرامی به سمت بالا بگیرید و قسمت جلویی را تا ناف بالا نگه دارید. و حالا برای چسباندن چسب های بغل اقدام کنید. چسب های پوشک را خیلی سفت نبندید زیرا به پوست کودک آسیب وارد می‌شود.

???? نوزاد را به حمام ببرید

حمام نوزاد در روزهای اول بچه داری باید 6 الی 12 ساعت پس از تولد باشد. زیرا نوزاد قبل از این زمان به دمای محیط عادت نکرده است. دمای حمام را در 25 درجه سانتی گراد و دمای آب را در 37 تا 38 درجه سانتی گراد قرار دهید. روزهای اول بچه داری و حمام آن نیازمند آگاهی از برخی نکات است که در ادامه اشاره کرده ایم.

✔ برای مراقبت از پوست نوزاد بهتر است برای شستشوی او از اسفنج نرم استفاده کنید. قبل از اینکه بند ناف نوزاد بی‌افتد به حمام ببرید. اما به دفعات حمام را تکرار نکنید. زمانی که بند ناف نوزاد افتاد او را 2 الی 3 بار در هفته به حمام ببرید. این نکته را به خاطر داشته باشید که حمام کردن نوزاد بیش از حد باعث آسیب به پوست، خشکی پوست و خارش سر نوزاد می‌شود.

✔ برای حمام کردن نوزاد از وسایل مخصوص استفاده کنید. صابون گلیسیرینه و شامپوی مخصوص نوزاد را فراموش نکنید.

✔ نوزاد را مستقیم زیر دوش نبرید و از قبل وان یا تشت را از آب گرم پر کنید.

✔ برای آب کشی نوزاد از آب گرم استفاده کنید. و برای خشک کردن او از حوله لطیف و نرم استفاده کنید.

???? نحوه نگهداری از کودک را به درستی آموزش ببینید

روزهای اول بچه داری نگهداری از نوزاد هراس دارد. اکثر افراد را مشاهده کرده اید که برای نگهداری از کودک به شدت دچار ترس و استرس می‌شوند. نگهداری نوزاد نیز از اصول خاصی پیروی می‌کند. در ادامه نکاتی را در رابطه با نحوه نگهداری در روزهای اول بچه داری اشاره کرده‌ایم.

✔ قبل از بغل گرفتن نوزاد دستان خود را با دقت بشورید و ضدعفونی کنید. نوزادان تازه متولد شده به دلیل سیستم ایمنی ضعیف به شدت به عفونت ها حساسیت نشان می‌دهند.

✔ سر و گردن نوزاد را محکم بگیرید. زمانی که کودک در حرکت است دست‌تان را از پشت سر و گردن او رها نکنید. در روزهای اول بچه داری گردن و سر نوزاد هنوز به قدری سفت نیست که او محکم خود را نگه دارد. بنابراین هرگز او را رها نکنید.

✔ روزهای اول بچه داری از تکان دادن نوزاد به شدت خودداری کنید. زیرا این حرکات باعث خونریزی مغزی می‌شود. در نهایت موجب مرگ نوزاد خواهد شد.

✔ در روزهای اول بچه داری، قنداق بهترین روش برای مراقبت از نوزاد است. این روش به او احساس امنیت می‌دهد و مانند حفاظی دور نوزاد است. این کار را تا قبل از 2 ماهگی انجام دهید.

✔ زمانی که قصد بغل کردن نوزاد را دارید سر او را به سمت داخلی آرنج دست خود بگیرید و با دست دیگرتان پشت او را بگیرید.

کلام آخر

در طول بارداری شاید روزهای آتی خود با فرزندتان را مرور کرده باشید. اما با مشاهده نوزاد هراس بر شما غلبه کرده و تمام روش های خود را از یاد برده اید. این اتفاق برای والدین تازه کار بسیاری رخ می‌دهد. ترس از بغل کردن نوزاد، ترس از حمام بردن و … همگی روش های نگهداری و مراقبت از کودک هست که باید یاد بگیرید.

برای نگهداری از کودک باید از برخی روش های ساده اما نیازمند نوزاد آگاه شوید. آگاه سازی از طریق روانشناسان کودک صورت می‌گیرد. برای آگاهی از روش های نگهداری در روزهای اول بچه داری، حمایت روانشناسان را از خود دریغ نکنید. مرکز مشاوره نی نی مایند به صورت تلفنی و حضوری به شما عزیزان خدمات ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر روی لینک زیر کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه روزهای اول بچه داری می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

شماره تماس با موبایل : 02191002360

منبع: روزهای اول بچه داری | هفته های اول بچه داری

طرز تهیه شیر خشک نوزاد نیازمند رعایت اصول بهداشت است. برای درست کردن شیر خشک از پیمانه مخصوص و آب تمیز استفاده کنید. بهتر است آب را با جوشاندن استریل کنید. حتما دستورالعمل های روی قوطی شیر خشک را مطالعه کنید تا مقدار مناسبی برای نوزاد شیر خشک درست کنید. ظروف مورد نیاز را به خوبی شستشو دهید تا میکروب، گرد و غبار وارد بدن نوزاد نشود. تمامی اصول بهداشتی را باید به خوبی انجام دهید.

زیرا بدن نوزاد توانایی مقابله با میکروب‌ها را ندارد. به خاطر داشته باشید که برای سلامتی نوزاد باید با دقت تمام همه کارها را انجام دهید. به همین جهت اگر سوالی برای شما پیش آمد یا با مشکلی مواجهه شدید حتما از روانشناس کمک بگیرید. 

منبع: طرز تهیه شیر خشک نوزاد | درست کردن شیر خشک

طرز تهیه شیر خشک نوزاد

طرز تهیه شیر خشک نوزاد و آماده سازی آن کار چندان سختی نیست. اما مقدار آب مصرفی و شیر خشک برای دریافت مواد مغذی توسط کودک حائز اهمیت است. به همین جهت تهیه، نگهداری و نحوه درست کردن شیر خشک برای نوزاد  از اهمیت بالایی برخوردار است.

به دلیل اینکه نوزادان ایمنی بالایی در مقابله با میکروب ها ندارد، پس ضروری است که اقدامات بهداشتی و ریختن مقدار مناسب شیر خشک برای کودک پراهمیت باشد. در این مقاله سعی کرده‌ایم موارد ضروری در جهت طرز تهیه شیر خشک نوزاد را توضیح دهیم. شرایط آب، وسایل تمیز، مقدار شیر خشک و … را برای مادران توضیح داده‌ایم تا از اسهال و استفراغ نوزاد شما جلوگیری شود. برای اینکه از اطلاعات بیشتری برخوردار بشوید و از به جواب سوالات تان برسید، لازم است تا از روانشناسان کمک بگیرید.

مراحل طرز تهیه شیر خشک نوزاد

برای طرز تهیه شیر خشک نوزاد نیاز به وسایل، آب و بهداشت کافی دارید. نوزادان از ایمنی کمی برخوردارند و توانایی مقابله با میکروب ها را ندارند. بنابراین در جهت جلوگیری از اتفاقات ناگوار به شما والدین عزیز مراحل طرز تهیه شیر خشک نوزاد را توضیح داده ایم.

???? وسایل مورد نیاز را بشورید

اولین قدم در جهت طرز تهیه شیر خشک نوزاد، شستن وسایل مورد نیاز است. برای شستشوی وسایل نوزاد سعی کنید از فرچه یا اسکاج مخصوص برای ظروف کودک استفاده کنید. برای تمییز کردن وسایل به خوبی کف بزنید و از آب گرم برای آب کشی استفاده کنید. اگر وسایل شیشه شیر خشک را تازه تهیه کرده اید حتما شستشو را انجام دهید.

???? در قوطی را به خوبی تمیز کنید

دومین اقدام برای طرز تهیه شیر خشک نوزاد، تمییز کردن در قوطی است. در قوطی شیر خشک را قبل از اینکه باز کنید حتما بشورید و خشک کنید. با این کار گرد و غبار و موادی که روی در قرار دارد از بین خواهد رفت.

???? دستان خود را با دقت شستشو دهید

قبل از طرز تهیه شیر خشک نوزاد، دستان خود را حدود 20 ثانیه با صابون و آب گرم بشورید. و در نهایت دستان خود را با حوله تمییز یا دستمال کاغذی خشک کنید.

???? برای دقت بیشتر از پیمانه استفاده کنید

برای دقت بیشتر جهت طرز تهیه شیر خشک نوزاد از پیمانه برای مقدار مناسب استفاده کنید. پیمانه های استاندارد معمولا داخل شیر خشک موجود می‌باشد. همیشه با توجه به اندازه های پیمانه از شیر خشک استفاده کنید. با این کار از نیاز کودک آگاه خواهید شد.

???? آب تصفیه و تمییز استفاده کنید

برای طرز تهیه شیر خشک نوزاد، آب تصفیه و تمییز استفاده کنید. جهت استریل کردن آب، مقدار مناسب را تا 1 دقیقه بجوشانید و به مدت 30 دقیقه بگذارید تا آب سرد شود. سپس آن را با شیر خشک مخلوط کنید. برای سلامت نوزاد آب تمیز و استریل را اولویت قرار دهید.

???? دستورات روی قوطی شیر خشک را مطالعه کنید

دستور العمل های طرز تهیه شیر خشک نوزاد در کارخانجات مختلف با یکدیگر متفاوت است. نسبت آب مصرفی یا شیر خشک مصرفی شاید با تفاوت های اندکی وجود داشته باشد. اضافه کردن یا کاهش مقدار داخل دستورالعمل باعث فشار به کلیه یا روده نوزاد خواهد شد. بنابراین بهتر است تا توضیحات را با دقت بالایی بخوانید.

شرایط مصرف و طرز تهیه شیر خشک نوزاد

هر ماده غذایی از شرایط نگهداری مخصوصی برخوردار است. طرز تهیه شیر خشک نوزاد نیز ماده غذایی است که از شرایط مخصوصی برخوردار است. در ادامه به نکات اشاره شده دقت کنید.

✔برای درست کردن شیر خشک مقداری استفاده کنید که کودک هربار شیر تازه ای نوش جان کند.

✔ تا نهایت 1 ساعت می‌توانید شیر خشک نوزاد را درست کنید.

✔ دمای اتاق باعث رشد میکروب ها می‌شود. به همین دلیل زمانی که نوزاد به شیر خشک نیاز دارد تهیه کنید تا فورا به او شیر بدهید.

✔اگر شیر خشک را برای بیرون بردن آماده کرده اید، لازم است تا کنار شیشه شیر از یک بسته یخ استفاده کنید و شیشه را داخل ظرف عایق دار قرار دهید.

✔ اگر از شیشه شیر پلاستیکی استفاده می‌کنید، بهتر است تا آن را داخل یخچال قرار ندهید.

✔ اگر نوزاد یک شیشه شیر را در عرض 1 ساعت تمام نکرد باقی مانده را دور بریزید.

موارد نیازمند مراجعه به پزشک در طرز تهیه شیر خشک نوزاد

پس از درست کردن شیر خشک اگر نوزاد به اسهال و استفراغ مبتلا شد فورا به پزشک مراجعه کنید. شایع ترین بیماری ناشی از مواد غذایی در کودکان، اسهال و استفراغ است. این بیماری را می‌تواند نشان از بیماری مهم باشد و باید جدی گرفته شود. این بیماری ها نشان از آسیب به کلیه ها، کم شدن آب بدن و حتی در برخی موارد منجر به مرگ کودک می‌شود. بنابراین این علائم را جدی بگیرید و فورا به پزشک مراجعه کنید.

نکات مهم طرز تهیه شیر خشک نوزاد و جایگزین با شیر مادر

زمانی که نوزادان از شیر مادر تهیه می‌کنند علاقه ای به ترک آن ندارند. برای شروع به درست کردن شیر خشک باید اقداماتی را در نظر بگیرید. اگر به صورت خیلی یهویی شیر خشک را جایگزین شیر مادر کنید کودک اذیت شود. در ادامه مواردی را در نظر گرفته ایم که برای شروع مناسب است. 

???? برنامه ریزی کنید

برای آغاز درست کردن شیر خشک و دادن آن به کودک بهتر است شخص دیگری این کار را بر عهده بگیرد تا نوزاد در جستجوی شیر مادر نباشد.

???? زمان مناسب در نظر بگیرید

ممکن است نوزاد به راحتی شیر خشک را نپذیرد و آن را قبول نکند. طبق نظر متخصصان در این حوزه تا 1 ماهگی از درست کردن شیر خشک برای نوزاد خودداری کنید. با صبر و برنامه ریزی دقیق در زمان مناسب آغاز کنید. هر روز زمان مشخصی را برای طرز تهیه شیر خشک نوزاد در نظر بگیرید تا به مرور زمان در زمان مشخص خود کودک خواهان شیر خشک شود.

???? مقدار دقیق را جدی بگیرید

برای طرز تهیه شیر خشک نوزاد باید از مقدار کم آغاز کنید. کم کم و با مقدار کم شروع کنید تا کودک به طعم و بوی شیر خشک عادت کند. بهتر است در اولین بار مقداری از شیر مادر را با شیر خشک ترکیب کنید. به تدریج از شیر مادر کاسته و به شیر خشک اضافه کنید.

کلام آخر

برخی از والدین با این مشکل مواجهه می‌شوند که چگونه باید شیر خشک را جایگزین شیر مادر کنند. شیر مادر سرشار از مواد مغذی است و طبق نظر محققان تا قبل از 1 ماهگی نباید از کودک گرفته شود. کودک تمام نیازهای خود را با شیر مادر رفع می‌کند و به سختی شیر خشک را می‌پذیرد.

برخی از مادران نیز به دلایل مختلف مجبور به قطع شیر خود هستند. برای پیشگیری از اتفاقات ناگوار بهتر است تا روانشناس و مشاورین مشورت کنید. مرکز مشاوره نی نی مایند به صورت تلفنی و حضوری به شما عزیزان خدمات ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر روی لینک زیر کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه طرز تهیه شیر خشک نوزاد می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن ثابت با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

اختلاف سنی با فرزندان یکی از عوامل تأثیرگذار در ایجاد ارتباط مناسب والد فرزندی است. این مسئله به خصوص در دوره نوجوانی بیش از هر زمان دیگری خود را نشان می‌دهد و زمینه ساز بروز تنش و تعارض می‌گردد. با این حال امروزه با بالا رفتن سن ازدواج، اختلاف سنی والدین و بچه‌هایشان نیز بیشتر شده و نگرانی‌ها در این باره افزایش یافته است.

البته جای نگرانی وجود ندارد چراکه با مدیریت کردن این مسئله می‌توان از بسیاری مشکلات و تنش‌ها پیشگیری کرد. اما خوب پدر و مادرهایی هم هستند که با وجود اختلاف سنی زیاد توانسته‌اند ارتباط خوبی با بچه‌هایشان برقرار کنند. در ادامه بهترین اختلاف سنی با فرزندان را بر اساس مطالعات و بررسی‌های انجام شده آورده‌ایم.

منبع: اختلاف سنی با فرزندان | اختلاف سنی والدین با فرزند

اختلاف سنی با فرزندان

اختلاف سنی با فرزندان اگر زیاد باشد مشکلات اساسی را بین والد و فرزند برقرار می‌کند. اما اگر این اختلافات سنی کمتر باشد یا در حد معمولی باشد، رابطه والد و فرزند مانند دوست و همدل خواهد شد. اما همانطور که اختلاف سنی زیاد دردسر ساز است، اختلاف سنی خیلی کم نیز با مشکلات بزرگی روبرو است. بر اساس تحقیقات انجام شده، فاصله سنی زیاد والدین با فرزندان باعث عدم تفاهم و عدم درک بین آنها خواهد شد. در واقع والدین با فرزندان خود زبان مشترکی نخواهند داشت. یکدیگر را درک نمی‌کنند.

فرزند آوری در هر سنی مزایا و معایب خود را دارد. فرزند آوری قبل از 20 سالگی و بعد از 40 سالگی آسیب رسان است. اختلاف سنی با فرزندان باید به شیوه ای باشد که مادر و فرزند با مشکل روبرو نشوند. برای آگاهی از زمان دقیق بچه دار شدن و اختلاف سنی مناسب با فرزندان از روانشناسان مشورت بگیرید.

بهترین اختلاف سنی با فرزندان

بسیاری از زوجین قبل از بچه‌دار شدن در مورد بهترین اختلاف سنی با فرزندان از متخصصین سؤال می‌پرسند. در جواب به این پرسش باید گفت آنچه باعث می‌شود سن به عنوان یک عامل بسیار مهم در نظر گرفته شود این است که افراد معمولاً در سنین بالا کم‌تر می‌توانند با فرزند خود ارتباط صمیمانه برقرار کنند. و علاقه مندی‌های او را درک نمایند.

چرا که شکاف نسلی آنقدر زیاد می‌شود که آنچه برای فرزندان ارزش محسوب می‌شود برای پدر و مادرها اهمیتی ندارد و یا بالعکس.

از آنجایی که ارتباط با والدین الگویی برای برقراری ارتباط سالم با تمامی افراد مهم در طول زندگی است. هرچقدر این اختلاف بیشتر شود سایر تعاملات فرزند نیز بیشتر در معرض آسیب قرار می‌گیرد. در نتیجه معمولاً توصیه می‌شود که زوجین تا 35 سالگی برای فرزند آوری اقدام کنند. و اگر این امر را بعد از این سن تجربه کردند بر کیفیت ارتباط خود با فرزندان دقت بیشتری به خرج دهند. و برای داشتن روحیه‌ای انعطاف پذیر و ایجاد درک متقابل با نسل جدید مهارت‌های لازم را بیاموزند.

مشورت از روانشناسان متخصص در حیطه خانواده می‌تواند تا حد زیادی در زمینه اختلاف سنی با فرزندان به شما کمک نماید.

فرزند آوری در سنین بالا

پایین بودن اختلاف سنی با فرزندان نیز معایب و مزایای خود را دارد. زوجینی که در سنین بالا اقدام به بچه‌دار شدن می‌کنند اغلب به مرور زمان در تربیت فرزند خود با مشکل مواجه می‌شوند. این مسئله در ابتدای کار یعنی دوران نوزادی یا کودکی فرزند کمتر خود را نشان می‌دهد اما هرچقدر کودک به سمت استقلال و توانایی پیش می‌رود مشکلات پررنگ‌تر می‌شوند تا جایی که معمولاً نوجوانی فرزندان به نقطه اوج تنش‌ها تبدیل می‌شود.

در دوره نوجوانی فرزندان مطیع دیروز تبدیل به افرادی می‌شوند که می‌خواهند هم چون یک بزرگسال رفتار کرده و علاقه مندی‌های خود را دنبال کنند. در این شرایط اگر تفاوت نسلی زیادی بین والدین و نوجوان حاکم باشد و پدر و مادر ارتباط مناسبی با کودک نداشته باشند. بسیاری از خواسته‌های فرزند خود را غیرعقلانی، پوچ و بی‌ارزش می‌دانند و نمی‌توانند به استقلال نظر او احترام بگذارند.

البته در نظر داشته باشید که اختلاف سنی با فرزندان تنها یکی از عوامل تأثیرگذار بر رابطه والد فرزندی است. در نتیجه اگر شما بتوانید از ابتدا ارتباط خوبی با فرزندتان برقرار کنید، نسبت به تفاوت‌های نسلی آگاه باشید و در جهت ایجاد درک متقابل بکوشید می‌توانید بر مشکلات موجود غلبه کنید. در واقع آنچه اهمیت دارد فارغ از سن، نوع برخورد شما با فرزند و کیفیت تعاملات است.

معایت فرزند آوری در سنین بالا

بالا بودن اختلاف سنی با فرزندان باعث عدم درک متقابل می‌شود. اما تنها عدم درک معایت فرزند آوری در سنین بالا نیست. بنابراین در این بخش از مقاله در رابطه با معایب و پیامدهای فرزند آوری در سنین بالا اشاره کرده ایم.

▪ دل مشغولی والد فرزندی متفاوت است.

▪ خجالت فرزندان به دلیل شکستگی ظاهر والدین در حضور دوستان

▪عدم اشتیاق و حوصله والدین

▪سخت شدن مسئولیت فرزند پروری

▪ بروز اختلالات ژنتیکی

▪  عدم وقت کافی برای فرزندان

▪تعارض بین والدین و فرزندان

مزایای فرزند آوری در سنین بالا

اختلاف سنی با فرزندان اگر زیاد باشد تنها دارای معایب نیست. مسلما مزایایی نیز دارد که در ادامه اشاره کرده ایم.

▪ توان مالی بهتر

▪آمادگی بیشتر برای فرزند آوری

▪ شناخت بهتر از خود

▪ بالا بودن اعتماد به نفس و انعطاف پذیری

اختلاف سنی با فرزندان | فرزند آوری در سنین پایین

همان طور که افزایش اختلاف سنی با فرزندان می‌تواند برای والدین و فرزندان دردسرساز شود. بچه‌دار شدن در سنین پایین نیز می‌تواند مشکلات گسترده‌ای را به بار بیاورد. برای مثال اکثر مادرانی که در سن نوجوانی باردار می‌شوند چالش‌های زیادی را در ارتباط با تربیت فرزندان تجربه می‌کنند چراکه آن‌ها خود در یک دوره بسیار حساس از زندگی به سر می‌برند و فشارهای زیادی را در جهت هویت‌یابی و استقلال یابی تجربه می‌کنند.

مضاعف شدن این فشارها با تولد فرزند می‌تواند مادران جوان را از نظر روانی آسیب‌پذیر کرده و آن‌ها را با مشکلاتی نظیر اضطراب زیاد یا افسردگی پس از زایمان روبه‌رو کند. علاوه بر اینکه سلامت روانی مادر در این دوران بیش از هر زمانی در معرض خطر قرار دارد. این مسئله می‌تواند ارتباط با نوزاد را نیز خدشه‌دار کرده و رابطه‌ای غیر ایمن و پرتنش را به وجود بیاورد.

در نتیجه اگر در سنین پایین تصمیم به فرزند آوری گرفتید تلاش کنید تا از نظر روانی خود را برای سازگاری با چالش‌های جدید زندگی آماده نمایید. و مهارت‌های فرزندپروری را در خود پرورش دهید. مشورت از یک روانشناس برای حل تعارض‌های درونی، استفاده از کتاب‌های راهنمای تربیت کودک و شرکت در کارگاه‌های فرزند پروری ازجمله روش‌هایی است که به شما برای کنار آمدن هر چه بهتر با اختلاف سنی با فرزندان و شرایط کمک می‌کند. 

معایت فرزند آوری در سنین پایین

همانطور که بالا بودن اختلاف سنی با فرزندان آسیب زا است. پایین بودن اختلاف سنی با فرزندان نیز معایبی دارد. عدم مسئولیت پذیری و رهایی فرزند یکی از اصلی ترین معایب است. اما در ادامه به موارد بیشتری اشاره کرده ایم.

▪عدم ثبات شغلی و رفع نیازهای مالی

▪ افزایش احتمال زایمان زودرس

▪ آزادی بیش از حد به فرزندان

▪افزایش اختلافات زوجین

▪ عدم مسئولیت پذیری

▪ کمبود ویتامین و تغذیه مادر

مزایا فرزند آوری در سنین پایین

پایین بودن اختلاف سنی با فرزندان مزایای مخصوص به خود را دارد. والدین فرزندان خود را بهتر درک می‌کنند و روح جوان تری دارند. که در ادامه به موارد بیشتر اشاره کرده ایم.

▪ نشاط روحی و توان جسمی بیشتر

▪درک بیشتر بچه ها

▪ کاهش احتمال بروز مشکلات ژنتیکی

مدیریت کردن اختلاف سنی با فرزندان

همان طور که پیش‌تر اشاره شد وجود اختلاف سنی با فرزندان به معنای اجتناب‌ناپذیر بودن تعارض با فرزندان نیست. بلکه این مسئله یکی از صدها عواملی است که کیفیت رابطه والد فرزندی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در نتیجه شما با برداشتن گام‌های درست در تربیت کودک می‌توانید اختلاف سنی را مدیریت نمایید و تأثیر آن بر رابطه را کاهش دهید. ازجمله نکاتی که در نظر گرفتن آن‌ها می‌تواند به شما در این زمینه یاری برساند. می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

1- کودکان مسئول بی‌حوصلگی‌ها و فشارهای روانی مرتبط با افزایش سن شما نیستند. اگر احساس می‌کنید در تعامل با فرزندتان دائماً عصبی هستید برای افزایش میزان سازگاری خود از یک مشاور روانشناس کمک بگیرید.

2- از همان کودکی با فرزندتان ارتباط صمیمانه‌ای برقرار کنید.

3- زمان‌هایی را برای انجام فعالیت‌های مشترک لذت بخش با فرزندان اختصاص دهید.

4- برای مدیریت کردن مسئله اختلاف سنی با فرزندان سعی کنید از رفتارهایی نظیر سرزنش کردن، توهین یا تحقیر کردن بپرهیزید.

5- عقاید فرزندان نوجوان را به رسمیت بشناسید و به آن‌ها احترام بگذارید.

6- به جای تصمیم گیری برای نوجوان تلاش کنید فقط دیدگاه‌های خود را ارائه دهید و تصمیم نهایی را به عهده خود او واگذار نمایید.

7- تلاش کنید تا با وجود اختلاف سلایق و نظرها به فرزندتان نشان دهید که همواره او را دوست دارید و این مسائل محبت شما را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.

کلام آخر

اختلاف سنی با فرزندان چه بالا باشد و چه پایین، آسیب زا است. بهترین زمان برای فرزند آوری بعد از 20 سالگی و تا سن 35 سالگی است. والدینی که زیر 20 سال سن دارند، نسبت به فرزند خود بی مسئولیت هستند. همانطور والدینی که بالای 35 سال سن دارند با عدم درک متقابل روبرو خواهند شد.

به همین دلیل بهتر است تا جهت پیشگیری از این اتفاق با روانشناس و مشاورین متخصص در زمینه اختلاف سنی با فرزندان مشورت کنید. مرکز مشاوره نی نی مایند به صورت تلفنی و حضوری به شما عزیزان خدمات ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر روی لینک زیر کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه اختلاف سنی با فرزندان می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

سوالات متداول

آیا بچه‌دار شدن در سن کم باعث افزایش صمیمیت والد و فرزند می‌شود؟

معمولاً اختلاف سنی کمتر باعث می‌شود که افراد درک متقابل بیشتری از هم داشته باشند و همین مسئله روی میزان صمیمیت تجربه شده تأثیر می‌گذارد. با این حال در نظر داشته باشید که فرزند آوری در سنین بسیار کم هم، چندان توصیه نمی‌شود و می‌تواند آسیب‌های مربوط به خود را داشته باشد. تلاش کنید میزان بلوغ عاطفی و روانی خود را به عنوان ملاک مد نظر قرار دهید و برای تصمیم گیری هرچه بیشتر در این باره از یک روانشناس متخصص در حیطه خانواده کمک بگیرید. 

سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید

تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل

سراسر کشور :9099070354

جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری

 شماره تماس با موبایل : 02191002360

منبع: اختلاف سنی با فرزندان | اختلاف سنی والدین با فرزند

مراقبت های بعد از زایمان طبیعی از روز اول زایمان آغاز می‌گردد و تا شش هفته پس از آن ادامه دارد تا به عبارتی دوران بهبودی پس از وضع حمل طی شود. پس از به پایان رسیدن انتظار و به دنیا آمدن نوزاد، معمولا فردی همراه مادر می‌ماند تا مراقبت‌های لازم را او داشته باشد تا بتواند پس از بهبودی به روال اولیه زندگی بازگردد.

طی این دوران خودمراقبتی از اهمیت بسیاری برخوردار است، چراکه برخی علائم پس از زایمان می‌تواند خطرناک باشد که نیازمند مراجعه به پزشک است. در ادامه اطلاعات کاملی از مراقبت‌های بعداز زایمان آورده‌ایم. برای دریافت خدمات مشاوره تلفنی زنان کلیک کنید.

منبع: مراقبت های بعد از زایمان طبیعی

مراقبت های بعد از زایمان طبیعی

پس از زایمان طبیعی تغییراتی در بدن مادر ایجاد می‌شود که ممکن است در مواردی باعث درد و ناراحتی در قسمت‌های مختلف بدن شود. در چنین مواقعی مادر باید خودمراقبتی‌های لازم را داشته باشد تا سریع‌تر بتواند به بهبودی برسد. در ادامه برخی از مهم‌ترین تغییرات بدن مادر پس از زایمان طبیعی و مراقبت‌های لازم برای بهبودی آن‌ها را ارائه کرده‌ایم. 

1️⃣ مراقبت های بعد از زایمان طبیعی | متورم و کبود شدن واژن

پس از زایمان طبیعی ممکن است واژن کمی ملتهب و کبود شود. برای کاهش التهاب در این ناحیه استفاده از کمپرس آب سرد توصیه می‌شود.

توصیه می‌شود برای جلوگیری از بروز حساسیت از لباس زیرهایی با جنس الیاف طبیعی استفاده گردد. همینطور بهتر است بانوان پس از زایمان طبیعی از نشستن جلوگیری کنند و سعی کنند در بیشتر زمان‌ها به طرفین دراز بکشند تا کم کم کبودی‌ها و درد در این ناحیه کم‌تر شود.

2️⃣ مراقبت های بخیه در ناحیه پرینه بعد از زایمان طبیعی

متناسب با اندازه جنین ممکن است ناحیه پرینه به اندازه دو سانتی‌متر برش داده شود تا نوزاد راحت‌تر بتواند خارج شود. ناحیه پرینه که طی زایمان طبیعی باز شده است بخیه زده می‌شود.

بخیه در ناحیه پرینه خیلی عمیق نیست و در صورتی که مادر مراقبت های بعد از زایمان طبیعی لازم را داشته باشد، طی زمان کوتاهی و نهایتا پس از یک هفته تا ده روز جوش می‌خورد. سعی کنید در جهت کمک به بهبودی سریع‌تر بخیه در ناحیه پرینه، به نکات زیر توجه داشته باشید.

• به هیچ عنوان بر روی بخیه‌های خود ننشینید و سعی کنید چند روزی را به صورت دراز کشیده باشید و در صورت اجبار نیز از بالش‌های حلقوی جهت نشستن استفاده کنید.
• توصیه می‌شود از توالت ایرانی استفاده کنید و پس از هربار دستشویی نیز ضمن شستن زخم با آب ولرم، محل را با سشوار و یا یک پارچه تمیز خشک کنید.
• محلولی از آب و بتادین را تهیه کرده و روزی چند دقیقه داخل آن بنشینید.
• برای اینکه زخم و بخیه هوا بخورد برای ساعاتی در روز بدون لباس زیر دراز بکشید.
• پس از زایمان تا سه هفته بعد احتمال عفونت در زنان افزایش پیدا می‌کند. به همین دلیل بهتر است طی این بازه زمانی از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید.

3️⃣ مراقبت های بعد از زایمان طبیعی | خونریزی

یکی از نکات حائز اهمیت در مراقبت های بعد از زایمان طبیعی توجه به خونریزی هاست. داشتن خونریزی پس از زایمان امری طبیعی است و چند روز به صورت خونریزی و سپس به صورت لکه بینی ادامه پیدا می‌کند. طی این روزها از نوار بهداشتی‌های بزرگ استفاده کنید و در زمان‌های مشخصی نسبت به تعویض آن اقدام نمایید. بهتر است در روزهای ابتدایی پس از زایمان از تامپون استفاده نکنید تا مشکلی برای زخم و بخیه ناحیه پرینه ایجاد نگردد.

از لباس زیرهای گشاد استفاده کنید تا در اطراف زخم گردش هوا وجود داشته باشد و روند بهبودی با سرعت بیشتری انجام شود.

به رنگ و بوی ترشحات و خونریزی‌های واژن خود توجه داشته باشید. ترشحات و خونریزی‌های بدبو همراه با تب و لرز می‌تواند نشانه‌ای از عفونت بعد از زایمان باشد که در این صورت باید سریعا به پزشک مراجعه کنید.

4️⃣ مراقبت های بعد از زایمان طبیعی | تغییرات سینه و نوک پستان ها

سینه‌ها پس از زایمان سفت و بزرگ می‌شوند و گاهی با درد و التهاب همراه هستند. پس از زایمان روزی یکبار نوک پستان‌های خود را شست و شو دهید تا بهداشت لازم در تغذیه نوزاد رعایت گردد.

در صورتی که احساس سوزش و یا زخم در نوک پستان‌های خود دارید روزی یکبار از شیر خود را بر روی نوک پستان‌هایتان بریزید و ماساژ دهید. به هیچ عنوان از صابون، کرم و یا محلول شست و شو در این ناحیه استفاده نکنید.

5️⃣ جلوگیری از یبوست

در مراقبت های بعد از زایمان طبیعی شما باید به گوارش و تغذیه خود نیز اعمیت بدهید. ممکن است یبوست‌های دوران بارداری پس از زایمان نیز ادامه داشته باشد. برای کاهش این حالت بهتر است از غذاهای حاوی فیبر استفاده کنید و به اندازه کافی آب بنوشید.

6️⃣ مراقبت های بعد از زایمان طبیعی | انقباض رحم

رحم برای بازگشت به حالت طبیعی و اولیه خود به شش هفته زمان نیاز دارد. ممکن است طی این بازه زمانی در ناحیه لگن دردهای عضلانی احساس کنید که می‌توانید برای کم کردن آن‌ها به میزان کافی آب و مایعات مصرف کنید.

همین‌طور توصیه می‌شود در زمان‌هایی که می‌خواهید بخوابید از یک بالشت زیر شکم خود استفاده کنید.

7️⃣ مراقبت های روانی

اغلب زنان پس از زایمان طبیعی دچار احساس غم و افسردگی می‌شوند. تغییرات خلق و خو پس از زایمان در افراد به گونه‌های مختلفی نمایان می‌شود و ممکن است به صورت گریه کردن خود به خود، بی خوابی و یا پرخوابی و … بروز کند.

سعی کنید با درگیر کردن خود به نگهداری از نوزاد و گذراندن وقت با دیگران جلوی این غم و اندوه را بگیرید. توصیه می‌شود با یک روانشناس نیز در ارتباط باشید.

استفاده از شکم‌بند از مراقبت های بعد از زایمان طبیعی

حالت ایجاد شده در شکم و جمع شدن آن از دغدغه مادران پس از زایمان است. شکم بند از راه‌حل‌های موثر برای کوچک شدن شکم و بهبود کمر درد می‌باشد.

شکم بندهایی که پس از زایمان مورد استفاده قرار می‌گیرند در دو نوع وجود دارند. نوع اول آن‌ها پوشیدنی است که از زانو تا بالای شکم را در برمی گیرد. نوع دوم آن نیز همانند کمربند به دور شکم بسته می‌شود که شما می‌توانید یکی از این دو را تهیه و استفاده کنید.

مراقبت های بعد از زایمان طبیعی با تغذیه مناسب

زایمان کردن و به پایان رساندن دوره بارداری، انرژی زیادی را از مادر می‌گیرد. بنابراین بسیار حائز اهمیت است که شما بتوانید انرژی از دست رفته خود را جبران کنید.

بهتر است طی روزهای ابتدایی پس از زایمان از خوردن غذاهای سنگین، چرب و شور جلوگیری کنید. چراکه طی روزهای اول تحرک و فعالیت مادر کم می‌شود و امکان ابتلا به سوء هاضمه و همینطور یبوست وجود دارد. در ادامه توصیه‌هایی در جهت مراقبت های بعد از زایمان طبیعی با تغذیه مناسب ارائه کرده‌ایم.

• استفاده از مواد غذایی با فیبر بالا همچون برنج قهوه‌ای، نان سبوس دار، سبزیجات
• خوردن ماهی همچون ماهی قرل آلا، سالمون و …
• استفاده از انجیر خشک، انواع توت‌ها، برگه زردآلو، هلو و …
• خوردن لبنیات کم‌چرب
• نوشیدن روزانه 8 لیوان آب
• عدم استفاده از کافئین؛ غذاهایی با طبع سرد، غذاهای نفاخ همچون حبوبات‌ها و …
• استفاده از مواد غذایی حاوی پروتئین، کلسیم، املاح، ویتامین‌ها و …

فعالیت‌های خانه‌داری

به طور کلی بهبودی پس از زایمان طبیعی با سرعت بیشتری نسبت به زایمان سزارین اتفاق می‌افتد و مادرانی که زایمان طبیعی می‌کنند پس از حتی یک روز نیز می‌توانند به راحتی راه بروند و فعالیت‌های روزانه خود را داشته باشند. با این حال شما باید نسبت به مراقبت های بعد از زایمان طبیعی آگاهی داشته باشید.

چرا که همین موضوع بسیاری از افراد را به اشتباه می‌اندازد و تمایل دارند سریعا از جای خود بلند شوند و بدون استراحت کافی و بدون توجه به مراقبت های بعد از زایمان طبیعی به کارهای روزانه و خانه داری خود ادامه دهند. در ادامه برخی نکات درباره مراقبت های بعد از زایمان طبیعی را آورده‌ایم، توجه به آن ها موجب بهبود سریع تر حال شما خواهد شد.

• بلند نکردن اجسام خیلی سنگین
• عدم پرداختن به فعالیت‌های زیاد و خسته‌کننده
• استفاده از غذاهای حاضری و اختصاص ندادن زمان طولانی جهت آشپزی
• کمک گرفتن از همسر و یا اطرافیان جهت امور خانه‌داری و نگه داشتن از نوزاد
• و …

علائم خطرناک و هشدار دهنده بعد از زایمان طبیعی

مراقبت های بعد از زایمان طبیعی باید به صورت تخصصی صورت بگیرد. اولین مراجعه به پزشک در روز سوم زایمان انجام می‌شود و در پی آن مراجعه بعدی بین روزهای دهم تا پانزدهم پس از زایمان می‌باشد. در طی این مدت بهتر است هر گونه علائم غیرطبیعی و هشدار دهنده را به پزشک خود اطلاع دهید.

• تب
• کم نشدن خونریزی پس از یک هفته
• زیاد شدن درد در ناحیه واژن
• درد شدید در ناحیه پرینه
• درد و یا التهاب در یک قسمت از سینه
• درد در قفسۀ سینه
• سرفه همراه با خون
• تنگی نفس
• درد یا سوزش در زمان دفع ادرار
• ترشحات و یا خونریزی بدبو از واژن
• درد شدید و مداوم در پا
• احساس گرما در پاها
• سردرد شدید و مداوم
• استفراغ
• مشکلات بینایی
• سرگیجه
• ضعف
• ضربان قلب بالا
• تنفس سریع یا کوتاه
• رنگ‌پریدگی
• احساس بی‌قراری یا سردرگمی
• احساس اندوه و ناامیدی شدید

سخن آخر

اولین روزهای پس از زایمان جزو روزهای شیرینی می‌باشد که انتظارها به پایان رسیده است و حالا شما یک فرزند و نوزاد را در کنار خود دارید.

سعی کنید شیرینی حضور فرزندتان را با سلامتی خود بیشتر کنید. بنابراین از یکی از اعضای خانواده و یا دوستانتان کمک بگیرید تا در نگهداری نوزاد به شما کمک کند و بتوانید استراحت کافی داشته باشید. مراقبت های بعد از زایمان طبیعی را جدی بگیرید.

در صورتی که تغییرات خلق و خو پس از زایمان، اجازه لذت بردن از زندگی در حضور فرزندتان را به شما نمی‌دهد؛ می‌توانید جهت بهبود وضعیت روانی خود با روانشناسان مرکز مشاوره تخصصی نی نی مایند در ارتباط باشید. برای دریافت مشاوره تلفنی زنان کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه مراقبت های بعد از زایمان می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.